Της αυθαιρεσίας το... κάγκελο στα καμένα της Αττικής. Σαν να μην έφτανε η «χαλάρωση» που παθαίνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί σε κάθε προεκλογική περίοδο, έρχεται το ίδιο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και δίνει οδηγίες για το πώς μπορούν (!) να περιφράσσονται δάση σε καμένες εκτάσεις, παρά τις αντίθετες οδηγίες της Εισαγγελίας και το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες οι εκτάσεις.
Πριν καλά καλά ξεπλυθεί η στάχτη από τις πυρκαγιές στην Πεντέλη, «βροχή» άρχισαν να πέφτουν οι καταγγελίες για «διακατόχους» δασών που σπεύδουν να περιφράξουν εκτάσεις. Πρόκειται για ιδιώτες που ισχυρίζονται ότι είναι κύριοι μιας έκτασης σε δάσος, έχουν προσκομίσει κάποια αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. προσύμφωνα συμβολαίων, πράξεις νομής, πρωτόδικες αποφάσεις), χωρίς η όλη υπόθεση να έχει κριθεί τελεσίδικα.
Με βάση τις περίπλοκες και συχνά αντικρουόμενες δασικές και πολεοδομικές διατάξεις, τις ενίοτε «ύποπτες» πράξεις της διοίκησης (υπουργικές, νομαρχιακές κ.λπ.) που δημιουργούν τετελεσμένα πριν ακυρωθούν από άλλες αντίστοιχες πράξεις ή δικαστικές αποφάσεις και τη γενική καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, υπάρχουν εκτάσεις που παραμένουν σε καθεστώς διακατοχής για ολόκληρες δεκαετίες.
Εάν σε αυτά προστεθούν η μόνιμη αδυναμία του κράτους να συντάξει κτηματολόγιο, δασολόγιο και οριστικούς δασικούς χάρτες, γίνεται καλύτερα αντιληπτό ποιος ανοίγει τα παράθυρα για εξαφάνιση και των τελευταίων δασών.
Χιλιάδες στρέμματα βρίσκονται σε παρόμοιο καθεστώς στη βόρεια Πεντέλη, κυρίως ως τμήματα του «δασοκτήματος Ηλιόπουλου» (σ.σ.: τμήμα του υπήρξε ολόκληρος ο Διόνυσος), που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά λόγω έκτακτης χρησικτησίας και πωλήθηκαν πριν η πολιτεία αποφασίσει να αναπέμψει το θέμα στα αρμόδια όργανα. Η καταστροφή που προκαλεί μια πυρκαγιά απεδείχθη για άλλη μια φορά «χρυσή ευκαιρία» για όσους θέλουν να κάνουν κινήσεις κατοχύρωσης δικαιωμάτων. Με το πρόσχημα ότι υπάρχει κίνδυνος καταπάτησης ή καταστροφής από βόσκηση γιδιών (αν και είναι απαγορευμένη στην Αττική), πολλοί έχουν ξεκινήσει να απλώνουν συρματοπλέγματα «για να τις προστατέψουν». Οταν πολίτες προσπάθησαν να τους σταματήσουν, εκείνοι, όχι μόνο δεν φοβήθηκαν την καταγγελία, αλλά επικαλέστηκαν ένα έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) που είχε εκδοθεί στις 28/2/2005.
Το έγγραφο εκείνο είχε εκδοθεί τότε από τη Διεύθυνση Προστασίας (!) Δασών, απαντούσε σε ερώτηση της Περιφέρειας Στ. Ελλάδος και,
μεταξύ άλλων, ανέφερε:
- Επιτρέπεται η περίφραξη ιδιωτικού δάσους,
εφόσον εξασφαλίζεται σειρά προϋποθέσεων.
- Ενδεικτικά αναφέρεται η παράδοση κλειδιών (!)
της περίφραξης στον δασάρχη της περιοχής.
- Εάν πρόκειται για διακατεχόμενο δάσος, δεν κωλύεται η περίφραξη «δεδομένου ότι ο διακάτοχος επιδιώκει την προστασία του δικαιώματος της αποκλειστικής εκμετάλλευσης της έκτασης» (περί δικαιώματος προστασίας των δέντρων, λόγος ουδείς).
Για να θεμελιώσει τα παραπάνω, η υπηρεσία στηρίχθηκε σε μια γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επί χούντας (650/1972), αλλά και σε μια απόφαση του ΣτΕ (1516) του 1993. Παραδόξως, η απόφαση εκείνη του ΣτΕ μιλούσε σαφώς για «νομίμους περιορισμούς της ιδιοκτησίας, χάριν της προστασίας του δάσους», που είναι «συνταγματικώς προστατευόμενο αγαθό». Και η ίδια απόφαση απέρριπτε αίτημα ιδιώτη που ήθελε να περιφράξει δασική έκταση στην Κορινθία, ενώ ο τοπικός δασάρχης το απαγόρευε...
Σημειώνεται ότι στο παραπάνω έγγραφο δεν γινόταν αναφορά σε καμένες εκτάσεις, που υποτίθεται ότι τυγχάνουν απολύτου προστασίας από οποιεσδήποτε παρεμβάσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η αναγέννηση του δάσους. Παρά ταύτα, οι ενδιαφερόμενοι να αξιοποιήσουν δάση στην Αττική (αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ) κατάφεραν να ανακαλύψουν τη συγκεκριμένη εγκύκλιο και να την επικαλεστούν μετά την καταστροφή του Αυγούστου.
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ...
ΟΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ "ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ" ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΣΤΑ ΔΑΣΗ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΟΥΣ,ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΣΕΙΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
3-10-2009
enet.gr
Πριν καλά καλά ξεπλυθεί η στάχτη από τις πυρκαγιές στην Πεντέλη, «βροχή» άρχισαν να πέφτουν οι καταγγελίες για «διακατόχους» δασών που σπεύδουν να περιφράξουν εκτάσεις. Πρόκειται για ιδιώτες που ισχυρίζονται ότι είναι κύριοι μιας έκτασης σε δάσος, έχουν προσκομίσει κάποια αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. προσύμφωνα συμβολαίων, πράξεις νομής, πρωτόδικες αποφάσεις), χωρίς η όλη υπόθεση να έχει κριθεί τελεσίδικα.
Με βάση τις περίπλοκες και συχνά αντικρουόμενες δασικές και πολεοδομικές διατάξεις, τις ενίοτε «ύποπτες» πράξεις της διοίκησης (υπουργικές, νομαρχιακές κ.λπ.) που δημιουργούν τετελεσμένα πριν ακυρωθούν από άλλες αντίστοιχες πράξεις ή δικαστικές αποφάσεις και τη γενική καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, υπάρχουν εκτάσεις που παραμένουν σε καθεστώς διακατοχής για ολόκληρες δεκαετίες.
Εάν σε αυτά προστεθούν η μόνιμη αδυναμία του κράτους να συντάξει κτηματολόγιο, δασολόγιο και οριστικούς δασικούς χάρτες, γίνεται καλύτερα αντιληπτό ποιος ανοίγει τα παράθυρα για εξαφάνιση και των τελευταίων δασών.
Χιλιάδες στρέμματα βρίσκονται σε παρόμοιο καθεστώς στη βόρεια Πεντέλη, κυρίως ως τμήματα του «δασοκτήματος Ηλιόπουλου» (σ.σ.: τμήμα του υπήρξε ολόκληρος ο Διόνυσος), που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά λόγω έκτακτης χρησικτησίας και πωλήθηκαν πριν η πολιτεία αποφασίσει να αναπέμψει το θέμα στα αρμόδια όργανα. Η καταστροφή που προκαλεί μια πυρκαγιά απεδείχθη για άλλη μια φορά «χρυσή ευκαιρία» για όσους θέλουν να κάνουν κινήσεις κατοχύρωσης δικαιωμάτων. Με το πρόσχημα ότι υπάρχει κίνδυνος καταπάτησης ή καταστροφής από βόσκηση γιδιών (αν και είναι απαγορευμένη στην Αττική), πολλοί έχουν ξεκινήσει να απλώνουν συρματοπλέγματα «για να τις προστατέψουν». Οταν πολίτες προσπάθησαν να τους σταματήσουν, εκείνοι, όχι μόνο δεν φοβήθηκαν την καταγγελία, αλλά επικαλέστηκαν ένα έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) που είχε εκδοθεί στις 28/2/2005.
Το έγγραφο εκείνο είχε εκδοθεί τότε από τη Διεύθυνση Προστασίας (!) Δασών, απαντούσε σε ερώτηση της Περιφέρειας Στ. Ελλάδος και,
μεταξύ άλλων, ανέφερε:
- Επιτρέπεται η περίφραξη ιδιωτικού δάσους,
εφόσον εξασφαλίζεται σειρά προϋποθέσεων.
- Ενδεικτικά αναφέρεται η παράδοση κλειδιών (!)
της περίφραξης στον δασάρχη της περιοχής.
- Εάν πρόκειται για διακατεχόμενο δάσος, δεν κωλύεται η περίφραξη «δεδομένου ότι ο διακάτοχος επιδιώκει την προστασία του δικαιώματος της αποκλειστικής εκμετάλλευσης της έκτασης» (περί δικαιώματος προστασίας των δέντρων, λόγος ουδείς).
Για να θεμελιώσει τα παραπάνω, η υπηρεσία στηρίχθηκε σε μια γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επί χούντας (650/1972), αλλά και σε μια απόφαση του ΣτΕ (1516) του 1993. Παραδόξως, η απόφαση εκείνη του ΣτΕ μιλούσε σαφώς για «νομίμους περιορισμούς της ιδιοκτησίας, χάριν της προστασίας του δάσους», που είναι «συνταγματικώς προστατευόμενο αγαθό». Και η ίδια απόφαση απέρριπτε αίτημα ιδιώτη που ήθελε να περιφράξει δασική έκταση στην Κορινθία, ενώ ο τοπικός δασάρχης το απαγόρευε...
Σημειώνεται ότι στο παραπάνω έγγραφο δεν γινόταν αναφορά σε καμένες εκτάσεις, που υποτίθεται ότι τυγχάνουν απολύτου προστασίας από οποιεσδήποτε παρεμβάσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η αναγέννηση του δάσους. Παρά ταύτα, οι ενδιαφερόμενοι να αξιοποιήσουν δάση στην Αττική (αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ) κατάφεραν να ανακαλύψουν τη συγκεκριμένη εγκύκλιο και να την επικαλεστούν μετά την καταστροφή του Αυγούστου.
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ...
ΟΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ "ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ" ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΣΤΑ ΔΑΣΗ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΟΥΣ,ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΣΕΙΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
3-10-2009
enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου