ΤΟ ΚΑΦΡΙΛΙΚΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΝ ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΕΙΤΑ ΠΩΛΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΣΩΝ...
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.
Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΚΛΟΠΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ.
Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, λέει η παροιμία. Και όσο και αν αυτή δεν είναι δόκιμη έκφραση για πανεπιστημιακό, υπάρχει ένας καθηγητής που την επαναλαμβάνει από μέσα του όπως ένας μαθητής παπαγαλίζει το μάθημά του. Γιατί, πράγματι, πρέπει να είσαι πολύ άτυχος για να βρεθείς συνυποψήφιος για την ίδια θέση με τον άνθρωπο του οποίου την εργασία έχεις μόλις επιδείξει ως δική σου!
Η ιστορία, που διαδραματίζεται σε μεγάλο ΑΕΙ της χώρας και έχει ήδη φθάσει στη δικαιοσύνη, ξεκινάει το 2005, κατά τη διαδικασία εκλογής για τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή. Υποψήφιοι είναι δύο, ένας επίκουρος καθηγητής του πανεπιστημίου και ένας παλιός φοιτητής του ίδιου ΑΕΙ, που ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο εξωτερικό.Τίποτα δεν θα είχε γίνει αντιληπτό εάν ο τελευταίος δεν διάβαζε το βιογραφικό του συνυποψηφίου του για να διαπιστώσει έκπληκτος ότι εκεί περιλαμβάνεται και η δική του πτυχιακή εργασία! «Οπως προέκυψε, την είχε υποβάλει σε επιστημονικό συνέδριο του εξωτερικού ως δική του, κι έτσι την παρουσίασε και στη διαδικασία εκλογής (σ. σ. σε αυτές τις διαδικασίες, οι υποψήφιοι προσκομίζουν εργασίες που είτε έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά είτε έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή συνέδρια)», λέει ο άτυχος υποψήφιος για τη θέση ΔΕΠ .
Ατυχος, διότι παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του προς όλες τις κατευθύνσεις, τις ενστάσεις και τις προσφυγές του σε όλα τα όργανα του πανεπιστημίου και του υπουργείου Παιδείας, ουδείς ενδιαφέρθηκε να αποκαταστήσει την τάξη, με αποτέλεσμα η θέση να κατοχυρωθεί τελικά στον συνυποψήφιό του. «Αυτό που ουσιαστικά λένε είναι ότι δεν υπάρχει στα ελληνικά ΑΕΙ τυπικό και ουσιαστικό πρόβλημα εάν τα μέλη ΔΕΠ χρησιμοποιούν προϊόντα λογοκλοπής για την ακαδημαϊκή τους εξέλιξη» σημειώνει ο ίδιος, ο οποίος -παρότι συνεχίζει την καριέρα του σε μεγάλο ιδιωτικό πανεπιστήμιο- δεν το άφησε να περάσει έτσι. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον του (πλέον) αναπληρωτή καθηγητή, αλλά και του προέδρου του τμήματος. Η υπόθεση θα εκδικαστεί σε ένα μήνα.
Μολονότι στην ακαδημαϊκή κοινότητα θεωρείσαι «δακτυλοδεικτούμενος» εάν υποπέσεις στο παράπτωμα της λογοκλοπής, η παραπάνω υπόθεση δεν είναι η μοναδική που έχει απασχολήσει τα όργανα των πανεπιστημίων. Μόλις πρόσφατα (τον Μάρτιο του 2009), το Πειθαρχικό Συμβούλιο των Μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ επέβαλε την ποινή της προσωρινής παύσης των τριών μηνών σε καθηγητή ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο οποίος δημοσίευσε σε ιταλικό περιοδικό (Italian Journal of Short Sciences) εργασία που δεν είχε συγγράψει ο ίδιος. Ο εγκαλούμενος είχε κάνει λόγο για «λάθος», προβάλλοντας ωστόσο μια διόλου πειστική δικαιολογία. Είχε ισχυριστεί ότι είχε αποθηκεύσει σε υπολογιστή που χρησιμοποιούσε με συνάδελφό του δύο εργασίες και, εκ παραδρομής, «λόγω περιορισμένης γνώσης χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών και της αγγλικής γλώσσας», είχε αποστείλει τη «λάθος» εργασία στο ιταλικό περιοδικό...
Πανεπιστημιακοί, τονίζουν ότι τα παραπάνω περιστατικά δεν είναι συνήθη, επισημαίνοντας ότι «η καριέρα σου μπορεί να τελειώσει εάν σε πιάσουν για λογοκλοπή». Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι η λογοκλοπή αποτελεί αγαπημένο «σπορ» πολλών φοιτητών, ιδιαίτερα σήμερα, στην εποχή του Ιντερνετ. «Σήμερα είναι πάρα πολύ δύσκολο να γνωρίζεις εάν μια πτυχιακή εργασία είναι αυθεντική ή έστω ποια κομμάτια της αποτελούν πράγματι πρωτότυπη δουλειά. Ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε μια θάλασσα σχετικών εργασιών», εξηγούν. «Γι’ αυτό σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να είμαστε πιο κοντά στους φοιτητές μας».
ΠΡΕΖΑ TV
7-10-2009
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.
Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΚΛΟΠΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ.
Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, λέει η παροιμία. Και όσο και αν αυτή δεν είναι δόκιμη έκφραση για πανεπιστημιακό, υπάρχει ένας καθηγητής που την επαναλαμβάνει από μέσα του όπως ένας μαθητής παπαγαλίζει το μάθημά του. Γιατί, πράγματι, πρέπει να είσαι πολύ άτυχος για να βρεθείς συνυποψήφιος για την ίδια θέση με τον άνθρωπο του οποίου την εργασία έχεις μόλις επιδείξει ως δική σου!
Η ιστορία, που διαδραματίζεται σε μεγάλο ΑΕΙ της χώρας και έχει ήδη φθάσει στη δικαιοσύνη, ξεκινάει το 2005, κατά τη διαδικασία εκλογής για τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή. Υποψήφιοι είναι δύο, ένας επίκουρος καθηγητής του πανεπιστημίου και ένας παλιός φοιτητής του ίδιου ΑΕΙ, που ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο εξωτερικό.Τίποτα δεν θα είχε γίνει αντιληπτό εάν ο τελευταίος δεν διάβαζε το βιογραφικό του συνυποψηφίου του για να διαπιστώσει έκπληκτος ότι εκεί περιλαμβάνεται και η δική του πτυχιακή εργασία! «Οπως προέκυψε, την είχε υποβάλει σε επιστημονικό συνέδριο του εξωτερικού ως δική του, κι έτσι την παρουσίασε και στη διαδικασία εκλογής (σ. σ. σε αυτές τις διαδικασίες, οι υποψήφιοι προσκομίζουν εργασίες που είτε έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά είτε έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή συνέδρια)», λέει ο άτυχος υποψήφιος για τη θέση ΔΕΠ .
Ατυχος, διότι παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του προς όλες τις κατευθύνσεις, τις ενστάσεις και τις προσφυγές του σε όλα τα όργανα του πανεπιστημίου και του υπουργείου Παιδείας, ουδείς ενδιαφέρθηκε να αποκαταστήσει την τάξη, με αποτέλεσμα η θέση να κατοχυρωθεί τελικά στον συνυποψήφιό του. «Αυτό που ουσιαστικά λένε είναι ότι δεν υπάρχει στα ελληνικά ΑΕΙ τυπικό και ουσιαστικό πρόβλημα εάν τα μέλη ΔΕΠ χρησιμοποιούν προϊόντα λογοκλοπής για την ακαδημαϊκή τους εξέλιξη» σημειώνει ο ίδιος, ο οποίος -παρότι συνεχίζει την καριέρα του σε μεγάλο ιδιωτικό πανεπιστήμιο- δεν το άφησε να περάσει έτσι. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον του (πλέον) αναπληρωτή καθηγητή, αλλά και του προέδρου του τμήματος. Η υπόθεση θα εκδικαστεί σε ένα μήνα.
Μολονότι στην ακαδημαϊκή κοινότητα θεωρείσαι «δακτυλοδεικτούμενος» εάν υποπέσεις στο παράπτωμα της λογοκλοπής, η παραπάνω υπόθεση δεν είναι η μοναδική που έχει απασχολήσει τα όργανα των πανεπιστημίων. Μόλις πρόσφατα (τον Μάρτιο του 2009), το Πειθαρχικό Συμβούλιο των Μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ επέβαλε την ποινή της προσωρινής παύσης των τριών μηνών σε καθηγητή ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο οποίος δημοσίευσε σε ιταλικό περιοδικό (Italian Journal of Short Sciences) εργασία που δεν είχε συγγράψει ο ίδιος. Ο εγκαλούμενος είχε κάνει λόγο για «λάθος», προβάλλοντας ωστόσο μια διόλου πειστική δικαιολογία. Είχε ισχυριστεί ότι είχε αποθηκεύσει σε υπολογιστή που χρησιμοποιούσε με συνάδελφό του δύο εργασίες και, εκ παραδρομής, «λόγω περιορισμένης γνώσης χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών και της αγγλικής γλώσσας», είχε αποστείλει τη «λάθος» εργασία στο ιταλικό περιοδικό...
Πανεπιστημιακοί, τονίζουν ότι τα παραπάνω περιστατικά δεν είναι συνήθη, επισημαίνοντας ότι «η καριέρα σου μπορεί να τελειώσει εάν σε πιάσουν για λογοκλοπή». Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι η λογοκλοπή αποτελεί αγαπημένο «σπορ» πολλών φοιτητών, ιδιαίτερα σήμερα, στην εποχή του Ιντερνετ. «Σήμερα είναι πάρα πολύ δύσκολο να γνωρίζεις εάν μια πτυχιακή εργασία είναι αυθεντική ή έστω ποια κομμάτια της αποτελούν πράγματι πρωτότυπη δουλειά. Ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε μια θάλασσα σχετικών εργασιών», εξηγούν. «Γι’ αυτό σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να είμαστε πιο κοντά στους φοιτητές μας».
ΠΡΕΖΑ TV
7-10-2009
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου