Το δίδυμο της καταστροφής....ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΑΡΧΙΔΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ...ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΣΥ,ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΚΑΙ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑ...
Ενα δαιδαλώδες και άκρως αναποτελεσματικό σύστημα αποδεικνύεται άλλη μια φορά το ΕΣΥ. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας φθίνουν καθημερινά και τα βασικά «συστατικά» είναι ταλαιπωρημένοι ασθενείς και ανικανοποίητοι και κουρασμένοι εργαζόμενοι. Η υποβάθμιση και η απαξίωσή του δεν έχουν τελειωμό, με συνέπεια μεγάλο τμήμα των δαπανών να οδηγείται -καθόλου τυχαία- στον ιδιωτικό τομέα.
Οι όποιες προσπάθειες έχουν γίνει έχουν πέσει στο κενό, ενώ οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για στήριξη της υγείας δεν φαίνεται να μπορούν να υλοποιηθούν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των συνεχιζόμενων περικοπών. Η «Κ.Ε.» παρουσιάζει τα κυρίαρχα προβλήματα στα νοσοκομεία που προκύπτουν από τις ελλείψεις προσωπικού, την άναρχη κατανομή των κονδυλίων, τις σπατάλες αλλά και τραγικές εικόνες που ζουν στο πετσί τους οι άρρωστοι.
Ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση περιμένουν απεγνωσμένα να τους δώσει κάποιος σημασία. Συγγενείς τρέχουν αλλόφρονες σε διαδρόμους για να εντοπίσουν έναν... «σωτήρα», όταν βέβαια δεν ανεβοκατεβαίνουν τους ορόφους για να παραδώσουν μόνοι με τα φιαλίδια στα χέρια το αίμα προς εξέταση στο εργαστήριο. Μεσήλικοι σηκώνουν στα χέρια τους άρρωστους υπερήλικες γονείς τους, ελλείψει τραυματιοφορέων.
Αυτή είναι η μία πλευρά του συστήματος. Η καθημερινή. Αυτή που βασανίζει όλους όσοι περνούν την πόρτα κάποιου μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου. Μια βόλτα στα νοσοκομεία της Αθήνας μπορεί να πείσει οποιονδήποτε δύσπιστο.
1 Τηλεφωνικά ραντεβού αλλού γι' αλλού!
Η ταλαιπωρία ξεκινά πριν ακόμη ο ασθενής πατήσει το πόδι του στο νοσοκομείο. Για να κλείσει κανείς ένα ραντεβού για εξέταση σε νοσοκομείο υποτίθεται ότι μπορεί να καλέσει απλά και σύντομα στο «1535». Πρόκειται για έναν τηλεφωνικό αριθμό τον οποίο τελικά όπως απεδείχθη δεν τον γνωρίζει ούτε η ίδια η υπουργός Υγείας, αφού ερωτηθείσα σχετικά δήλωσε ότι «αυτός ο αριθμός αφορά το ΙΚΑ και δεν είναι δικής μου αρμοδιότητας».
Οι δυσλειτουργίες του τετραψήφιου αριθμού είναι εμφανείς από τα πρώτα λεπτά της επικοινωνίας καθώς ο αυτόματος τηλεφωνητής τις περισσότερες φορές είτε δεν μπορεί να «κατανοήσει» τα όσα του λέει ο ασθενής είτε κλείνει ραντεβού σε άλλο νοσοκομείο από το επιθυμητό.
Αποτέλεσμα όμως είναι το 50% των ενδιαφερομένων με βάση πρόσφατη στατιστική να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν. Πρόκειται κυρίως για ηλικιωμένους, αναλφάβητους ή και αλλοδαπούς που προσπαθούν μάταια να συνεννοηθούν με το ηλεκτρονικό σύστημα του «1535».
2 Οι συγγενείς σε ρόλο τραυματιοφορέα
Τι είναι πιο πολύτιμο σε ένα νοσοκομείο τελικά; Να υπάρχει ένας τραυματιοφορέας ή ένας υπάλληλος σεκιούριτι; Οπως φαίνεται το δεύτερο, καθότι σε πρόσφατη εφημερία του Λαϊκού Νοσοκομείου υπήρχαν τρεις τραυματιοφορείς για όλα τα περιστατικά στα εξωτερικά ιατρεία και ένας για όλες τις κλινικές. Υπήρχαν όμως 8 άνδρες της εταιρείας φύλαξης στον ίδιο χώρο σε μια μέρα μάλιστα όπου έγιναν δεκτά 700 έκτακτα περιστατικά.
Συνέπεια ήταν φυσικά οι συγγενείς των ασθενών να επωμίζονται στην κυριολεξία το βάρος των δικών τους ανθρώπων, σηκώνοντάς τους στα χέρια για να τους μεταφέρουν από το ένα εξεταστήριο στο άλλο ή για εργαστηριακές εξετάσεις όπως αξονική.
Στις μέρες μας οι συγγενείς των ασθενών κατέχουν διπλό και τριπλό ρόλο. Εκτός από συγγενείς μπορεί να γίνουν νοσηλευτές, καθαριστές, ενίοτε και μεταφορείς υλικών όπως αίματος, ούρων κ.λπ. Καλούνται να μεταφέρουν εξετάσεις από τον έναν όροφο στον άλλο, να πάνε δείγμα αίματος στα εργαστήρια, να αλλάξουν ουροσυλλέκτη, να διαπιστώνουν πότε ο ορός πρέπει να αλλαχτεί, να συμβάλουν στην καθαριότητα του δωματίου, στην αλλαγή σεντονιών και ό,τι άλλο προκύψει.
«Οι συγγενείς αναγκάζονται να κάνουν και αυτοί ό,τι μπορούν διότι οι ελάχιστες νοσηλεύτριες τι να πρωτοπρολάβουν», λέει ο Χρ. Κόνιαρης, εργαζόμενος στο ΕΣΥ και συνδικαλιστής.
Για τους συγγενείς των ασθενών η κατάσταση μοιάζει ανυπόφορη. «Αν δεν έχεις νοσηλεύσει δικό σου άνθρωπο σε δημόσιο νοσοκομείο δεν ξέρεις τι θα πει ταλαιπωρία. Βρίσκεσαι σε έναν χώρο στον οποίο νιώθεις μονίμως ανασφάλεια για τον άνθρωπό σου διότι μπορεί να πάθει μια επιπλοκή και να μην το αντιληφθεί κανείς», λέει ο Γ. Αγγελής, που πρόσφατα η μητέρα του υπεβλήθη σε μεγάλη χειρουργική επέμβαση στον «Ευαγγελισμό».
«Εκτός από τους φόβους για την υγεία του ανθρώπου σου, μπορεί να συναντήσεις και άλλες δυσκολίες όπως για παράδειγμα σε μας στο διπλανό κρεβάτι βρισκόταν ασθενής που αντιμετώπιζε προφανώς και ψυχιατρικό νόσημα και όλα τα βράδια ούρλιαζε δίπλα από το κεφάλι της χειρουργημένης μου μητέρας. Φοβόμασταν και για τυχόν επιθέσεις».
3 Σπεύδε βραδέως για τα επείγοντα
Πόση ώρα μπορεί να χρειάζεται ένας ασθενής για να εξυπηρετηθεί ως έκτακτο περιστατικό το βράδυ μιας κανονικής μέρας σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο; Μπορεί να πάει στις 22.00 και να φύγει από εκεί στις 5 το πρωί. Και αυτό διότι τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών είναι ένα ανοργάνωτο σύστημα όπου οι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων αναγκάζονται να μη λειτουργούν ως ομάδα αλλά ως ξεχωριστά τμήματα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αν κανείς χρειαστεί για την πρώτη εξέταση έναν παθολόγο πρέπει να περιμένει τουλάχιστον δύο ώρες μέχρι να έρθει η σειρά του. Αν όμως ο παθολόγος κρίνει ότι πρέπει να εξεταστεί και από χειρουργό τότε πρέπει να περιμένει ξανά σε άλλη ουρά.
4 Με το αζημίωτο και τα εξιτήρια
Το θέμα στις μέρες μας όμως δεν είναι μόνο να κατορθώσει να μπει σε ένα νοσοκομείο αλλά και να ...βγει, αφού ακόμη και τα εξιτήρια δίνονται με το απαραίτητο... γρηγορόσημο.
Υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρείας νοσήλευε πριν λίγο καιρό τον άρρωστο πατέρα του στο «Αμ. Φλέμινγκ». Οταν ήρθε η μέρα να φύγει από το νοσοκομείο περίμενε για ώρες να εκδοθεί το εξιτήριο. Τελικά χρειάσθηκε η παρότρυνση άλλου συγγενούς ασθενούς για να βρεθεί η λύση.
Τελικώς κατέβαλε 20 ευρώ κάτω από το... τραπέζι στον αρμόδιο υπάλληλο και το εξιτήριο βρέθηκε στα χέρια του μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
5 Ιδιωτικά ιατρεία μέσα στα νοσοκομεία
Οταν οι γνωστοί ως «ράμπο» του υπουργείου Υγείας έγραφαν στο πόρισμά τους ότι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου διατηρούσαν μέσα σε αυτό τα ιδιωτικά τους ιατρεία ίσως και να εννοούσαν την περίπτωση που ακολουθεί.
Ηλικιωμένος κύριος βρέθηκε σε κεντρικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας για να κάνει μια κυστεοσκόπηση. Οταν η εξέταση ολοκληρώθηκε κλήθηκε από τον ίδιο τον γιατρό να του καταβάλει 100 ευρώ με την εξής φράση «η κυστεοσκόπηση κοστίζει τόσο».
Δεν επρόκειτο καν για το γνωστό μας «φακελάκι» καθότι ο λειτουργός του Ιπποκράτη εισέπραξε με άνεση και ιδιοχείρως το ποσό ωσάν να βρισκόταν στο ιδιωτικό του ιατρείο και χωρίς φυσικά να κόψει απόδειξη.
6 «Μπαγιάτικες» εξετάσεις
Στα νοσοκομεία υπάρχει και άλλη μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει να κάνει τις αιματολογικές του εξετάσεις τον Νοέμβριο και όταν θα έρθει η στιγμή να εξεταστεί αυτές να έχουν... μπαγιατέψει και να πρέπει να ξαναγίνουν.
Η περίπτωση αφορά 75χρονη γυναίκα που μετά από πόνους στην πλάτη ξεκίνησε να κάνει μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων σε πρώτη φάση στο ΙΚΑ. Χρειάστηκαν τελικά δύο μήνες για να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις.
Οταν λοιπόν έφθασε η ώρα για την εξέταση από τον γιατρό του ΙΚΑ εκείνος την παρέπεμψε σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο για καλύτερη εξυπηρέτηση. Η 75χρονη γυναίκα άρχισε τότε να επισκέπτεται μεγάλο και σχετικά καινούριο νοσοκομείο της Αθήνας. Οταν έφθασε η σειρά της να εξετασθεί και από τον ειδικό γιατρό (Φεβρουάριος μήνας πια) εκείνος της επεσήμανε ότι οι αιματολογικές εξετάσεις πρέπει να ξαναγίνουν καθότι είχαν πια παλιώσει.
7 Το γραφειοκρατικό τέρας του Δημοσίου
Τι είναι άραγε πιο δύσκολο, να πολεμάς τον καρκίνο ή το «τέρας» του δημοσίου συστήματος υγείας; Οπως φαίνεται πιο εύκολα νικά κανείς την επάρατη νόσο παρά τον δυσκίνητο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Η μητέρα της Γεωργίας Καραγιώργου πάσχει από καρκίνο. Πρόσφατα χρειάσθηκε να αναζητήσει νοσοκομείο για ακτινοθεραπείες. Θέση ούτε για δείγμα. Επρεπε να περιμένει μήνες για να αδειάσει κάποια.
Υστερα από πολυήμερες αναζητήσεις και μεσάζοντες ωσάν να μην δικαιούται κανείς την υγεία του, η πολυπόθητη θέση βρέθηκε. «Αναζητούσαμε μέρες να βρούμε μια λύση. Τελικά με μεγάλη καθυστέρηση αφού η θεραπεία έπρεπε να ξεκινήσει νωρίτερα, βρέθηκε την τελευταία στιγμή έναν νοσοκομείο για να εξυπηρετηθούμε. Αναγκαστικά θα καταφεύγαμε σε ιδιωτικό νοσοκομείο παρά το υψηλό κόστος», λέει σήμερα η Γεωργία, ανακουφισμένη πια.
Ευαγγελισμός, έτος 2010: Γονείς προσπαθούν να μεταφέρουν το άρρωστο και κινητικά ανήμπορο παιδί τους εντός του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Ελλείψει τραυματιοφορέων υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν ένα καρότσι που τυχαία βρίσκουν στον προαύλιο χώρο, που προορίζεται όμως για τη μεταφορά τροφίμων! Το συγκεκριμένο περιστατικό αποτυπώνει μία μόνο στιγμή της καθημερινότητας στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας. Ανάλογα συμβάντα εκτυλίσσονται καθημερινά και δείχνουν τον υποχρεωτικό... εξευτελισμό στον οποίο οδηγούνται οι ασθενείς.
Οι περιπέτειες ασθενών, συγγενών και εργαζομένων δεν είναι καθόλου τυχαίες αφού από «ναυαρχίδα» του ΕΣΥ ο «Ευαγγελισμός» έγινε... βαρκάκι που παλεύει στα ανοικτά και σύντομα θα βυθιστεί αύτανδρο. Ο αριθμός του προσωπικού θυμίζει... Greek statistics αφού 6 στις 10 θέσεις βοηθητικού νοσηλευτικού προσωπικού είναι κενές.
Χαρακτηριστική είναι η έκκληση αγωνίας που έκανε πριν λίγες ημέρες η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Με έγγραφό της προς τη διοίκηση του νοσοκομείου ζήτησε να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες για την πρόσληψη του απαραίτητου προσωπικού αφού, όπως τονίζεται, «η έλλειψη αυτή δημιουργεί πολλά προβλήματα στην ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου». Οπως προκύπτει από τις 206 θέσεις βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού υπηρετούν μόνο οι 93 και οι 113 θέσεις παραμένουν κενές. Δηλαδή υπηρετούν 67 μεταφορείς ασθενών, 21 βοηθοί θαλάμων και 5 στο νεκροτομείο.
Για την κάλυψη των βασικών αναγκών στον «Ευαγγελισμό» απαιτείται- όπως αναφέρει και η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας στο έγγραφό της- η πλήρωση 40 θέσεων βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού με την ειδικότητα του μεταφορέα και 10 θέσεων με την ειδικότητα του βοηθού θαλάμου. Τα στατιστικά που συνοδεύουν τον «Ευαγγελισμό» σήμερα είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικά. Οι κενές θέσεις φθάνουν τις 1.400, από τις οποίες οι 550 είναι νοσηλευτών, 120 ειδικευμένων και ειδικευόμενων γιατρών, 165 διοικητικών υπαλλήλων, 80 για παραϊατρικά επαγγέλματα.
Βελτίωση της εικόνας δεν αναμένεται ούτε φέτος καθώς όπως λέει ο Ηλ. Σιώρας, καρδιολόγος και πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων: «Μέσα στο 2010 δεν αναμένεται να έχει εμφανισθεί ούτε ένας εργαζόμενος αφού τα κονδύλια που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό δεν επαρκούν ούτε για τις μισές προσλήψεις από 3.000 για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση».
..... Την ώρα που οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία εκλιπαρούν για λίγα κονδύλια ώστε να γίνουν προσλήψεις και να βελτιωθούν οι υποδομές, το σύστημα εμφανίζεται... μεγαλοπρεπές και σπάταλο.
Ενα από τα πιο σύγχρονα μηχανήματα για ειδικές χειρουργικές επεμβάσεις, το περιβόητο ρομπότ «Λεονάρντο Ντα Βίντσι», σκονίζεται αναξιοποίητο στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Το μηχάνημα που κόστισε στα ταμεία του Δημοσίου 2,3 εκατ. ευρώ μένει αχρησιμοποίητο επειδή οι ιθύνοντες σκέφτηκαν να το αγοράσουν εν μέσω οικονομικής κρίσης, αλλά δεν σκέφτηκαν να χρηματοδοτήσουν τη λειτουργία του.
Ετησίως απαιτούνται περί τα 500.000 ευρώ για λειτουργικά έξοδα (υλικά, αναλώσιμα κ.λπ.) αλλά ουδείς από το υπουργείο Υγείας έχει υπογράψει το σχετικό κονδύλι ώστε να εκταμιευτούν τα χρήματα και να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς.
Επιπλέον παρότι έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες από το νοσοκομείο για κοστολόγηση των αναλώσιμων υλικών, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο δεν έχει προσχωρήσει στην κοστολόγησή τους.
Το «Ντα Βίντσι» έχει «παγώσει» εδώ και τουλάχιστον 10 μήνες οπότε και τελείωσαν τα υλικά που αρχικά είχαν αγορασθεί και είχαν συμπεριληφθεί στην τιμή. Με αυτά πραγματοποιήθηκαν περί τις 100 επεμβάσεις όταν το σύστημα μπορεί να διεξάγει τουλάχιστον 150 με 200 ετησίως.
Για τη λειτουργία και τη χρήση του είχε εκπαιδευτεί ολόκληρη ομάδα γιατρών στην Ιταλία για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ φιλοδοξία ήταν το Λαϊκό Νοσοκομείο να γίνει κέντρο εκπαίδευσης. Κάτι που έμεινε κατά τη συνήθη τακτική απλώς στα χαρτιά...
Ταυτόχρονα ενδεικτικό της σπατάλης στα δημόσια νοσοκομεία είναι το γεγονός ότι επίσης στο «Λαϊκό» εγκρίθηκε η χρηματοδότηση (ολοκληρώθηκε και ο σχετικός διαγωνισμός) για την αγορά συνεστιακού μικροσκοπίου το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για ερευνητικούς λόγους, ενώ είναι αμφίβολο κατά πόσο το προσωπικό είναι εκπαιδευμένο για τη χρήση του. Το υπερσύγχρονο μικροσκόπιο κόστισε 500.000 ευρώ.
Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που πολλά νοσοκομεία της Αττικής δεν διαθέτουν καν αξονικό τομογράφο ο οποίος κοστίζει 1 εκατ. ευρώ. Στα περισσότερα οι υπάρχοντες είναι πεπαλαιωμένοι όπως και στο «Λαϊκό» που αποτελεί προσφορά του ΙΚΑ πριν από 20 χρόνια και παρουσιάζει συχνότατες βλάβες.
Σε παραρτήματα των ιδιωτικών νοσοκομείων και των ιδιωτικών ιατρείων έχουν μετατραπεί τα τελευταία χρόνια τα δημόσια νοσοκομεία εξαιτίας των απογευματινών ιατρείων.
Ο θεσμός, που άρχισε να λειτουργεί επί υπουργού Υγείας Αλέκου Παπαδόπουλου, με σκοπό να σταματήσουν οι γιατροί να διατηρούν παράνομα ιδιωτικά ιατρεία, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά επίσημη ιδιωτική υγεία με τη σφραγίδα νομιμοποίησης του κράτους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στα περισσότερα νοσοκομεία οι ασθενείς προωθούνται τεχνηέντως τις απογευματινές ώρες προκειμένου να πληρώσουν την επίσκεψή τους. Ο τρόπος είναι απλός: Αν κανείς επιδιώξει να εξετασθεί από γιατρό το πρωί πρέπει να περιμένει έναν ή και δύο μήνες ανάλογα με την ειδικότητα. Η πρόταση-πρόκληση έρχεται αμέσως μετά: «Υπάρχει κενό το απόγευμα στα απογευματινά ιατρεία». Προκειμένου να αποφύγει κανείς την πολύμηνη αναμονή σπεύδει να κλείσει ραντεβού το απόγευμα, πληρώνοντας όμως χρήματα από την τσέπη του.
Το παιχνίδι που γίνεται είναι το εξής: Αν κανείς πάρει για να κλείσει ραντεβού π.χ. με έναν παιδίατρο του λένε μετά από 4 μήνες, επομένως αναγκαστικά πηγαίνουν το απόγευμα και πληρώνουν» λέει ο Χρ. Κόνιαρης, συνδικαλιστής εργαζόμενος στο ΕΣΥ. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν καλύπτουν το κόστος της επίσκεψης, καλύπτουν όμως τις ιατρικές πράξεις αν ο ασθενής χρειασθεί να υποβληθεί, όπως αιματολογικές, ακτινογραφίες κ.λπ.
Η έμμεση προώθηση των ασθενών τις απογευματινές ώρες έχει επιφέρει τον τριπλασιασμό του τζίρου τα τελευταία 5 χρόνια στα νοσοκομεία. Είναι ενδεικτικό ότι η αύξηση στον «Ευαγγελισμό» από το 2005 έχει αγγίξει το 185%.
ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 18.000 ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ!!!
Περί τους 18.000 νοσηλευτές επιπλέον θα έπρεπε να είχαν σήμερα τα δημόσια νοσοκομεία εάν κανείς πρόσθετε τις υποσχέσεις του τέως υπουργού Υγείας Δημ. Αβραμόπουλου, ο οποίος με κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι «σε λίγους μήνες 3.000 άτομα θα βρίσκονται στο ΕΣΥ».
Αντ' αυτού στη χώρα μας ένας νοσηλευτής εξυπηρετεί από 45 μέχρι 50 άτομα! Και πώς να μην κυριαρχεί αυτή η αναλογία όταν -όπως λένε τα στοιχεία των συνδικαλιστών- εδώ και μία πενταετία δεν έχουν περάσει το κατώφλι του ΕΣΥ ούτε 1.000 νοσηλευτές. Αντίθετα κάθε χρόνο 1.500 παίρνουν το... δρόμο για τη σύνταξη.
Το ΕΣΥ κλυδωνίζεται καθημερινά εξαιτίας της έλλειψης αυτής αφού απαιτούνται τουλάχιστον 15.000 νοσηλευτές και άλλοι τόσοι βοηθοί ώστε να στελεχωθούν τα νοσοκομεία και να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες. Ακόμη και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου που μιλά για άμεσες προσλήψεις με την παράκαμψη των γραφειοκρατικών διαδικασιών του ΑΣΕΠ, πρέπει να γνωρίζει ότι και πάλι απαιτούνται κάποιοι μήνες για να πιάσει ένας νοσηλευτής δουλειά σε νοσοκομείο.
Η Ενωση Νοσηλευτών Ελλάδος μιλάει για τα δεθνή στάνταρ, σύμφωνα με τα οποία πρέπει ένας νοσηλευτής να φροντίζει 7 ασθενείς σε παθολογικό τμήμα, ποσοστό που για να προσεγγίσει η χώρα μας απαιτούνται αρκετές δεκαετίες ακόμη. «Ο μέσος όρος σε κάθε τμήμα είναι 9 αδελφές, οι οποίες μοιράζονται όλες τις βάρδιες, δηλαδή δύο το πρωί, δύο το απόγευμα και μία τη νύχτα μαζί με τα Σαββατοκύριακα», λέει ο Χρ. Κόνιαρης εργαζόμενος στο ΕΣΥ και μέλος του Δ.Σ. της ΑΔΕΔΥ.
Οι συνθήκες μοιάζουν καλύτερες στα επαρχιακά νοσοκομεία, όπου η αναλογία νοσηλευτών-ασθενών είναι καλύτερη -περίπου 1 νοσηλεύτρια για 20 άτομα- αλλά εκεί το πρόβλημα εστιάζεται στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία τα οποία σηκώνουν όλο το φόρτο εργασίας.
Η πρόχειρη και όπως απεδείχθη μονιμότερη λύση δόθηκε μέσω των «αποκλειστικών» νοσοκόμων που κοστίζουν περισσότερο στο σύστημα απ' ό,τι θα κόστιζαν οι πραγματικές προσλήψεις. Η περίπτωση του «Λαϊκού» είναι χαρακτηριστική, καθώς με τα ποσά που καταβάλλονται ετησίως για τις αποκλειστικές θα μπορούσαν να είχαν προσληφθεί μόνιμα 180 άτομα.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ...
Τραγική είναι η κατάσταση του νοσοκομείου της Ρόδου, που αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις βασικότερες αιτίες θανάτου, όπως οι καρδιοπάθειες και οι καρκίνοι.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στη Ρόδο, ολόκληρη η Δωδεκάνησος πάσχει από την «ανεπάρκεια» του νοσοκομείου και οι Δωδεκανήσιοι ανεβοκατεβαίνουν σε αεροπλάνα και καράβια για να αντιμετωπίοσυν τα προβλήματα υγείας.
Οι κάτοικοι της Καρπάθου και της Κάσου σαλπάρουν στην Κρήτη, του Αγαθονησίου πλέουν στη Σάμο, της Ρόδου πετάνε στην Αθήνα και οι πιο τυχεροί, οι Καστελοριζιώτες, σε ένα τέταρτο φτάνουν με βάρκα στην Τουρκία! «Παρ' όλο που το νοσοκομείο κτιριακά είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης, διαθέτει όλες τις υποδομές και θα μπορούσε να λειτουργεί άψογα καλύπτοντας όλες τις παθήσεις, ωστόσο του έχει απομείνει μόνο το όνομα Ανδρέας Παπανδρέου» τονίζουν οι Ροδίτες απαριθμώντας τα προβλήματα που έχουν:
Μονάδα εμφράγματος υφίσταται. Ωστόσο δεν μπορεί να καλύψει το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, επειδή δεν διαθέτει αιμοδυναμικό καρδιολογικό εργαστήριο όπως έχουν σήμερα όλα τα αντίστοιχα νοσοκομεία της χώρας.
Οι καρκινοπαθείς αναγκάζονται επί εβδομάδες ή μήνες να πληρώνουν ξενοδοχεία νοικιάζοντας σπίτια στην πρωτεύουσα για θεραπευτικές ακτινοβολίες, επειδή το νοσοκομείο στερείται και ακτινοθεραπευτικού ογκολογικού μηχανήματος.
Το ΠΕΣΥ, το οποίο συντόνιζε τις Υπηρεσίες Υγείας κάθε νησιού, καταργήθηκε.
Η τηλεϊατρική, η οποία είχε αρχίσει να εγκαθίσταται από το 1994 στα μικρά νησιά, σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Το ελικόπτερο-μονάδα, το οποίο οφείλει να μεταφέρει στο νοσοκομείο της Ρόδου το αργότερο μέσα σε μία ώρα τα οξέα βαριά περιστατικά, έχει μετατραπεί σε ελικόπτερο διάσωσης, με αποτέλεσμα πολλές φορές να χρειάζεται ώρες για να μεταφερθεί κάποιος ασθενής.
Οι κλίνες έπρεπε να είναι 400 και είναι 334, από τα οκτώ χειρουργεία λόγω έλλειψης προσωπικού λειτουργούν τα τέσσερα, ενώ από τα οκτώ κρεβάτια της ΜΕΘ για τον ίδιο λόγο λειτουργούν τέσσερα.
«Απελπιστική» χαρακτηρίζει την κατάσταση ο βουλευτής Δωδεκανήσου Δημ. Κρεμαστινός. Σε ερώτηση μάλιστα που κατέθεσε στη Βουλή προς την υπουργό Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ζητά άμεσα από την κυβέρνηση να τεθούν τα προβλήματα του νοσοκομείου σε απόλυτη προτεραιότητα:
«Είναι αδιανόητο να χάνονται ανθρώπινες ζωές στη Δωδεκάνησο από έμφραγμα του μυοκαρδίου επειδή στην πράξη αντιμετωπίζονται ως ασθενείς που έπαθαν το έμφραγμα τη δεκαετία του 1980. Το νοσοκομείο, που κτιριακά είναι το καλύτερο της Ευρώπης, κινδυνεύει να κλείσει εάν δεν ανανεωθούν 80 εποχικοί νοσηλευτές. Είναι γενική απαίτηση των Δωδεκανήσιων να νοσηλεύονται στον τόπο τους και όχι στην Αθήνα ή στην Αττάλεια της Τουρκίας. Εκτός της καθημερινής αγωνίας του κόσμου να μην πεθάνει από έμφραγμα, κινδυνεύουμε να γίνουμε και διεθνώς ρεζίλι, καθώς τη Ρόδο την επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι. Πότε θα υπάρξει ενδιαφέρον; Οταν θα γίνουμε πρωτοσέλιδα στο εξωτερικό από το θάνατο κάποιου επώνυμου;»
Τον ρωτήσαμε γιατί δεν αγοράσθηκε το αιμοδυναμικό εργαστήριο όταν ο ίδιος ήταν υπουργός Υγείας: «Πολλά από αυτά που είχα προγραμματίσει τότε για τον εξοπλισμό του νοσοκομείου ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Οσον αφορά το συγκεκριμένο μηχάνημα κυκλοφόρησε μετά το 2000, μέχρι τότε τα εμφράγματα αντιμετωπίζονταν με θρομβόλυση».
Ο πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Ρόδου, Χρ. Μαντάς, μας θυμίζει: «Στη Δωδεκάνησο ζουν 200.000 άνθρωποι, τη Ρόδο την επισκέπτονται 130.000 τουρίστες, ενώ οι ίδιοι οι Ροδίτες είναι 125.000. Τα ασφαλιστικά ταμεία επιβαρύνονται από χιλιάδες αεροπορικά εισιτήρια, αυτά και μόνο τα χρήματα θα επαρκούσαν για να αποσβεσθούν σε ένα χρόνο τα μηχανήματα».
ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ...
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!!!
ΠΡΕΖΑ TV
28-2-2010
Ενα δαιδαλώδες και άκρως αναποτελεσματικό σύστημα αποδεικνύεται άλλη μια φορά το ΕΣΥ. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας φθίνουν καθημερινά και τα βασικά «συστατικά» είναι ταλαιπωρημένοι ασθενείς και ανικανοποίητοι και κουρασμένοι εργαζόμενοι. Η υποβάθμιση και η απαξίωσή του δεν έχουν τελειωμό, με συνέπεια μεγάλο τμήμα των δαπανών να οδηγείται -καθόλου τυχαία- στον ιδιωτικό τομέα.
Οι όποιες προσπάθειες έχουν γίνει έχουν πέσει στο κενό, ενώ οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για στήριξη της υγείας δεν φαίνεται να μπορούν να υλοποιηθούν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των συνεχιζόμενων περικοπών. Η «Κ.Ε.» παρουσιάζει τα κυρίαρχα προβλήματα στα νοσοκομεία που προκύπτουν από τις ελλείψεις προσωπικού, την άναρχη κατανομή των κονδυλίων, τις σπατάλες αλλά και τραγικές εικόνες που ζουν στο πετσί τους οι άρρωστοι.
Ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση περιμένουν απεγνωσμένα να τους δώσει κάποιος σημασία. Συγγενείς τρέχουν αλλόφρονες σε διαδρόμους για να εντοπίσουν έναν... «σωτήρα», όταν βέβαια δεν ανεβοκατεβαίνουν τους ορόφους για να παραδώσουν μόνοι με τα φιαλίδια στα χέρια το αίμα προς εξέταση στο εργαστήριο. Μεσήλικοι σηκώνουν στα χέρια τους άρρωστους υπερήλικες γονείς τους, ελλείψει τραυματιοφορέων.
Αυτή είναι η μία πλευρά του συστήματος. Η καθημερινή. Αυτή που βασανίζει όλους όσοι περνούν την πόρτα κάποιου μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου. Μια βόλτα στα νοσοκομεία της Αθήνας μπορεί να πείσει οποιονδήποτε δύσπιστο.
1 Τηλεφωνικά ραντεβού αλλού γι' αλλού!
Η ταλαιπωρία ξεκινά πριν ακόμη ο ασθενής πατήσει το πόδι του στο νοσοκομείο. Για να κλείσει κανείς ένα ραντεβού για εξέταση σε νοσοκομείο υποτίθεται ότι μπορεί να καλέσει απλά και σύντομα στο «1535». Πρόκειται για έναν τηλεφωνικό αριθμό τον οποίο τελικά όπως απεδείχθη δεν τον γνωρίζει ούτε η ίδια η υπουργός Υγείας, αφού ερωτηθείσα σχετικά δήλωσε ότι «αυτός ο αριθμός αφορά το ΙΚΑ και δεν είναι δικής μου αρμοδιότητας».
Οι δυσλειτουργίες του τετραψήφιου αριθμού είναι εμφανείς από τα πρώτα λεπτά της επικοινωνίας καθώς ο αυτόματος τηλεφωνητής τις περισσότερες φορές είτε δεν μπορεί να «κατανοήσει» τα όσα του λέει ο ασθενής είτε κλείνει ραντεβού σε άλλο νοσοκομείο από το επιθυμητό.
Αποτέλεσμα όμως είναι το 50% των ενδιαφερομένων με βάση πρόσφατη στατιστική να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν. Πρόκειται κυρίως για ηλικιωμένους, αναλφάβητους ή και αλλοδαπούς που προσπαθούν μάταια να συνεννοηθούν με το ηλεκτρονικό σύστημα του «1535».
2 Οι συγγενείς σε ρόλο τραυματιοφορέα
Τι είναι πιο πολύτιμο σε ένα νοσοκομείο τελικά; Να υπάρχει ένας τραυματιοφορέας ή ένας υπάλληλος σεκιούριτι; Οπως φαίνεται το δεύτερο, καθότι σε πρόσφατη εφημερία του Λαϊκού Νοσοκομείου υπήρχαν τρεις τραυματιοφορείς για όλα τα περιστατικά στα εξωτερικά ιατρεία και ένας για όλες τις κλινικές. Υπήρχαν όμως 8 άνδρες της εταιρείας φύλαξης στον ίδιο χώρο σε μια μέρα μάλιστα όπου έγιναν δεκτά 700 έκτακτα περιστατικά.
Συνέπεια ήταν φυσικά οι συγγενείς των ασθενών να επωμίζονται στην κυριολεξία το βάρος των δικών τους ανθρώπων, σηκώνοντάς τους στα χέρια για να τους μεταφέρουν από το ένα εξεταστήριο στο άλλο ή για εργαστηριακές εξετάσεις όπως αξονική.
Στις μέρες μας οι συγγενείς των ασθενών κατέχουν διπλό και τριπλό ρόλο. Εκτός από συγγενείς μπορεί να γίνουν νοσηλευτές, καθαριστές, ενίοτε και μεταφορείς υλικών όπως αίματος, ούρων κ.λπ. Καλούνται να μεταφέρουν εξετάσεις από τον έναν όροφο στον άλλο, να πάνε δείγμα αίματος στα εργαστήρια, να αλλάξουν ουροσυλλέκτη, να διαπιστώνουν πότε ο ορός πρέπει να αλλαχτεί, να συμβάλουν στην καθαριότητα του δωματίου, στην αλλαγή σεντονιών και ό,τι άλλο προκύψει.
«Οι συγγενείς αναγκάζονται να κάνουν και αυτοί ό,τι μπορούν διότι οι ελάχιστες νοσηλεύτριες τι να πρωτοπρολάβουν», λέει ο Χρ. Κόνιαρης, εργαζόμενος στο ΕΣΥ και συνδικαλιστής.
Για τους συγγενείς των ασθενών η κατάσταση μοιάζει ανυπόφορη. «Αν δεν έχεις νοσηλεύσει δικό σου άνθρωπο σε δημόσιο νοσοκομείο δεν ξέρεις τι θα πει ταλαιπωρία. Βρίσκεσαι σε έναν χώρο στον οποίο νιώθεις μονίμως ανασφάλεια για τον άνθρωπό σου διότι μπορεί να πάθει μια επιπλοκή και να μην το αντιληφθεί κανείς», λέει ο Γ. Αγγελής, που πρόσφατα η μητέρα του υπεβλήθη σε μεγάλη χειρουργική επέμβαση στον «Ευαγγελισμό».
«Εκτός από τους φόβους για την υγεία του ανθρώπου σου, μπορεί να συναντήσεις και άλλες δυσκολίες όπως για παράδειγμα σε μας στο διπλανό κρεβάτι βρισκόταν ασθενής που αντιμετώπιζε προφανώς και ψυχιατρικό νόσημα και όλα τα βράδια ούρλιαζε δίπλα από το κεφάλι της χειρουργημένης μου μητέρας. Φοβόμασταν και για τυχόν επιθέσεις».
3 Σπεύδε βραδέως για τα επείγοντα
Πόση ώρα μπορεί να χρειάζεται ένας ασθενής για να εξυπηρετηθεί ως έκτακτο περιστατικό το βράδυ μιας κανονικής μέρας σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο; Μπορεί να πάει στις 22.00 και να φύγει από εκεί στις 5 το πρωί. Και αυτό διότι τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών είναι ένα ανοργάνωτο σύστημα όπου οι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων αναγκάζονται να μη λειτουργούν ως ομάδα αλλά ως ξεχωριστά τμήματα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αν κανείς χρειαστεί για την πρώτη εξέταση έναν παθολόγο πρέπει να περιμένει τουλάχιστον δύο ώρες μέχρι να έρθει η σειρά του. Αν όμως ο παθολόγος κρίνει ότι πρέπει να εξεταστεί και από χειρουργό τότε πρέπει να περιμένει ξανά σε άλλη ουρά.
4 Με το αζημίωτο και τα εξιτήρια
Το θέμα στις μέρες μας όμως δεν είναι μόνο να κατορθώσει να μπει σε ένα νοσοκομείο αλλά και να ...βγει, αφού ακόμη και τα εξιτήρια δίνονται με το απαραίτητο... γρηγορόσημο.
Υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρείας νοσήλευε πριν λίγο καιρό τον άρρωστο πατέρα του στο «Αμ. Φλέμινγκ». Οταν ήρθε η μέρα να φύγει από το νοσοκομείο περίμενε για ώρες να εκδοθεί το εξιτήριο. Τελικά χρειάσθηκε η παρότρυνση άλλου συγγενούς ασθενούς για να βρεθεί η λύση.
Τελικώς κατέβαλε 20 ευρώ κάτω από το... τραπέζι στον αρμόδιο υπάλληλο και το εξιτήριο βρέθηκε στα χέρια του μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
5 Ιδιωτικά ιατρεία μέσα στα νοσοκομεία
Οταν οι γνωστοί ως «ράμπο» του υπουργείου Υγείας έγραφαν στο πόρισμά τους ότι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου διατηρούσαν μέσα σε αυτό τα ιδιωτικά τους ιατρεία ίσως και να εννοούσαν την περίπτωση που ακολουθεί.
Ηλικιωμένος κύριος βρέθηκε σε κεντρικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας για να κάνει μια κυστεοσκόπηση. Οταν η εξέταση ολοκληρώθηκε κλήθηκε από τον ίδιο τον γιατρό να του καταβάλει 100 ευρώ με την εξής φράση «η κυστεοσκόπηση κοστίζει τόσο».
Δεν επρόκειτο καν για το γνωστό μας «φακελάκι» καθότι ο λειτουργός του Ιπποκράτη εισέπραξε με άνεση και ιδιοχείρως το ποσό ωσάν να βρισκόταν στο ιδιωτικό του ιατρείο και χωρίς φυσικά να κόψει απόδειξη.
6 «Μπαγιάτικες» εξετάσεις
Στα νοσοκομεία υπάρχει και άλλη μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει να κάνει τις αιματολογικές του εξετάσεις τον Νοέμβριο και όταν θα έρθει η στιγμή να εξεταστεί αυτές να έχουν... μπαγιατέψει και να πρέπει να ξαναγίνουν.
Η περίπτωση αφορά 75χρονη γυναίκα που μετά από πόνους στην πλάτη ξεκίνησε να κάνει μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων σε πρώτη φάση στο ΙΚΑ. Χρειάστηκαν τελικά δύο μήνες για να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις.
Οταν λοιπόν έφθασε η ώρα για την εξέταση από τον γιατρό του ΙΚΑ εκείνος την παρέπεμψε σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο για καλύτερη εξυπηρέτηση. Η 75χρονη γυναίκα άρχισε τότε να επισκέπτεται μεγάλο και σχετικά καινούριο νοσοκομείο της Αθήνας. Οταν έφθασε η σειρά της να εξετασθεί και από τον ειδικό γιατρό (Φεβρουάριος μήνας πια) εκείνος της επεσήμανε ότι οι αιματολογικές εξετάσεις πρέπει να ξαναγίνουν καθότι είχαν πια παλιώσει.
7 Το γραφειοκρατικό τέρας του Δημοσίου
Τι είναι άραγε πιο δύσκολο, να πολεμάς τον καρκίνο ή το «τέρας» του δημοσίου συστήματος υγείας; Οπως φαίνεται πιο εύκολα νικά κανείς την επάρατη νόσο παρά τον δυσκίνητο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Η μητέρα της Γεωργίας Καραγιώργου πάσχει από καρκίνο. Πρόσφατα χρειάσθηκε να αναζητήσει νοσοκομείο για ακτινοθεραπείες. Θέση ούτε για δείγμα. Επρεπε να περιμένει μήνες για να αδειάσει κάποια.
Υστερα από πολυήμερες αναζητήσεις και μεσάζοντες ωσάν να μην δικαιούται κανείς την υγεία του, η πολυπόθητη θέση βρέθηκε. «Αναζητούσαμε μέρες να βρούμε μια λύση. Τελικά με μεγάλη καθυστέρηση αφού η θεραπεία έπρεπε να ξεκινήσει νωρίτερα, βρέθηκε την τελευταία στιγμή έναν νοσοκομείο για να εξυπηρετηθούμε. Αναγκαστικά θα καταφεύγαμε σε ιδιωτικό νοσοκομείο παρά το υψηλό κόστος», λέει σήμερα η Γεωργία, ανακουφισμένη πια.
Ευαγγελισμός, έτος 2010: Γονείς προσπαθούν να μεταφέρουν το άρρωστο και κινητικά ανήμπορο παιδί τους εντός του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Ελλείψει τραυματιοφορέων υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν ένα καρότσι που τυχαία βρίσκουν στον προαύλιο χώρο, που προορίζεται όμως για τη μεταφορά τροφίμων! Το συγκεκριμένο περιστατικό αποτυπώνει μία μόνο στιγμή της καθημερινότητας στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας. Ανάλογα συμβάντα εκτυλίσσονται καθημερινά και δείχνουν τον υποχρεωτικό... εξευτελισμό στον οποίο οδηγούνται οι ασθενείς.
Οι περιπέτειες ασθενών, συγγενών και εργαζομένων δεν είναι καθόλου τυχαίες αφού από «ναυαρχίδα» του ΕΣΥ ο «Ευαγγελισμός» έγινε... βαρκάκι που παλεύει στα ανοικτά και σύντομα θα βυθιστεί αύτανδρο. Ο αριθμός του προσωπικού θυμίζει... Greek statistics αφού 6 στις 10 θέσεις βοηθητικού νοσηλευτικού προσωπικού είναι κενές.
Χαρακτηριστική είναι η έκκληση αγωνίας που έκανε πριν λίγες ημέρες η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Με έγγραφό της προς τη διοίκηση του νοσοκομείου ζήτησε να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες για την πρόσληψη του απαραίτητου προσωπικού αφού, όπως τονίζεται, «η έλλειψη αυτή δημιουργεί πολλά προβλήματα στην ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου». Οπως προκύπτει από τις 206 θέσεις βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού υπηρετούν μόνο οι 93 και οι 113 θέσεις παραμένουν κενές. Δηλαδή υπηρετούν 67 μεταφορείς ασθενών, 21 βοηθοί θαλάμων και 5 στο νεκροτομείο.
Για την κάλυψη των βασικών αναγκών στον «Ευαγγελισμό» απαιτείται- όπως αναφέρει και η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας στο έγγραφό της- η πλήρωση 40 θέσεων βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού με την ειδικότητα του μεταφορέα και 10 θέσεων με την ειδικότητα του βοηθού θαλάμου. Τα στατιστικά που συνοδεύουν τον «Ευαγγελισμό» σήμερα είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικά. Οι κενές θέσεις φθάνουν τις 1.400, από τις οποίες οι 550 είναι νοσηλευτών, 120 ειδικευμένων και ειδικευόμενων γιατρών, 165 διοικητικών υπαλλήλων, 80 για παραϊατρικά επαγγέλματα.
Βελτίωση της εικόνας δεν αναμένεται ούτε φέτος καθώς όπως λέει ο Ηλ. Σιώρας, καρδιολόγος και πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων: «Μέσα στο 2010 δεν αναμένεται να έχει εμφανισθεί ούτε ένας εργαζόμενος αφού τα κονδύλια που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό δεν επαρκούν ούτε για τις μισές προσλήψεις από 3.000 για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση».
..... Την ώρα που οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία εκλιπαρούν για λίγα κονδύλια ώστε να γίνουν προσλήψεις και να βελτιωθούν οι υποδομές, το σύστημα εμφανίζεται... μεγαλοπρεπές και σπάταλο.
Ενα από τα πιο σύγχρονα μηχανήματα για ειδικές χειρουργικές επεμβάσεις, το περιβόητο ρομπότ «Λεονάρντο Ντα Βίντσι», σκονίζεται αναξιοποίητο στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Το μηχάνημα που κόστισε στα ταμεία του Δημοσίου 2,3 εκατ. ευρώ μένει αχρησιμοποίητο επειδή οι ιθύνοντες σκέφτηκαν να το αγοράσουν εν μέσω οικονομικής κρίσης, αλλά δεν σκέφτηκαν να χρηματοδοτήσουν τη λειτουργία του.
Ετησίως απαιτούνται περί τα 500.000 ευρώ για λειτουργικά έξοδα (υλικά, αναλώσιμα κ.λπ.) αλλά ουδείς από το υπουργείο Υγείας έχει υπογράψει το σχετικό κονδύλι ώστε να εκταμιευτούν τα χρήματα και να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς.
Επιπλέον παρότι έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες από το νοσοκομείο για κοστολόγηση των αναλώσιμων υλικών, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο δεν έχει προσχωρήσει στην κοστολόγησή τους.
Το «Ντα Βίντσι» έχει «παγώσει» εδώ και τουλάχιστον 10 μήνες οπότε και τελείωσαν τα υλικά που αρχικά είχαν αγορασθεί και είχαν συμπεριληφθεί στην τιμή. Με αυτά πραγματοποιήθηκαν περί τις 100 επεμβάσεις όταν το σύστημα μπορεί να διεξάγει τουλάχιστον 150 με 200 ετησίως.
Για τη λειτουργία και τη χρήση του είχε εκπαιδευτεί ολόκληρη ομάδα γιατρών στην Ιταλία για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ φιλοδοξία ήταν το Λαϊκό Νοσοκομείο να γίνει κέντρο εκπαίδευσης. Κάτι που έμεινε κατά τη συνήθη τακτική απλώς στα χαρτιά...
Ταυτόχρονα ενδεικτικό της σπατάλης στα δημόσια νοσοκομεία είναι το γεγονός ότι επίσης στο «Λαϊκό» εγκρίθηκε η χρηματοδότηση (ολοκληρώθηκε και ο σχετικός διαγωνισμός) για την αγορά συνεστιακού μικροσκοπίου το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για ερευνητικούς λόγους, ενώ είναι αμφίβολο κατά πόσο το προσωπικό είναι εκπαιδευμένο για τη χρήση του. Το υπερσύγχρονο μικροσκόπιο κόστισε 500.000 ευρώ.
Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που πολλά νοσοκομεία της Αττικής δεν διαθέτουν καν αξονικό τομογράφο ο οποίος κοστίζει 1 εκατ. ευρώ. Στα περισσότερα οι υπάρχοντες είναι πεπαλαιωμένοι όπως και στο «Λαϊκό» που αποτελεί προσφορά του ΙΚΑ πριν από 20 χρόνια και παρουσιάζει συχνότατες βλάβες.
Σε παραρτήματα των ιδιωτικών νοσοκομείων και των ιδιωτικών ιατρείων έχουν μετατραπεί τα τελευταία χρόνια τα δημόσια νοσοκομεία εξαιτίας των απογευματινών ιατρείων.
Ο θεσμός, που άρχισε να λειτουργεί επί υπουργού Υγείας Αλέκου Παπαδόπουλου, με σκοπό να σταματήσουν οι γιατροί να διατηρούν παράνομα ιδιωτικά ιατρεία, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά επίσημη ιδιωτική υγεία με τη σφραγίδα νομιμοποίησης του κράτους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στα περισσότερα νοσοκομεία οι ασθενείς προωθούνται τεχνηέντως τις απογευματινές ώρες προκειμένου να πληρώσουν την επίσκεψή τους. Ο τρόπος είναι απλός: Αν κανείς επιδιώξει να εξετασθεί από γιατρό το πρωί πρέπει να περιμένει έναν ή και δύο μήνες ανάλογα με την ειδικότητα. Η πρόταση-πρόκληση έρχεται αμέσως μετά: «Υπάρχει κενό το απόγευμα στα απογευματινά ιατρεία». Προκειμένου να αποφύγει κανείς την πολύμηνη αναμονή σπεύδει να κλείσει ραντεβού το απόγευμα, πληρώνοντας όμως χρήματα από την τσέπη του.
Το παιχνίδι που γίνεται είναι το εξής: Αν κανείς πάρει για να κλείσει ραντεβού π.χ. με έναν παιδίατρο του λένε μετά από 4 μήνες, επομένως αναγκαστικά πηγαίνουν το απόγευμα και πληρώνουν» λέει ο Χρ. Κόνιαρης, συνδικαλιστής εργαζόμενος στο ΕΣΥ. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν καλύπτουν το κόστος της επίσκεψης, καλύπτουν όμως τις ιατρικές πράξεις αν ο ασθενής χρειασθεί να υποβληθεί, όπως αιματολογικές, ακτινογραφίες κ.λπ.
Η έμμεση προώθηση των ασθενών τις απογευματινές ώρες έχει επιφέρει τον τριπλασιασμό του τζίρου τα τελευταία 5 χρόνια στα νοσοκομεία. Είναι ενδεικτικό ότι η αύξηση στον «Ευαγγελισμό» από το 2005 έχει αγγίξει το 185%.
ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 18.000 ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ!!!
Περί τους 18.000 νοσηλευτές επιπλέον θα έπρεπε να είχαν σήμερα τα δημόσια νοσοκομεία εάν κανείς πρόσθετε τις υποσχέσεις του τέως υπουργού Υγείας Δημ. Αβραμόπουλου, ο οποίος με κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι «σε λίγους μήνες 3.000 άτομα θα βρίσκονται στο ΕΣΥ».
Αντ' αυτού στη χώρα μας ένας νοσηλευτής εξυπηρετεί από 45 μέχρι 50 άτομα! Και πώς να μην κυριαρχεί αυτή η αναλογία όταν -όπως λένε τα στοιχεία των συνδικαλιστών- εδώ και μία πενταετία δεν έχουν περάσει το κατώφλι του ΕΣΥ ούτε 1.000 νοσηλευτές. Αντίθετα κάθε χρόνο 1.500 παίρνουν το... δρόμο για τη σύνταξη.
Το ΕΣΥ κλυδωνίζεται καθημερινά εξαιτίας της έλλειψης αυτής αφού απαιτούνται τουλάχιστον 15.000 νοσηλευτές και άλλοι τόσοι βοηθοί ώστε να στελεχωθούν τα νοσοκομεία και να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες. Ακόμη και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου που μιλά για άμεσες προσλήψεις με την παράκαμψη των γραφειοκρατικών διαδικασιών του ΑΣΕΠ, πρέπει να γνωρίζει ότι και πάλι απαιτούνται κάποιοι μήνες για να πιάσει ένας νοσηλευτής δουλειά σε νοσοκομείο.
Η Ενωση Νοσηλευτών Ελλάδος μιλάει για τα δεθνή στάνταρ, σύμφωνα με τα οποία πρέπει ένας νοσηλευτής να φροντίζει 7 ασθενείς σε παθολογικό τμήμα, ποσοστό που για να προσεγγίσει η χώρα μας απαιτούνται αρκετές δεκαετίες ακόμη. «Ο μέσος όρος σε κάθε τμήμα είναι 9 αδελφές, οι οποίες μοιράζονται όλες τις βάρδιες, δηλαδή δύο το πρωί, δύο το απόγευμα και μία τη νύχτα μαζί με τα Σαββατοκύριακα», λέει ο Χρ. Κόνιαρης εργαζόμενος στο ΕΣΥ και μέλος του Δ.Σ. της ΑΔΕΔΥ.
Οι συνθήκες μοιάζουν καλύτερες στα επαρχιακά νοσοκομεία, όπου η αναλογία νοσηλευτών-ασθενών είναι καλύτερη -περίπου 1 νοσηλεύτρια για 20 άτομα- αλλά εκεί το πρόβλημα εστιάζεται στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία τα οποία σηκώνουν όλο το φόρτο εργασίας.
Η πρόχειρη και όπως απεδείχθη μονιμότερη λύση δόθηκε μέσω των «αποκλειστικών» νοσοκόμων που κοστίζουν περισσότερο στο σύστημα απ' ό,τι θα κόστιζαν οι πραγματικές προσλήψεις. Η περίπτωση του «Λαϊκού» είναι χαρακτηριστική, καθώς με τα ποσά που καταβάλλονται ετησίως για τις αποκλειστικές θα μπορούσαν να είχαν προσληφθεί μόνιμα 180 άτομα.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ...
Τραγική είναι η κατάσταση του νοσοκομείου της Ρόδου, που αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις βασικότερες αιτίες θανάτου, όπως οι καρδιοπάθειες και οι καρκίνοι.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στη Ρόδο, ολόκληρη η Δωδεκάνησος πάσχει από την «ανεπάρκεια» του νοσοκομείου και οι Δωδεκανήσιοι ανεβοκατεβαίνουν σε αεροπλάνα και καράβια για να αντιμετωπίοσυν τα προβλήματα υγείας.
Οι κάτοικοι της Καρπάθου και της Κάσου σαλπάρουν στην Κρήτη, του Αγαθονησίου πλέουν στη Σάμο, της Ρόδου πετάνε στην Αθήνα και οι πιο τυχεροί, οι Καστελοριζιώτες, σε ένα τέταρτο φτάνουν με βάρκα στην Τουρκία! «Παρ' όλο που το νοσοκομείο κτιριακά είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης, διαθέτει όλες τις υποδομές και θα μπορούσε να λειτουργεί άψογα καλύπτοντας όλες τις παθήσεις, ωστόσο του έχει απομείνει μόνο το όνομα Ανδρέας Παπανδρέου» τονίζουν οι Ροδίτες απαριθμώντας τα προβλήματα που έχουν:
Μονάδα εμφράγματος υφίσταται. Ωστόσο δεν μπορεί να καλύψει το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, επειδή δεν διαθέτει αιμοδυναμικό καρδιολογικό εργαστήριο όπως έχουν σήμερα όλα τα αντίστοιχα νοσοκομεία της χώρας.
Οι καρκινοπαθείς αναγκάζονται επί εβδομάδες ή μήνες να πληρώνουν ξενοδοχεία νοικιάζοντας σπίτια στην πρωτεύουσα για θεραπευτικές ακτινοβολίες, επειδή το νοσοκομείο στερείται και ακτινοθεραπευτικού ογκολογικού μηχανήματος.
Το ΠΕΣΥ, το οποίο συντόνιζε τις Υπηρεσίες Υγείας κάθε νησιού, καταργήθηκε.
Η τηλεϊατρική, η οποία είχε αρχίσει να εγκαθίσταται από το 1994 στα μικρά νησιά, σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Το ελικόπτερο-μονάδα, το οποίο οφείλει να μεταφέρει στο νοσοκομείο της Ρόδου το αργότερο μέσα σε μία ώρα τα οξέα βαριά περιστατικά, έχει μετατραπεί σε ελικόπτερο διάσωσης, με αποτέλεσμα πολλές φορές να χρειάζεται ώρες για να μεταφερθεί κάποιος ασθενής.
Οι κλίνες έπρεπε να είναι 400 και είναι 334, από τα οκτώ χειρουργεία λόγω έλλειψης προσωπικού λειτουργούν τα τέσσερα, ενώ από τα οκτώ κρεβάτια της ΜΕΘ για τον ίδιο λόγο λειτουργούν τέσσερα.
«Απελπιστική» χαρακτηρίζει την κατάσταση ο βουλευτής Δωδεκανήσου Δημ. Κρεμαστινός. Σε ερώτηση μάλιστα που κατέθεσε στη Βουλή προς την υπουργό Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ζητά άμεσα από την κυβέρνηση να τεθούν τα προβλήματα του νοσοκομείου σε απόλυτη προτεραιότητα:
«Είναι αδιανόητο να χάνονται ανθρώπινες ζωές στη Δωδεκάνησο από έμφραγμα του μυοκαρδίου επειδή στην πράξη αντιμετωπίζονται ως ασθενείς που έπαθαν το έμφραγμα τη δεκαετία του 1980. Το νοσοκομείο, που κτιριακά είναι το καλύτερο της Ευρώπης, κινδυνεύει να κλείσει εάν δεν ανανεωθούν 80 εποχικοί νοσηλευτές. Είναι γενική απαίτηση των Δωδεκανήσιων να νοσηλεύονται στον τόπο τους και όχι στην Αθήνα ή στην Αττάλεια της Τουρκίας. Εκτός της καθημερινής αγωνίας του κόσμου να μην πεθάνει από έμφραγμα, κινδυνεύουμε να γίνουμε και διεθνώς ρεζίλι, καθώς τη Ρόδο την επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι. Πότε θα υπάρξει ενδιαφέρον; Οταν θα γίνουμε πρωτοσέλιδα στο εξωτερικό από το θάνατο κάποιου επώνυμου;»
Τον ρωτήσαμε γιατί δεν αγοράσθηκε το αιμοδυναμικό εργαστήριο όταν ο ίδιος ήταν υπουργός Υγείας: «Πολλά από αυτά που είχα προγραμματίσει τότε για τον εξοπλισμό του νοσοκομείου ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Οσον αφορά το συγκεκριμένο μηχάνημα κυκλοφόρησε μετά το 2000, μέχρι τότε τα εμφράγματα αντιμετωπίζονταν με θρομβόλυση».
Ο πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Ρόδου, Χρ. Μαντάς, μας θυμίζει: «Στη Δωδεκάνησο ζουν 200.000 άνθρωποι, τη Ρόδο την επισκέπτονται 130.000 τουρίστες, ενώ οι ίδιοι οι Ροδίτες είναι 125.000. Τα ασφαλιστικά ταμεία επιβαρύνονται από χιλιάδες αεροπορικά εισιτήρια, αυτά και μόνο τα χρήματα θα επαρκούσαν για να αποσβεσθούν σε ένα χρόνο τα μηχανήματα».
ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ...
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!!!
ΠΡΕΖΑ TV
28-2-2010
8 σχόλια:
Ρε δεν κανουν τα παλικαρια για να κυβερνανε καλα τα λεει ο τζιμακος αυτοι εχουν μαζευτει μια παρεα με αρχηγο τον yesman zorz και παιζουν την "κυβέρνηση". Πιο πολυ μοιαζουν για θιασο μη κυβερνητηκης οργανωσης για τα δικαιωματα αναπαραγωγης της καμπιας παρα για κυβερνηση.Ολοι αυτοι πιο πολυ για μελη του συριζα θα διεπρεπαν στο να καταγγελουν παρα να κανουν εργα.Δεν μπορουν τα αναρχοαυτονομα damanaki αντι να στελνουν στον εισαγγελεα τα λαμογια θα τα καταγγελουν(!). Κριμα για την Ελλαδα πως καταντησε
Κάνετε λαθος όπως πάντα απλως ειστε blogers και εχετε αλλοθι για την καθε παπαρα.
Τα χαλια του ΕΣΥ δεν διορθωνονται σε 4 μηνες. Εχουν προκηρυχθει ηδη θεσεις 1000 γιατρων και 3000 νοσηλευτικου προσωπικου. Αν εσεις θελετε να διορθωθουν τα χαλια με τη Θεια φώτιση τι να πω. Αν ξερετε καποιον γρηγορο τροπο γραψτε τον.
Οσο για το Αγλαια Κυριακου, ειδα στη ΝΕΤ στον Αρβανιτη. Το μηχανημα ηταν 4 χρονια σε αποθηκη. Με το που αλαλξε κυβενρηση, το τοποθετησαν, προσελαβαν υπαλληλο γι δοκιμες, εφτιαξαν οργανισμο και ετοιμαζουν τις προσληψεις. Που ειναι το περιεργο; Αφηστε λοιπον τις παραπιες...
και οι γιατροι ακομα γραφουν αβερτα αχρηστα φαρμακα για να παρουν δωρακια απο τα κορακια τις φαρμακευτικες.
ολοι στην κυβερνηση ειναι πολυ κατωτεροι των περιστασεων και των προσδοκιων. αν δεν μπορουν να πανε σπιτι τους
Να κυβερνήσει τώρα το ''αθώο'' παλικάρι που το έσκισαν το κοράνι.
Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ 2 ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ;
ΤΟΣΟ ΚΑΦΡΙΛΑ ΠΟΙΑ ;
ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΧΙΔΙΣΤΗΣ...
πισω απο το 1535 βρίσκεται ο ΟΤΕ.
Εχει επιβάλει την "φωνητική πύλη" σχεδόν σε ολα τα νοσοκομεία της χώρας.Και όλα αυτά ΧΩΡΙΣ ποτέ να γίνει ουτε ενας διαγωνισμός.
Εξαπατούν τους πάντες έχοντας εξασφαλίσει την ανοχή του εκάστοτε υπουργείου με το εξής κόλπο.Δεν κόβουν τιμολόγιο για τις (απαράδεκτες) υπηρεσίες που προσφέρουν αλλα τις χρεώνουν σε λογαριασμό τηλεφώνου του νοσοκομείου.Ουτε επίτροπος ελεγκτικού συνεδρίου ούτε τίποτα .Καλο εεε!!!.Οι χρεώσεις δε ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ.Τουλάχιστον 2 φορές πιο ακριβά απ' οτι θα πρόσφερε αλλη εταιρεία με υπηρεσίες ασύγκριτα καλύτερες.
Και να σκεφτείτε οτι το υπουργείο παροτρύνειτις δοιηκήσεις να μπουνε στο ¨τηλέφωνο για την υγεία"
γελατε παληκάρια μου όπως γέλαγα κι εγώ. Ενα μήνα όμως νοσηλεύτηκε η μανα μου σε νοσοκομειο προσφατα και σκάσαμε 1800 ευρώ σε αποκλειστικές νοσοκόμες κυρίως ξένες που αμοίβονται 80ευρώ τις καθημερινές και 120 τα ΣΚ).
Μην γελάτε λοιπόν γιατί αφορά τον καθένα μας.
Ολοι 8α περάσουμε κάποτε απο νοσοκομείο και εαν δεν εχουμε άνθρωπο καήκαμε ασχετως πια κλώσα ή πιος απατεώνας ειναι υπουργός
Δημοσίευση σχολίου