Για να ξεκαθαρίσω το τοπίο
θα αναφέρω επιγραμματικά κάποια κοινωνικά
θέσφατα τα οποία, τονίζω, δ
εν είναι διαπιστώσεις αλλά αξιώματα,
κατηγορικές αλήθειες όπως έλεγε
και ο φίλος σας ο Καντ:
Ο αυνανισμός είναι πράξη
σωματικής εκτόνωσης & ευφορίας
Αρέσει και στα δύο φύλα
Συνεχίζεται καθ' όλη την διάρκεια της ζωής
Έχει φορτωθεί με ενοχές
Συμμετέχει ενεργά η φαντασία μ
ε την αντικατάσταση των ερωτικών συντρόφων
Καίει θερμίδες
Δεν τυφλώνει, δεν κουφαίνει
Δεν εθίζει
Βοηθάει την καλή σεξουαλική ζωή των ζευγαριών
εφόσον μοιράζονται τις εμπειρίες τους
Αυτά είναι τα βασικά για την έννοια
του αυνανισμού ως σωματική ικανοποίηση. Α
λλά ως ιδέα αυτοϊκανοποίησης βρίσκει εφαρμογή
σε πολλές πλευρές του χαρακτήρα
και της συμπεριφοράς του ανθρώπου.
Οι λέξεις που περιγράφουνε αυτήν
την κατάσταση είναι:
Μοναχοφάης, εξουσιομανής, συγκεντρωτικός,
επιβολή, Ναπολεωντισμός, αρχομανής καθίκι,
ηγεμονικός, κομματόσκυλο, ηγέτης,
μεγαλοϊδεατισμός, φιλαυτία, αυθεντία κλπ.
Όπως λέει και ο λαός, ο οποίος είναι πάνσοφος
όταν δεν καλείται να αποφασίσει
αλλά να περιγράψει μια κατάσταση:
«Τον μαλάκα πολλοί εμίσησαν, την μαλακία ουδείς»
Αυτό με απλά λόγια σημαίνει την ανάγκη όλων
για αυτοϊκανοποίηση αλλά και την απαίτηση
για αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης
αυτού του προνομίου.
Όπως καταλαβαίνουμε, δεν μας ενοχλεί
το γεγονός ότι πχ στην πολιτική είναι
φως φανάρι ότι όλοι έχουν αρπάξει
με τα δύο τους χέρια το μόριό τους,
το παλινδρομούν ασταμάτητα μέχρι να μελανιάσει,
αλλά το ότι ο εκάστοτε αυνάν
είναι σε καλύτερη μοίρα από εμάς.
Αν ρίξει ο καθένας μας
μια ματιά στην ζωή του μέχρι σήμερα,
θα διαπιστώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις
και ειδικότερα στις εκλογές
έχει δώσει ρεσιτάλ χούφτας (για τους άνδρες)
και δαχτύλων ( για τις γυναίκες).
Το πρώτο λάθος είναι να αποδεχτούμε
ότι αφού μια ζωή αυνανιζόμαστε
και θα συνεχίσουμε μέχρι να πεθάνουμε,
τουλάχιστον να προσπαθήσουμε
να το κάνουμε από καλύτερη θέση
για να αποκομίσουμε μεγαλύτερο όφελος.
Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο λάθος,
το οποίο είναι η πίστη μας ότι για να κατακτήσουμε
αυτήν την καλύτερη θέση θα πρέπει
να πολλαπλασιάσουμε τις «αυνανίες» μας.
Ότι κάνοντας πιο πολλές θα καταφέρουμε
να ρίξουμε τον άλλον από το βάθρο του
και να ανεβούμε εμείς.
Ενώ την ουσιαστική διαφορά
την κάνει η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Ναι στον αυνανισμό,
όχι όμως για όλες τις περιπτώσεις στην ζωή μας
Επιλέγουμε συνειδητά που,
πότε και για πόσο χρονικό διάστημα,
έχοντας υπ' όψη μας και το πότε θα πρέπει
να αλλάξουμε τακτική, δηλαδή να προσφέρουμε
αλλά και να ζητήσουμε μια χείρα βοηθείας
από τους συνανθρώπους μας.
Παραφράζοντας την ρήση του γόη Κένεντυ:
«ΜΗ ΡΩΤΆΣ ΠΟΣΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΚΑΝΕ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ,
ΑΛΛΑ ΠΟΣΕΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΣΥ»
Χαράλαμπος Σγουραμάλης
y-magazine-+ΓΡΑΦΩ
ΠΡΕΖΑ TV
30-11-2008
θα αναφέρω επιγραμματικά κάποια κοινωνικά
θέσφατα τα οποία, τονίζω, δ
εν είναι διαπιστώσεις αλλά αξιώματα,
κατηγορικές αλήθειες όπως έλεγε
και ο φίλος σας ο Καντ:
Ο αυνανισμός είναι πράξη
σωματικής εκτόνωσης & ευφορίας
Αρέσει και στα δύο φύλα
Συνεχίζεται καθ' όλη την διάρκεια της ζωής
Έχει φορτωθεί με ενοχές
Συμμετέχει ενεργά η φαντασία μ
ε την αντικατάσταση των ερωτικών συντρόφων
Καίει θερμίδες
Δεν τυφλώνει, δεν κουφαίνει
Δεν εθίζει
Βοηθάει την καλή σεξουαλική ζωή των ζευγαριών
εφόσον μοιράζονται τις εμπειρίες τους
Αυτά είναι τα βασικά για την έννοια
του αυνανισμού ως σωματική ικανοποίηση. Α
λλά ως ιδέα αυτοϊκανοποίησης βρίσκει εφαρμογή
σε πολλές πλευρές του χαρακτήρα
και της συμπεριφοράς του ανθρώπου.
Οι λέξεις που περιγράφουνε αυτήν
την κατάσταση είναι:
Μοναχοφάης, εξουσιομανής, συγκεντρωτικός,
επιβολή, Ναπολεωντισμός, αρχομανής καθίκι,
ηγεμονικός, κομματόσκυλο, ηγέτης,
μεγαλοϊδεατισμός, φιλαυτία, αυθεντία κλπ.
Όπως λέει και ο λαός, ο οποίος είναι πάνσοφος
όταν δεν καλείται να αποφασίσει
αλλά να περιγράψει μια κατάσταση:
«Τον μαλάκα πολλοί εμίσησαν, την μαλακία ουδείς»
Αυτό με απλά λόγια σημαίνει την ανάγκη όλων
για αυτοϊκανοποίηση αλλά και την απαίτηση
για αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης
αυτού του προνομίου.
Όπως καταλαβαίνουμε, δεν μας ενοχλεί
το γεγονός ότι πχ στην πολιτική είναι
φως φανάρι ότι όλοι έχουν αρπάξει
με τα δύο τους χέρια το μόριό τους,
το παλινδρομούν ασταμάτητα μέχρι να μελανιάσει,
αλλά το ότι ο εκάστοτε αυνάν
είναι σε καλύτερη μοίρα από εμάς.
Αν ρίξει ο καθένας μας
μια ματιά στην ζωή του μέχρι σήμερα,
θα διαπιστώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις
και ειδικότερα στις εκλογές
έχει δώσει ρεσιτάλ χούφτας (για τους άνδρες)
και δαχτύλων ( για τις γυναίκες).
Το πρώτο λάθος είναι να αποδεχτούμε
ότι αφού μια ζωή αυνανιζόμαστε
και θα συνεχίσουμε μέχρι να πεθάνουμε,
τουλάχιστον να προσπαθήσουμε
να το κάνουμε από καλύτερη θέση
για να αποκομίσουμε μεγαλύτερο όφελος.
Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο λάθος,
το οποίο είναι η πίστη μας ότι για να κατακτήσουμε
αυτήν την καλύτερη θέση θα πρέπει
να πολλαπλασιάσουμε τις «αυνανίες» μας.
Ότι κάνοντας πιο πολλές θα καταφέρουμε
να ρίξουμε τον άλλον από το βάθρο του
και να ανεβούμε εμείς.
Ενώ την ουσιαστική διαφορά
την κάνει η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Ναι στον αυνανισμό,
όχι όμως για όλες τις περιπτώσεις στην ζωή μας
Επιλέγουμε συνειδητά που,
πότε και για πόσο χρονικό διάστημα,
έχοντας υπ' όψη μας και το πότε θα πρέπει
να αλλάξουμε τακτική, δηλαδή να προσφέρουμε
αλλά και να ζητήσουμε μια χείρα βοηθείας
από τους συνανθρώπους μας.
Παραφράζοντας την ρήση του γόη Κένεντυ:
«ΜΗ ΡΩΤΆΣ ΠΟΣΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΚΑΝΕ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ,
ΑΛΛΑ ΠΟΣΕΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΣΥ»
Χαράλαμπος Σγουραμάλης
y-magazine-+ΓΡΑΦΩ
ΠΡΕΖΑ TV
30-11-2008
3 σχόλια:
αρε ταλαιπωρε νικο "σγουρομαλλη"
με τετοια κειμενα περιμενεις να αναδειχτεις
MΑΘΗΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ "Εστι ουν μαλακία παλινδρόμισις της χειρός επί οριζοντίου εμβόλου και εκτόξευσις βλημάτων επί φανταστικών στόχων"(Κατά τον αρχαίο ορισμό της έννοιας της τραγωδίας)
dear 5:05 ο Σγουραμάλης και όχι Σγουρομάλλης είμαι εγώ, όχι ο "νικο". Και ποιο το κακό ΑΝ αναδειχτεί ή ΔΕΝ αναδειχτεί κάποιος εφοσον ΜΠΟΡΕΙ να εκφράζεται ΟΠΩΣ ακριβώς επιθυμεί; Το "εκφράζεται" είναι το ζητούμενο, το "αναδειχτείς" το έχω ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό. Γιατί δεν γράφεις ομως τι δεν σου άρεσε? απλά πράματα...
Φιλικά
Χάρης
Δημοσίευση σχολίου