Η ΧΟΥΝΤΑ ΖΕΙ
Με χουντικούς νόμους, που προβλέπουν την άσκηση ωμής βίας και στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι προφανώς αντισυνταγματικοί, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα η ΕΛ.ΑΣ. το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, οι κανόνες για τη διάλυση μιας συγκέντρωσης που κρίνεται παράνομη ρυθμίζονται από διάταγμα της χούντας όπου οι συγκεντρώσεις ήταν έτσι κι αλλιώς παράνομες!
Πιο συγκεκριμενα,είναι χαρακτηριστικό ότι ο κανονισμός διαλύσεως δημόσιων συναθροίσεων που εισήγαγε το Β.Δ. 269/1972, σε ορισμένα σημεία του, ούτε καν εφαρμόζεται από τους αστυνομικούς. Για παράδειγμα προβλέπει ότι, πριν από την επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές και τη διάλυση της συγκέντρωσης, η αστυνομική αρχή οφείλει να ζητήσει από τους επικεφαλής τους να διαλυθούν μόνοι τους. Ουδέποτε ωστόσο η αστυνομία εφάρμοσε το μέτρο αυτό, αφού επιτίθεται με το παραμικρό και αδιακρίτως, επί «δικαίους και αδίκους».
Στο ίδιο χουντικό διάταγμα (που ισχύει στον βαθμό που δεν αντίκειται στο σύνταγμα) προβλέπονται και τα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί για να διαλύσουν μια συγκέντρωση. Αυτά είναι, κατά σειρά, η βίαιη απώθηση, ο καταιονισμός (η ΕΛ.ΑΣ. προμηθεύεται σύντομα αυτοκίνητα εκτόξευσης ύδατος), η αστυνομική ράβδος, οι υποκόπανοι των όπλων, τα δακρυγόνα και «άλλα συναφή μέσα».
Από τις αστυνομικές μεθόδους, δεν αποκλείεται, τέλος, και η εκφοβιστική βολή με πυροβόλα όπλα στον αέρα, αλλά ούτε οποιαδήποτε άλλη χρήση των όπλων. Ακόμη και ο πρόσφατος νόμος του 2003, που εκσυγχρόνισε τον κατοχικό νόμο 29/1943, για τη χρήση των αστυνομικών όπλων, δεν απαγορεύει ρητά τη χρήση όπλων κατά διαδηλωτών.
Ο νόμος αυτός επαναδιατυπώνει τους όρους για τη χρήση των όπλων (όπως το πότε επιτρέπεται πυροβολισμός στον αέρα) και περιγράφει τους κανόνες εμπλοκής των αστυνομικών σε περιστατικά βίας. Η πρακτική εφαρμογή των διατάξεων αυτών ωστόσο, αν κρίνει κανείς από την πρόσφατη εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δεν έφερε καμία σημαντική μεταβολή στο προηγούμενο καθεστώς της ανεξέλεγκτης χρήσης των υπηρεσιακών όπλων.
Σύμφωνα και με την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Β.Δ. για τη διάλυση των συγκεντρώσεων, που βασίζεται στις διατάξεις του επίσης χουντικού Ν.Δ. 794/1971 για τις παράνομες συγκεντρώσεις, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το σύνταγμα αλλά και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Μέχρι σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να εκδώσει τον εκτελεστικό νόμο του συντάγματος για τη δημοκρατική ρύθμιση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Ο Συνήγορος του Πολίτη, Γ. Καμίνης, έχει ζητήσει επανειλημμένα να ψηφιστεί σύγχρονος νόμος που θα αντικαταστήσει τη χουντική νομοθεσία.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΟΤΑΝ Η ΙΔΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ;;;
ΠΡΕΖΑ TV
8-2-2009
Με χουντικούς νόμους, που προβλέπουν την άσκηση ωμής βίας και στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι προφανώς αντισυνταγματικοί, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα η ΕΛ.ΑΣ. το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, οι κανόνες για τη διάλυση μιας συγκέντρωσης που κρίνεται παράνομη ρυθμίζονται από διάταγμα της χούντας όπου οι συγκεντρώσεις ήταν έτσι κι αλλιώς παράνομες!
Πιο συγκεκριμενα,είναι χαρακτηριστικό ότι ο κανονισμός διαλύσεως δημόσιων συναθροίσεων που εισήγαγε το Β.Δ. 269/1972, σε ορισμένα σημεία του, ούτε καν εφαρμόζεται από τους αστυνομικούς. Για παράδειγμα προβλέπει ότι, πριν από την επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές και τη διάλυση της συγκέντρωσης, η αστυνομική αρχή οφείλει να ζητήσει από τους επικεφαλής τους να διαλυθούν μόνοι τους. Ουδέποτε ωστόσο η αστυνομία εφάρμοσε το μέτρο αυτό, αφού επιτίθεται με το παραμικρό και αδιακρίτως, επί «δικαίους και αδίκους».
Στο ίδιο χουντικό διάταγμα (που ισχύει στον βαθμό που δεν αντίκειται στο σύνταγμα) προβλέπονται και τα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί για να διαλύσουν μια συγκέντρωση. Αυτά είναι, κατά σειρά, η βίαιη απώθηση, ο καταιονισμός (η ΕΛ.ΑΣ. προμηθεύεται σύντομα αυτοκίνητα εκτόξευσης ύδατος), η αστυνομική ράβδος, οι υποκόπανοι των όπλων, τα δακρυγόνα και «άλλα συναφή μέσα».
Από τις αστυνομικές μεθόδους, δεν αποκλείεται, τέλος, και η εκφοβιστική βολή με πυροβόλα όπλα στον αέρα, αλλά ούτε οποιαδήποτε άλλη χρήση των όπλων. Ακόμη και ο πρόσφατος νόμος του 2003, που εκσυγχρόνισε τον κατοχικό νόμο 29/1943, για τη χρήση των αστυνομικών όπλων, δεν απαγορεύει ρητά τη χρήση όπλων κατά διαδηλωτών.
Ο νόμος αυτός επαναδιατυπώνει τους όρους για τη χρήση των όπλων (όπως το πότε επιτρέπεται πυροβολισμός στον αέρα) και περιγράφει τους κανόνες εμπλοκής των αστυνομικών σε περιστατικά βίας. Η πρακτική εφαρμογή των διατάξεων αυτών ωστόσο, αν κρίνει κανείς από την πρόσφατη εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δεν έφερε καμία σημαντική μεταβολή στο προηγούμενο καθεστώς της ανεξέλεγκτης χρήσης των υπηρεσιακών όπλων.
Σύμφωνα και με την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Β.Δ. για τη διάλυση των συγκεντρώσεων, που βασίζεται στις διατάξεις του επίσης χουντικού Ν.Δ. 794/1971 για τις παράνομες συγκεντρώσεις, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το σύνταγμα αλλά και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Μέχρι σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να εκδώσει τον εκτελεστικό νόμο του συντάγματος για τη δημοκρατική ρύθμιση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Ο Συνήγορος του Πολίτη, Γ. Καμίνης, έχει ζητήσει επανειλημμένα να ψηφιστεί σύγχρονος νόμος που θα αντικαταστήσει τη χουντική νομοθεσία.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΟΤΑΝ Η ΙΔΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ;;;
ΠΡΕΖΑ TV
8-2-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου