ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ,
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ,
ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ,
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ
ΤΩΝ ΜΜΕ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ
ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
Στο χώρο του Κινηματογράφου υπάρχουν τέσσερεις πόλοι-πυλώνες που θα πρέπει να αλληλοελέγχονται και να εξισορροπούνται προκειμένου ο κινηματογραφικός Δημιουργός κι όλοι οι συντελεστές ενός φιλμ να επιτελούν ομαλά το καλλιτεχνικό τους έργο: 1. Η Πολιτεία (μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού). 2. Το ΕΚΚ (Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφο) μέσω αξιοκρατικών και ακριβοδίκαιων χρηματοδοτήσεων). 3. Οι Παραγωγοί (μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας). 4. Τα Σωματεία - Φορείς -Οργανισμοί (μέσω της υπεράσπισης των συμφερόντων των δημιουργών και των συντελεστών του, του ελέγχου της πολιτιστικής πολιτικής και της διαφάνειας των χρηματοδοτήσεων). Μόνον με την αλληλοεπίδραση και τη συνεργασία αυτών των τεσσάρων πόλων-πυλώνων μπορεί ο κινηματογράφος να λειτουργήσει και να παράγει έργα που θα έχουν καλλιτεχνική και εμπορική απήχηση στο κοινό. Όταν μόνον οι δύο (το ΕΚΚ και οι Μεγαλοπαραγωγοί) διογκώνονται και θέλουν να έχουν την πρωτοκαθεδρία και να ποδηγετούν και να χειραγωγούν τους άλλους, τότε αρχίζουν τα σημάδια της παρακμής της Τέχνης και ο στραγγαλισμός των δημιουργών και του έργου τους. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στις μέρες μας, με συνεχώς αυξανόμενη ένταση, στην προσπάθεια ορισμένων να υποκαταστήσουν τους συγκεκριμένους και θεσμοθετημένους ρόλους των άλλων, προκειμένου να αυξήσουν τη νομή και την εξουσία τους στο χώρο και την επίδραση τους στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα. Έτσι σήμερα παρατηρείται το οξύμωρο σχήμα και παράξενο φαινόμενο να διαμαρτύρονται οι ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΟΙ, να απέχουν από τα Φεστιβάλ οι ΕΥΝΟΗΜΕΝΟΙ και να καταγγέλλουν το κράτος οι ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ. Να έχουμε, δηλαδή, την εξέγερση των ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ, προκειμένου να ισχυροποιηθούν και να παγιωθούν (και νομοθετικά) τα προνόμια τους.
Για να ξεθολώσει, λοιπόν, το τοπίο της κινηματογραφίας από την Ομίχλη που έχουν ρίξει επάνω του θα γίνει μια συνοπτική εξιστόρηση των γεγονότων της τελευταίας τριετίας, σε χρονολογική σειρά.
1. Τον Μάιο του 2007 γίνεται με επιτυχία το Γ Κινηματογραφικό Συνέδριο στο Μέγαρο Μουσικής, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, με πλήθος συνέδρων Ελλήνων και ξένων και με μεγάλη συμμετοχή κόσμου. Τα πορίσματα του Συνεδρίου, ύστερα από δημόσια τοποθέτηση και δέσμευση τού τότε Υπουργού Πολιτισμού κ. Βουλγαράκη, επρόκειτο να αποτελέσουν το βασικό κορμό του νέου νόμου για τον Κινηματογράφο. Το συνέδριο το οργάνωσε Επιτροπή από τους περισσότερους Φορείς, Σωματεία και Οργανισμούς του Κινηματογραφικού Χώρου, αυτούς δηλαδή που θα συμμετέχουν αργότερα στην λεγόμενη Διασωματειακή Επιτροπή. (Από την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου απεχώρησαν για ιδεολογικούς και σεβαστούς λόγους η ΠΟΘΑ, το ΣΕΗ και το Μικρό καθώς και το ΣΑΠΟΕ (των παραγωγών) για άγνωστους λόγους, τότε, αλλά πασιφανείς σήμερα).
2. Μετά το τέλος του Συνεδρίου ο κ. Βουλγαράκης δημιουργεί εννεαμελή επιτροπή από τους οργανωτές τού Συνεδρίου (με την προσθήκη και του ΕΚΚ) για να αρχίσουν την επεξεργασία των πορισμάτων του, προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος Νόμος για τον Κινηματογράφο που θα εκσυγχρονίσει και θα συμπληρώσει τον νόμο 1597-86. Ο νόμος της Μελίνας (που οι κινηματογραφικοί φορείς και οι πολιτικές συγκυρίες συνέβαλαν αποφασιστικά για να γίνει νόμος του κράτους) έλεγε ότι: «Η κινηματογραφική ταινία είναι έργο τέχνης και όχι προϊόν». Έλεγε επίσης, ότι: «Η πολιτεία πρέπει να χρηματοδοτεί την ανάπτυξη της ελληνικής κινηματογραφίας και η αμερικανική βιομηχανία να πληρώνει έναν ελάχιστο φόρο που να προορίζεται πάλι για τον ίδιο σκοπό». Και τέλος ότι: «Όλοι οι Φορείς που εμπλέκονται στην κινηματογραφική δημιουργία, την παραγωγή και τη διανομή να συμμετέχουν στα κέντρα των αποφάσεων».
3. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς (2007) στην Γενική Συνέλευση του ΕΚΚ μέλος της (πρόεδρος Σωματείου) τόλμησε να υποβάλλει πρόταση μομφής κατά του προέδρου του ΕΚΚ γιατί δεν αντιτάχθηκε στην ένταξη του Κέντρου στις ΔΕΚΟ, γεγονός που θα έκανε πλέον τις επιχορηγήσεις στις ταινίες να δίνονται με δημοσιοοικονομικά κριτήρια (όπως επιβάλλεται από το νόμο περί ΔΕΚΟ) και όχι με αμιγώς καλλιτεχνικά (όπως θα γινόταν αν το ΕΚΚ παρέμενε κάτω από την εποπτεία του ΥΠΠΟ) και μάλιστα η μομφή είχε και την κριτική ότι ο πρόεδρος του ΕΚΚ δέχθηκε αυτόν τον υποβιβασμό, αφού όμως πρώτα είχε φροντίσει να παραμείνει ο ίδιος και το ΔΣ στην θέση τους (με ειδική εξαίρεση γι’ αυτούς μέσα στο ΦΕΚ της υπαγωγής του ΕΚΚ στις ΔΕΚΟ!!!)
4. Φθινόπωρο 2007. Αλλαγή Υπουργού. Καταφθάνει ο κ. Λιάπης! Καταργεί την επιτροπή Βουλγαράκη!! Αγνοεί τα πορίσματα του Συνεδρίου!!! Δημιουργεί δικιά του Επιτροπή Σοφών, την «Επιτροπή Γαβρά» (ο οποίος, κατά σύμπτωση, εκείνη την εποχή ζητούσε χρηματοδότηση μέσω του μεγαλοπαραγωγού, μεγαλοδιανομέα και μεγαλοαιθουσάρχη-multiplex κυρίου Μάνου Κρεζία της ΟDΕΟΝ, (συνεταίρου του κυρίου Σαμιώτη της ΣΑΠΟΕ) και πήρε τελικά 500.000 ευρώ για την ταινία του!!!). Ο κύριος Γαβράς παρέστη μόνο σε τρεις συνεδριάσεις της «Επιτροπής των Σοφών» την οποία διοικούσε αντ’ αυτού ο κύριος Δοξιάδης (ο οποίος, όταν είχε προσκληθεί στο Γ Συνέδριο είχε απαντήσει ότι: «Δεν θα παραστεί σ’ αυτό γιατί απουσιάζει 17 χρόνια από τα κινηματογραφικά πράγματα» (!!!) και ο οποίος είναι επίσης, κατά σύμπτωση, και γαμπρός του προέδρου τού ΕΚΚ κυρίου Παπαλιού (!!!). Αυτή, λοιπόν, η Επιτροπή ετοίμασε ένα σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο που τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν: α) ο περιορισμός του αριθμού ή ακόμα και ο αποκλεισμός των αιρετών απ’ όλες τις επιτροπές που προβλεπόντουσαν από το προηγούμενο νόμο της Μελίνας: (Συμβούλιο Κινηματογραφίας ΥΠΠΟ, Γ.Σ. και Δ.Σ. του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Γ.Σ. και Δ.Σ. του ΕΚΚ, Επιτροπή Κρατικών βραβείων Ποιότητας) και η αντικατάσταση τους με διορισμένους και ελεγχόμενους από τον υπουργό (π.χ. πουθενά οι συνθέτες που ο πρόεδρος τους είχε τολμήσει να κάνει την πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου του ΕΚΚ (!!!) και β) η ενδυνάμωση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ (ακόμα και το 1.5% από τα κανάλια, αν ποτέ θα δινόταν, θα το διαχειριζόταν, χωρίς έλεγχο, αποκλειστικά και μόνον το ΕΚΚ (!!!). Η επιτροπή Γαβρά-Δοξιάδη παρέδωσε με φανφάρες το πόρισμα της στον κύριο Λιάπη, αφού πρώτα ένα μέλος της (ο αιθουσάρχης κ. Α. Φούκης) αρνήθηκε να το υπογράψει, γιατί θεωρούσε ότι: α) έκανε πανίσχυρο το ΕΚΚ και β) περιόριζε ή απέκλειε τους αιρετούς.
5. Τον Ιανουάριο του 2008, μετά την γενική και δημόσια κατακραυγή των οργανωμένων Φορέων και τη σφοδρή καταγγελία (σε Συνέντευξη Τύπου) του υπουργού γι’ αυτό το πόρισμα, ο κ. Λιάπης αναγκάζεται να υπαναχωρήσει και να δεσμευτεί δημόσια ότι: «Ο τελικός νόμος του ΥΠΠΟ θα συγκεράσει τις απόψεις των Φορέων με εκείνες του σχεδίου Γαβρά-Δοξιάδη». Ψηφίζεται ομόφωνα Τριμελής Επιτροπή από τα σωματεία (που αποτελούν πια τη Διασωματειακή) με τους Χ. Παπαδόπουλο, πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), Γ. Γλέζο, πρόεδρο της Ένωσης Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ) και Δ. Σαμιώτη (Γενικό Γραμματέα της ΣΑΠΟΕ των παραγωγών) με την εντολή να επεξεργαστούν τα πορίσματα του Συνεδρίου και τις προτάσεις των Φορέων, δημιουργώντας έτσι το Σχέδιο Νόμου της Διασωματειακής. Μετά από συνεχείς διαβουλεύσεις και ύστερα από εντατική δουλειά μηνών και σε συνεργασία με τους συμβούλους τού κ. Λιάπη (Β. Κεσίσογλου και Ε. Σουράνη) ετοιμάζεται από την Τριμελή Επιτροπή το Νομοσχέδιο της Διασωματειακής που έχει την αποδοχή τού κινηματογραφικού χώρου και κατατίθεται στο ΥΠΠΟ στις 31 Οκτωβρίου 2008.
6. Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2008. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ βραβεύονται με πλήθος βραβεία δύο ταινίες μεγάλου μήκους ενός μικρού ανεξάρτητου παραγωγού (Ν. Σέκερη) εκ των οποίων η μία χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από τον ίδιο η δε δεύτερη ήταν εγκρίσεως παλαιότερης διοίκησης του ΕΚΚ. ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!! Αρχίζει ο πόλεμος απ’ όσους νιώθουν να τους φεύγει η κατάσταση από τα χέρια τους δηλαδή απ’ αυτούς που σαρώνανε τα βραβεία μέχρι τότε. Λάσπες και συκοφαντίες για την θεσμοθετημένη από το Νόμο Επιτροπή των Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ. Αν κάνανε τον κόπο να δούνε οι φωνασκούντες-συκοφαντούντες τη βαθμολογία της 50μελούς επιτροπής θα βλέπανε ότι υπήρχε τεράστια διαφορά βαθμών μεταξύ των πρώτων και των δευτέρων βραβείων, γεγονός που απέκλειε οποιοδήποτε μαγείρεμα. Απλούστατα οι δύο ταινίες που πήρανε τα πρώτα βραβεία αρέσανε πολύ περισσότερο στην Επιτροπή. Τότε αρχίζει να δημιουργείται, για πρώτη φορά, το μέτωπο εναντίον των σωματείων.
7. Ο κ. Λιάπης δημιουργεί Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του ΥΠΠΟ για να φτιάξει το νέο νόμο (με εντολή, υποτίθεται, να συγκεράσει το Σχέδιο της Διασωματειακής μ’ εκείνο της επιτροπής Γαβρά-Δοξιάδη) κι αρχίζουν οι εργασίες της. Αλλάζει ο υπουργός! Πέφτει στα χέρια της Τριμελούς Επιτροπής το τελικό νομοσχέδιο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Λιάπη και, ω του θαύματος!! ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΕΚΕΙ, ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΑΒΡΑ-ΔΟΞΙΑΔΗ!!! Ο κύριος υπουργός είχε αθετήσει την υπόσχεσή του περί «συγκερασμού των απόψεων» (που είχε δώσει για να αποφύγει τις διαμαρτυρίες) και, παρά τη δημόσια δέσμευση του, ετοιμαζόταν να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο που αγνοούσε εντελώς το νομοσχέδιο της Διασωματειακής!!!! Για μια στιγμή πιστέψαμε ότι αυτό έγινε ερήμην του (αφού ήταν γνωστό ότι θα έφευγε) και κατά παράβαση των εντολών του επειδή (κατά διαβολική σύμπτωση) ένα μέλος της Νομοπαρασκευαστικής του ΥΠΠΟ ήταν μέλος και της επιτροπής Δοξιάδη-Γαβρά. (Όμως, ύστερα από έρευνα μας σε μέλη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, μάς είπαν αφοπλιστικά ότι: «Αυτές τις εντολές είχαμε και αυτό κάναμε»!!!!!
8. Νέος υπουργός Πολιτισμού ο κύριος Σαμαράς. Παραδόξως παρατηρείται σ’ ορισμένες εφημερίδες ισχυρή πίεση για να φέρει ο νέος υπουργός το νόμο Λιάπη στη Βουλή (αφού είναι έτοιμος) και να ψηφιστεί αμέσως. Οι απαντήσεις μας και οι απόψεις μας στις εφημερίδες ούτε καν δημοσιεύονται. Έτσι ζητάμε συνάντηση με τον κ. Σαμαρά και του εκθέτουμε λεπτομερώς την κατάσταση. Αυτός, προς τιμήν του, δεν υποκύπτει στις καθοδηγούμενες από το ΕΚΚ και τους μεγαλοπαραγωγούς δημοσιογραφικές και αντιπολιτευτικές πιέσεις. Στις 23 Ιουνίου 2009 η Διασωματειακή στέλνει ανοιχτή επιστολή προς τον υπουργό για την ανάγκη ψήφισης ενός νέου αναπτυξιακού, πολιτιστικού, ισορροπημένου και δίκαιου νόμου που την υπογράφουν 500 προσωπικότητες και καλλιτέχνες του Κινηματογράφου και της Τέχνης. Ο υπουργός ανακοινώνει δημόσια ότι θα λάβει υπ’ όψιν του τις αντιρρήσεις της Διασωματειακής και ότι θα επανεξετάσει το νόμο Λιάπη. Επειδή δεν αγνοεί τη Διασωματειακή και την αποδέχεται ως συνομιλητή του, αρχίζει πόλεμος και εναντίον του κ. Σαμαρά από τα οργανωμένα συμφέροντα που καταλήγει:
9. Στη δημιουργία τής «Ομίχλης» με αρχικό αίτημα: «την αλλαγή του τρόπου απονομής των βραβείων ποιότητας (!!!) Στην αρχική λίστα των συμμετεχόντων στην Ομίχλη είναι οι ίδιοι σχεδόν που απαρτίζουν κι εκείνους που θα αποχωρήσουν από την ΕΕΣ, που θα μποϋκοτάρουν το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και που θα δημιουργήσουν αργότερα την Ακαδημία Κινηματογράφου με κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων (μέσα στους οποίους υπάρχουν και αρκετοί που είναι καλοπροαίρετοι αλλά σαφώς παραπληροφορημένοι) οι επιχορηγήσεις από το ΕΚΚ και οι χρηματοδοτήσεις-εξαρτήσεις τους απ’ τους μεγαλοπαραγωγούς κ.κ. Κρεζία, Σαμιώτη κ.ά και τους παραγωγούς-συνεργάτες του ΕΚΚ κ.κ. Κ. Λαμπρόπουλο, Π. Παπαχατζή, Γ. Λυκιαρδόπουλο (μέλος της επιτροπής Γαβρά) Κ. Μωριάτη και Φαντασία Οπτικοακουστική κ.α.
ΛΙΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ «ΟΜΙΧΛΗ»
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Συμμετέχει επίσης και ο κ. Σαμιώτης του ΣΑΠΟΕ και της ODEON (ενώ ταυτόχρονα παραμένει μέλος της Τριμελούς Επιτροπής της Διασωματειακής) παρ’ όλο που η Διασωματειακή αντιτίθεται σε τέτοιου είδους πιέσεις, καθώς αρχίζει η έντονη προς τον υπουργό πίεση από τους Ομιχλώδεις για την άμεση κατάθεση του νόμου στη Βουλή με την απειλή ότι, αν δεν γίνει αυτό μέχρι τις αρχές του Σεπτεμβρίου (του βάλανε και deadline!!!) δεν θα στείλουν τις ταινίες τους στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
10. Tέλος Αυγούστου 2009. Το ΥΠΠΟ (μέσω του κ. Δραβίλα, Γενικού Γραμματέα του) παραδίδει στη Διασωματειακή το Σχέδιο Νόμου Σαμαρά που, ναι μεν, δεν είναι ο νόμος Λιάπη αλλά έχει χρησιμοποιήσει μεγάλο μέρος απ’ αυτόν (αφού δεν υπήρχε πολύς χρόνος για την επεξεργασία και τη διόρθωση του, λόγω της πίεσης των επικείμενων εκλογών). Αυτό το σχέδιο έχει παραλείψεις και χρειάζεται αλλαγές (άλλωστε γι’ αυτό το λόγο δόθηκε το νομοσχέδιο στη Διασωματειακή: προς δημόσια διαβούλευση, διορθώσεις και αλλαγές κι αυτό είχε συμφωνηθεί με το ΥΠΠΟ από την αρχή). Η Διασωματειακή δίνει το σχέδιο σε πάντα ενδιαφερόμενο. Επειδή στο Σχέδιο υπάρχουν κάποια πράγματα που ικανοποιούν τους μεγαλοδιανομείς-παραγωγούς, αυτοί, με τα δύο σωματεία τους (ΕΔΙΚΤΕ και ΣΑΠΟΕ), αποχωρούν από τη Διασωματειακή (με το πρόσχημα τής δήθεν «μη καλής λειτουργίας της Διασωματειακής») και κατά παράβαση της συμφωνίας μας να αγωνιστούμε όλοι μαζί για όλους τους κοινούς μας στόχους και όχι μόνο για τα ειδικά συμφέροντα τού κάθε κλάδου χωριστά), ταυτιζόμενοι έτσι πλέον φανερά με τους Κινηματογραφιστές της Ομίχλης και το ΕΚΚ και ο τελικός στόχος (ασχέτως αν πολλοί σκηνοθέτες ούτε καν το καταλαβαίνουν) είναι να επανέλθει η λογική του σχεδίου Γαβρά – Δοξιάδη με την πλήρη εκπαραθύρωση των αιρετών από τα όλα τα όργανα και (με πρόσχημα την ψήφιση εδώ και τώρα ενός νόμου) η αποδυνάμωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας.
11. Σεπτέμβριος 2009. Στην Ετήσια Γενική Συνέλευση του ΕΚΚ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ο Διοικητικός Απολογισμός του ΕΚΚ και ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ο Οικονομικός του Απολογισμός. Αντί να παραιτηθεί ο πρόεδρος και το Δ.Σ. λόγω της καταψήφισης του Διοικητικού Απολογισμού τους (όπως ήταν ηθικά υποχρεωμένοι να κάνουν) επαναφέρουν τον Οικονομικό Απολογισμό σε μια πρώτη άγονη έκτακτη Γ. Σ. (όπου δεν έχουν απαρτία) και τελικά αυτός ψηφίζεται σε μια δεύτερη έκτακτη Γ. Σ. με δέκα ψήφους από το σύνολο των 19 μελών της Γ. Σ. που δεν τον είχαν ψηφίσει την πρώτη φορά, γιατί τούς έπεισαν ότι «Η μη ψήφιση του Οικονομικού Απολογισμού του ΕΚΚ θα είχε ποινικές συνέπειες».
Έτσι αρχίζει μεγάλη επίθεση εναντίον της Διασωματειακής και της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (που θεωρούνται υπεύθυνες για τη δήθεν «συνωμοσία» της μη ψήφισης των Απολογισμών του ΕΚΚ) που δυναμώνει με την προσπάθεια διάσπασης της Διασωματειακής και τη διαίρεση της ΕΕΣ (με τις μεθοδευμένες αποχωρήσεις μελών της, που στην πλειοψηφία τους, όπως αποδεικνύεται από τη λίστα της ανακοίνωσης τους, είναι σκηνοθέτες τής Ομίχλης επιχορηγούμενοι απ’ το ΕΚΚ ή εξαρτημένοι από μεγαλοπαραγωγούς ή απλώς παραπληροφορημένοι). Ο πόλεμος κορυφώνεται (σε μια εκδήλωση με πολιτικούς στον ΙΑΝΟ) με πρωτοφανή και αήθη προσωπική επίθεση εναντίον τού προέδρου της ΕΕΣ από την ομάδα της Ομίχλης που ανακοινώνει την αποχώρηση της από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (λόγω της καταψήφισης στην Γ.Σ. του απολογισμού του ΕΚΚ) ενώ χειροκροτεί ενθουσιωδώς τον παρευρισκόμενο κ. Παπαλιό τού ΕΚΚ, τον κρατικό χρηματοδότη της.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
Μάρκος Χολέβας (Film Commission του ΕΚΚ)
Πάνος Καρκανεβάτος (325.000)
Γιάννης Φάγκρας (325.000)
Γιάννης Οικονομίδης (310.000)
Λάγια Γιούργου (250.000
Σωτήρης Γκορίτσας (250.000)
Χρήστος Δήμας (250.000)
Δημήτρης Ινδαρές (250.000)
Στέλλα Θεοδωράκη (225.000)
Πέτρος Σεβαστίκογλου (225.000)
Βαρδής Μαρινάκης (225.000)
Παναγιώτης Φαφούτης (225.000)
Αλέξανδρος Βούλγαρης (210.000)
Χριστίνα Ιωακειμίδη (150.000)
Στράτος Τζίτζης (150.000)
Δημήτρης Αθανίτης (100.000)
Μαργαρίτα Μαντά (100.000)
Μιχάλης Αναστασίου (100.000)
Βασίλης Μαζωμένος (100.000)
Γιώργος Νούσιας (100.000)
Άγγελος Φραντζής (100.000)
Θάνος Αναστόπουλος (90.000)
Αλέξανδρος Παπαηλιού (45.000)
Κατερίνα Ευαγγελάκου (πρώην συμβούλιο κρίσεων ΕΚΚ)
Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Βαγγέλης Σεϊτανίδης
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
(Απεχώρησαν επίσης, για δικούς τους λόγους, και 9 άλλα μέλη της ΕΕΣ, ίσως παρασυρμένα απ’ την παραπληροφόρηση. Συνολικά δηλαδή απεχώρησαν μόνον 34 από τα 1000 και πλέον μέλη της ΕΕΣ και όχι 68 (όπως ψευδώς ανεγράφη στον Τύπο από τους φιλικούς κονδυλοφόρους).
Ας σημειωθεί ότι στη Γενική Συνέλευση της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών που ακολούθησε (μία από τις μαζικότερες που είχαν γίνει ποτέ) βγήκε ομόφωνο ψήφισμα που υποστήριζε τον Πρόεδρο και το ΔΣ και την πολιτική τους και κατήγγειλε τις διχαστικές και διασπαστικές πρακτικές της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ.
12. Οκτώβριος 2009. Αλλαγή Κυβέρνησης. Όλοι μαζί οι προαναφερόμενοι, με τη βοήθεια φίλων τους δημοσιογράφων, ζητάνε την άμεση ψήφιση νόμου από τον Υπουργό Πολιτισμού της νέας Κυβέρνησης, τον κ. Γερουλάνο, συνεχίζοντας τον εκβιασμό (της μη αποστολής ταινιών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) στον νέο υπουργό, που μόλις έχει αναλάβει και όπως είναι λογικό δεν είναι δυνατό να φέρει στη Βουλή προς ψήφιση ένα νόμο ενός άλλου υπουργού μιας προηγούμενης κυβέρνησης (!!!) γιατί ούτως ή άλλως δεν υπήρχε πλέον ο χρόνος για κάτι τέτοιο. Ο νέος υπουργός κ. Γερουλάνος, αφού δέχεται σε συνάντηση την Τριμελή Επιτροπή της Διασωματειακής και ακούει και τις απόψεις μας, δεν υποκύπτει, όπως είναι φυσικό (και αυτός), στον εκβιασμό της Ομίχλης.
13. Μαίνεται τώρα η επίθεση μέσω του Τύπου εναντίον της Διασωματειακής και της ΕΕΣ και ιδιαίτερα από τη δημοσιογράφο Βένα Γεωργακοπούλου που δεν δημοσιεύει ποτέ τις απαντήσεις μας (και μόνον ύστερα από προσωπική παρέμβαση στον διευθυντή της αναγκάζεται να βάζει σπανιότατα τις απόψεις μας, κι αυτές περικομμένες). Αυτή είναι η δημοσιογράφος που δεν δημοσίευσε καμία από τις 500 υπογραφές προσωπικοτήτων και καλλιτεχνών όλου του χώρου και της Τέχνης που υποστήριξαν το νόμο της Διασωματειακής, ενώ βάζει για ψύλλου πήδημα το παραμικρό που προέρχεται από τα γνωστά Κέντρα και παράκεντρα και η οποία αγνοεί την παράδοση των μεγάλων προκατόχων της στο πολιτιστικό ρεπορτάζ (Δημήτρη Γκιώνη και Σούλας Αλεξανδροπούλου) και την αδέσμευτη παράδοση τής εφημερίδας της, κάνοντας προσωπική πολιτική, καλώντας ανοιχτά τους σκηνοθέτες να φύγουν από την ΕΕΣ και να διαλύσουν τη Διασωματειακή, η δημοσιογράφος αυτή που υποστηρίζει ό, τι κάνει το ΕΚΚ και η Ομίχλη, που χειροκροτεί τη μη αποστολή των ταινιών στο Φεστιβάλ, που παραληρεί για την Ακαδημία και απαξιώνει και αγνοεί με κάθε δυνατό τρόπο τους συνδικαλιστές, ωσάν να είναι αυτοί οι μισθοδοτούμενοι, οι κρατικοδίαιτοι και οι κομματικά καθοδηγούμενοι, ενώ κανείς απ’ τους εκπροσώπους της Διασωματειακής δεν έχει μισθό, ούτε αμείβεται, ούτε έχει ζητήσει ποτέ αμοιβή ή έξοδα παράστασης, ούτε εξαρτάται από κανένα κόμμα, ενώ αντιθέτως όλοι εκείνοι που αυτή προβάλλει και υπερασπίζεται είναι ή οι κρατικοδίαιτοι θεσμικοί με τις παχυλές αμοιβές και τα έξοδα παραστάσεων ή αυτοί που διαχειρίζονται επωφελώς και για λογαριασμό τους το μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα της κινηματογραφικής αγοράς και χρησιμοποιούν (σαν μοχλό πίεσης προς το κράτος) καλλιτέχνες που ή δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται ή αναγκάζονται να πηγαίνουν μαζί τους γιατί από αυτούς εξαρτώνται η εργασία τους και οι χρηματοδοτήσεις τους.
14. Νοέμβριος 2009. Γίνεται ο εορτασμός των 50 χρόνων του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που για πρώτη φορά είναι χωρίς όλες τις ελληνικές ταινίες (8 πήρανε μέρος) και χωρίς απονομή Κρατικών Βραβείων Ποιότητας). Στο περίπτερο του ΕΚΚ αναρτώνται δυο τεράστιες αφίσες με τα ονόματα όλων των κινηματογραφιστών που απείχαν από το Φεστιβάλ με τον τίτλο ΑΠΕΧΟΥΝ(!!!) και παράλληλα μοιράζεται το περιοδικό «ΜΟΤΕΡ» του ΕΚΚ αφιερώνοντας από μια σελίδα του σε κάθε ταινία που απείχε ενώ υποβάθμιζε σε λίγες σειρές τις ταινίες που συμμετείχανε και σεβάστηκαν το θεσμό του Φεστιβάλ. Δηλαδή ένα κρατικός θεσμός (το ΕΚΚ) πολεμούσε δημόσια έναν άλλο (το Φεστιβάλ) με τη δύναμη πίεσης (προς τους σκηνοθέτες) που του δίνανε τα κρατικά χρήματα των επιχορηγήσεων που διανέμει, προκειμένου να επιβάλει στον Υπουργό ένα νόμο που θα ισχυροποιεί και άλλο τον εαυτό του (!!!)
Ιδού οι ελληνικές ταινίες που σε διάφορα στάδια επεξεργασίας τους δηλώνουν απ’ αποχή από το Φεστιβάλ και τα κρατικά βραβεία και που είναι των ιδίων γνωστών κινηματογραφιστών που συμμετέχουν στην Ομίχλη και που όλες τους σχεδόν έχουν χρηματοδότηση ή έγκριση χρηματοδότησης απ’ το ΕΚΚ και τους μεγαλοπαραγωγούς.
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Παράδειγμα της στενής σχέσης ΕΚΚ και ορισμένων παραγωγών που εν αγαστή συνεργασία πρωτοστατούν σε όλες τις κινήσεις εναντίον της Διασωματειακής και της ΕΕΣ και στη μη αποστολή των ταινιών στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι οι περιπτώσεις των παραγωγών Κ. Λαμπρόπουλου, Π. Παπαχατζή, Κ. Μωριάτη (που πρωταγωνιστούν στην Ομίχλη και φιγουράρουν μεταξύ των ιδρυτικών μελών της μελλοντικής Ακαδημίας Κινηματογράφου) και των Γ. Λυκιαρδόπουλου, Φαντασία Οπτικοακουστική (Αναστόπουλος, Θεοδωράκη, κα) και άλλων.
Ιδού ο κατάλογος των χρηματοδοτήσεων ή εγκρίσεων χρηματοδότησης τους από το ΕΚΚ:
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ-CL PRODUCTION-ΣΑΜΙΩΤΗΣ-ΚΡΕΖΙΑΣ (ODEON)
Πρώτη Φορά Νονός 250.000
Ο Αννίβας Προ των Πυλών 250.000
Lonsdale 250.000
Ψυχραιμία 250.000
Χρυσόσκονη 100.000
Μυστικά και Αθωότητες 225.000
Καπετάν Κεμάλ 100.000
Έργα Αχειροποίητα 26.000
Το Γάλα 200.000
Πρώτη Υλη 105.000
Γιός του Φύλακα 225.000
EDUART 300.000
Παρέες 264.000
ΣΥΝΟΛΟ 2.545.000
Π. ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ
Κόκκινος Ουρανός 250.000
Μαχαιροβγάλτης 250.000
Το κόκκινο σπίτι μέσα στο δάσος 100.000
Καταιγίδα 250.000
Πλατεία Αμερικής 225.000
PUZZLE 28.000
Θα ακολουθήσει δεξίωση 90.000
Ψυχή στο Στόμα 60.000
ΣΥΝΟΛΟ 1.253.000
Γ. ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ανία 25.000
Τρελή Καρδιά 250.000
Welcome Aboard 300.000
Mαύρο Λειβάδι 225.000
ΣΥΝΟΛΟ 800.000
Κ. ΜΩΡΙΑΤΗΣ
Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ 250.000
Γκίνες 100,000
Διαμέρισμα στην Αθήνα 35,000
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη 250,000
ΣΥΝΟΛΟ 635,000
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ
(ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ+ΘΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ_Π. ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑΚΟΣ)
Τρείς στιγμές 225.000
Ricordimi 225.000
Χώρα προέλευσης 225.000
Απογραφή 20.000
Το παρανομύθι 100.000
Διόρθωση 90.000
ΣΥΝΟΛΟ 885.000
ΕΞΗΝΤΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ+ ΝΙΚΟΛΕΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΕΝΟΡΑΣΗ)
Μικρού μήκους του Μάνου Γιαμαλάκη 23.000
Μικρού μήκους του (?) Γ, Αμοιρόπουλου 20.000
Live better 225,000
Μυστικά και Αθωότητες 225.000
ΣΥΝΟΛΟ 493.000
ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Ισόγειο Μικρού μήκους 27.000
Σκοτοδίνη 25.000
ΣΥΝΟΛΟ 52.000
(και σύμβαση έργου 3 χρόνων με την εταιρεία του Τι Σόρτ με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου από τις 6/7/2006, ύψους 45.000 ευρώ για να προβάλλει την οικονομική ενίσχυση των ταινιών του Ε.Κ.Κ. από το site της εταιρείας του!)
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: 97.000
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Δυστυχώς όλες αυτές οι ομάδες (Ομίχλης, Παραγωγών-ΕΚΚ και Μεγαλοπαραγωγών) κλπ δεν λένε ποτέ και τίποτα και δεν κάνουν ποτέ κριτική σε κανέναν και για τίποτα ωσάν τα πάντα να λειτουργούν στην εντέλεια με την παρούσα διοίκηση του ΕΚΚ και σαν να είναι εκεί ο παράδεισος επί της Γης. (Είναι, αλλά δυστυχώς, μόνον για εκείνους τους σκηνοθέτες και παραγωγούς που έχουν αναπτύξει ειδικές σχέσεις με το ΕΚΚ. Για όλους τους άλλους κινηματογραφιστές (την τεράστια πλειοψηφία τους) το κινηματογραφικό τοπίο είναι μια θολή, άγονη και ομιχλώδης έρημος που τρώει τα παιδιά της).
Όλες αυτές οι ομάδες δεν λένε ποτέ τίποτα για το ότι: η θετική ή αρνητική κριτική σε μια ταινία από κάποια έντυπα και μερίδα δημοσιογράφων, τις περισσότερες φορές δεν έχει σχέση με την ποιότητα του ίδιου του έργου, αλλά εξυπηρετεί δυστυχώς τα συμφέροντα των Εταιρειών Διανομής που προσπαθούν να ελέγξουν με αυτό τον τρόπο ολόκληρο το χώρο της Κινηματογραφίας. Δεν λένε ποτέ τίποτα για το ότι όλοι συγκεντρώνουν την προσοχή τους και μιλάνε για πολιτισμό μόνο γύρω από την Αθήνα. Καμία κουβέντα για την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη. Όλα θέλουν να τα συγκεντρώσουν στην Αθήνα. Βραβεύσεις και Φεστιβάλ στην Αθήνα. (Αν ανοίξετε το site του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δε θα βρείτε ούτε μια λέξη για την περιφέρεια). Καμία πρόταση για εναλλακτικό δίκτυο διανομής στην περιφέρεια. Καμία πρόταση ενίσχυσης των Κινηματογραφικών Λεσχών και των Δικτύων για τον Κινηματογράφο, των Ταινιοθηκών και των Κινηματογραφικών Αρχείων. Καμία πρόταση για περισσότερη ενίσχυση στους Σκηνοθέτες Ταινιών Μικρού Μήκους που είναι το φυτώριο για το μέλλον του Ελληνικού Κινηματογράφου. Για όλα αυτά κουβέντα από όλες αυτές τις ομάδες που δραστηριοποιούνται μόνον για τα συμφέροντα τους και μόνον εναντίον των σωματείων και ποτέ εναντίον των κρατικών ή ιδιωτικών παραγωγών τους. Και πάνω από όλα ποτέ δεν μιλάνε για τον Δημιουργό και την ελευθερία που πρέπει να έχει για να ολοκληρώσει το καλλιτεχνικό του όραμα, όπως το θέλει αυτός, και όχι όπως το θέλουν οι μεγαλοπαραγωγοί-διανομείς, ενώ οποιαδήποτε αναπτυξιακή-παραγωγική δραστηριότητα από τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να έχει πάντα σαν επίκεντρο το καλλιτεχνικό όραμα και την ελευθερία του δημιουργού να καθορίζει αυτός το έργο του.
15. Η δημοσιογράφος Βένα Γεωργακοπούλου πρόσφατα ανακοίνωσε ότι: «Από την Ομίχλη ξεκίνησε το Φόρουμ και ήρθε να αντικαταστήσει ως νέα διασωματειακή την παλιά και «αμαρτωλή διασωματειακή» (την δικιά μας, δηλαδή, που παραμένει, ζει και μακροημερεύει και έχει ως μέλη της τους περισσότερους φορείς, σωματεία και οργανισμούς).
Το Φόρουμ αποτελούν: Δύο σωματεία (το ΣΑΠΟΕ, των παραγωγών και η ΕΔΙΚΤΕ, των διανομέων, που απεχώρησαν από τη Διασωματειακή για τους λόγους που αναλύσαμε ήδη), και ένα μικρό σωματείο σκηνοθετών-παραγωγών που δεν ήταν, εξ αρχής, στη Διασωματειακή. Τα άλλα δύο που συμμετέχουν (των Σεναριογράφων και των Τεχνικών) έχουν κάθε δικαίωμα να είναι εκεί για λόγους που έχουν να κάνουν, όπως πιστεύουμε, με την ενδυνάμωση της φωνής τους. Όμως δεν έχουν αποχωρήσει απ’ τη Διασωματειακή. Ψεύδεται λοιπόν και ταυτοχρόνως συκοφαντεί η κυρία δημοσιογράφος (αποκαλώντας τη Διασωματειακή μας «αμαρτωλή») προκειμένου να επιβάλει αυτές τις απόψεις που μας θίγουν και για τις οποίες θα λογοδοτήσει σύντομα στην ΕΣΗΕΑ. (Την διάψευση του Φόρουμ στην εφημερίδα της ότι: «τα δύο σωματεία παραμένουν στην Διασωματειακή και ότι δεν ήρθε το Φόρουμ για να την αντικαταστήσει» δεν την δημοσιεύει για προφανείς λόγους).
16. Δεκέμβριος 2009. Φθάνουμε στην αποκορύφωση της προσπάθειας να χειραγωγηθεί ο κινηματογραφικός χώρος απ’ τα μεγάλα θεσμικά και ιδιωτικά συμφέροντα. Ακούει στο όνομα «Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου» (εκμεταλλευόμενη, στο όνομα και μόνο, την παλιά καλή ιδέα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου που αφορούσε στην Παιδεία). Αυτό που προβάλλει τεχνηέντως (όπως και η μητέρα της Ομίχλη) είναι η απονομή των κρατικών βραβείων μέσα από νέες διαδικασίες. Ωστόσο δεν ανακαλύπτουν την πυρίτιδα. Η θεσμοθέτηση ενός νέου τρόπου ανάδειξης των κινηματογραφικών βραβείων ήταν ώριμο αίτημα ΟΛΗΣ της κινηματογραφικής κοινότητας (το ζητούσε αυτό και ο νόμος της Διασωματειακής) και κρύβουν επιμελώς τους υπόλοιπους σκοπούς της εταιρείας που έχουν να κάνουν με την επικοινωνιακή υποκατάσταση αρχικά και τη θεσμική αντικατάσταση, στη συνέχεια, των σωματείων. Εταιρεία που να μοιράζει κινηματογραφικά βραβεία έχει δικαίωμα να συστήσει ο καθένας. Εκείνο που δεν έχει δικαίωμα είναι να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος του ΟΛΟΥ, ενώ δεν είναι παρά ένα τμήμα, υπαρκτό μεν, αλλά μικρό τμήμα τής κινηματογραφικής κοινότητας.
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ είναι τα ίδια γνωστά ονόματα (με προσθήκες ανθρώπων του χώρου καλών προθέσεων που όμως δεν γνωρίζουν σε βάθος το θέμα και το τι παιχνίδια παίζονται πίσω απ’ όλα αυτά). Με μια απλή ανάγνωση βλέπει κανείς πάλι να πρωταγωνιστούν:
Οι θεσμικοί του ΕΚΚ, οι χρηματοδοτούμενοι απ’ το ΕΚΚ σκηνοθέτες και παραγωγοί της Ομίχλης, (αυτοί που απείχαν από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και αυτοπροσώπως οι ίδιοι οι μεγαλοπαραγωγοί, μεγαλοδιανομείς, αιθoυσάρχες multiplex με τους υπαλλήλους τους.
Επί τη ευκαιρία: στην Αμερική και στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται με τους νόμους περί μονοπωλίων και καρτέλ, ένας παραγωγός να είναι και διανομέας και αιθουσάρχης. Στην Ελλάδα πώς και γιατί γίνεται; Δεν είναι παράνομο; Σκεφτείτε ότι μια κινηματογραφική ταινία τηλεοπτικού επιπέδου και εμπορικής λογικής (συνήθως χαμηλού προϋπολογισμού) ενός τέτοιου παραγωγού, διανομέα και αιθουσάρχη multiplex (όπου παίζονται συνήθως αυτές οι ταινίες) εκτός από τα εισιτήρια που θα εισπράττει θα παίρνει και την επιστροφή του φόρου απ’ τα εισιτήρια τρεις φόρες (για όλες του τις ιδιότητες!!!).
Ιδρυτικά της μέλη είναι ο κ. Παπαλιός, πρόεδρος του ΕΚΚ, ο κ. Χολέβας του Film Commission του ΕΚΚ και οι κ. κ. Κρεζίας και Σαμιώτης της ODEON (οι παραγωγοί που ποδηγετούν την αγορά με τις εμπορικές και άνευ καλλιτεχνικής αξίας ταινίες τους).
Ιδρυτικά μέλη είναι, επίσης, οι αφειδώς χρηματοδοτούμενοι από το ΕΚΚ παραγωγοί κ.κ. Κ. Λαμπρόπουλος και Π. Παπαχατζής και κάποια μέλη της επιτροπής Δοξιάδη, ένας εκ των οποίων μάλιστα προορίζεται για πρόεδρος αυτού του μορφώματος που είχε το θράσος προ μηνός (μαζί με τον Γαβρά και τον Δοξιάδη) να υπογράψουν ένα δημόσιο λίβελο εναντίον των σωματείων στο πλαίσιο της πίεσης προς τον κ. Γερουλάνο να ψηφίσει το νομοσχέδιο της επιτροπής τους).
Η πίεση προς τον Υπουργό κορυφώνεται λοιπόν με την Ακαδημία που φιλοδοξεί να γίνει ο θεσμικός συνομιλητής τού ΥΠΠΟ (όπως αναφέρει στο καταστατικό της) ενώ απ’ τα 108 ιδρυτικά της μέλη μόνον 29 είναι σκηνοθέτες-σεναριογράφοι που ζούνε επαγγελματικά από τον χώρο και απορρέουν δικαιώματα από την εργασία τους στον κινηματογράφο (μέσα από ένα σύνολο 700 επαγγελματιών σκηνοθετών, σεναριογράφων που εισπράττουν πνευματικά δικαιώματα από το έργο τους) και από τους 39 σκηνοθέτες-ιδρυτικά μέλη της Ακαδημίας, η πλειοψηφία τους έχει επιχορηγηθεί ή ζητάει επιχορήγηση από το ΕΚΚ ή εξαρτάται απ’ τους μεγαλοπαραγωγούς και τους μεγαλοδιανομείς.
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
1.ΠΑΠΑΛΙΟΣ Γεώργιος, πρόεδρος ΕΚΚ
2.ΧΟΛΕΒΑΣ Μάρκος (του Film Commission του ΕΚΚ)
3.ΜΠΟΥΛΜΕΤΗΣ Α. (μέλος επιτροπής Δοξιάδη)
4.ΚΡΕΖΙΑΣ Εμμανουήλ, παραγωγός (ODEON)
ΣΑΜΙΩΤΗΣ Δ, παραγωγός (ΟDEON, ΣΑΠΟΕ, Forum, Ομίχλη)
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ Κωνσταντίνος, παραγωγός (2.545.000)
5.ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ Παναγιώτης, παραγωγός, (1.253.000)
6.ΜΩΡΙΑΤΗΣ Κωνσταντίνος, παραγωγός (635.000)
7. ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Αθανάσιος, σκηνοθ.+παραγ. και ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ Στέλλα, σκηνοθ.-παραγωγ (ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ) (σύνολο 885.000)
8. ΒΕΡΕΜΗΣ Παναγιώτης, διανομέας (ΣΑΠΟΕ, Φόρουμ)
9. ΚΑΤΣΟΥΦΗΣ Βασίλειος, παραγωγός πρόεδρος ΣΑΠΟΕ, Φόρουμ)
10, ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Παντελής, σκηνοθέτης (850.000)
11. ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ Κ., σκηνοθέτης (300.000) (μέλος του συμβουλίου κρίσεων του ΕΚΚ)
12. ΚΑΡΚΑΝΕΒΑΤΟΣ Παναγιώτης, σκηνοθέτης (320.000)
13. ΤΣΙΤΟΣ Φίλιππος, σκηνοθέτης (250.000)
14. ΓΙΟΥΡΓΟΥ Λάγια, σκηνοθέτις (250.000)
15. ΓΚΟΡΙΤΣΑΣ Σωτήρης, σκηνοθέτης (250.000)
16. ΠΕΡΑΚΗΣ Νικόλαος, σκηνοθέτης (250.000)
17. ΙΝΔΑΡΕΣ Δημήτρης, σκηνοθέτης (250.000)
18. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ Ελένη, σκηνοθέτις (250.000)
19. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, σκηνοθέτης (250.000)
20. ΗΛΙΑΔΗΣ ΝΤΕΝΗΣ του Παναγιώτη, σκηνοθέτης (250.000)
21. ΣΕΒΑΣΤΙΚΟΓΛΟΥ Πέτρος, σκηνοθέτης (225.000)
22. ΤΖΙΤΖΗΣ Ευστράτιος, σκηνοθέτης (150.000)
23. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Χρήστος, σκηνοθέτης (120.000)
24. ΑΘΑΝΙΤΗΣ Δημήτρης, σκηνοθέτης(100.000) Φόρουμ
25. ΜΑΝΤΑ Μαργαρίτα, σκηνοθέτις (100.000)
26. ΜΑΖΩΜΕΝΟΣ Βασίλης, σκηνοθέτης (100.000)
27. ΝΟΥΣΙΑΣ Γεώργιος, σκηνοθέτης (100.000)
28. ΚΑΡΔΑΡΑΣ Αλέξανδρος, σκηνοθέτης (100.000)
29. ΕΥΑΓΓΕΛΑΚΟΥ Αικατερίνη (πρώην μέλος του συμβουλίου κρίσεων του ΕΚΚ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
(Ιδρυτικά μέλη είναι επίσης, καλοπροαίρετα και με καλή πίστη,
πολλοί άνθρωποι του χώρου που είναι εκτός αυτού του παιχνιδιού).
Το καταστατικό της Ακαδημίας είναι περιοριστικό, αποκλείει τούς μέχρι τώρα βραβευμένους κινηματογραφιστές και όσους έχουν να κάνουν ταινία επτά χρόνια και αποκλείει εκπροσώπους των συλλογικών φορέων, σωματείων και οργανισμών του χώρου. Αν ειλικρινά θέλανε μια πραγματική ανεξάρτητη Ακαδημία θα την είχαν εντάξει μέσα στο νέο νόμο για τον κινηματογράφο και θα ανοίγανε διάπλατα τις πόρτες της σε όλους, χωρίς αποκλεισμούς. Η πρόταση να μη συνοδεύονται τα βραβεία από χρηματικά έπαθλα είναι ανέξοδη. Η Ελλάδα δεν διαθέτει Όσκαρ που αυτόματα θα πρόσθεταν "υπεραξία" στις βραβευμένες ταινίες για να κινηθούν στην αγορά. Είναι μια μικρή χώρα που ο κινηματογράφος της έχει ανάγκη και το τελευταίο ευρώ.
Η κατάργηση των χρηματικών βραβείων που επιδιώκουν δεν είναι «για να μην εξαρτώνται οι κινηματογραφιστές από το κράτος» δήθεν, αλλά για να εξαρτώνται οικονομικά οι κινηματογραφιστές αποκλειστικά και μόνον απ’ αυτούς τους ίδιους: τους θεσμικούς χρηματοδότες και τους ιδιώτες παραγωγούς.
Ένας από τους άλλους στόχους της όλης κίνησης της Ακαδημίας είναι να πάρουν τη διοργάνωση και την απονομή των βραβείων απ’ την Θεσσαλονίκη και να την φέρουν στην Αθήνα, αποδυναμώνοντας έτσι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Θεσσαλονίκης, αφού δεν έχουν μπορέσει ακόμα (παρά τις προσπάθειες τους μέχρι σήμερα) να το ελέγξουν.
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΥΡΙ, Η ΦΑΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ. H ίδρυση της Ακαδημίας αποτελεί τη λεοντή μιας συγκεκριμένης ομάδας συμφερόντων που προσπαθεί να ελέγξει ασφυκτικά το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου. Ο στόχος είναι προφανής: η αντικατάσταση των σωματείων από την "Ακαδημία". Εξάλλου προβλέπεται και από το καταστατικό της: "Η Εταιρία επιδιώκει τη συμμετοχή της στα θεσμικά όργανα της Πολιτείας (άρθρο 2 §9). Με το άλλοθι της Ακαδημίας, διεκδικούνται επιμέρους σκοποί και δραστηριότητες που υποκαθιστούν σωματειακές διεκδικήσεις και δημιουργούνται έτσι διασπαστικές κινήσεις στον χώρο του Κινηματογράφου με στόχο: να ακυρωθούν τα ιστορικά Σωματεία Δημιουργών και Εργαζομένων του Οπτικοακουστικού Χώρου, όπως είναι οι Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Σεναριογράφοι, Σκηνοθέτες Μικρού Μήκους και Documentaries, Τεχνικοί, Αιθουσάρχες, Μουσικοσυνθέτες, μικροί ανεξάρτητοι Παραγωγοί και άλλοι επαγγελματίες ή φίλοι του Κινηματογράφου, οι Κινηματογραφικές Λέσχες, τα Κινηματογραφικά Αρχεία και οι Ταινιοθήκες κλπ.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι αποτέλεσμα απλά μιας κακής πολιτικής αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο Ελληνικός Κινηματογράφος και ο ίδιος ο πολιτισμός δέχονται ασύμμετρη απειλή και η Πολιτεία και ο ίδιος ο υπουργός Πολιτισμού πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Πρέπει να αντιμετωπιστούν συνολικά ο κινηματογράφος και τα προβλήματα του με μια ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, μακριά και πέρα από επιδιώξεις μεμονωμένων ομάδων θεσμικών και ιδιωτικών συμφερόντων. Μια τέτοια πολιτική μεταφράζεται στην θέσπιση ενός νέου Αναπτυξιακού Νομοθετικού Πλαισίου με αξιολογικά κριτήρια, με σεβασμό στους Δημιουργούς, που θα ξεκινά απ’ την Παιδεία και την Εκπαίδευση, θα περνά στην αφομοίωση των νέων τεχνολογιών και την ενίσχυση της κινηματογραφικής παραγωγής, την υποστήριξη της μονής αίθουσας και την με κάθε τρόπο ενίσχυση των Κινηματογραφικών Λεσχών σ’ όλη την Ελλάδα και των Κινηματογραφικών Ταινιοθηκών και Αρχείων. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο δεν θα απαξιώνει τους φορείς και τα σωματεία και θα συμπεριλαμβάνει μαζί με όλα τα άλλα και μια πραγματική ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ και κάθε άλλη καινοτόμο πρόταση που θα προάγει το ελληνικό σινεμά (όπως για παράδειγμα η δημιουργία Ινστιτούτου Σεναρίου).
Μια ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ θα πρέπει να γίνει μόνον ύστερα από δημόσια διαβούλευση. Να είναι:
Α. Θεσμοθετημένη απ’ το νέο Κινηματογραφικό νόμο.
Β. Αποκλειστικός της σκοπός η απονομή των Κινηματογραφικών
Βραβείων Ποιότητα της κάθε χρονιάς.
Γ. Η συγκρότηση της Ακαδημίας να γίνει σε συνεργασία της Πολιτείας
με τα Κινηματογραφικά Σωματεία (που είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει
να συμμετέχουν στο εκλεκτορικό σώμα με τους εκπρόσωποι τους).
Δ. Ιδρυτικά μέλη της Ακαδημίας να είναι όλοι οι βραβευμένοι μέχρι
σήμερα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δημιουργοί και συντελεστές
του κινηματογράφου, νέοι και παλιοί χωρίς αποκλεισμούς και όλοι
οι επαγγελματίες του χώρου με αναγνωρισμένο δημιουργικό έργο.
17. Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι κινήσεις είναι μεθοδευμένες (είτε το αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί που συμμετέχουν σ’ αυτήν είτε όχι) για την ψήφιση ενός νόμου που θα βασίζεται στα πορίσματα Γαβρά-Δοξιάδη, στην ενίσχυση των μεγαλοδιανομέων-παραγωγών, στην ενδυνάμωση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ (με την οποία προνομιακές σχέσεις έχουν μόνον ορισμένοι παραγωγοί και σκηνοθέτες) στον στραγγαλισμό της μονής αίθουσας υπέρ των multiplex και στον αποκλεισμό των αιρετών από όλες τις επιτροπές και τα όργανα, ώστε να μην υπάρχει πουθενά διαφάνεια και να μην μπορεί να γίνεται o έλεγχος στις κρατικές χρηματοδοτήσεις.
Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν την έγκριση του ΕΚΚ (και των ευκαιριακών συμμάχων του). Εφόσον λοιπόν ένας θεσμικός φορέας, το ΕΚΚ, δεν περιορίζεται στο ρόλο του αλλά θέλει να ποδηγετεί και να διχάζει το χώρο σάς παρουσιάζουμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την δράση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ:
Το ΕΚΚ παρ’ όλο που χρηματοδοτήθηκε το 2008 με 11, 5 εκατομμύρια ευρώ:
Α. Παρέδωσε αμαχητί το ΕΚΚ στον απαράδεκτο νόμο των ΔΕΚΟ.
Β. Δεν έκανε απολύτως τίποτα για την εφαρμογή του Νόμου για την
είσπραξη τού 1.5 % από τα κανάλια προκειμένου να διοχετευθεί
στην κινηματογραφική παραγωγή (ενώ είχε το έννομο συμφέρον να
το διεκδικήσει) κι ενώ σαφώς του υπεδείχθησαν (από μέλος της Γ.Σ.
του 2008) όλοι οι πρόσφοροι νομικοί τρόποι και μέθοδοι για να το
πραγματοποιήσει.
Γ. Μείωσε τις εγκρίσεις των ταινιών.
Δ. Μείωσε δραματικά τα ποσά των χρηματοδοτήσεων. Από 350.000
ευρώ το 2005, το σήμερα μειώθηκε στα 200-250.000 ευρώ
στο πρόγραμμα «Ορίζοντες».
Ε. Εγείρει αμφιβολίες σε θέματα αξιοκρατίας των χρηματοδοτήσεων.
Ζ. Έκανε αλλαγή του χρηματοδοτικού του κανονισμού (παρά την
αντίρρηση των Φορέων και την εντολή τους στα αιρετά μέλη του ΔΣ
να μην προχωρήσουν στην ψήφιση του) με την καίρια αλλαγή: οι
εγκρίσεις των ταινιών να μετατρέπονται σε προεγκρίσεις, με
άγνωστο πλέον το μέλλον της υλοποίησης μιας ταινίας.
Η. Κατά τη σύνταξη του νέου κανονισμού, αγνόησε τις προτάσεις των
σωματείων (όπως των Σεναριογράφων για το πρόγραμμα «Γραφή»)
επιδεικνύοντας έτσι αλαζονεία.
Θ. Ενώ καταψηφίστηκε στην Γ. Σ. του 2009 ο Διοικητικός Απολογισμός
και δεν ψηφίστηκε ο Οικονομικός του Απολογισμός δεν παραιτήθηκε
ο πρόεδρος του και το Δ.Σ. ως όφειλαν, για λόγους ηθικής τάξεως.
Ι. Έκανε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις πιέζοντας ασφυκτικά για την
επαναψήφιση του Οικονομικού Απολογισμού του ΕΚΚ με την πίεση
ότι, αν δεν ψηφιστεί, θα υπάρξουν ποινικές συνέπειες.
Ια. Έδωσε προκαταβολή 100.000 για αγορά οικοπέδου που δεν έγινε
και τα χρήματα αυτά δεν επιστράφηκαν ποτέ, ενώ μετέφερε τα
γραφεία του ΕΚΚ σ’ άλλο κτίριο, εκτός κέντρου, με περισσότερα
έξοδα.
Ιβ. Ενώ εκδίδει ένα πανάκριβο περιοδικό, το ΜΟΤΕΡ (υπό την
καθοδήγηση της δημοσιογράφου κ. Νίκης Κατσαντώνη) παρουσιάζει
αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των Ομιχλιστών.
Ιγ. Απορρίπτει πολύ καλά σενάρια ταινιών που παρουσιάζονται και
βραβεύονται σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ (π.χ. την Διόρθωση
του Αναστόπουλου και τη Στρέλλα του Κούτρα) κι εκ των υστέρων
τις χρηματοδοτεί προκειμένου να εκμεταλλευτεί την επιτυχία τους.
(Χαρακτηριστικό το σχόλιο του κριτικού κ. Μικελίδη της Ελευθεροτυπίας: «Δείγμα
στενοκεφαλιάς των υπευθύνων του ΕΚΚ που ενώ συμμετέχουν και σε άθλιες,
εμπορικές δήθεν, παραγωγές, απέρριψαν την ταινία (Στρέλλα), έτρεξαν όμως, εκ
των υστέρων, να εκμεταλλευτούν την επιτυχία της!») (17.12.2009).
Ιδ. Απαξιώνει τον ανεξάρτητο μικρό παραγωγό ή παραγωγό σκηνοθέτη
που επενδύει δικά του χρήματα (ακόμα και με δάνεια ή υποθήκες)
για να ολοκληρώσει μια ταινία, εγκρίνοντας του χρηματοδότηση, εκ
των υστέρων, με ποσά ελεημοσύνης 10.000 – 30.000 (πρόσφατες
περιπτώσεις Α. Αβρανάς, Κ. Κατζουράκης, Δ. Κολλάτος).
Ιε. Κάνει χαριστικές ρυθμίσεις σε ποσά ταινιών που θα έπρεπε να είχαν
επιστραφεί στο ΕΚΚ βάσει του συμβολαίου τους (όπως π.χ. 500.000
για την ταινία «Νύφες» του Π. Βούλγαρη).
Ιστ. Τέλος: Ο πρόεδρος του ΕΚΚ κ. Γ. Παπαλιός απειλεί με εξώδικα,
μηνύσεις και αγωγές προέδρους σωματείων για να τους εκφοβίσει,
όπως έκανε πρόσφατα στον Πρόεδρο της ΕΕΣ, με αγωγή.
ΖΗΤΑΜΕ σαν εκπρόσωποι των μεγαλύτερων κινηματογραφικών, πνευματικών κι εργασιακών σωματείων, για τα τεκταινόμενα στο ΕΚΚ τα εξής:
Την παραίτηση εδώ και τώρα των αιρετών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚ, αφού καταψηφίστηκε ο Διοικητικός του Απολογισμός και η πολιτική του.
Ζητάμε από τον Υπουργό Πολιτισμού την αποπομπή των διορισμένων μελών από το ΥΠΠΟ στο Δ. Σ. του ΕΚΚ. (Προέδρου, Αντιπροέδρου και ενός Μέλους).
Προσωρινή διοίκηση για έλεγχο και διαφάνεια στο ΕΚΚ μέχρι το διορισμό κανονικής διοίκησης για πλήρη επιστροφή της εύρυθμης κατάστασης του κινηματογραφικού χώρου.
18. Δεν μπορεί να γίνει κανέναν νόμος χωρίς τη συμμετοχή των παραγωγικών δυνάμεων όλου του Ελληνικού Κινηματογράφου. Τα μεγαλύτερα νομοθετήματα: ο Νόμος Μελίνας του 1986, ο Νόμος για τα Πνευματικά Δικαιώματα του 1993 και ο Νόμος για το 1,5% είναι κατακτήσεις που έγιναν από το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων του Κινηματογράφου και της Τέχνης και με συλλογικότητα. Ό, τι άλλο έγινε στο παρασκήνιο, αποδείχτηκε θνησιγενές, όπως το καταστατικό του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που έγινε ερήμην της Κινηματογραφικής Κοινότητας το 1997, ο Νόμος Τατούλη που έγινε εν κρυπτώ, καταδικάστηκε σύσσωμα από την Κινηματογραφική Κοινότητα και αποσύρθηκε, η Ακαδημία Τεχνών που κανείς πια δεν την θυμάται και η κλειστή επιτροπή Γαβρά-Δοξιάδη που κατέθεσε ένα προβληματικό σχέδιο νόμου με οριακή εξαφάνιση των αιρετών δίνοντας ταυτόχρονα τον πλήρη έλεγχο στην εκάστοτε διορισμένη διοίκηση του ΕΚΚ. Για όλους τους παραπάνω λόγους ΖΗΤΑΜΕ:
Ένα νέο, σύγχρονο, Αναπτυξιακό, Κινηματογραφικό Νόμο με σεβασμό στους αιρετούς.
Την απόκτηση κωδικού για τον Κινηματογράφο μέσα από τον ετήσιο προϋπολογισμό του κράτους.
Την εφαρμογή, επιτέλους, του Νόμου για την απόδοση του 1,5 %.
Κρατικά βραβεία ποιότητας θεσμοθετημένα από το ΥΠΠΟ, με συμμετοχή στην Επιτροπή Κρίσης όλων των κατά τεκμήριο επαγγελματιών του οπτικοακουστικού χώρου, χωρίς αποκλεισμούς, βραβευμένων και μη, νέων και παλαιών.
Ζητάμε ένα νέο Νόμο που να μην επιτρέψει ποτέ να γίνει το ΕΚΚ στο μέλλον ένα κλειστό κύκλωμα λόγω της έλλειψης ελέγχου από την απουσία των συλλογικών φορέων στα όργανα της διοίκησης της.
Την πλήρη εξαίρεση του ΕΚΚ από το καταστροφικό για την Ελληνική Κινηματογραφία καθεστώς των ΔΕΚΟ.
Την ενίσχυση της ταινίας μικρού μήκους, του documentary, της ψηφιακής τεχνολογίας και του πειραματικού κινηματογράφου με συγκεκριμένο προϋπολογισμό.
Την ενίσχυση της μονής αίθουσας.
Την ενίσχυση των Κινηματογραφικών Λεσχών σε όλη την Ελλάδα, των Ταινιοθηκών και των Κινηματογραφικών Αρχείων.
10.Την αναδιοργάνωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως προς τη φιλοσοφία του και την επανίδρυση του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως ορίζει ο νόμος και δεν εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.
19. Όλες αυτές οι κινήσεις (Ομίχλη, αποχωρήσεις από ΕΕΣ, μποϋκοτάζ Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ακαδημία κλπ) και οι δημοσιογράφοι που τις υποστηρίζουν) εκμεταλλεύονται την υγιή και πραγματική επιθυμία όλου του κινηματογραφικού χώρου για ένα νέο Νόμο και έχουν τον εξής κρυφό στόχο και απώτερο σκοπό (που δεν τον καταλαβαίνουν παρά ελάχιστοι απ’ τους συμμετέχοντες): Την πίεση προς τον νέο υπουργό κ. Γερουλάνο για την ψήφιση ενός νόμου που: α) Θα περιλαμβάνει όσα μέρη του νόμου Λιάπη περιέχουν τα πορίσματα της επιτροπής Γαβρά-Δοξιάδη και δίνουν στους μεγαλοδιανομείς–παραγωγούς και τα multiplex μεγαλύτερο μερίδιο και απολαβές της πίτας: και της αγοράς και της κρατικής ενίσχυσης. β) Ενός νόμου που θα περιέχει διατάξεις που θα δίνουν στο ΕΚΚ τη μεγαλύτερη δυνατή και ανεξέλεγκτη εξουσία στη διαχείριση και κατανομή των κρατικών πόρων των χρηματοδοτήσεων, και γ) Έναν ακόμα «σοβαρότατο» λόγο: Την τωρινή παράταση και τελική ανανέωση της θητείας του σημερινού προέδρου του ΕΚΚ (όταν λήξει τον Απρίλιο του 2010).
Το μέσο για την επιτυχία αυτών των στόχων των δύο πόλων (του ΕΚΚ και των Παραγωγών) και για την παραπληροφόρηση και την πίεση τού πρώτου (της Πολιτείας) είναι: η αντικατάσταση του τετάρτου πόλου (των Φορέων) με την Ακαδημία τους, επειδή οι Φορείς είναι οι μόνοι που μπορούν να αντισταθούν στα σχέδια τους. Όμως, όπως τονίσαμε στην αρχή του κειμένου μας, μόνο με την ισορροπημένη αλληλοεπίδραση και εξισορρόπηση των τεσσάρων πόλων (Πολιτείας, Κέντρου, Παραγωγών, Φορέων) μπορούν οι κινηματογραφικοί δημιουργοί και οι εργαζόμενοι στον κινηματογράφο να ενισχυθούν στο έργο τους και μόνον έτσι αυτό το έργο θα έχει όλες τις δυνατότητες να βρει ομαλά τον φυσικό του αποδέκτη, το κοινό, και μόνον έτσι μπορεί να γίνει ένας σωστός Αναπτυξιακός και Πολιτιστικός Νόμος για τον Κινηματογράφο. Όταν μόνον δύο πόλοι γιγαντώνονται (ΕΚΚ και Παραγωγοί) και επιδιώκουν να παραπληροφορήσουν και να πιέσουν τον νομοθετικό-εκτελεστικό πόλο (την Πολιτεία) μέσω του Τύπου και των χειραγωγούμενων κινήσεων τους προκειμένου να περάσει ένα νόμο που θα τους ενισχύει σε βάρος του άλλου πόλου (των Φορέων) απαξιώνοντας τον, για να γίνουν, έτσι, αυτοί οι μόνοι και ανεξέλεγκτοι καθοδηγητές του κινηματογραφικού χώρου, τότε το αποτέλεσμα θα είναι σε βάρος της Τέχνης τού Κινηματογράφου, των Δημιουργών και όλων των συντελεστών, του, που γι’ αυτούς υποτίθεται τα κάνουν όλα, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα οικονομικά τους συμφέροντα κι οι θέσεις εξουσίας που κατέχουν.
Περιττό να αναφέρουμε και το πολιτικό κόστος που θα υπάρξει για οποιαδήποτε κυβέρνηση, αν παρασυρθεί σε ένα νόμο που θα γίνει ερήμην των Κινηματογραφικών Φορέων.
20. Εμείς, σαν εκλεγμένοι εκπρόσωποι των μελών μας όλου τού χώρου είμαστε έτοιμοι (όπως το έχουμε αποδείξει μέχρι τώρα) να συνεργαστούμε με όλους τους άλλους (Πολιτεία, Κέντρο, Παραγωγούς) για ένα δίκαιο, αναπτυξιακό νέο νόμο για τον Κινηματογράφο που θα στηρίζεται στην κρατική ενίσχυση και την ιδιωτική πρωτοβουλία, που θα σέβεται τον κινηματογράφο σαν πολιτιστικό αγαθό και όχι μόνον σαν εμπορικό προϊόν και για ένα νόμο που δεν θα καταργεί τους συλλογικούς φορείς, ένα νόμο που δε θα παραδίδει τον κινηματογράφο στα μεγάλα συμφέροντα και τους κρατικοδίαιτους θεσμικούς, γιατί αυτό θα είναι καταστροφικό για την Τέχνη του Κινηματογράφου και για όλους τους συντελεστές της. Είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προσέγγιση με οποιονδήποτε, ακόμα και μ’ αυτούς που μας έχουν πολεμήσει. Όμως όλοι να είναι σίγουροι ότι δεν πρόκειται να υποκύψουμε ούτε στην απαξίωση των Σωματείων, ούτε στην υποβάθμιση του διαλόγου για ένα νέο νόμο για τον Κινηματογράφο και θα αγωνιστούμε με κάθε μέσο γι’ αυτόν.
Συνάδελφοι κινηματογραφιστές. Βγείτε από την Ομίχλη που σας έχουνε ρίξει και από την Ακαδημία που θέλουν να σας βάλουν και ξεσηκωθείτε προτού είναι αργά και έρθει η ώρα που το final cut μιας ταινίας δεν θα το έχετε εσείς, οι δημιουργοί, αλλά οι διανομείς, οι διαφημιστές, οι παραγωγοί, τα multiplex και οι πρόεδροι τού ΕΚΚ και τότε δεν θα είσθε τίποτα άλλο πια παρά απλοί υπάλληλοι της βιομηχανίας και όχι πραγματικοί ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ.
ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ (Ε.Ε.Σ)
ΕΝΩΣΗ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Σ.Ε)
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ&ΒΙΝΤΕΟ (ΣΕΠΚΤΒ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ(Σ.Ε.Η)
ΕΝΩΣΗ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΩΝ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Μ.Σ.Ε)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑΡΧΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ(Π.Ο.ΑΙ.Κ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (μικρό)
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(Ο.Κ.Λ.Ε)
STUDIO-ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΥΚΛΩΜΑ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ (Π.Ο.Θ.Α.)
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ & ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (ΑΘΗΝΑ)
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, (ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ)
ΠΡΕΖΑ TV:ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ.
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Ή ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.
ΩΣ ΠΡΕΖΑ TV ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ,ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑ ΤΑΚΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΕΣ.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ,ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2010.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ,ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ.
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...ΔΙΚΑ ΣΑΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
23-12-2009
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ,
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ,
ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ,
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ
ΤΩΝ ΜΜΕ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ
ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
Στο χώρο του Κινηματογράφου υπάρχουν τέσσερεις πόλοι-πυλώνες που θα πρέπει να αλληλοελέγχονται και να εξισορροπούνται προκειμένου ο κινηματογραφικός Δημιουργός κι όλοι οι συντελεστές ενός φιλμ να επιτελούν ομαλά το καλλιτεχνικό τους έργο: 1. Η Πολιτεία (μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού). 2. Το ΕΚΚ (Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφο) μέσω αξιοκρατικών και ακριβοδίκαιων χρηματοδοτήσεων). 3. Οι Παραγωγοί (μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας). 4. Τα Σωματεία - Φορείς -Οργανισμοί (μέσω της υπεράσπισης των συμφερόντων των δημιουργών και των συντελεστών του, του ελέγχου της πολιτιστικής πολιτικής και της διαφάνειας των χρηματοδοτήσεων). Μόνον με την αλληλοεπίδραση και τη συνεργασία αυτών των τεσσάρων πόλων-πυλώνων μπορεί ο κινηματογράφος να λειτουργήσει και να παράγει έργα που θα έχουν καλλιτεχνική και εμπορική απήχηση στο κοινό. Όταν μόνον οι δύο (το ΕΚΚ και οι Μεγαλοπαραγωγοί) διογκώνονται και θέλουν να έχουν την πρωτοκαθεδρία και να ποδηγετούν και να χειραγωγούν τους άλλους, τότε αρχίζουν τα σημάδια της παρακμής της Τέχνης και ο στραγγαλισμός των δημιουργών και του έργου τους. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στις μέρες μας, με συνεχώς αυξανόμενη ένταση, στην προσπάθεια ορισμένων να υποκαταστήσουν τους συγκεκριμένους και θεσμοθετημένους ρόλους των άλλων, προκειμένου να αυξήσουν τη νομή και την εξουσία τους στο χώρο και την επίδραση τους στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα. Έτσι σήμερα παρατηρείται το οξύμωρο σχήμα και παράξενο φαινόμενο να διαμαρτύρονται οι ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΟΙ, να απέχουν από τα Φεστιβάλ οι ΕΥΝΟΗΜΕΝΟΙ και να καταγγέλλουν το κράτος οι ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ. Να έχουμε, δηλαδή, την εξέγερση των ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ, προκειμένου να ισχυροποιηθούν και να παγιωθούν (και νομοθετικά) τα προνόμια τους.
Για να ξεθολώσει, λοιπόν, το τοπίο της κινηματογραφίας από την Ομίχλη που έχουν ρίξει επάνω του θα γίνει μια συνοπτική εξιστόρηση των γεγονότων της τελευταίας τριετίας, σε χρονολογική σειρά.
1. Τον Μάιο του 2007 γίνεται με επιτυχία το Γ Κινηματογραφικό Συνέδριο στο Μέγαρο Μουσικής, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, με πλήθος συνέδρων Ελλήνων και ξένων και με μεγάλη συμμετοχή κόσμου. Τα πορίσματα του Συνεδρίου, ύστερα από δημόσια τοποθέτηση και δέσμευση τού τότε Υπουργού Πολιτισμού κ. Βουλγαράκη, επρόκειτο να αποτελέσουν το βασικό κορμό του νέου νόμου για τον Κινηματογράφο. Το συνέδριο το οργάνωσε Επιτροπή από τους περισσότερους Φορείς, Σωματεία και Οργανισμούς του Κινηματογραφικού Χώρου, αυτούς δηλαδή που θα συμμετέχουν αργότερα στην λεγόμενη Διασωματειακή Επιτροπή. (Από την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου απεχώρησαν για ιδεολογικούς και σεβαστούς λόγους η ΠΟΘΑ, το ΣΕΗ και το Μικρό καθώς και το ΣΑΠΟΕ (των παραγωγών) για άγνωστους λόγους, τότε, αλλά πασιφανείς σήμερα).
2. Μετά το τέλος του Συνεδρίου ο κ. Βουλγαράκης δημιουργεί εννεαμελή επιτροπή από τους οργανωτές τού Συνεδρίου (με την προσθήκη και του ΕΚΚ) για να αρχίσουν την επεξεργασία των πορισμάτων του, προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος Νόμος για τον Κινηματογράφο που θα εκσυγχρονίσει και θα συμπληρώσει τον νόμο 1597-86. Ο νόμος της Μελίνας (που οι κινηματογραφικοί φορείς και οι πολιτικές συγκυρίες συνέβαλαν αποφασιστικά για να γίνει νόμος του κράτους) έλεγε ότι: «Η κινηματογραφική ταινία είναι έργο τέχνης και όχι προϊόν». Έλεγε επίσης, ότι: «Η πολιτεία πρέπει να χρηματοδοτεί την ανάπτυξη της ελληνικής κινηματογραφίας και η αμερικανική βιομηχανία να πληρώνει έναν ελάχιστο φόρο που να προορίζεται πάλι για τον ίδιο σκοπό». Και τέλος ότι: «Όλοι οι Φορείς που εμπλέκονται στην κινηματογραφική δημιουργία, την παραγωγή και τη διανομή να συμμετέχουν στα κέντρα των αποφάσεων».
3. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς (2007) στην Γενική Συνέλευση του ΕΚΚ μέλος της (πρόεδρος Σωματείου) τόλμησε να υποβάλλει πρόταση μομφής κατά του προέδρου του ΕΚΚ γιατί δεν αντιτάχθηκε στην ένταξη του Κέντρου στις ΔΕΚΟ, γεγονός που θα έκανε πλέον τις επιχορηγήσεις στις ταινίες να δίνονται με δημοσιοοικονομικά κριτήρια (όπως επιβάλλεται από το νόμο περί ΔΕΚΟ) και όχι με αμιγώς καλλιτεχνικά (όπως θα γινόταν αν το ΕΚΚ παρέμενε κάτω από την εποπτεία του ΥΠΠΟ) και μάλιστα η μομφή είχε και την κριτική ότι ο πρόεδρος του ΕΚΚ δέχθηκε αυτόν τον υποβιβασμό, αφού όμως πρώτα είχε φροντίσει να παραμείνει ο ίδιος και το ΔΣ στην θέση τους (με ειδική εξαίρεση γι’ αυτούς μέσα στο ΦΕΚ της υπαγωγής του ΕΚΚ στις ΔΕΚΟ!!!)
4. Φθινόπωρο 2007. Αλλαγή Υπουργού. Καταφθάνει ο κ. Λιάπης! Καταργεί την επιτροπή Βουλγαράκη!! Αγνοεί τα πορίσματα του Συνεδρίου!!! Δημιουργεί δικιά του Επιτροπή Σοφών, την «Επιτροπή Γαβρά» (ο οποίος, κατά σύμπτωση, εκείνη την εποχή ζητούσε χρηματοδότηση μέσω του μεγαλοπαραγωγού, μεγαλοδιανομέα και μεγαλοαιθουσάρχη-multiplex κυρίου Μάνου Κρεζία της ΟDΕΟΝ, (συνεταίρου του κυρίου Σαμιώτη της ΣΑΠΟΕ) και πήρε τελικά 500.000 ευρώ για την ταινία του!!!). Ο κύριος Γαβράς παρέστη μόνο σε τρεις συνεδριάσεις της «Επιτροπής των Σοφών» την οποία διοικούσε αντ’ αυτού ο κύριος Δοξιάδης (ο οποίος, όταν είχε προσκληθεί στο Γ Συνέδριο είχε απαντήσει ότι: «Δεν θα παραστεί σ’ αυτό γιατί απουσιάζει 17 χρόνια από τα κινηματογραφικά πράγματα» (!!!) και ο οποίος είναι επίσης, κατά σύμπτωση, και γαμπρός του προέδρου τού ΕΚΚ κυρίου Παπαλιού (!!!). Αυτή, λοιπόν, η Επιτροπή ετοίμασε ένα σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο που τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν: α) ο περιορισμός του αριθμού ή ακόμα και ο αποκλεισμός των αιρετών απ’ όλες τις επιτροπές που προβλεπόντουσαν από το προηγούμενο νόμο της Μελίνας: (Συμβούλιο Κινηματογραφίας ΥΠΠΟ, Γ.Σ. και Δ.Σ. του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Γ.Σ. και Δ.Σ. του ΕΚΚ, Επιτροπή Κρατικών βραβείων Ποιότητας) και η αντικατάσταση τους με διορισμένους και ελεγχόμενους από τον υπουργό (π.χ. πουθενά οι συνθέτες που ο πρόεδρος τους είχε τολμήσει να κάνει την πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου του ΕΚΚ (!!!) και β) η ενδυνάμωση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ (ακόμα και το 1.5% από τα κανάλια, αν ποτέ θα δινόταν, θα το διαχειριζόταν, χωρίς έλεγχο, αποκλειστικά και μόνον το ΕΚΚ (!!!). Η επιτροπή Γαβρά-Δοξιάδη παρέδωσε με φανφάρες το πόρισμα της στον κύριο Λιάπη, αφού πρώτα ένα μέλος της (ο αιθουσάρχης κ. Α. Φούκης) αρνήθηκε να το υπογράψει, γιατί θεωρούσε ότι: α) έκανε πανίσχυρο το ΕΚΚ και β) περιόριζε ή απέκλειε τους αιρετούς.
5. Τον Ιανουάριο του 2008, μετά την γενική και δημόσια κατακραυγή των οργανωμένων Φορέων και τη σφοδρή καταγγελία (σε Συνέντευξη Τύπου) του υπουργού γι’ αυτό το πόρισμα, ο κ. Λιάπης αναγκάζεται να υπαναχωρήσει και να δεσμευτεί δημόσια ότι: «Ο τελικός νόμος του ΥΠΠΟ θα συγκεράσει τις απόψεις των Φορέων με εκείνες του σχεδίου Γαβρά-Δοξιάδη». Ψηφίζεται ομόφωνα Τριμελής Επιτροπή από τα σωματεία (που αποτελούν πια τη Διασωματειακή) με τους Χ. Παπαδόπουλο, πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), Γ. Γλέζο, πρόεδρο της Ένωσης Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ) και Δ. Σαμιώτη (Γενικό Γραμματέα της ΣΑΠΟΕ των παραγωγών) με την εντολή να επεξεργαστούν τα πορίσματα του Συνεδρίου και τις προτάσεις των Φορέων, δημιουργώντας έτσι το Σχέδιο Νόμου της Διασωματειακής. Μετά από συνεχείς διαβουλεύσεις και ύστερα από εντατική δουλειά μηνών και σε συνεργασία με τους συμβούλους τού κ. Λιάπη (Β. Κεσίσογλου και Ε. Σουράνη) ετοιμάζεται από την Τριμελή Επιτροπή το Νομοσχέδιο της Διασωματειακής που έχει την αποδοχή τού κινηματογραφικού χώρου και κατατίθεται στο ΥΠΠΟ στις 31 Οκτωβρίου 2008.
6. Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2008. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ βραβεύονται με πλήθος βραβεία δύο ταινίες μεγάλου μήκους ενός μικρού ανεξάρτητου παραγωγού (Ν. Σέκερη) εκ των οποίων η μία χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από τον ίδιο η δε δεύτερη ήταν εγκρίσεως παλαιότερης διοίκησης του ΕΚΚ. ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!! Αρχίζει ο πόλεμος απ’ όσους νιώθουν να τους φεύγει η κατάσταση από τα χέρια τους δηλαδή απ’ αυτούς που σαρώνανε τα βραβεία μέχρι τότε. Λάσπες και συκοφαντίες για την θεσμοθετημένη από το Νόμο Επιτροπή των Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ. Αν κάνανε τον κόπο να δούνε οι φωνασκούντες-συκοφαντούντες τη βαθμολογία της 50μελούς επιτροπής θα βλέπανε ότι υπήρχε τεράστια διαφορά βαθμών μεταξύ των πρώτων και των δευτέρων βραβείων, γεγονός που απέκλειε οποιοδήποτε μαγείρεμα. Απλούστατα οι δύο ταινίες που πήρανε τα πρώτα βραβεία αρέσανε πολύ περισσότερο στην Επιτροπή. Τότε αρχίζει να δημιουργείται, για πρώτη φορά, το μέτωπο εναντίον των σωματείων.
7. Ο κ. Λιάπης δημιουργεί Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του ΥΠΠΟ για να φτιάξει το νέο νόμο (με εντολή, υποτίθεται, να συγκεράσει το Σχέδιο της Διασωματειακής μ’ εκείνο της επιτροπής Γαβρά-Δοξιάδη) κι αρχίζουν οι εργασίες της. Αλλάζει ο υπουργός! Πέφτει στα χέρια της Τριμελούς Επιτροπής το τελικό νομοσχέδιο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Λιάπη και, ω του θαύματος!! ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΕΚΕΙ, ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΑΒΡΑ-ΔΟΞΙΑΔΗ!!! Ο κύριος υπουργός είχε αθετήσει την υπόσχεσή του περί «συγκερασμού των απόψεων» (που είχε δώσει για να αποφύγει τις διαμαρτυρίες) και, παρά τη δημόσια δέσμευση του, ετοιμαζόταν να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο που αγνοούσε εντελώς το νομοσχέδιο της Διασωματειακής!!!! Για μια στιγμή πιστέψαμε ότι αυτό έγινε ερήμην του (αφού ήταν γνωστό ότι θα έφευγε) και κατά παράβαση των εντολών του επειδή (κατά διαβολική σύμπτωση) ένα μέλος της Νομοπαρασκευαστικής του ΥΠΠΟ ήταν μέλος και της επιτροπής Δοξιάδη-Γαβρά. (Όμως, ύστερα από έρευνα μας σε μέλη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, μάς είπαν αφοπλιστικά ότι: «Αυτές τις εντολές είχαμε και αυτό κάναμε»!!!!!
8. Νέος υπουργός Πολιτισμού ο κύριος Σαμαράς. Παραδόξως παρατηρείται σ’ ορισμένες εφημερίδες ισχυρή πίεση για να φέρει ο νέος υπουργός το νόμο Λιάπη στη Βουλή (αφού είναι έτοιμος) και να ψηφιστεί αμέσως. Οι απαντήσεις μας και οι απόψεις μας στις εφημερίδες ούτε καν δημοσιεύονται. Έτσι ζητάμε συνάντηση με τον κ. Σαμαρά και του εκθέτουμε λεπτομερώς την κατάσταση. Αυτός, προς τιμήν του, δεν υποκύπτει στις καθοδηγούμενες από το ΕΚΚ και τους μεγαλοπαραγωγούς δημοσιογραφικές και αντιπολιτευτικές πιέσεις. Στις 23 Ιουνίου 2009 η Διασωματειακή στέλνει ανοιχτή επιστολή προς τον υπουργό για την ανάγκη ψήφισης ενός νέου αναπτυξιακού, πολιτιστικού, ισορροπημένου και δίκαιου νόμου που την υπογράφουν 500 προσωπικότητες και καλλιτέχνες του Κινηματογράφου και της Τέχνης. Ο υπουργός ανακοινώνει δημόσια ότι θα λάβει υπ’ όψιν του τις αντιρρήσεις της Διασωματειακής και ότι θα επανεξετάσει το νόμο Λιάπη. Επειδή δεν αγνοεί τη Διασωματειακή και την αποδέχεται ως συνομιλητή του, αρχίζει πόλεμος και εναντίον του κ. Σαμαρά από τα οργανωμένα συμφέροντα που καταλήγει:
9. Στη δημιουργία τής «Ομίχλης» με αρχικό αίτημα: «την αλλαγή του τρόπου απονομής των βραβείων ποιότητας (!!!) Στην αρχική λίστα των συμμετεχόντων στην Ομίχλη είναι οι ίδιοι σχεδόν που απαρτίζουν κι εκείνους που θα αποχωρήσουν από την ΕΕΣ, που θα μποϋκοτάρουν το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και που θα δημιουργήσουν αργότερα την Ακαδημία Κινηματογράφου με κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων (μέσα στους οποίους υπάρχουν και αρκετοί που είναι καλοπροαίρετοι αλλά σαφώς παραπληροφορημένοι) οι επιχορηγήσεις από το ΕΚΚ και οι χρηματοδοτήσεις-εξαρτήσεις τους απ’ τους μεγαλοπαραγωγούς κ.κ. Κρεζία, Σαμιώτη κ.ά και τους παραγωγούς-συνεργάτες του ΕΚΚ κ.κ. Κ. Λαμπρόπουλο, Π. Παπαχατζή, Γ. Λυκιαρδόπουλο (μέλος της επιτροπής Γαβρά) Κ. Μωριάτη και Φαντασία Οπτικοακουστική κ.α.
ΛΙΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ «ΟΜΙΧΛΗ»
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Συμμετέχει επίσης και ο κ. Σαμιώτης του ΣΑΠΟΕ και της ODEON (ενώ ταυτόχρονα παραμένει μέλος της Τριμελούς Επιτροπής της Διασωματειακής) παρ’ όλο που η Διασωματειακή αντιτίθεται σε τέτοιου είδους πιέσεις, καθώς αρχίζει η έντονη προς τον υπουργό πίεση από τους Ομιχλώδεις για την άμεση κατάθεση του νόμου στη Βουλή με την απειλή ότι, αν δεν γίνει αυτό μέχρι τις αρχές του Σεπτεμβρίου (του βάλανε και deadline!!!) δεν θα στείλουν τις ταινίες τους στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
10. Tέλος Αυγούστου 2009. Το ΥΠΠΟ (μέσω του κ. Δραβίλα, Γενικού Γραμματέα του) παραδίδει στη Διασωματειακή το Σχέδιο Νόμου Σαμαρά που, ναι μεν, δεν είναι ο νόμος Λιάπη αλλά έχει χρησιμοποιήσει μεγάλο μέρος απ’ αυτόν (αφού δεν υπήρχε πολύς χρόνος για την επεξεργασία και τη διόρθωση του, λόγω της πίεσης των επικείμενων εκλογών). Αυτό το σχέδιο έχει παραλείψεις και χρειάζεται αλλαγές (άλλωστε γι’ αυτό το λόγο δόθηκε το νομοσχέδιο στη Διασωματειακή: προς δημόσια διαβούλευση, διορθώσεις και αλλαγές κι αυτό είχε συμφωνηθεί με το ΥΠΠΟ από την αρχή). Η Διασωματειακή δίνει το σχέδιο σε πάντα ενδιαφερόμενο. Επειδή στο Σχέδιο υπάρχουν κάποια πράγματα που ικανοποιούν τους μεγαλοδιανομείς-παραγωγούς, αυτοί, με τα δύο σωματεία τους (ΕΔΙΚΤΕ και ΣΑΠΟΕ), αποχωρούν από τη Διασωματειακή (με το πρόσχημα τής δήθεν «μη καλής λειτουργίας της Διασωματειακής») και κατά παράβαση της συμφωνίας μας να αγωνιστούμε όλοι μαζί για όλους τους κοινούς μας στόχους και όχι μόνο για τα ειδικά συμφέροντα τού κάθε κλάδου χωριστά), ταυτιζόμενοι έτσι πλέον φανερά με τους Κινηματογραφιστές της Ομίχλης και το ΕΚΚ και ο τελικός στόχος (ασχέτως αν πολλοί σκηνοθέτες ούτε καν το καταλαβαίνουν) είναι να επανέλθει η λογική του σχεδίου Γαβρά – Δοξιάδη με την πλήρη εκπαραθύρωση των αιρετών από τα όλα τα όργανα και (με πρόσχημα την ψήφιση εδώ και τώρα ενός νόμου) η αποδυνάμωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας.
11. Σεπτέμβριος 2009. Στην Ετήσια Γενική Συνέλευση του ΕΚΚ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ο Διοικητικός Απολογισμός του ΕΚΚ και ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ο Οικονομικός του Απολογισμός. Αντί να παραιτηθεί ο πρόεδρος και το Δ.Σ. λόγω της καταψήφισης του Διοικητικού Απολογισμού τους (όπως ήταν ηθικά υποχρεωμένοι να κάνουν) επαναφέρουν τον Οικονομικό Απολογισμό σε μια πρώτη άγονη έκτακτη Γ. Σ. (όπου δεν έχουν απαρτία) και τελικά αυτός ψηφίζεται σε μια δεύτερη έκτακτη Γ. Σ. με δέκα ψήφους από το σύνολο των 19 μελών της Γ. Σ. που δεν τον είχαν ψηφίσει την πρώτη φορά, γιατί τούς έπεισαν ότι «Η μη ψήφιση του Οικονομικού Απολογισμού του ΕΚΚ θα είχε ποινικές συνέπειες».
Έτσι αρχίζει μεγάλη επίθεση εναντίον της Διασωματειακής και της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (που θεωρούνται υπεύθυνες για τη δήθεν «συνωμοσία» της μη ψήφισης των Απολογισμών του ΕΚΚ) που δυναμώνει με την προσπάθεια διάσπασης της Διασωματειακής και τη διαίρεση της ΕΕΣ (με τις μεθοδευμένες αποχωρήσεις μελών της, που στην πλειοψηφία τους, όπως αποδεικνύεται από τη λίστα της ανακοίνωσης τους, είναι σκηνοθέτες τής Ομίχλης επιχορηγούμενοι απ’ το ΕΚΚ ή εξαρτημένοι από μεγαλοπαραγωγούς ή απλώς παραπληροφορημένοι). Ο πόλεμος κορυφώνεται (σε μια εκδήλωση με πολιτικούς στον ΙΑΝΟ) με πρωτοφανή και αήθη προσωπική επίθεση εναντίον τού προέδρου της ΕΕΣ από την ομάδα της Ομίχλης που ανακοινώνει την αποχώρηση της από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (λόγω της καταψήφισης στην Γ.Σ. του απολογισμού του ΕΚΚ) ενώ χειροκροτεί ενθουσιωδώς τον παρευρισκόμενο κ. Παπαλιό τού ΕΚΚ, τον κρατικό χρηματοδότη της.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
Μάρκος Χολέβας (Film Commission του ΕΚΚ)
Πάνος Καρκανεβάτος (325.000)
Γιάννης Φάγκρας (325.000)
Γιάννης Οικονομίδης (310.000)
Λάγια Γιούργου (250.000
Σωτήρης Γκορίτσας (250.000)
Χρήστος Δήμας (250.000)
Δημήτρης Ινδαρές (250.000)
Στέλλα Θεοδωράκη (225.000)
Πέτρος Σεβαστίκογλου (225.000)
Βαρδής Μαρινάκης (225.000)
Παναγιώτης Φαφούτης (225.000)
Αλέξανδρος Βούλγαρης (210.000)
Χριστίνα Ιωακειμίδη (150.000)
Στράτος Τζίτζης (150.000)
Δημήτρης Αθανίτης (100.000)
Μαργαρίτα Μαντά (100.000)
Μιχάλης Αναστασίου (100.000)
Βασίλης Μαζωμένος (100.000)
Γιώργος Νούσιας (100.000)
Άγγελος Φραντζής (100.000)
Θάνος Αναστόπουλος (90.000)
Αλέξανδρος Παπαηλιού (45.000)
Κατερίνα Ευαγγελάκου (πρώην συμβούλιο κρίσεων ΕΚΚ)
Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Βαγγέλης Σεϊτανίδης
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
(Απεχώρησαν επίσης, για δικούς τους λόγους, και 9 άλλα μέλη της ΕΕΣ, ίσως παρασυρμένα απ’ την παραπληροφόρηση. Συνολικά δηλαδή απεχώρησαν μόνον 34 από τα 1000 και πλέον μέλη της ΕΕΣ και όχι 68 (όπως ψευδώς ανεγράφη στον Τύπο από τους φιλικούς κονδυλοφόρους).
Ας σημειωθεί ότι στη Γενική Συνέλευση της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών που ακολούθησε (μία από τις μαζικότερες που είχαν γίνει ποτέ) βγήκε ομόφωνο ψήφισμα που υποστήριζε τον Πρόεδρο και το ΔΣ και την πολιτική τους και κατήγγειλε τις διχαστικές και διασπαστικές πρακτικές της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ.
12. Οκτώβριος 2009. Αλλαγή Κυβέρνησης. Όλοι μαζί οι προαναφερόμενοι, με τη βοήθεια φίλων τους δημοσιογράφων, ζητάνε την άμεση ψήφιση νόμου από τον Υπουργό Πολιτισμού της νέας Κυβέρνησης, τον κ. Γερουλάνο, συνεχίζοντας τον εκβιασμό (της μη αποστολής ταινιών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) στον νέο υπουργό, που μόλις έχει αναλάβει και όπως είναι λογικό δεν είναι δυνατό να φέρει στη Βουλή προς ψήφιση ένα νόμο ενός άλλου υπουργού μιας προηγούμενης κυβέρνησης (!!!) γιατί ούτως ή άλλως δεν υπήρχε πλέον ο χρόνος για κάτι τέτοιο. Ο νέος υπουργός κ. Γερουλάνος, αφού δέχεται σε συνάντηση την Τριμελή Επιτροπή της Διασωματειακής και ακούει και τις απόψεις μας, δεν υποκύπτει, όπως είναι φυσικό (και αυτός), στον εκβιασμό της Ομίχλης.
13. Μαίνεται τώρα η επίθεση μέσω του Τύπου εναντίον της Διασωματειακής και της ΕΕΣ και ιδιαίτερα από τη δημοσιογράφο Βένα Γεωργακοπούλου που δεν δημοσιεύει ποτέ τις απαντήσεις μας (και μόνον ύστερα από προσωπική παρέμβαση στον διευθυντή της αναγκάζεται να βάζει σπανιότατα τις απόψεις μας, κι αυτές περικομμένες). Αυτή είναι η δημοσιογράφος που δεν δημοσίευσε καμία από τις 500 υπογραφές προσωπικοτήτων και καλλιτεχνών όλου του χώρου και της Τέχνης που υποστήριξαν το νόμο της Διασωματειακής, ενώ βάζει για ψύλλου πήδημα το παραμικρό που προέρχεται από τα γνωστά Κέντρα και παράκεντρα και η οποία αγνοεί την παράδοση των μεγάλων προκατόχων της στο πολιτιστικό ρεπορτάζ (Δημήτρη Γκιώνη και Σούλας Αλεξανδροπούλου) και την αδέσμευτη παράδοση τής εφημερίδας της, κάνοντας προσωπική πολιτική, καλώντας ανοιχτά τους σκηνοθέτες να φύγουν από την ΕΕΣ και να διαλύσουν τη Διασωματειακή, η δημοσιογράφος αυτή που υποστηρίζει ό, τι κάνει το ΕΚΚ και η Ομίχλη, που χειροκροτεί τη μη αποστολή των ταινιών στο Φεστιβάλ, που παραληρεί για την Ακαδημία και απαξιώνει και αγνοεί με κάθε δυνατό τρόπο τους συνδικαλιστές, ωσάν να είναι αυτοί οι μισθοδοτούμενοι, οι κρατικοδίαιτοι και οι κομματικά καθοδηγούμενοι, ενώ κανείς απ’ τους εκπροσώπους της Διασωματειακής δεν έχει μισθό, ούτε αμείβεται, ούτε έχει ζητήσει ποτέ αμοιβή ή έξοδα παράστασης, ούτε εξαρτάται από κανένα κόμμα, ενώ αντιθέτως όλοι εκείνοι που αυτή προβάλλει και υπερασπίζεται είναι ή οι κρατικοδίαιτοι θεσμικοί με τις παχυλές αμοιβές και τα έξοδα παραστάσεων ή αυτοί που διαχειρίζονται επωφελώς και για λογαριασμό τους το μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα της κινηματογραφικής αγοράς και χρησιμοποιούν (σαν μοχλό πίεσης προς το κράτος) καλλιτέχνες που ή δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται ή αναγκάζονται να πηγαίνουν μαζί τους γιατί από αυτούς εξαρτώνται η εργασία τους και οι χρηματοδοτήσεις τους.
14. Νοέμβριος 2009. Γίνεται ο εορτασμός των 50 χρόνων του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που για πρώτη φορά είναι χωρίς όλες τις ελληνικές ταινίες (8 πήρανε μέρος) και χωρίς απονομή Κρατικών Βραβείων Ποιότητας). Στο περίπτερο του ΕΚΚ αναρτώνται δυο τεράστιες αφίσες με τα ονόματα όλων των κινηματογραφιστών που απείχαν από το Φεστιβάλ με τον τίτλο ΑΠΕΧΟΥΝ(!!!) και παράλληλα μοιράζεται το περιοδικό «ΜΟΤΕΡ» του ΕΚΚ αφιερώνοντας από μια σελίδα του σε κάθε ταινία που απείχε ενώ υποβάθμιζε σε λίγες σειρές τις ταινίες που συμμετείχανε και σεβάστηκαν το θεσμό του Φεστιβάλ. Δηλαδή ένα κρατικός θεσμός (το ΕΚΚ) πολεμούσε δημόσια έναν άλλο (το Φεστιβάλ) με τη δύναμη πίεσης (προς τους σκηνοθέτες) που του δίνανε τα κρατικά χρήματα των επιχορηγήσεων που διανέμει, προκειμένου να επιβάλει στον Υπουργό ένα νόμο που θα ισχυροποιεί και άλλο τον εαυτό του (!!!)
Ιδού οι ελληνικές ταινίες που σε διάφορα στάδια επεξεργασίας τους δηλώνουν απ’ αποχή από το Φεστιβάλ και τα κρατικά βραβεία και που είναι των ιδίων γνωστών κινηματογραφιστών που συμμετέχουν στην Ομίχλη και που όλες τους σχεδόν έχουν χρηματοδότηση ή έγκριση χρηματοδότησης απ’ το ΕΚΚ και τους μεγαλοπαραγωγούς.
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Παράδειγμα της στενής σχέσης ΕΚΚ και ορισμένων παραγωγών που εν αγαστή συνεργασία πρωτοστατούν σε όλες τις κινήσεις εναντίον της Διασωματειακής και της ΕΕΣ και στη μη αποστολή των ταινιών στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι οι περιπτώσεις των παραγωγών Κ. Λαμπρόπουλου, Π. Παπαχατζή, Κ. Μωριάτη (που πρωταγωνιστούν στην Ομίχλη και φιγουράρουν μεταξύ των ιδρυτικών μελών της μελλοντικής Ακαδημίας Κινηματογράφου) και των Γ. Λυκιαρδόπουλου, Φαντασία Οπτικοακουστική (Αναστόπουλος, Θεοδωράκη, κα) και άλλων.
Ιδού ο κατάλογος των χρηματοδοτήσεων ή εγκρίσεων χρηματοδότησης τους από το ΕΚΚ:
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ-CL PRODUCTION-ΣΑΜΙΩΤΗΣ-ΚΡΕΖΙΑΣ (ODEON)
Πρώτη Φορά Νονός 250.000
Ο Αννίβας Προ των Πυλών 250.000
Lonsdale 250.000
Ψυχραιμία 250.000
Χρυσόσκονη 100.000
Μυστικά και Αθωότητες 225.000
Καπετάν Κεμάλ 100.000
Έργα Αχειροποίητα 26.000
Το Γάλα 200.000
Πρώτη Υλη 105.000
Γιός του Φύλακα 225.000
EDUART 300.000
Παρέες 264.000
ΣΥΝΟΛΟ 2.545.000
Π. ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ
Κόκκινος Ουρανός 250.000
Μαχαιροβγάλτης 250.000
Το κόκκινο σπίτι μέσα στο δάσος 100.000
Καταιγίδα 250.000
Πλατεία Αμερικής 225.000
PUZZLE 28.000
Θα ακολουθήσει δεξίωση 90.000
Ψυχή στο Στόμα 60.000
ΣΥΝΟΛΟ 1.253.000
Γ. ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ανία 25.000
Τρελή Καρδιά 250.000
Welcome Aboard 300.000
Mαύρο Λειβάδι 225.000
ΣΥΝΟΛΟ 800.000
Κ. ΜΩΡΙΑΤΗΣ
Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ 250.000
Γκίνες 100,000
Διαμέρισμα στην Αθήνα 35,000
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη 250,000
ΣΥΝΟΛΟ 635,000
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ
(ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ+ΘΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ_Π. ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑΚΟΣ)
Τρείς στιγμές 225.000
Ricordimi 225.000
Χώρα προέλευσης 225.000
Απογραφή 20.000
Το παρανομύθι 100.000
Διόρθωση 90.000
ΣΥΝΟΛΟ 885.000
ΕΞΗΝΤΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ+ ΝΙΚΟΛΕΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΕΝΟΡΑΣΗ)
Μικρού μήκους του Μάνου Γιαμαλάκη 23.000
Μικρού μήκους του (?) Γ, Αμοιρόπουλου 20.000
Live better 225,000
Μυστικά και Αθωότητες 225.000
ΣΥΝΟΛΟ 493.000
ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Ισόγειο Μικρού μήκους 27.000
Σκοτοδίνη 25.000
ΣΥΝΟΛΟ 52.000
(και σύμβαση έργου 3 χρόνων με την εταιρεία του Τι Σόρτ με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου από τις 6/7/2006, ύψους 45.000 ευρώ για να προβάλλει την οικονομική ενίσχυση των ταινιών του Ε.Κ.Κ. από το site της εταιρείας του!)
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: 97.000
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
Δυστυχώς όλες αυτές οι ομάδες (Ομίχλης, Παραγωγών-ΕΚΚ και Μεγαλοπαραγωγών) κλπ δεν λένε ποτέ και τίποτα και δεν κάνουν ποτέ κριτική σε κανέναν και για τίποτα ωσάν τα πάντα να λειτουργούν στην εντέλεια με την παρούσα διοίκηση του ΕΚΚ και σαν να είναι εκεί ο παράδεισος επί της Γης. (Είναι, αλλά δυστυχώς, μόνον για εκείνους τους σκηνοθέτες και παραγωγούς που έχουν αναπτύξει ειδικές σχέσεις με το ΕΚΚ. Για όλους τους άλλους κινηματογραφιστές (την τεράστια πλειοψηφία τους) το κινηματογραφικό τοπίο είναι μια θολή, άγονη και ομιχλώδης έρημος που τρώει τα παιδιά της).
Όλες αυτές οι ομάδες δεν λένε ποτέ τίποτα για το ότι: η θετική ή αρνητική κριτική σε μια ταινία από κάποια έντυπα και μερίδα δημοσιογράφων, τις περισσότερες φορές δεν έχει σχέση με την ποιότητα του ίδιου του έργου, αλλά εξυπηρετεί δυστυχώς τα συμφέροντα των Εταιρειών Διανομής που προσπαθούν να ελέγξουν με αυτό τον τρόπο ολόκληρο το χώρο της Κινηματογραφίας. Δεν λένε ποτέ τίποτα για το ότι όλοι συγκεντρώνουν την προσοχή τους και μιλάνε για πολιτισμό μόνο γύρω από την Αθήνα. Καμία κουβέντα για την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη. Όλα θέλουν να τα συγκεντρώσουν στην Αθήνα. Βραβεύσεις και Φεστιβάλ στην Αθήνα. (Αν ανοίξετε το site του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δε θα βρείτε ούτε μια λέξη για την περιφέρεια). Καμία πρόταση για εναλλακτικό δίκτυο διανομής στην περιφέρεια. Καμία πρόταση ενίσχυσης των Κινηματογραφικών Λεσχών και των Δικτύων για τον Κινηματογράφο, των Ταινιοθηκών και των Κινηματογραφικών Αρχείων. Καμία πρόταση για περισσότερη ενίσχυση στους Σκηνοθέτες Ταινιών Μικρού Μήκους που είναι το φυτώριο για το μέλλον του Ελληνικού Κινηματογράφου. Για όλα αυτά κουβέντα από όλες αυτές τις ομάδες που δραστηριοποιούνται μόνον για τα συμφέροντα τους και μόνον εναντίον των σωματείων και ποτέ εναντίον των κρατικών ή ιδιωτικών παραγωγών τους. Και πάνω από όλα ποτέ δεν μιλάνε για τον Δημιουργό και την ελευθερία που πρέπει να έχει για να ολοκληρώσει το καλλιτεχνικό του όραμα, όπως το θέλει αυτός, και όχι όπως το θέλουν οι μεγαλοπαραγωγοί-διανομείς, ενώ οποιαδήποτε αναπτυξιακή-παραγωγική δραστηριότητα από τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να έχει πάντα σαν επίκεντρο το καλλιτεχνικό όραμα και την ελευθερία του δημιουργού να καθορίζει αυτός το έργο του.
15. Η δημοσιογράφος Βένα Γεωργακοπούλου πρόσφατα ανακοίνωσε ότι: «Από την Ομίχλη ξεκίνησε το Φόρουμ και ήρθε να αντικαταστήσει ως νέα διασωματειακή την παλιά και «αμαρτωλή διασωματειακή» (την δικιά μας, δηλαδή, που παραμένει, ζει και μακροημερεύει και έχει ως μέλη της τους περισσότερους φορείς, σωματεία και οργανισμούς).
Το Φόρουμ αποτελούν: Δύο σωματεία (το ΣΑΠΟΕ, των παραγωγών και η ΕΔΙΚΤΕ, των διανομέων, που απεχώρησαν από τη Διασωματειακή για τους λόγους που αναλύσαμε ήδη), και ένα μικρό σωματείο σκηνοθετών-παραγωγών που δεν ήταν, εξ αρχής, στη Διασωματειακή. Τα άλλα δύο που συμμετέχουν (των Σεναριογράφων και των Τεχνικών) έχουν κάθε δικαίωμα να είναι εκεί για λόγους που έχουν να κάνουν, όπως πιστεύουμε, με την ενδυνάμωση της φωνής τους. Όμως δεν έχουν αποχωρήσει απ’ τη Διασωματειακή. Ψεύδεται λοιπόν και ταυτοχρόνως συκοφαντεί η κυρία δημοσιογράφος (αποκαλώντας τη Διασωματειακή μας «αμαρτωλή») προκειμένου να επιβάλει αυτές τις απόψεις που μας θίγουν και για τις οποίες θα λογοδοτήσει σύντομα στην ΕΣΗΕΑ. (Την διάψευση του Φόρουμ στην εφημερίδα της ότι: «τα δύο σωματεία παραμένουν στην Διασωματειακή και ότι δεν ήρθε το Φόρουμ για να την αντικαταστήσει» δεν την δημοσιεύει για προφανείς λόγους).
16. Δεκέμβριος 2009. Φθάνουμε στην αποκορύφωση της προσπάθειας να χειραγωγηθεί ο κινηματογραφικός χώρος απ’ τα μεγάλα θεσμικά και ιδιωτικά συμφέροντα. Ακούει στο όνομα «Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου» (εκμεταλλευόμενη, στο όνομα και μόνο, την παλιά καλή ιδέα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου που αφορούσε στην Παιδεία). Αυτό που προβάλλει τεχνηέντως (όπως και η μητέρα της Ομίχλη) είναι η απονομή των κρατικών βραβείων μέσα από νέες διαδικασίες. Ωστόσο δεν ανακαλύπτουν την πυρίτιδα. Η θεσμοθέτηση ενός νέου τρόπου ανάδειξης των κινηματογραφικών βραβείων ήταν ώριμο αίτημα ΟΛΗΣ της κινηματογραφικής κοινότητας (το ζητούσε αυτό και ο νόμος της Διασωματειακής) και κρύβουν επιμελώς τους υπόλοιπους σκοπούς της εταιρείας που έχουν να κάνουν με την επικοινωνιακή υποκατάσταση αρχικά και τη θεσμική αντικατάσταση, στη συνέχεια, των σωματείων. Εταιρεία που να μοιράζει κινηματογραφικά βραβεία έχει δικαίωμα να συστήσει ο καθένας. Εκείνο που δεν έχει δικαίωμα είναι να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος του ΟΛΟΥ, ενώ δεν είναι παρά ένα τμήμα, υπαρκτό μεν, αλλά μικρό τμήμα τής κινηματογραφικής κοινότητας.
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ είναι τα ίδια γνωστά ονόματα (με προσθήκες ανθρώπων του χώρου καλών προθέσεων που όμως δεν γνωρίζουν σε βάθος το θέμα και το τι παιχνίδια παίζονται πίσω απ’ όλα αυτά). Με μια απλή ανάγνωση βλέπει κανείς πάλι να πρωταγωνιστούν:
Οι θεσμικοί του ΕΚΚ, οι χρηματοδοτούμενοι απ’ το ΕΚΚ σκηνοθέτες και παραγωγοί της Ομίχλης, (αυτοί που απείχαν από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και αυτοπροσώπως οι ίδιοι οι μεγαλοπαραγωγοί, μεγαλοδιανομείς, αιθoυσάρχες multiplex με τους υπαλλήλους τους.
Επί τη ευκαιρία: στην Αμερική και στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται με τους νόμους περί μονοπωλίων και καρτέλ, ένας παραγωγός να είναι και διανομέας και αιθουσάρχης. Στην Ελλάδα πώς και γιατί γίνεται; Δεν είναι παράνομο; Σκεφτείτε ότι μια κινηματογραφική ταινία τηλεοπτικού επιπέδου και εμπορικής λογικής (συνήθως χαμηλού προϋπολογισμού) ενός τέτοιου παραγωγού, διανομέα και αιθουσάρχη multiplex (όπου παίζονται συνήθως αυτές οι ταινίες) εκτός από τα εισιτήρια που θα εισπράττει θα παίρνει και την επιστροφή του φόρου απ’ τα εισιτήρια τρεις φόρες (για όλες του τις ιδιότητες!!!).
Ιδρυτικά της μέλη είναι ο κ. Παπαλιός, πρόεδρος του ΕΚΚ, ο κ. Χολέβας του Film Commission του ΕΚΚ και οι κ. κ. Κρεζίας και Σαμιώτης της ODEON (οι παραγωγοί που ποδηγετούν την αγορά με τις εμπορικές και άνευ καλλιτεχνικής αξίας ταινίες τους).
Ιδρυτικά μέλη είναι, επίσης, οι αφειδώς χρηματοδοτούμενοι από το ΕΚΚ παραγωγοί κ.κ. Κ. Λαμπρόπουλος και Π. Παπαχατζής και κάποια μέλη της επιτροπής Δοξιάδη, ένας εκ των οποίων μάλιστα προορίζεται για πρόεδρος αυτού του μορφώματος που είχε το θράσος προ μηνός (μαζί με τον Γαβρά και τον Δοξιάδη) να υπογράψουν ένα δημόσιο λίβελο εναντίον των σωματείων στο πλαίσιο της πίεσης προς τον κ. Γερουλάνο να ψηφίσει το νομοσχέδιο της επιτροπής τους).
Η πίεση προς τον Υπουργό κορυφώνεται λοιπόν με την Ακαδημία που φιλοδοξεί να γίνει ο θεσμικός συνομιλητής τού ΥΠΠΟ (όπως αναφέρει στο καταστατικό της) ενώ απ’ τα 108 ιδρυτικά της μέλη μόνον 29 είναι σκηνοθέτες-σεναριογράφοι που ζούνε επαγγελματικά από τον χώρο και απορρέουν δικαιώματα από την εργασία τους στον κινηματογράφο (μέσα από ένα σύνολο 700 επαγγελματιών σκηνοθετών, σεναριογράφων που εισπράττουν πνευματικά δικαιώματα από το έργο τους) και από τους 39 σκηνοθέτες-ιδρυτικά μέλη της Ακαδημίας, η πλειοψηφία τους έχει επιχορηγηθεί ή ζητάει επιχορήγηση από το ΕΚΚ ή εξαρτάται απ’ τους μεγαλοπαραγωγούς και τους μεγαλοδιανομείς.
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ Ή ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΝ)
1.ΠΑΠΑΛΙΟΣ Γεώργιος, πρόεδρος ΕΚΚ
2.ΧΟΛΕΒΑΣ Μάρκος (του Film Commission του ΕΚΚ)
3.ΜΠΟΥΛΜΕΤΗΣ Α. (μέλος επιτροπής Δοξιάδη)
4.ΚΡΕΖΙΑΣ Εμμανουήλ, παραγωγός (ODEON)
ΣΑΜΙΩΤΗΣ Δ, παραγωγός (ΟDEON, ΣΑΠΟΕ, Forum, Ομίχλη)
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ Κωνσταντίνος, παραγωγός (2.545.000)
5.ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ Παναγιώτης, παραγωγός, (1.253.000)
6.ΜΩΡΙΑΤΗΣ Κωνσταντίνος, παραγωγός (635.000)
7. ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Αθανάσιος, σκηνοθ.+παραγ. και ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ Στέλλα, σκηνοθ.-παραγωγ (ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ) (σύνολο 885.000)
8. ΒΕΡΕΜΗΣ Παναγιώτης, διανομέας (ΣΑΠΟΕ, Φόρουμ)
9. ΚΑΤΣΟΥΦΗΣ Βασίλειος, παραγωγός πρόεδρος ΣΑΠΟΕ, Φόρουμ)
10, ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Παντελής, σκηνοθέτης (850.000)
11. ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ Κ., σκηνοθέτης (300.000) (μέλος του συμβουλίου κρίσεων του ΕΚΚ)
12. ΚΑΡΚΑΝΕΒΑΤΟΣ Παναγιώτης, σκηνοθέτης (320.000)
13. ΤΣΙΤΟΣ Φίλιππος, σκηνοθέτης (250.000)
14. ΓΙΟΥΡΓΟΥ Λάγια, σκηνοθέτις (250.000)
15. ΓΚΟΡΙΤΣΑΣ Σωτήρης, σκηνοθέτης (250.000)
16. ΠΕΡΑΚΗΣ Νικόλαος, σκηνοθέτης (250.000)
17. ΙΝΔΑΡΕΣ Δημήτρης, σκηνοθέτης (250.000)
18. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ Ελένη, σκηνοθέτις (250.000)
19. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, σκηνοθέτης (250.000)
20. ΗΛΙΑΔΗΣ ΝΤΕΝΗΣ του Παναγιώτη, σκηνοθέτης (250.000)
21. ΣΕΒΑΣΤΙΚΟΓΛΟΥ Πέτρος, σκηνοθέτης (225.000)
22. ΤΖΙΤΖΗΣ Ευστράτιος, σκηνοθέτης (150.000)
23. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Χρήστος, σκηνοθέτης (120.000)
24. ΑΘΑΝΙΤΗΣ Δημήτρης, σκηνοθέτης(100.000) Φόρουμ
25. ΜΑΝΤΑ Μαργαρίτα, σκηνοθέτις (100.000)
26. ΜΑΖΩΜΕΝΟΣ Βασίλης, σκηνοθέτης (100.000)
27. ΝΟΥΣΙΑΣ Γεώργιος, σκηνοθέτης (100.000)
28. ΚΑΡΔΑΡΑΣ Αλέξανδρος, σκηνοθέτης (100.000)
29. ΕΥΑΓΓΕΛΑΚΟΥ Αικατερίνη (πρώην μέλος του συμβουλίου κρίσεων του ΕΚΚ
(ΤΑ ΠΟΣΑ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2006-2007-2008)
(Ιδρυτικά μέλη είναι επίσης, καλοπροαίρετα και με καλή πίστη,
πολλοί άνθρωποι του χώρου που είναι εκτός αυτού του παιχνιδιού).
Το καταστατικό της Ακαδημίας είναι περιοριστικό, αποκλείει τούς μέχρι τώρα βραβευμένους κινηματογραφιστές και όσους έχουν να κάνουν ταινία επτά χρόνια και αποκλείει εκπροσώπους των συλλογικών φορέων, σωματείων και οργανισμών του χώρου. Αν ειλικρινά θέλανε μια πραγματική ανεξάρτητη Ακαδημία θα την είχαν εντάξει μέσα στο νέο νόμο για τον κινηματογράφο και θα ανοίγανε διάπλατα τις πόρτες της σε όλους, χωρίς αποκλεισμούς. Η πρόταση να μη συνοδεύονται τα βραβεία από χρηματικά έπαθλα είναι ανέξοδη. Η Ελλάδα δεν διαθέτει Όσκαρ που αυτόματα θα πρόσθεταν "υπεραξία" στις βραβευμένες ταινίες για να κινηθούν στην αγορά. Είναι μια μικρή χώρα που ο κινηματογράφος της έχει ανάγκη και το τελευταίο ευρώ.
Η κατάργηση των χρηματικών βραβείων που επιδιώκουν δεν είναι «για να μην εξαρτώνται οι κινηματογραφιστές από το κράτος» δήθεν, αλλά για να εξαρτώνται οικονομικά οι κινηματογραφιστές αποκλειστικά και μόνον απ’ αυτούς τους ίδιους: τους θεσμικούς χρηματοδότες και τους ιδιώτες παραγωγούς.
Ένας από τους άλλους στόχους της όλης κίνησης της Ακαδημίας είναι να πάρουν τη διοργάνωση και την απονομή των βραβείων απ’ την Θεσσαλονίκη και να την φέρουν στην Αθήνα, αποδυναμώνοντας έτσι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Θεσσαλονίκης, αφού δεν έχουν μπορέσει ακόμα (παρά τις προσπάθειες τους μέχρι σήμερα) να το ελέγξουν.
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΥΡΙ, Η ΦΑΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ. H ίδρυση της Ακαδημίας αποτελεί τη λεοντή μιας συγκεκριμένης ομάδας συμφερόντων που προσπαθεί να ελέγξει ασφυκτικά το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου. Ο στόχος είναι προφανής: η αντικατάσταση των σωματείων από την "Ακαδημία". Εξάλλου προβλέπεται και από το καταστατικό της: "Η Εταιρία επιδιώκει τη συμμετοχή της στα θεσμικά όργανα της Πολιτείας (άρθρο 2 §9). Με το άλλοθι της Ακαδημίας, διεκδικούνται επιμέρους σκοποί και δραστηριότητες που υποκαθιστούν σωματειακές διεκδικήσεις και δημιουργούνται έτσι διασπαστικές κινήσεις στον χώρο του Κινηματογράφου με στόχο: να ακυρωθούν τα ιστορικά Σωματεία Δημιουργών και Εργαζομένων του Οπτικοακουστικού Χώρου, όπως είναι οι Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Σεναριογράφοι, Σκηνοθέτες Μικρού Μήκους και Documentaries, Τεχνικοί, Αιθουσάρχες, Μουσικοσυνθέτες, μικροί ανεξάρτητοι Παραγωγοί και άλλοι επαγγελματίες ή φίλοι του Κινηματογράφου, οι Κινηματογραφικές Λέσχες, τα Κινηματογραφικά Αρχεία και οι Ταινιοθήκες κλπ.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι αποτέλεσμα απλά μιας κακής πολιτικής αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο Ελληνικός Κινηματογράφος και ο ίδιος ο πολιτισμός δέχονται ασύμμετρη απειλή και η Πολιτεία και ο ίδιος ο υπουργός Πολιτισμού πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Πρέπει να αντιμετωπιστούν συνολικά ο κινηματογράφος και τα προβλήματα του με μια ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, μακριά και πέρα από επιδιώξεις μεμονωμένων ομάδων θεσμικών και ιδιωτικών συμφερόντων. Μια τέτοια πολιτική μεταφράζεται στην θέσπιση ενός νέου Αναπτυξιακού Νομοθετικού Πλαισίου με αξιολογικά κριτήρια, με σεβασμό στους Δημιουργούς, που θα ξεκινά απ’ την Παιδεία και την Εκπαίδευση, θα περνά στην αφομοίωση των νέων τεχνολογιών και την ενίσχυση της κινηματογραφικής παραγωγής, την υποστήριξη της μονής αίθουσας και την με κάθε τρόπο ενίσχυση των Κινηματογραφικών Λεσχών σ’ όλη την Ελλάδα και των Κινηματογραφικών Ταινιοθηκών και Αρχείων. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο δεν θα απαξιώνει τους φορείς και τα σωματεία και θα συμπεριλαμβάνει μαζί με όλα τα άλλα και μια πραγματική ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ και κάθε άλλη καινοτόμο πρόταση που θα προάγει το ελληνικό σινεμά (όπως για παράδειγμα η δημιουργία Ινστιτούτου Σεναρίου).
Μια ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ θα πρέπει να γίνει μόνον ύστερα από δημόσια διαβούλευση. Να είναι:
Α. Θεσμοθετημένη απ’ το νέο Κινηματογραφικό νόμο.
Β. Αποκλειστικός της σκοπός η απονομή των Κινηματογραφικών
Βραβείων Ποιότητα της κάθε χρονιάς.
Γ. Η συγκρότηση της Ακαδημίας να γίνει σε συνεργασία της Πολιτείας
με τα Κινηματογραφικά Σωματεία (που είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει
να συμμετέχουν στο εκλεκτορικό σώμα με τους εκπρόσωποι τους).
Δ. Ιδρυτικά μέλη της Ακαδημίας να είναι όλοι οι βραβευμένοι μέχρι
σήμερα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δημιουργοί και συντελεστές
του κινηματογράφου, νέοι και παλιοί χωρίς αποκλεισμούς και όλοι
οι επαγγελματίες του χώρου με αναγνωρισμένο δημιουργικό έργο.
17. Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι κινήσεις είναι μεθοδευμένες (είτε το αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί που συμμετέχουν σ’ αυτήν είτε όχι) για την ψήφιση ενός νόμου που θα βασίζεται στα πορίσματα Γαβρά-Δοξιάδη, στην ενίσχυση των μεγαλοδιανομέων-παραγωγών, στην ενδυνάμωση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ (με την οποία προνομιακές σχέσεις έχουν μόνον ορισμένοι παραγωγοί και σκηνοθέτες) στον στραγγαλισμό της μονής αίθουσας υπέρ των multiplex και στον αποκλεισμό των αιρετών από όλες τις επιτροπές και τα όργανα, ώστε να μην υπάρχει πουθενά διαφάνεια και να μην μπορεί να γίνεται o έλεγχος στις κρατικές χρηματοδοτήσεις.
Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν την έγκριση του ΕΚΚ (και των ευκαιριακών συμμάχων του). Εφόσον λοιπόν ένας θεσμικός φορέας, το ΕΚΚ, δεν περιορίζεται στο ρόλο του αλλά θέλει να ποδηγετεί και να διχάζει το χώρο σάς παρουσιάζουμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την δράση της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ:
Το ΕΚΚ παρ’ όλο που χρηματοδοτήθηκε το 2008 με 11, 5 εκατομμύρια ευρώ:
Α. Παρέδωσε αμαχητί το ΕΚΚ στον απαράδεκτο νόμο των ΔΕΚΟ.
Β. Δεν έκανε απολύτως τίποτα για την εφαρμογή του Νόμου για την
είσπραξη τού 1.5 % από τα κανάλια προκειμένου να διοχετευθεί
στην κινηματογραφική παραγωγή (ενώ είχε το έννομο συμφέρον να
το διεκδικήσει) κι ενώ σαφώς του υπεδείχθησαν (από μέλος της Γ.Σ.
του 2008) όλοι οι πρόσφοροι νομικοί τρόποι και μέθοδοι για να το
πραγματοποιήσει.
Γ. Μείωσε τις εγκρίσεις των ταινιών.
Δ. Μείωσε δραματικά τα ποσά των χρηματοδοτήσεων. Από 350.000
ευρώ το 2005, το σήμερα μειώθηκε στα 200-250.000 ευρώ
στο πρόγραμμα «Ορίζοντες».
Ε. Εγείρει αμφιβολίες σε θέματα αξιοκρατίας των χρηματοδοτήσεων.
Ζ. Έκανε αλλαγή του χρηματοδοτικού του κανονισμού (παρά την
αντίρρηση των Φορέων και την εντολή τους στα αιρετά μέλη του ΔΣ
να μην προχωρήσουν στην ψήφιση του) με την καίρια αλλαγή: οι
εγκρίσεις των ταινιών να μετατρέπονται σε προεγκρίσεις, με
άγνωστο πλέον το μέλλον της υλοποίησης μιας ταινίας.
Η. Κατά τη σύνταξη του νέου κανονισμού, αγνόησε τις προτάσεις των
σωματείων (όπως των Σεναριογράφων για το πρόγραμμα «Γραφή»)
επιδεικνύοντας έτσι αλαζονεία.
Θ. Ενώ καταψηφίστηκε στην Γ. Σ. του 2009 ο Διοικητικός Απολογισμός
και δεν ψηφίστηκε ο Οικονομικός του Απολογισμός δεν παραιτήθηκε
ο πρόεδρος του και το Δ.Σ. ως όφειλαν, για λόγους ηθικής τάξεως.
Ι. Έκανε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις πιέζοντας ασφυκτικά για την
επαναψήφιση του Οικονομικού Απολογισμού του ΕΚΚ με την πίεση
ότι, αν δεν ψηφιστεί, θα υπάρξουν ποινικές συνέπειες.
Ια. Έδωσε προκαταβολή 100.000 για αγορά οικοπέδου που δεν έγινε
και τα χρήματα αυτά δεν επιστράφηκαν ποτέ, ενώ μετέφερε τα
γραφεία του ΕΚΚ σ’ άλλο κτίριο, εκτός κέντρου, με περισσότερα
έξοδα.
Ιβ. Ενώ εκδίδει ένα πανάκριβο περιοδικό, το ΜΟΤΕΡ (υπό την
καθοδήγηση της δημοσιογράφου κ. Νίκης Κατσαντώνη) παρουσιάζει
αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των Ομιχλιστών.
Ιγ. Απορρίπτει πολύ καλά σενάρια ταινιών που παρουσιάζονται και
βραβεύονται σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ (π.χ. την Διόρθωση
του Αναστόπουλου και τη Στρέλλα του Κούτρα) κι εκ των υστέρων
τις χρηματοδοτεί προκειμένου να εκμεταλλευτεί την επιτυχία τους.
(Χαρακτηριστικό το σχόλιο του κριτικού κ. Μικελίδη της Ελευθεροτυπίας: «Δείγμα
στενοκεφαλιάς των υπευθύνων του ΕΚΚ που ενώ συμμετέχουν και σε άθλιες,
εμπορικές δήθεν, παραγωγές, απέρριψαν την ταινία (Στρέλλα), έτρεξαν όμως, εκ
των υστέρων, να εκμεταλλευτούν την επιτυχία της!») (17.12.2009).
Ιδ. Απαξιώνει τον ανεξάρτητο μικρό παραγωγό ή παραγωγό σκηνοθέτη
που επενδύει δικά του χρήματα (ακόμα και με δάνεια ή υποθήκες)
για να ολοκληρώσει μια ταινία, εγκρίνοντας του χρηματοδότηση, εκ
των υστέρων, με ποσά ελεημοσύνης 10.000 – 30.000 (πρόσφατες
περιπτώσεις Α. Αβρανάς, Κ. Κατζουράκης, Δ. Κολλάτος).
Ιε. Κάνει χαριστικές ρυθμίσεις σε ποσά ταινιών που θα έπρεπε να είχαν
επιστραφεί στο ΕΚΚ βάσει του συμβολαίου τους (όπως π.χ. 500.000
για την ταινία «Νύφες» του Π. Βούλγαρη).
Ιστ. Τέλος: Ο πρόεδρος του ΕΚΚ κ. Γ. Παπαλιός απειλεί με εξώδικα,
μηνύσεις και αγωγές προέδρους σωματείων για να τους εκφοβίσει,
όπως έκανε πρόσφατα στον Πρόεδρο της ΕΕΣ, με αγωγή.
ΖΗΤΑΜΕ σαν εκπρόσωποι των μεγαλύτερων κινηματογραφικών, πνευματικών κι εργασιακών σωματείων, για τα τεκταινόμενα στο ΕΚΚ τα εξής:
Την παραίτηση εδώ και τώρα των αιρετών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚ, αφού καταψηφίστηκε ο Διοικητικός του Απολογισμός και η πολιτική του.
Ζητάμε από τον Υπουργό Πολιτισμού την αποπομπή των διορισμένων μελών από το ΥΠΠΟ στο Δ. Σ. του ΕΚΚ. (Προέδρου, Αντιπροέδρου και ενός Μέλους).
Προσωρινή διοίκηση για έλεγχο και διαφάνεια στο ΕΚΚ μέχρι το διορισμό κανονικής διοίκησης για πλήρη επιστροφή της εύρυθμης κατάστασης του κινηματογραφικού χώρου.
18. Δεν μπορεί να γίνει κανέναν νόμος χωρίς τη συμμετοχή των παραγωγικών δυνάμεων όλου του Ελληνικού Κινηματογράφου. Τα μεγαλύτερα νομοθετήματα: ο Νόμος Μελίνας του 1986, ο Νόμος για τα Πνευματικά Δικαιώματα του 1993 και ο Νόμος για το 1,5% είναι κατακτήσεις που έγιναν από το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων του Κινηματογράφου και της Τέχνης και με συλλογικότητα. Ό, τι άλλο έγινε στο παρασκήνιο, αποδείχτηκε θνησιγενές, όπως το καταστατικό του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που έγινε ερήμην της Κινηματογραφικής Κοινότητας το 1997, ο Νόμος Τατούλη που έγινε εν κρυπτώ, καταδικάστηκε σύσσωμα από την Κινηματογραφική Κοινότητα και αποσύρθηκε, η Ακαδημία Τεχνών που κανείς πια δεν την θυμάται και η κλειστή επιτροπή Γαβρά-Δοξιάδη που κατέθεσε ένα προβληματικό σχέδιο νόμου με οριακή εξαφάνιση των αιρετών δίνοντας ταυτόχρονα τον πλήρη έλεγχο στην εκάστοτε διορισμένη διοίκηση του ΕΚΚ. Για όλους τους παραπάνω λόγους ΖΗΤΑΜΕ:
Ένα νέο, σύγχρονο, Αναπτυξιακό, Κινηματογραφικό Νόμο με σεβασμό στους αιρετούς.
Την απόκτηση κωδικού για τον Κινηματογράφο μέσα από τον ετήσιο προϋπολογισμό του κράτους.
Την εφαρμογή, επιτέλους, του Νόμου για την απόδοση του 1,5 %.
Κρατικά βραβεία ποιότητας θεσμοθετημένα από το ΥΠΠΟ, με συμμετοχή στην Επιτροπή Κρίσης όλων των κατά τεκμήριο επαγγελματιών του οπτικοακουστικού χώρου, χωρίς αποκλεισμούς, βραβευμένων και μη, νέων και παλαιών.
Ζητάμε ένα νέο Νόμο που να μην επιτρέψει ποτέ να γίνει το ΕΚΚ στο μέλλον ένα κλειστό κύκλωμα λόγω της έλλειψης ελέγχου από την απουσία των συλλογικών φορέων στα όργανα της διοίκησης της.
Την πλήρη εξαίρεση του ΕΚΚ από το καταστροφικό για την Ελληνική Κινηματογραφία καθεστώς των ΔΕΚΟ.
Την ενίσχυση της ταινίας μικρού μήκους, του documentary, της ψηφιακής τεχνολογίας και του πειραματικού κινηματογράφου με συγκεκριμένο προϋπολογισμό.
Την ενίσχυση της μονής αίθουσας.
Την ενίσχυση των Κινηματογραφικών Λεσχών σε όλη την Ελλάδα, των Ταινιοθηκών και των Κινηματογραφικών Αρχείων.
10.Την αναδιοργάνωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως προς τη φιλοσοφία του και την επανίδρυση του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως ορίζει ο νόμος και δεν εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.
19. Όλες αυτές οι κινήσεις (Ομίχλη, αποχωρήσεις από ΕΕΣ, μποϋκοτάζ Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ακαδημία κλπ) και οι δημοσιογράφοι που τις υποστηρίζουν) εκμεταλλεύονται την υγιή και πραγματική επιθυμία όλου του κινηματογραφικού χώρου για ένα νέο Νόμο και έχουν τον εξής κρυφό στόχο και απώτερο σκοπό (που δεν τον καταλαβαίνουν παρά ελάχιστοι απ’ τους συμμετέχοντες): Την πίεση προς τον νέο υπουργό κ. Γερουλάνο για την ψήφιση ενός νόμου που: α) Θα περιλαμβάνει όσα μέρη του νόμου Λιάπη περιέχουν τα πορίσματα της επιτροπής Γαβρά-Δοξιάδη και δίνουν στους μεγαλοδιανομείς–παραγωγούς και τα multiplex μεγαλύτερο μερίδιο και απολαβές της πίτας: και της αγοράς και της κρατικής ενίσχυσης. β) Ενός νόμου που θα περιέχει διατάξεις που θα δίνουν στο ΕΚΚ τη μεγαλύτερη δυνατή και ανεξέλεγκτη εξουσία στη διαχείριση και κατανομή των κρατικών πόρων των χρηματοδοτήσεων, και γ) Έναν ακόμα «σοβαρότατο» λόγο: Την τωρινή παράταση και τελική ανανέωση της θητείας του σημερινού προέδρου του ΕΚΚ (όταν λήξει τον Απρίλιο του 2010).
Το μέσο για την επιτυχία αυτών των στόχων των δύο πόλων (του ΕΚΚ και των Παραγωγών) και για την παραπληροφόρηση και την πίεση τού πρώτου (της Πολιτείας) είναι: η αντικατάσταση του τετάρτου πόλου (των Φορέων) με την Ακαδημία τους, επειδή οι Φορείς είναι οι μόνοι που μπορούν να αντισταθούν στα σχέδια τους. Όμως, όπως τονίσαμε στην αρχή του κειμένου μας, μόνο με την ισορροπημένη αλληλοεπίδραση και εξισορρόπηση των τεσσάρων πόλων (Πολιτείας, Κέντρου, Παραγωγών, Φορέων) μπορούν οι κινηματογραφικοί δημιουργοί και οι εργαζόμενοι στον κινηματογράφο να ενισχυθούν στο έργο τους και μόνον έτσι αυτό το έργο θα έχει όλες τις δυνατότητες να βρει ομαλά τον φυσικό του αποδέκτη, το κοινό, και μόνον έτσι μπορεί να γίνει ένας σωστός Αναπτυξιακός και Πολιτιστικός Νόμος για τον Κινηματογράφο. Όταν μόνον δύο πόλοι γιγαντώνονται (ΕΚΚ και Παραγωγοί) και επιδιώκουν να παραπληροφορήσουν και να πιέσουν τον νομοθετικό-εκτελεστικό πόλο (την Πολιτεία) μέσω του Τύπου και των χειραγωγούμενων κινήσεων τους προκειμένου να περάσει ένα νόμο που θα τους ενισχύει σε βάρος του άλλου πόλου (των Φορέων) απαξιώνοντας τον, για να γίνουν, έτσι, αυτοί οι μόνοι και ανεξέλεγκτοι καθοδηγητές του κινηματογραφικού χώρου, τότε το αποτέλεσμα θα είναι σε βάρος της Τέχνης τού Κινηματογράφου, των Δημιουργών και όλων των συντελεστών, του, που γι’ αυτούς υποτίθεται τα κάνουν όλα, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα οικονομικά τους συμφέροντα κι οι θέσεις εξουσίας που κατέχουν.
Περιττό να αναφέρουμε και το πολιτικό κόστος που θα υπάρξει για οποιαδήποτε κυβέρνηση, αν παρασυρθεί σε ένα νόμο που θα γίνει ερήμην των Κινηματογραφικών Φορέων.
20. Εμείς, σαν εκλεγμένοι εκπρόσωποι των μελών μας όλου τού χώρου είμαστε έτοιμοι (όπως το έχουμε αποδείξει μέχρι τώρα) να συνεργαστούμε με όλους τους άλλους (Πολιτεία, Κέντρο, Παραγωγούς) για ένα δίκαιο, αναπτυξιακό νέο νόμο για τον Κινηματογράφο που θα στηρίζεται στην κρατική ενίσχυση και την ιδιωτική πρωτοβουλία, που θα σέβεται τον κινηματογράφο σαν πολιτιστικό αγαθό και όχι μόνον σαν εμπορικό προϊόν και για ένα νόμο που δεν θα καταργεί τους συλλογικούς φορείς, ένα νόμο που δε θα παραδίδει τον κινηματογράφο στα μεγάλα συμφέροντα και τους κρατικοδίαιτους θεσμικούς, γιατί αυτό θα είναι καταστροφικό για την Τέχνη του Κινηματογράφου και για όλους τους συντελεστές της. Είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προσέγγιση με οποιονδήποτε, ακόμα και μ’ αυτούς που μας έχουν πολεμήσει. Όμως όλοι να είναι σίγουροι ότι δεν πρόκειται να υποκύψουμε ούτε στην απαξίωση των Σωματείων, ούτε στην υποβάθμιση του διαλόγου για ένα νέο νόμο για τον Κινηματογράφο και θα αγωνιστούμε με κάθε μέσο γι’ αυτόν.
Συνάδελφοι κινηματογραφιστές. Βγείτε από την Ομίχλη που σας έχουνε ρίξει και από την Ακαδημία που θέλουν να σας βάλουν και ξεσηκωθείτε προτού είναι αργά και έρθει η ώρα που το final cut μιας ταινίας δεν θα το έχετε εσείς, οι δημιουργοί, αλλά οι διανομείς, οι διαφημιστές, οι παραγωγοί, τα multiplex και οι πρόεδροι τού ΕΚΚ και τότε δεν θα είσθε τίποτα άλλο πια παρά απλοί υπάλληλοι της βιομηχανίας και όχι πραγματικοί ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ.
ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ (Ε.Ε.Σ)
ΕΝΩΣΗ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Σ.Ε)
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ&ΒΙΝΤΕΟ (ΣΕΠΚΤΒ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ(Σ.Ε.Η)
ΕΝΩΣΗ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΩΝ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Μ.Σ.Ε)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑΡΧΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ(Π.Ο.ΑΙ.Κ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (μικρό)
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(Ο.Κ.Λ.Ε)
STUDIO-ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΥΚΛΩΜΑ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ (Π.Ο.Θ.Α.)
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ & ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (ΑΘΗΝΑ)
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, (ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ)
ΠΡΕΖΑ TV:ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ.
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Ή ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.
ΩΣ ΠΡΕΖΑ TV ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ,ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑ ΤΑΚΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΕΣ.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ,ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2010.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ,ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ.
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...ΔΙΚΑ ΣΑΣ...
ΠΡΕΖΑ TV
23-12-2009
10 σχόλια:
Το μόνο που αποσιωπούν οι "κύριοι" αυτοί ειναι, πώς ένα σωματείο, η Ε.Ε.Σκηνοθετών έχει μετατραπεί σε γωνικό μαγαζάκι, οταν εκμετταλευόμενοι την θέση τους, ο ταμίας και ο γραμματέας το παίζουν παραγωγοί και οι υπόλοιποι μόνο για συνδικαλισμό δεν ενδιαφέρονται, αλλά το πώς θα πάρουν κανένα ευρώ από το ΕΚΚ για δικές τους ταινίες. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ. Γι αυτό και το μόνο μέλημα τους είναι πόσοι απ΄αυτούς θα συμμετέχουν στο μοίρασμα της πίττας. ΕΞΩ ΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ;;;;;
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑΙΝΙΕΣ;;;;;;;
ΕΚΤΟΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ!!!!
ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΜΥΛΩΝΑΚΗ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΤΟΝ ΑΣΚΗΤΗ; ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ.
Τι εγινε ρε μαλακα πρεζα ???
τωρα ασχολεισαι και με το Bollywood
xaxa
ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2010 ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ...ΟΠΟΤΕ ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΤΕ...
ρε για να εχουμε καλο ερωτημα...
Ολες αυτες οι γαμωταινιες με μοδενικο ιχνος σεναριου, με φουλ βρισιδια ασχημα και χωρις ατακες και με φουλ πουσταρια gay
ειναι δικες σας δημιουργιες και θελετε να επιδοτιστε κιολας ???
Ρε δεν πατε να γαμιθητε ρε παλιοπουστρακια με τις πουστοταινιες σας
Βλέπο, αγαπιτέ φίλε ανόνιμε ότη κε εσί έχις απαβδήση με την καταντηα του ΕΛλινικού σηνεμά. Όλη η κήνεδη κε η αναρχοκουμμουνησταίς έχουν μονοπολήση τον ΕΛλινικό Κινηματογράφο. Που ήνε ο Τζέημς Πάρης κε ο Νήκος Μαστοράκης με της υπέροχες τενήες τους, τις γεματαις δρασιν και πατρηοτικόν φρόνιμα; Εχο γράψη κη εγό ορέα σενάρηα τα οπήα τα απορήπτουν οι βρωμερή αναρχοκουμουνησταίς κήνεδοι, γηατή εξιμνούν την Πατρήδα, τη Θρησκία κε την Οικογένηα. Ψάχνο έναν παραγογό ΕΛλινόψιχο να με βοηθήση να πραγματοποιήσο το όραμά μου.
--Πλάτον Χρησαρχήδης,
Δημόσιος Υπάλληλος, Σιγγραφέας, Σεναρηογράφος
ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣΤΟΥΡΟΚΟΥΝΗΜΕΝΟΥΣ
ΠΡΟΣ ΠΡΕΖΑ ΤV. Αν εσείς κάνατε ταινία μεγάλου μήκους και εξισώνατε την ψήφο σας με θεατρικούς, τηλεοπτικούς, ραδιοφωνικούς κα "σκηνοθέτες" ηθοποιούς κλπ. που ψηφίζουν στην ΕΕΣ, να σας στείλω να εκπροσωπήσετε κι εμένα.
Γι αυτό ο κινηματογράφος άρχισε να ανασταίνεται μόλις τον τελευταίο χρόνο.
i ANONYMIA EXEI SAN APOTELESMA KOBLEXIKA ATOMA NA VRIZOUN ANEXELEGTA KE ME VLAKODI TROPO.VALTE YPOGRAFES THRASYTHIKOI KE TOTE MILAME.EPISIS PLIROFORITHITE POIOI EINE STIN EES/////KE META VRISTE...PRAKTORAKIA TOU KATHE PSEFTO-PARAGOGOU.GEGE;; N.ZERVOS ME YPOGRAFI ATHROPAKIA.
Ηλίθιοι Έλληνες του Κινηματογράφου, ξυπνήστε - όσοι τουλάχιστον δεν ανήκουν στο καρτέλ του σινεμά - τι έγινε παιδιά της παραγωγής και διανομής, σας πονάει η λέξη;
Για τα εκατομμύριακια που παίρνανε όλα αυτά τα λαμόγια-εκβιαστές από ΕΚΚ και Media και τις χάρες που τους κάνανε οι νταβατζήδες δε μιλάει κανένας.
Έννοια σας και τα ξέρουνε αυτά οι πραγματικοί φίλοι του σινεμά - εσείς μπορείτε να κάνετε παρέα με τους γορίλες στην ομίχλη, που μοιάζετε κιόλας...
Δεν είναι τυχαίο που η ομιλία στον Ιανό και τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Στοιχεία δεν δημοσιεύτηκαν παρά μόνο σε λίγα ΜΜΕ...
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ
Δημοσίευση σχολίου