Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ΄ αριθμ. 2253/2009 απόφασή του επικύρωσε απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης που είχε κρίνει παράνομη και καταχρηστική την επίσχεση εργασίας που είχαν κάνει τέσσερεις εργαζόμενο σε Ανώνυμη Εταιρεία κατασκευής λεβήτων και ηλιακών θερμοσιφώνων των Σερρών.
Κατ΄ αρχάς το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας έχει κάθε εργαζόμενος. Δηλαδή ο εργαζόμενος μπορεί να απέχει από την εργασία του, έως ότου ο εργοδότης του εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει προς αυτόν, οι οποίες κατά κανόνα είναι οικονομικής φύσεως. Από την στιγμή που ο εργαζόμενος ασκήσει το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας του, παύει να εργάζεται και ο εργοδότης του έχει την υποχρέωση για όσο διάστημα δεν φροντίζει να ικανοποίηση τα νόμιμα αιτήματα του εργαζόμενου (καταβολή δεδουλευμένων, δώρων, επιδομάτων, κ.λπ.) να τον πληρώνει σαν να εργαζόταν κανονικά. Όμως η επίσχεση εργασίας από τον εργαζόμενο πρέπει να γίνεται μέσα στο πλαίσιο των ορίων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που επιβάλει το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα.
Στην προκειμένη περίπτωση τέσσερεις εργαζόμενη σε Α.Ε. των Σερρών που εργαζόντουσαν με συμβάσεις εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου άσκησαν το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας επειδή η εταιρεία δεν κατέβαλε τις συμφωνημένες αποδοχές των μηνών Νοεμβρίου
και Δεκεμβρίου του 2003.
Ο Άρειος Πάγος, όπως και το Εφετείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι η επίσχεση της εργασίας για τις δεδουλευμένες αποδοχές των δύο αυτών μηνών είναι καταχρηστική, δηλαδή «υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος (άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα)». Γι΄ αυτό ασκήθηκε παράνομα η επίσχεση εργασίας, προσθέτει η αρεοπαγιτική απόφαση.
Ασκήθηκε παράνομα, αναφέρει η δικαστική απόφαση, καθώς η ΑΕ για πρώτη φορά, καθυστέρησε την πληρωμή των αποδοχών των δύο αυτών μηνών. Η καθυστέρηση αυτή οφειλόταν στο γεγονός ότι ο ιδρυτής της εταιρείας που είχε και την ευθύνη λειτουργίας της επιχείρησης αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και νοσηλεύθηκε σε κρατικό νοσοκομείο των Σερρών, κάτι που είχε ως συνέπεια την παροδική πτώση των εργασιών και των κερδών της εταιρείας. Μάλιστα, προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας των Σερρών, καταγγέλλοντας το γεγονός μη καταβολής των δεδουλευμένων δύο μηνών, αλλά προσέθεσαν αόριστα ότι διεκδικούν διαφορές αποδοχών, δώρων, επιδομάτων, κλπ, χωρίς να αναφέρουν συγκεκριμένα ποσά. Τις διαφορές αυτές, η δικαστική απόφαση, τις χαρακτηρίζει αβάσιμες
Ακόμα, αναφέρει η δικαστική απόφαση ότι οι εργαζόμενοι άσκησαν το δικαίωμα επίσχεσης χωρίς να ενημερώσου την εταιρεία, ώστε να τις δώσουν τον εύλογο χρόνο να τακτοποιήσει την οικονομική εκκρεμότητα ή να αντιμετωπίσει τα προβλήματα στην λειτουργία της επιχείρησης από την απουσία των τεσσάρων εργαζομένων. Η μη ενημέρωση αυτή της ΑΕ, όπως αναφέρεται στην απόφαση, προκάλεσε ζημιά στην επιχείρηση, καθώς μάλιστα διόγκωσε τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Επίσης, αναφέρεται στην δικαστική απόφαση ότι η ΑΕ είχε ασφαλίσει σε ιδιωτική εταιρεία το προσωπικό και είχε χορηγήσει κινητό τηλέφωνο, που το πλήρωσε η ίδια, σε όσους έκαναν εξωτερικές εργασίες.
ΠΡΕΖΑ TV
10-1-2010
Κατ΄ αρχάς το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας έχει κάθε εργαζόμενος. Δηλαδή ο εργαζόμενος μπορεί να απέχει από την εργασία του, έως ότου ο εργοδότης του εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει προς αυτόν, οι οποίες κατά κανόνα είναι οικονομικής φύσεως. Από την στιγμή που ο εργαζόμενος ασκήσει το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας του, παύει να εργάζεται και ο εργοδότης του έχει την υποχρέωση για όσο διάστημα δεν φροντίζει να ικανοποίηση τα νόμιμα αιτήματα του εργαζόμενου (καταβολή δεδουλευμένων, δώρων, επιδομάτων, κ.λπ.) να τον πληρώνει σαν να εργαζόταν κανονικά. Όμως η επίσχεση εργασίας από τον εργαζόμενο πρέπει να γίνεται μέσα στο πλαίσιο των ορίων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που επιβάλει το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα.
Στην προκειμένη περίπτωση τέσσερεις εργαζόμενη σε Α.Ε. των Σερρών που εργαζόντουσαν με συμβάσεις εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου άσκησαν το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας επειδή η εταιρεία δεν κατέβαλε τις συμφωνημένες αποδοχές των μηνών Νοεμβρίου
και Δεκεμβρίου του 2003.
Ο Άρειος Πάγος, όπως και το Εφετείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι η επίσχεση της εργασίας για τις δεδουλευμένες αποδοχές των δύο αυτών μηνών είναι καταχρηστική, δηλαδή «υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος (άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα)». Γι΄ αυτό ασκήθηκε παράνομα η επίσχεση εργασίας, προσθέτει η αρεοπαγιτική απόφαση.
Ασκήθηκε παράνομα, αναφέρει η δικαστική απόφαση, καθώς η ΑΕ για πρώτη φορά, καθυστέρησε την πληρωμή των αποδοχών των δύο αυτών μηνών. Η καθυστέρηση αυτή οφειλόταν στο γεγονός ότι ο ιδρυτής της εταιρείας που είχε και την ευθύνη λειτουργίας της επιχείρησης αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και νοσηλεύθηκε σε κρατικό νοσοκομείο των Σερρών, κάτι που είχε ως συνέπεια την παροδική πτώση των εργασιών και των κερδών της εταιρείας. Μάλιστα, προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας των Σερρών, καταγγέλλοντας το γεγονός μη καταβολής των δεδουλευμένων δύο μηνών, αλλά προσέθεσαν αόριστα ότι διεκδικούν διαφορές αποδοχών, δώρων, επιδομάτων, κλπ, χωρίς να αναφέρουν συγκεκριμένα ποσά. Τις διαφορές αυτές, η δικαστική απόφαση, τις χαρακτηρίζει αβάσιμες
Ακόμα, αναφέρει η δικαστική απόφαση ότι οι εργαζόμενοι άσκησαν το δικαίωμα επίσχεσης χωρίς να ενημερώσου την εταιρεία, ώστε να τις δώσουν τον εύλογο χρόνο να τακτοποιήσει την οικονομική εκκρεμότητα ή να αντιμετωπίσει τα προβλήματα στην λειτουργία της επιχείρησης από την απουσία των τεσσάρων εργαζομένων. Η μη ενημέρωση αυτή της ΑΕ, όπως αναφέρεται στην απόφαση, προκάλεσε ζημιά στην επιχείρηση, καθώς μάλιστα διόγκωσε τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Επίσης, αναφέρεται στην δικαστική απόφαση ότι η ΑΕ είχε ασφαλίσει σε ιδιωτική εταιρεία το προσωπικό και είχε χορηγήσει κινητό τηλέφωνο, που το πλήρωσε η ίδια, σε όσους έκαναν εξωτερικές εργασίες.
ΠΡΕΖΑ TV
10-1-2010
1 σχόλιο:
kakia aderfi niko rousso
Δημοσίευση σχολίου