Εξαρση παρουσιάζουν οι θάνατοι από πνιγμό
το τελευταίο δεκαήμερο σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ατομα μεγάλης, κυρίως, ηλικίας αλλά όχι μόνον, ανασύρονται καθημερινά χωρίς τις αισθήσεις τους από τη θάλασσα, γεγονός που καταδεικνύει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης ναυαγοσωστικού προσωπικού από ένα μεγάλο μέρος οργανωμένων ή μη παραλιών της χώρας. Κάθε χρόνο, ο απολογισμός των περίπου 300 πνιγμών «χαρίζει» στην Ελλάδα μια θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά.
Από την Παρασκευή 3 Ιουλίου έως και χθες, 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε παραλίες. Οι περισσότεροι, ηλικίας από 55 έως και 83 χρόνων, υπήρχαν όμως και νεότεροι, όπως 48χρονος στη Θεσσαλονίκη ή ο 20χρονος στη Λακωνία.
Τα περισσότερα περιστατικά, σύμφωνα με τα δελτία Τύπου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, αναφέρονται σε πνιγμούς σε παραλίες πολυσύχναστες, όπου μετά το περιστατικό, ασθενοφόρο μεταφέρει τον πνιγμένο ή αναίσθητο στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Η απουσία οργανωμένης ναυαγοσωστικής πολιτικής είναι εμφανής, αφού παρά τον νόμο 23/2000 που ορίζει πως «στις πολυσύχναστες παραλίες είναι απαραίτητη η ύπαρξη ναυαγοσωστικού πύργου κάθε 600 μέτρα από την 1η Ιουνίου έως και τις 31 Αυγούστου», εκατοντάδες είναι οι παραλίες που στερούνται των υπηρεσιών ναυαγοσώστη.
Πρόβλημα εντοπίζεται στην επαγγελματική κατοχύρωση του ναυαγοσώστη, καθώς το μεν ΥΕΝ χορηγεί άδεια στους απόφοιτους των αντίστοιχων σχολών, το δε υπουργείο εργασίας δεν αναγνωρίζει επίσημο επάγγελμα ναυαγοσώστη. Απόρροια αυτής της νομικής «διγλωσσίας» είναι η υποβάθμιση του επαγγέλματος -στην πλειονότητα των περιπτώσεων- σε εργασία μερικής απασχόλησης. Από την άλλη, οι διαγωνισμοί κάλυψης θέσεων ναυαγοσώστη συχνά προκηρύσσονται καθυστερημένα, με αποτέλεσμα πολλές θέσεις, τη θερινή περίοδο, να μένουν κενές. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τις ελλείψεις όχι μόνον προσωπικού αλλά και εξοπλισμού φέρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού οι περισσότερες από τις παραλίες που ορίζονται ως πολυσύχναστες ανήκουν -διοικητικά- σε δήμους.
Ο δε εξοπλισμός σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 23/2000 περιλαμβάνει (μεταξύ άλλων) ναυαγοσωστικές βάρκες και σωσίβια, φαρμακεία με φάρμακα και σκευάσματα καρδιοκυκλοφορικά, αναλγητικά και κορτικοειδή, ισοθερμική κουβέρτα, φιάλη οξυγόνου 1 λίτρου, μεταλλικό φορείο, στοματοφαρυγγικό αεραγωγό, πιεσόμετρο, μάσκα τεχνητής αναπνοής αλλά και χειροκίνητη συσκευή ανάνηψης.
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΩΝ 300 ΥΒΡΙΔΙΚΩΝ ΚΡΕΤΙΝΩΝ....ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΟΘΕΊ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
14-7-2009
το τελευταίο δεκαήμερο σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ατομα μεγάλης, κυρίως, ηλικίας αλλά όχι μόνον, ανασύρονται καθημερινά χωρίς τις αισθήσεις τους από τη θάλασσα, γεγονός που καταδεικνύει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης ναυαγοσωστικού προσωπικού από ένα μεγάλο μέρος οργανωμένων ή μη παραλιών της χώρας. Κάθε χρόνο, ο απολογισμός των περίπου 300 πνιγμών «χαρίζει» στην Ελλάδα μια θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά.
Από την Παρασκευή 3 Ιουλίου έως και χθες, 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε παραλίες. Οι περισσότεροι, ηλικίας από 55 έως και 83 χρόνων, υπήρχαν όμως και νεότεροι, όπως 48χρονος στη Θεσσαλονίκη ή ο 20χρονος στη Λακωνία.
Τα περισσότερα περιστατικά, σύμφωνα με τα δελτία Τύπου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, αναφέρονται σε πνιγμούς σε παραλίες πολυσύχναστες, όπου μετά το περιστατικό, ασθενοφόρο μεταφέρει τον πνιγμένο ή αναίσθητο στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Η απουσία οργανωμένης ναυαγοσωστικής πολιτικής είναι εμφανής, αφού παρά τον νόμο 23/2000 που ορίζει πως «στις πολυσύχναστες παραλίες είναι απαραίτητη η ύπαρξη ναυαγοσωστικού πύργου κάθε 600 μέτρα από την 1η Ιουνίου έως και τις 31 Αυγούστου», εκατοντάδες είναι οι παραλίες που στερούνται των υπηρεσιών ναυαγοσώστη.
Πρόβλημα εντοπίζεται στην επαγγελματική κατοχύρωση του ναυαγοσώστη, καθώς το μεν ΥΕΝ χορηγεί άδεια στους απόφοιτους των αντίστοιχων σχολών, το δε υπουργείο εργασίας δεν αναγνωρίζει επίσημο επάγγελμα ναυαγοσώστη. Απόρροια αυτής της νομικής «διγλωσσίας» είναι η υποβάθμιση του επαγγέλματος -στην πλειονότητα των περιπτώσεων- σε εργασία μερικής απασχόλησης. Από την άλλη, οι διαγωνισμοί κάλυψης θέσεων ναυαγοσώστη συχνά προκηρύσσονται καθυστερημένα, με αποτέλεσμα πολλές θέσεις, τη θερινή περίοδο, να μένουν κενές. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τις ελλείψεις όχι μόνον προσωπικού αλλά και εξοπλισμού φέρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού οι περισσότερες από τις παραλίες που ορίζονται ως πολυσύχναστες ανήκουν -διοικητικά- σε δήμους.
Ο δε εξοπλισμός σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 23/2000 περιλαμβάνει (μεταξύ άλλων) ναυαγοσωστικές βάρκες και σωσίβια, φαρμακεία με φάρμακα και σκευάσματα καρδιοκυκλοφορικά, αναλγητικά και κορτικοειδή, ισοθερμική κουβέρτα, φιάλη οξυγόνου 1 λίτρου, μεταλλικό φορείο, στοματοφαρυγγικό αεραγωγό, πιεσόμετρο, μάσκα τεχνητής αναπνοής αλλά και χειροκίνητη συσκευή ανάνηψης.
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΩΝ 300 ΥΒΡΙΔΙΚΩΝ ΚΡΕΤΙΝΩΝ....ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΟΘΕΊ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
14-7-2009
enet
2 σχόλια:
otan o ellhnaras pkakwnetai sta souvlakia kai stous mezedes.. mojito, ouza, mpures kai ta sxetika kai meta paei gia makrovouti kala na pa8ei..
den mporei na uparxei enas nauagoswsths gia ka8e malaka s'auth th xwra..
an den 3ereis mpanio mhn voutas.. apla.. exoume kai apeira xiliometra paralies.. den mporoun na elegxontai oles..
Αλλά αγροφύλακες με ρουσφέτι για να ξύνουν τα αρχίδια τους, τους προσλαμβάνουμε με την σέσουλα.
Δημοσίευση σχολίου