Η δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας των απορριμμάτων στην περιοχή «Φλόκα» της Αχαΐας αποτελεί μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη για την επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων, το κλείσιμο των ΧΑΔΑ και τη γενικότερη προστασία του περιβάλλοντος. Για να αποτελέσει όμως πραγματικά θεμέλιο μιας μακροχρονίως βιώσιμης διαχείρισης των απορριμμάτων στο νομό , πρέπει να ολοκληρωθεί με την επιλογή της καλύτερης δυνατής μεθόδου διαχείρισης.
Πρόσφατα γνωστοποιήθηκε η επιλογή των Δημάρχων της Δυτικής Αχαΐας (περιοχής που φιλοξενεί το χώρο διαχείρισης) σχετικά με την πρόκριση της μεθόδου της βιολογικής ξήρανσης έναντι της αναερόβιας επεξεργασίας.
Η παραπάνω απόφαση για την επιλογή της βιολογικής ξήρανσης, όπως αναφέρει με ανακοίνωσή της η Οικολογική Κίνηση Πάτρας, θεωρείται περιβαλλοντικά ξεπερασμένη, δεν φαίνεται να προτιμάται σε διεθνές επίπεδο και σαν μέθοδος επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων, καταλήγει στην παραγωγή δευτερογενούς προϊόντος -stabilat σε ποσοστό περίπου 50%. Για να είναι το υλικό αυτό εμπορεύσιμο πρέπει να έχει υψηλή θερμογόνο δύναμη, συνεπώς μεγάλη περιεκτικότητα σε χαρτί και συσκευασίες. Αυτό αντιβαίνει σε μια επιθετική πολιτική στο τομέα της ανακύκλωσης αυτών των υλικών που φιλοδοξεί και πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο το πέταγμα τους στα σκουπίδια.
Τέλος το παραγόμενο stabilat περιέχει σημαντική ποσότητα βιοαποδομήσιμου οργανικού, συνεπώς δεν τηρεί τις προδιαγραφές καύσιμου υλικού RDF που σύμφωνα με τη ΚΥΑ 114218 ορίζει ελάχιστη περιεκτικότητα σε χαρτί-πλαστικό 95%, άρα πρακτικά 0% οργανικό.
Αντίθετα με τα παραπάνω η αναερόβια επεξεργασία αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη μέθοδο στην Ευρώπη και τα προϊόντα που παράγει είναι το βιοαέριο (καύσιμη ύλη χωρίς επικίνδυνους ρύπους) και η βιολογική λάσπη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σαν λίπασμα είτε για επικάλυψη παλαιών ΧΥΤΑ ή λατομείων.
Είναι απολύτως συμβατή με τα προγράμματα ανακύκλωσης αφού διαχειρίζεται κυρίως οργανικά απόβλητα, παρουσιάζει χαμηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και επιτυγχάνει μείωση του τελικού προϊόντος στο 30% της αρχικής ποσότητας.
Οι μονάδες που χρησιμοποιούν την αναερόβια επεξεργασία είναι αυτοδύναμες ενεργειακά αφού χρησιμοποιούν μέρος της παραγόμενης από το βιοαέριο ηλεκτρικής ενέργειας ( ποσοστό 20-50%) για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται η Τινα Μπιρμπίλη:
1. Με βάση ποιο σκεπτικό επελέγη η μέθοδος της βιολογικής ξήρανσης, έναντι της αναερόβιας επεξεργασίας για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αχαΐας;
2. Από ποιά ανάλυση προκύπτει σαφής(ασφαλής)τεκμηρίωση των επιχειρημάτων που οδήγησαν σε επιλογή της βιολογικής ξήρανσης έναντι της αναερόβιας ζύμωσης.
3. Είναι συμβατή η παραπάνω μέθοδος με τα προγράμματα ανακύκλωσης των υλικών
ΠΡΕΖΑ TV
11-1-2010
Πρόσφατα γνωστοποιήθηκε η επιλογή των Δημάρχων της Δυτικής Αχαΐας (περιοχής που φιλοξενεί το χώρο διαχείρισης) σχετικά με την πρόκριση της μεθόδου της βιολογικής ξήρανσης έναντι της αναερόβιας επεξεργασίας.
Η παραπάνω απόφαση για την επιλογή της βιολογικής ξήρανσης, όπως αναφέρει με ανακοίνωσή της η Οικολογική Κίνηση Πάτρας, θεωρείται περιβαλλοντικά ξεπερασμένη, δεν φαίνεται να προτιμάται σε διεθνές επίπεδο και σαν μέθοδος επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων, καταλήγει στην παραγωγή δευτερογενούς προϊόντος -stabilat σε ποσοστό περίπου 50%. Για να είναι το υλικό αυτό εμπορεύσιμο πρέπει να έχει υψηλή θερμογόνο δύναμη, συνεπώς μεγάλη περιεκτικότητα σε χαρτί και συσκευασίες. Αυτό αντιβαίνει σε μια επιθετική πολιτική στο τομέα της ανακύκλωσης αυτών των υλικών που φιλοδοξεί και πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο το πέταγμα τους στα σκουπίδια.
Τέλος το παραγόμενο stabilat περιέχει σημαντική ποσότητα βιοαποδομήσιμου οργανικού, συνεπώς δεν τηρεί τις προδιαγραφές καύσιμου υλικού RDF που σύμφωνα με τη ΚΥΑ 114218 ορίζει ελάχιστη περιεκτικότητα σε χαρτί-πλαστικό 95%, άρα πρακτικά 0% οργανικό.
Αντίθετα με τα παραπάνω η αναερόβια επεξεργασία αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη μέθοδο στην Ευρώπη και τα προϊόντα που παράγει είναι το βιοαέριο (καύσιμη ύλη χωρίς επικίνδυνους ρύπους) και η βιολογική λάσπη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σαν λίπασμα είτε για επικάλυψη παλαιών ΧΥΤΑ ή λατομείων.
Είναι απολύτως συμβατή με τα προγράμματα ανακύκλωσης αφού διαχειρίζεται κυρίως οργανικά απόβλητα, παρουσιάζει χαμηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και επιτυγχάνει μείωση του τελικού προϊόντος στο 30% της αρχικής ποσότητας.
Οι μονάδες που χρησιμοποιούν την αναερόβια επεξεργασία είναι αυτοδύναμες ενεργειακά αφού χρησιμοποιούν μέρος της παραγόμενης από το βιοαέριο ηλεκτρικής ενέργειας ( ποσοστό 20-50%) για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται η Τινα Μπιρμπίλη:
1. Με βάση ποιο σκεπτικό επελέγη η μέθοδος της βιολογικής ξήρανσης, έναντι της αναερόβιας επεξεργασίας για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αχαΐας;
2. Από ποιά ανάλυση προκύπτει σαφής(ασφαλής)τεκμηρίωση των επιχειρημάτων που οδήγησαν σε επιλογή της βιολογικής ξήρανσης έναντι της αναερόβιας ζύμωσης.
3. Είναι συμβατή η παραπάνω μέθοδος με τα προγράμματα ανακύκλωσης των υλικών
ΠΡΕΖΑ TV
11-1-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου