ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΝΟΜΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΝΑ ΕΞΑΣΚΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥΣ...ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ...

Ο λόγος για το φιλότιμο του μετανάστη... Και μερικές φορές, σχεδόν πάντα, για το αφιλότιμο το κράτος. Που δεν αποδέχεται ποτέ την ήττα του. Ακόμα κι όταν οι πολίτες το μουντζώνουν.
Ο λόγος για τον Σπύρο Δάπη. Τον μαθητή του Λυκείου της Καλλονής, που στις αρχές της δεκαετίας του '90 ήρθε στη Λέσβο με τους γονείς του και την αδελφή του, από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας απ' όπου κατάγονταν, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.
Τότε κατέκτησε μια θέση στα Μέσα Ενημέρωσης παρελαύνοντας πότε ως παραστάτης και πότε ως σημαιοφόρος με τη σημαία του σχολείου του. Σήμερα, πτυχιούχος σε τέσσερα μόλις χρόνια της Νομικής όπου σπούδασε με υποτροφία ενός Ελληνα, χαμογελά διαπιστώνοντας πως δικηγόρος δεν μπορεί να γίνει... ελλείψει ιθαγένειας! Οπότε και αναχωρεί για χώρες που η δημοκρατία δεν προσέχει πολύ την εθνική καταγωγή αλλά την αξιοσύνη του πολίτη και ιδιαίτερα του επιστήμονα.

Μπαίνοντας στη Γ' λυκείου με βαθμό 19,3 στα 1994, ο Σπύρος ονειρευόταν τότε να πετύχει στη Νομική Σχολή. Στην επιθυμία του αυτή τον βοήθησε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης Δημήτρης Τσερνόγλου, ο οποίος αποφάσισε να στηρίξει τόσο τον ίδιο όσο και την αδελφή του Σπύρου, Ελλη, στις σπουδές τους, στη μνήμη του αδελφού του Θανάση.
Αφού την ημέρα της αναγγελίας του θανάτου του, στην ίδια σελίδα της εφημερίδας μας, διάβασε την είδηση της πρωτιάς των δύο παιδιών από την Καλλονή στα σχολεία τους. Προσφυγικής καταγωγής ο Δημήτρης Τσερνόγλου δεν το πολυσκέφτηκε.
«Πρέπει να σπουδάσει» είπε και το έκανε...
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, το όνειρο για σπουδές των δύο παιδιών Αλβανών μεταναστών όχι μόνο έγινε πραγματικότητα, αλλά οι ίδιοι κατάφεραν να το μετατρέψουν και σε «άθλο», αφού έχοντας περάσει στη Νομική Αθηνών ο Σπύρος και στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής η Ελλη, κατάφεραν και οι δύο να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους μέσα σε τέσσερα χρόνια, κάτι που λίγοι καταφέρνουν.

Η Ελλη πήρε το πτυχίο της τον περασμένο Σεπτέμβριο, ενώ ο Σπύρος ορκίστηκε την περασμένη Πέμπτη ανήμερα της παγκόσμιας μέρας για τους μετανάστες! «Χρωστάμε πολλά στον κ. Τσερνόγλου, με τον οποίο διατηρούμε συχνή επικοινωνία και είμαστε πλέον σαν οικογένεια», είπε.
Ωστόσο, παρόλο που αρίστευσε για άλλη μια φορά, τόσο ο ίδιος όσο και η αδελφή του μένουν ουσιαστικά «ξεκρέμαστοι», όπως μας λέει, αφού λόγω του ότι δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια δεν τους επιτρέπεται να εγγραφούν σε Δικηγορικό Σύλλογο.
«Το ζήτημα υπήρχε και το ήξερα από τότε που αποφάσισα να σπουδάσω, ωστόσο ήλπιζα πως μέχρι να τελειώσω τη σχολή μου, θα είχε λήξει», εξηγεί ο Σπύρος. «Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να εγγραφώ στον δικηγορικό σύλλογο, αφού δεν έχω ελληνική ιθαγένεια. Η αδελφή μου δεν αντιμετωπίζει άμεσα ανάλογο πρόβλημα, καθώς δεν την ενδιαφέρει να ασκήσει το επάγγελμα. Ωστόσο, εάν στο μέλλον αλλάξει γνώμη, θα έχει κι αυτή το ίδιο πρόβλημα». Αυτή τη στιγμή, η Ελλη Δάπη παρακολουθεί διάφορα σεμινάρια σχετικά με τις σπουδές της, ενώ κάνει την πρακτική της σε φορέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην Αθήνα, με αντικείμενο θέματα προσφύγων.
Οσο για τα σχέδια και τα όνειρά του ίδιου του Σπύρου από εδώ και πέρα; «Αφού προς το παρόν δεν μπορώ να δουλέψω ως δικηγόρος, θα ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές μου παρακολουθώντας κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα, κατά προτίμηση στο εξωτερικό, και εάν δεν είναι αυτό δυνατό, στην Ελλάδα», απαντά. Για άλλη μια φορά, ωστόσο, τίθεται το ζήτημα της ιθαγένειάς του, παρά τις επιτυχίες που συνεχίζει να σημειώνει. Εδώ ας σημειωθεί ότι έπειτα από αιτήσεις του έγινε δεκτός σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Αγγλίας. Δεν μπορεί όμως να εξασφαλίσει κάποια υποτροφία από ελληνικό ίδρυμα, αφού το είπαμε: Δεν είναι... Ελληνας!

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...

ΠΡΕΖΑ TV
23-12-2009

enet.gr