Καθημερινά μαθαίνουμε δεκάδες γεγονότα.
Το γεγονός μας προκαλεί αισθήματα, δυστυχώς συνήθως, δεν ασχολούμαστε με το ίδιο το γεγονός, καθαυτό. Σαν μια σκηνή ενός ζευγαριού ψευδευαίσθητων, που πριν κοιμηθούν διαβάζουν μερικές άσχημες ειδήσεις για να συγκινηθούν.
Θέλεις να αισθανθείς ταραχή, να πάρεις την δόση θυμού σου προκειμένου να ξεπληρώσεις το κοινωνικό σου χρέος ( αν νιώθεις κάποιο χρέος);
Ή δεν ασχολείσαι καθόλου, για να ζεις σε ευτυχισμένο, μηρυκαστικό, αποστειρωμένο, ιδανικό (ιδανική εικόνα = αφαίρεση); Ή αναζητάς την ρίζα, δηλαδή τον εαυτό σου, όχι επειδή τα ανέχεσαι όλα αυτά, αλλά γιατί τα δημιουργείς. Τι σε στεναχωρεί; Η ανοχή ή η όποια ευθύνη έχεις; Όχι για ό,τι συμβαίνει, αλλά σίγουρα για αρκετά. Την δικαιολογία της αδυναμίας, για να μεταθέτεις ευθύνες, την δημιουργείς και της δίνεις πίστη μόνο για να σε ανακουφίζει.
Την δικαιολογία αυτήν την κατασκευάζεις, όπως τα δικαιώματά και τις υποχρεώσεις σου, πριν ακόμα εξερευνήσεις τις δυνατότητες, τα όρια (τα άλυτα προβλήματά σου δηλαδή), την επιρροή σου. Είναι καλό να θέλουμε να επηρεάζουμε, χωρίς όμως να θέλουμε να ελέγχουμε και να περιορίζουμε. Τα δύο τελευταία είναι για εξουσιομανείς, φοβισμένους, δογματικά μισάνθρωπους, ιδεολογιόλαγνους.
Η οργή, ο θυμός, η αγανάκτηση ( πολύτιμα αισθήματα ) για τα ενοχλητικά συμβάντα δεν πρέπει να είναι ξεχαρμάνιασμα, εκτόνωση, συναίσθημα κατ' επιλογή. Δεν πρέπει να τα υποτιμούμε δίνοντάς τους μόνο ανακουφιστικό χαρακτήρα.
Είναι ενέργεια, δύναμη, φωνή που θα μας τινάξει όρθιους, όχι μόνο για να δώσουμε «γροθιά στο κατεστημένο» ( Πολύ σικ - σιχ έκφραση!) στον εαυτό μας δηλαδή, εφόσον εμείς αποτελούμε το κατεστημένο, αλλά γροθιά στα ματωμένα από το δικό μας αίμα ξένα δόντια, αυτά που γλύφουμε τόσο καιρό ενώ μας κατασπαράζουν.
Όταν θέλουμε να έχουμε κάτι, θα ήταν ωραίο να μάθουμε και να το χρησιμοποιούμε.
Χαράλαμπος Σγουραμάλης
eigiti@hotmail.com
Y-MAGAZINE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου