Παράνομη είναι εδώ και λίγες ημέρες η λειτουργία περίπου 150 βιοτεχνιών και βιομηχανιών στον Κηφισό! Η τελευταία προθεσμία για την απομάκρυνσή τους από το βόρειο τμήμα του ποταμού έληξε στα τέλη του 2009, όπως συνέβη και με την προηγούμενη προθεσμία το 2004. Η υποβάθμιση του Κηφισού συνεχίζεται ακάθεκτη παρά την απόπειρα της πολιτείας να παρέμβει εδώ και 16 χρόνια. Κι όμως, ο Κηφισός θα μπορούσε να είναι το «κόσμημα», αλλά και ένας πολύτιμος διάδρομος φρέσκου αέρα για την πρωτεύουσα...
Αντίθετα με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στις οποίες η διέλευση ενός ποταμού μέσα από τις αστικές περιοχές θεωρείται «προίκα» και αξιοποιείται, στην Αθήνα ο Κηφισός εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως αγωγός λυμάτων και ομβρίων υδάτων, αντί για... πραγματικός ποταμός. Ωστόσο, ένα μεγάλο τμήμα, από τις πηγές του στο Κρυονέρι έως τη Νέα Φιλαδέλφεια εξακολουθεί να «αντιστέκεται», διατηρώντας πλούσια βλάστηση και φυσική ομορφιά.
Το τμήμα αυτό του Κηφισού προστατεύεται από το 1994 με Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο ορίζει ως περιοχή απόλυτης προστασίας μια ζώνη 50 μέτρων εκατέρωθεν του ποταμού. Στη ζώνη αυτή επιτρέπεται η γεωργία αλλά όχι και η δόμηση και η αλλοίωση του τοπίου. Και οι επιχειρήσεις που βρίσκονται εκεί θα έπρεπε να έχουν μετεγκατασταθεί έως το τέλος του 2009. Πλην όμως το διάταγμα δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τουλάχιστον στα πιο αιχμηρά του σημεία. «Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, μελετώντας το 1994 την περιοχή για να καταλήξει στο Προεδρικό Διάταγμα, κατέγραψε περίπου 80 επιχειρήσεις στις παραποτάμιες περιοχές του βόρειου τμήματος του ποταμού. Και σήμερα οι επιχειρήσεις είναι... περίπου 150! Αρα όλα αυτά τα χρόνια οι νομαρχίες (σ.σ. Αθηνών και Ανατολικής Αττικής) και οι δήμοι συνέχισαν να αδειοδοτούν νέες επιχειρήσεις, αγνοώντας το Προεδρικό Διάταγμα που απαγόρευε τη χωροθέτηση νέων επιχειρήσεων γύρω από την κοίτη του Κηφισού!», λέει στην «Κ» ο κ. Παν. Σίσκος, πρόεδρος του φορέα διαχείρισης του Κηφισού και καθηγητής Περιβαλλοντικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Και φυσικά δεν έχει μετεγκατασταθεί καμία, παρότι έληξε και η δεύτερη προθεσμία».
Ποια είναι λοιπόν η κατάσταση σήμερα στο βόρειο κομμάτι του Κηφισού; «Τον τελευταίο χρόνο ο φορέας πραγματοποίησε περισσότερες από 150 αυτοψίες κατά μήκος του Κηφισού. Εχουμε διαπιστώσει την ύπαρξη μπαζωμάτων και τουλάχιστον 100 αυθαίρετων κατασκευών (εκκρεμούν πολλές τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης που δεν έχουν εκτελεστεί). Επίσης ξεκινήσαμε πρόγραμμα συστηματικών δειγματοληψιών για την ποιότητα των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, αλλά και των ιζημάτων του ποταμού. Από τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύεται η διαχρονική εξέλιξη της ρύπανσης του Κηφισού με βαρέα μέταλλα και άλλα τοξικά, από τις βιομηχανίες που απορρίπτουν ανεπεξέργαστα απόβλητα - περίπου όπως γίνεται στον Ασωπό. Τέλος, σε όλο τον ποταμό υπάρχει ένα απέραντο σκουπιδαριό, από μπάζα έως... χαλασμένα αυτοκίνητα!».
Κι όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά. «Μια λύση θα ήταν η μετατροπή του Κηφισού σε μητροπολιτικό πάρκο - ολόκληρου του ποταμού, μέχρι τις εκβολές του στη θάλασσα», λέει στην «Κ» ο κ. Κ. Χατζημπίρος, καθηγητής οικολογικής και περιβαλλοντικής πολιτικής στο ΕΜΠ. «Δημιουργώντας σταδιακά ένα πάρκο κατά μήκος του Κηφισού θα δημιουργήσουμε τον πιο ζωτικό χώρο πρασίνου της πρωτεύουσας, καθώς θα δημιουργηθεί ένας «διάδρομος» για τον αερισμό της πόλης και τη βελτίωση του μικροκλίματος».
Σύμφωνα με τον κ. Χατζημπίρο, οι παρεμβάσεις στο νότιο σε μεγάλο ποσοστό εγκιβωτισμένο τμήμα του Κηφισού μπορούν να προγραμματιστούν σε βάθος 20ετίας. «Το μπετόν δεν ζει για πάντα. Κάποια στιγμή θα πρέπει η εθνική οδός πάνω από το ποτάμι να κατεδαφιστεί. Τότε θα πρέπει να την αποξηλώσουμε και με απαλλοτριώσεις να βελτιώσουμε την παρόχθια ζώνη. Σταδιακά και με προγραμματισμό όλα είναι εφικτά».
ΠΡΕΖΑ TV
9-1-2010
kathimerini
Αντίθετα με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στις οποίες η διέλευση ενός ποταμού μέσα από τις αστικές περιοχές θεωρείται «προίκα» και αξιοποιείται, στην Αθήνα ο Κηφισός εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως αγωγός λυμάτων και ομβρίων υδάτων, αντί για... πραγματικός ποταμός. Ωστόσο, ένα μεγάλο τμήμα, από τις πηγές του στο Κρυονέρι έως τη Νέα Φιλαδέλφεια εξακολουθεί να «αντιστέκεται», διατηρώντας πλούσια βλάστηση και φυσική ομορφιά.
Το τμήμα αυτό του Κηφισού προστατεύεται από το 1994 με Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο ορίζει ως περιοχή απόλυτης προστασίας μια ζώνη 50 μέτρων εκατέρωθεν του ποταμού. Στη ζώνη αυτή επιτρέπεται η γεωργία αλλά όχι και η δόμηση και η αλλοίωση του τοπίου. Και οι επιχειρήσεις που βρίσκονται εκεί θα έπρεπε να έχουν μετεγκατασταθεί έως το τέλος του 2009. Πλην όμως το διάταγμα δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τουλάχιστον στα πιο αιχμηρά του σημεία. «Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, μελετώντας το 1994 την περιοχή για να καταλήξει στο Προεδρικό Διάταγμα, κατέγραψε περίπου 80 επιχειρήσεις στις παραποτάμιες περιοχές του βόρειου τμήματος του ποταμού. Και σήμερα οι επιχειρήσεις είναι... περίπου 150! Αρα όλα αυτά τα χρόνια οι νομαρχίες (σ.σ. Αθηνών και Ανατολικής Αττικής) και οι δήμοι συνέχισαν να αδειοδοτούν νέες επιχειρήσεις, αγνοώντας το Προεδρικό Διάταγμα που απαγόρευε τη χωροθέτηση νέων επιχειρήσεων γύρω από την κοίτη του Κηφισού!», λέει στην «Κ» ο κ. Παν. Σίσκος, πρόεδρος του φορέα διαχείρισης του Κηφισού και καθηγητής Περιβαλλοντικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Και φυσικά δεν έχει μετεγκατασταθεί καμία, παρότι έληξε και η δεύτερη προθεσμία».
Ποια είναι λοιπόν η κατάσταση σήμερα στο βόρειο κομμάτι του Κηφισού; «Τον τελευταίο χρόνο ο φορέας πραγματοποίησε περισσότερες από 150 αυτοψίες κατά μήκος του Κηφισού. Εχουμε διαπιστώσει την ύπαρξη μπαζωμάτων και τουλάχιστον 100 αυθαίρετων κατασκευών (εκκρεμούν πολλές τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης που δεν έχουν εκτελεστεί). Επίσης ξεκινήσαμε πρόγραμμα συστηματικών δειγματοληψιών για την ποιότητα των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, αλλά και των ιζημάτων του ποταμού. Από τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύεται η διαχρονική εξέλιξη της ρύπανσης του Κηφισού με βαρέα μέταλλα και άλλα τοξικά, από τις βιομηχανίες που απορρίπτουν ανεπεξέργαστα απόβλητα - περίπου όπως γίνεται στον Ασωπό. Τέλος, σε όλο τον ποταμό υπάρχει ένα απέραντο σκουπιδαριό, από μπάζα έως... χαλασμένα αυτοκίνητα!».
Κι όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά. «Μια λύση θα ήταν η μετατροπή του Κηφισού σε μητροπολιτικό πάρκο - ολόκληρου του ποταμού, μέχρι τις εκβολές του στη θάλασσα», λέει στην «Κ» ο κ. Κ. Χατζημπίρος, καθηγητής οικολογικής και περιβαλλοντικής πολιτικής στο ΕΜΠ. «Δημιουργώντας σταδιακά ένα πάρκο κατά μήκος του Κηφισού θα δημιουργήσουμε τον πιο ζωτικό χώρο πρασίνου της πρωτεύουσας, καθώς θα δημιουργηθεί ένας «διάδρομος» για τον αερισμό της πόλης και τη βελτίωση του μικροκλίματος».
Σύμφωνα με τον κ. Χατζημπίρο, οι παρεμβάσεις στο νότιο σε μεγάλο ποσοστό εγκιβωτισμένο τμήμα του Κηφισού μπορούν να προγραμματιστούν σε βάθος 20ετίας. «Το μπετόν δεν ζει για πάντα. Κάποια στιγμή θα πρέπει η εθνική οδός πάνω από το ποτάμι να κατεδαφιστεί. Τότε θα πρέπει να την αποξηλώσουμε και με απαλλοτριώσεις να βελτιώσουμε την παρόχθια ζώνη. Σταδιακά και με προγραμματισμό όλα είναι εφικτά».
ΠΡΕΖΑ TV
9-1-2010
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου