ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΦΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ...ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ...ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΤΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ...ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
«…Πήγα στο κελί μου και έκανα χρήση ηρωίνης για τελευταία φορά και μάλιστα μεγαλύτερη ποσότητα. Στη συνέχεα πήγα στο κελί του Μ. και του επέστρεψα την υπόλοιπη ποσότητα. Οταν έφυγα από το κελί του Μ. επειδή φοβήθηκα για τις συνέπειες πήγα στον αρχιφύλακα της φυλακής, του εξήγησα τι ακριβώς είχε συμβεί και του ζήτησα να με βάλει στο πειθαρχείο. Ετσι έγινε, με έστειλε στο πειθαρχείο, αφού μου έδωσαν τρία Hipnostedon, δύο Rosinal, ένα Ziprex και ένα Nemeron, όλα σε μορφή δισκίου. Εκεί έμεινα, όσο θυμάμαι, 2-3 ώρες και μετά ξύπνησα στο νοσοκομείο. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο…».
Είναι η μαρτυρία ενός κρατούμενου τοξικομανούς σε μία από τις υποτίθεται αυστηρότερες φυλακές της χώρας, αυτές της Κέρκυρας, όπως την κατέθεσε ενόρκως, μετά την επιστροφή του στον «επάνω κόσμο».
Ο εικοσιτετράχρονος Βασίλειος Λ., έπεσε σε κώμα αφού έκανε χρήση ηρωίνης στο κελί του. Οταν την επομένη συνήλθε στο νοσοκομείο, εξετάστηκε από δύο αστυνομικούς της υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Κέρκυρας και εξιστόρησε τις συνθήκες υπό τις οποίες έφτασε ένα βήμα πριν από τον θάνατο,
αλλά και το πώς προμηθευόταν την ηρωίνη στη φυλακή.
Τα όσα αποκαλύπτει στην κατάθεσή του, φωτίζουν τον ζόφο που εξακολουθεί να επικρατεί στα σωφρονιστικά μας ιδρύματα όπου, εκτός από την άνεση με την οποία νονοί όπως ο Παναγιώτης Βλαστός κ.ά. κατευθύνουν από το κελί τους απαγωγές, δολοφονίες και πάσης φύσεως εγκληματικές δραστηριότητες, έμποροι ναρκωτικών εξακολουθούν να εισάγουν και να διακινούν με ύποπτη ευκολία μεγάλες ποσότητες ηρωίνης σκοτώνοντας δυστυχείς τοξικομανείς σ’ έναν χώρο που υποτίθεται ότι η πολιτεία τους προστατεύει.
Ο μάρτυρας, και παρ’ ολίγον μακαρίτης, που είναι χρήστης ναρκωτικών από τα έντεκα χρόνια του, «τα πιο πολλά ηρωίνης», όπως κατέθεσε, κατονομάζει και έναν συγκρατούμενό του, που όπως λέει πέθανε στο κελί του ύστερα από χρήση ηρωίνης.
«Εκτίω ποινή φυλάκισης έξι χρόνων για κλοπές και τριών για τροχονομικές παραβάσεις. Κάνω χρήση ναρκωτικών δεκατρία χρόνια, τα πιο πολλά ηρωίνης. Στη φυλακή της Κέρκυρας, όταν με μετέφεραν, το πρώτο πράγμα που κοίταξα ήταν το πώς θα βρω ηρωίνη.
Από συγκρατουμένους μου έμαθα ότι μέσα στη φυλακή διακινούν ηρωίνη οι συγκρατούμενοί μου Γεώργιος και Μιχαήλ Σ. Αρχισα να παίρνω ηρωίνη από τον Σ., είτε πηγαίνοντας εγώ στο κελί του είτε στέλνοντάς μου εκείνος στο κελί μου. Την ηρωίνη την τοποθετούσε στο πλαστικό καπάκι απλού στυλό BIC βάρους περίπου επτά δεκάτων του γραμμαρίου και τα χρήματα που έπαιρνε ήταν εκατόν είκοσι ευρώ για κάθε “καπάκι”.
Επειδή εγώ δεν είχα χρήματα εντός φυλακής, έστελνε εκείνος κάποιον δικό του άνθρωπο στον αδερφό μου Σταύρο στη Γ... Ηλείας και πληρωνόταν από εκείνον. Τους τελευταίους δύο μήνες ο Σ. δεν είχε άλλη ηρωίνη και έτσι άρχισα να ψωνίζω από τον Μ. με την ίδια διαδικασία. Στο τέλος Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου ο Μ. πήγε μεταγωγή για κάποιο δικαστήριο που είχε, δεν ξέρω πού, και όταν γύρισε έφερε μέσα στη φυλακή περίπου πενήντα γραμμάρια ηρωίνη. Είχα δοκιμάσει απ’ αυτή την παρτίδα και ήταν πολύ δυνατή. Κάποιες φορές είχα βρει μικρά “βραχάκια” μέσα στην ηρωίνη και φαινόταν να είναι πολύ καθαρή.
Το Σάββατο 22/11/08 και περί ώρα 12.30 - 13.00 επειδή εργαζόμουν ως καθαριστής πήγα στα λουτρά για να καθαρίσω. Κάποια στιγμή ακούμπησα πάνω σ’ έναν ανοξείδωτο νιπτήρα κι επειδή ήταν μάλλον σάπιος κουνήθηκε και έπεσε από κάτω ένα σίδερο και μια νάιλον συσκευασία που περιείχε πέντε αυτοσχέδιες νάιλον συσκευασίες, στενόμακρες με ηρωίνη. Το βάρος, όπως το υπολόγισα και άκουσα αργότερα ήταν τριάντα γραμμάρια. Πήρα το σακουλάκι, το έκρυψα πάνω μου και όταν πήγα στο κελί μου έβγαλα ηρωίνη και έκανα χρήση ρουφώντας τη από τη μύτη. Την υπόλοιπη ποσότητα την είχα στην τσέπη του παντελονιού μου. Μετά δύο ημέρες, τη Δευτέρα, και ενώ εγώ συνέχιζα να κάνω χρήση από αυτή την ποσότητα με πλησίασε ο Μ. λέγοντάς μου να του δώσω την ηρωίνη που είχα πάρει από τον νεροχύτη γιατί ήταν δική του. Εγώ πείστηκα ότι ήταν δική του, πήγα στο κελί μου, έκανα χρήση για τελευταία φορά και μάλιστα με μεγαλύτερη ποσότητα και στη συνέχεια πήρα την υπόλοιπη και του την έδωσα. Οταν έφυγα από το κελί του Μ. επειδή φοβήθηκα για τις συνέπειες πήγα στον αρχιφύλακα της φυλακής, του εξήγησα τι ακριβώς συνέβη και του ζήτησα να με βάλει στο πειθαρχείο. Ετσι και έγινε....». Ο Β. Λ. συνεχίζει τη διήγησή του ώς τη στιγμή που ξυπνάει στο νοσοκομείο. «Εδώ έμαθα ότι ο Ιωάννης Κ. του Ζαχαρία βρέθηκε νεκρός στο κελί του. Γνώριζα ότι έκανε χρήση ναρκωτικών, αλλά δεν ξέρω πού τα έβρισκε. Επίσης, θέλω να σας πω ότι ο Μ. είχε έναν Αλβανό που τον βοηθούσε και τον οποίο φώναζαν «Gazi» από το Gazmed και τώρα έχει φύγει από τη φυλακή χωρίς να γνωρίζω για πού. Τον βοηθούσε σε ό,τι είχε σχέση με τη διακίνηση της ηρωίνης. Τέλος, θέλω να παρακαλέσω να με μεταφέρουν στη φυλακή της Κορίνθου όπου οδηγούνται όλοι οι κρατούμενοι που χρήζουν προστασίας γιατί φοβάμαι ότι όταν γυρίσω στη φυλακή της Κέρκυρας ο Μ. θα μου κάνει κακό. Τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω και γράμματα δεν γνωρίζω…».
Λογικά μετά τις αποκαλύψεις του νεαρού τοξικομανούς -Νοέμβριος 2008- η υπόθεση θα πρέπει να πήρε τον δρόμο για τη Δικαιοσύνη και το συγκεκριμένο κύκλωμα της φυλακής να εξαρθρώθηκε, τουλάχιστον το συγκεκριμένο πλοκάμι του, αφού η καταγγελία αφορούσε σε συγκεκριμένα ονόματα εμπόρων που δρούσαν εντός του ιδρύματος.
Οι αρχές, αν έδρασαν ακαριαία, πιθανότατα θα βρήκαν και τα πειστήρια, την ηρωίνη δηλαδή, για να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες εναντίον των διακινητών. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που αναδύεται με τραγικό τρόπο από την κατάθεση του κρατουμένου είναι τα διάτρητα, για τους εμπόρους ναρκωτικών, τείχη των φυλακών, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι έχουν κλειδαμπαρώσει καλά πόρτες και παράθυρα...
ΠΡΕΖΑ TV
5-11-2009
«…Πήγα στο κελί μου και έκανα χρήση ηρωίνης για τελευταία φορά και μάλιστα μεγαλύτερη ποσότητα. Στη συνέχεα πήγα στο κελί του Μ. και του επέστρεψα την υπόλοιπη ποσότητα. Οταν έφυγα από το κελί του Μ. επειδή φοβήθηκα για τις συνέπειες πήγα στον αρχιφύλακα της φυλακής, του εξήγησα τι ακριβώς είχε συμβεί και του ζήτησα να με βάλει στο πειθαρχείο. Ετσι έγινε, με έστειλε στο πειθαρχείο, αφού μου έδωσαν τρία Hipnostedon, δύο Rosinal, ένα Ziprex και ένα Nemeron, όλα σε μορφή δισκίου. Εκεί έμεινα, όσο θυμάμαι, 2-3 ώρες και μετά ξύπνησα στο νοσοκομείο. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο…».
Είναι η μαρτυρία ενός κρατούμενου τοξικομανούς σε μία από τις υποτίθεται αυστηρότερες φυλακές της χώρας, αυτές της Κέρκυρας, όπως την κατέθεσε ενόρκως, μετά την επιστροφή του στον «επάνω κόσμο».
Ο εικοσιτετράχρονος Βασίλειος Λ., έπεσε σε κώμα αφού έκανε χρήση ηρωίνης στο κελί του. Οταν την επομένη συνήλθε στο νοσοκομείο, εξετάστηκε από δύο αστυνομικούς της υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Κέρκυρας και εξιστόρησε τις συνθήκες υπό τις οποίες έφτασε ένα βήμα πριν από τον θάνατο,
αλλά και το πώς προμηθευόταν την ηρωίνη στη φυλακή.
Τα όσα αποκαλύπτει στην κατάθεσή του, φωτίζουν τον ζόφο που εξακολουθεί να επικρατεί στα σωφρονιστικά μας ιδρύματα όπου, εκτός από την άνεση με την οποία νονοί όπως ο Παναγιώτης Βλαστός κ.ά. κατευθύνουν από το κελί τους απαγωγές, δολοφονίες και πάσης φύσεως εγκληματικές δραστηριότητες, έμποροι ναρκωτικών εξακολουθούν να εισάγουν και να διακινούν με ύποπτη ευκολία μεγάλες ποσότητες ηρωίνης σκοτώνοντας δυστυχείς τοξικομανείς σ’ έναν χώρο που υποτίθεται ότι η πολιτεία τους προστατεύει.
Ο μάρτυρας, και παρ’ ολίγον μακαρίτης, που είναι χρήστης ναρκωτικών από τα έντεκα χρόνια του, «τα πιο πολλά ηρωίνης», όπως κατέθεσε, κατονομάζει και έναν συγκρατούμενό του, που όπως λέει πέθανε στο κελί του ύστερα από χρήση ηρωίνης.
«Εκτίω ποινή φυλάκισης έξι χρόνων για κλοπές και τριών για τροχονομικές παραβάσεις. Κάνω χρήση ναρκωτικών δεκατρία χρόνια, τα πιο πολλά ηρωίνης. Στη φυλακή της Κέρκυρας, όταν με μετέφεραν, το πρώτο πράγμα που κοίταξα ήταν το πώς θα βρω ηρωίνη.
Από συγκρατουμένους μου έμαθα ότι μέσα στη φυλακή διακινούν ηρωίνη οι συγκρατούμενοί μου Γεώργιος και Μιχαήλ Σ. Αρχισα να παίρνω ηρωίνη από τον Σ., είτε πηγαίνοντας εγώ στο κελί του είτε στέλνοντάς μου εκείνος στο κελί μου. Την ηρωίνη την τοποθετούσε στο πλαστικό καπάκι απλού στυλό BIC βάρους περίπου επτά δεκάτων του γραμμαρίου και τα χρήματα που έπαιρνε ήταν εκατόν είκοσι ευρώ για κάθε “καπάκι”.
Επειδή εγώ δεν είχα χρήματα εντός φυλακής, έστελνε εκείνος κάποιον δικό του άνθρωπο στον αδερφό μου Σταύρο στη Γ... Ηλείας και πληρωνόταν από εκείνον. Τους τελευταίους δύο μήνες ο Σ. δεν είχε άλλη ηρωίνη και έτσι άρχισα να ψωνίζω από τον Μ. με την ίδια διαδικασία. Στο τέλος Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου ο Μ. πήγε μεταγωγή για κάποιο δικαστήριο που είχε, δεν ξέρω πού, και όταν γύρισε έφερε μέσα στη φυλακή περίπου πενήντα γραμμάρια ηρωίνη. Είχα δοκιμάσει απ’ αυτή την παρτίδα και ήταν πολύ δυνατή. Κάποιες φορές είχα βρει μικρά “βραχάκια” μέσα στην ηρωίνη και φαινόταν να είναι πολύ καθαρή.
Το Σάββατο 22/11/08 και περί ώρα 12.30 - 13.00 επειδή εργαζόμουν ως καθαριστής πήγα στα λουτρά για να καθαρίσω. Κάποια στιγμή ακούμπησα πάνω σ’ έναν ανοξείδωτο νιπτήρα κι επειδή ήταν μάλλον σάπιος κουνήθηκε και έπεσε από κάτω ένα σίδερο και μια νάιλον συσκευασία που περιείχε πέντε αυτοσχέδιες νάιλον συσκευασίες, στενόμακρες με ηρωίνη. Το βάρος, όπως το υπολόγισα και άκουσα αργότερα ήταν τριάντα γραμμάρια. Πήρα το σακουλάκι, το έκρυψα πάνω μου και όταν πήγα στο κελί μου έβγαλα ηρωίνη και έκανα χρήση ρουφώντας τη από τη μύτη. Την υπόλοιπη ποσότητα την είχα στην τσέπη του παντελονιού μου. Μετά δύο ημέρες, τη Δευτέρα, και ενώ εγώ συνέχιζα να κάνω χρήση από αυτή την ποσότητα με πλησίασε ο Μ. λέγοντάς μου να του δώσω την ηρωίνη που είχα πάρει από τον νεροχύτη γιατί ήταν δική του. Εγώ πείστηκα ότι ήταν δική του, πήγα στο κελί μου, έκανα χρήση για τελευταία φορά και μάλιστα με μεγαλύτερη ποσότητα και στη συνέχεια πήρα την υπόλοιπη και του την έδωσα. Οταν έφυγα από το κελί του Μ. επειδή φοβήθηκα για τις συνέπειες πήγα στον αρχιφύλακα της φυλακής, του εξήγησα τι ακριβώς συνέβη και του ζήτησα να με βάλει στο πειθαρχείο. Ετσι και έγινε....». Ο Β. Λ. συνεχίζει τη διήγησή του ώς τη στιγμή που ξυπνάει στο νοσοκομείο. «Εδώ έμαθα ότι ο Ιωάννης Κ. του Ζαχαρία βρέθηκε νεκρός στο κελί του. Γνώριζα ότι έκανε χρήση ναρκωτικών, αλλά δεν ξέρω πού τα έβρισκε. Επίσης, θέλω να σας πω ότι ο Μ. είχε έναν Αλβανό που τον βοηθούσε και τον οποίο φώναζαν «Gazi» από το Gazmed και τώρα έχει φύγει από τη φυλακή χωρίς να γνωρίζω για πού. Τον βοηθούσε σε ό,τι είχε σχέση με τη διακίνηση της ηρωίνης. Τέλος, θέλω να παρακαλέσω να με μεταφέρουν στη φυλακή της Κορίνθου όπου οδηγούνται όλοι οι κρατούμενοι που χρήζουν προστασίας γιατί φοβάμαι ότι όταν γυρίσω στη φυλακή της Κέρκυρας ο Μ. θα μου κάνει κακό. Τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω και γράμματα δεν γνωρίζω…».
Λογικά μετά τις αποκαλύψεις του νεαρού τοξικομανούς -Νοέμβριος 2008- η υπόθεση θα πρέπει να πήρε τον δρόμο για τη Δικαιοσύνη και το συγκεκριμένο κύκλωμα της φυλακής να εξαρθρώθηκε, τουλάχιστον το συγκεκριμένο πλοκάμι του, αφού η καταγγελία αφορούσε σε συγκεκριμένα ονόματα εμπόρων που δρούσαν εντός του ιδρύματος.
Οι αρχές, αν έδρασαν ακαριαία, πιθανότατα θα βρήκαν και τα πειστήρια, την ηρωίνη δηλαδή, για να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες εναντίον των διακινητών. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που αναδύεται με τραγικό τρόπο από την κατάθεση του κρατουμένου είναι τα διάτρητα, για τους εμπόρους ναρκωτικών, τείχη των φυλακών, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι έχουν κλειδαμπαρώσει καλά πόρτες και παράθυρα...
ΠΡΕΖΑ TV
5-11-2009
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου