Το φιλί της ζωής στη μειωμένη τουριστική κίνηση των ελληνικών νησιών θα μπορούσε να μας δώσει η... Τουρκία. «Από τη Χίο των 50.000 ψυχών κάθε τριήμερο περνούν στον Τσεσμέ εκατοντάδες επισκέπτες» λέει στην «Κ» ο Χιώτης δημοσιογράφος και συγγραφέας, κ. Γιάννης Μακριδάκης, «ενώ από τη Σμύρνη των 5 εκατομμυρίων φθάνει στο νησί μας μόνο ένα γκρουπ πενήντα ατόμων στο Ραμαζάνι». Φυσικά, η Χίος δεν υπολείπεται σε τίποτα από τα μικρασιατικά παράλια της γείτονος. Ο λόγος που κρατάει πολλούς Τούρκους τουρίστες μακριά από το λιμάνι είναι η βίζα. Σε πρόσφατη επιστολή προς τον πρωθυπουργό, την οποία προσυπέγραψαν νομάρχες, δήμαρχοι, εκπρόσωποι τουριστικών και εμπορικών φορέων, ζητείται για μια ακόμα φορά η αλλαγή στο καθεστώς χορήγησης βίζας στους Τούρκους υπηκόους. Η έκκλησή τους αποκτά μεγαλύτερη σημασία δεδομένης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και της αρνητικής προβολής της χώρας μας στα διεθνή ΜΜΕ.
Το 1988 καταργήθηκε η βίζα για τους Ελληνες υπηκόους που ταξίδευαν στην Τουρκία, με αποτέλεσμα τον καιρό εκείνο η Τουρκία να αναδειχθεί σε υπ' αριθμόν ένα ταξιδιωτικό προορισμό των Ελλήνων. Σήμερα, ταξιδεύουμε στα παράλια της Τουρκίας με την επίδειξη της νέας μας ταυτότητας ή του διαβατηρίου. Ωστόσο, για τη μετακίνηση των Τούρκων στα νησιά του Αιγαίου δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος. Αντιθέτως, καθώς τα ελληνικά σύνορα μετατράπηκαν συν τω χρόνω σε σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η είσοδος στη χώρα έχει γίνει αρκετά πολύπλοκη υπόθεση, ακόμα και όταν πρόκειται για μια μονοήμερη εκδρομή.
«Κάνουμε διαφημιστική καμπάνια για τουρίστες αμφίβολης ποιότητας και χάνουμε μέσα από τα χέρια μας τη σίγουρη πελατεία» λέει με πικρία ο κ. Αντώνης Ζαννίκος, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χίου, ο οποίος σήμερα συμμετέχει σε συζήτηση του Δ. Σ. για το θέμα. «Οι επισκέπτες από την Τουρκία ανήκουν στη συντριπτική τους πλειονότητα στην οικονομική και κοινωνική ελίτ της χώρας. Δέκα Τούρκοι τουρίστες αποφέρουν στην τοπική μας κοινωνία όσο ένα τσάρτερ με Βορειοευρωπαίους». Εκεί που το ζευγάρι από την Ευρώπη μοιράζεται μια... χωριάτικη, οι Τούρκοι φαίνεται να περνούν πλουσιοπάροχα τις διακοπές τους στην Ελλάδα.
Κάπου εδώ τα στερεότυπα καταρρίπτονται. «Θεωρούνται πολύ κουβαρντάδες πελάτες και οι μόνοι που δεν κάνουν παζάρια!». Σε αυτό συμφωνεί ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Μυτιλήνης, κ. Περικλής Αντωνίου. «Είναι οι μόνοι που παίρνουν τιμές «πόρτας» και όχι τιμές πακέτου» επισημαίνει ο πρόεδρος ξενοδόχων Χίου, κ. Στέλιος Βίος. Ως ιδανικούς επισκέπτες σκιαγραφούν τους Τούρκους και οι Ροδίτες επαγγελματίες. «Επειδή στην Τουρκία το εμπόριο των απομιμήσεων ανθεί, όσοι έρχονται σε εμάς προτίθενται να αγοράσουν επώνυμα ρούχα και αξεσουάρ» παρατηρεί ο κ. Παναγιώτης Καραγιάννης, πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Ρόδου.
Φαίνεται ότι για πολλούς κατοίκους της Τουρκίας ένα ταξίδι στην Ελλάδα αποτελεί όνειρο ζωής - συχνά άπιαστο. Ομως, δεν είναι μόνο οι Τούρκοι υπήκοοι που θέλουν να περάσουν στα νησιά μας, αλλά και άλλοι τουρίστες κρατών εκτός Ε. Ε. «Οι Ρώσοι καλύπτουν το 15% των κλινών στη Μαρμαρίδα, που βρίσκεται απέναντι από τη Ρόδο και το 30% στην Αττάλεια» υπογραμμίζει ο κ. Καραγιάννης. «Πρόκειται για εύπορους Ρώσους, που κάνουν διακοπές στην Τουρκία». Το ταξίδι, όμως, των τριάντα λεπτών απαιτεί μεγάλη γραφειοκρατική διαδικασία, όπως και το ταξίδι στη Σμύρνη για προσωπική συνέντευξη. «Αν ήμασταν έξυπνοι, θα μπορούσαμε να γίνουμε το Μονακό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης» λέει με πικρία στην «Κ» ο κ. Αντωνίου από τη Μυτιλήνη. Χωρίς υπερβολή όμως. «Τον Αύγουστο του 2001 ίσχυσε πιλοτικά ένα πιο ευέλικτο καθεστώς για τη βίζα και πραγματοποιήθηκαν πολλές κρουαζιέρες μεταξύ των δύο χωρών» θυμάται ο κ. Ζαννίκος. Τότε, «35.000 Τούρκοι πέρασαν στην Κω, ενώ συνήθως την επισκέπτονται 2.500».
Ωστόσο, το βεβαρημένο ελληνοτουρκικό παρελθόν, αλλά και τα μέτρα της Ε. Ε. για την πρόληψη της λαθρομετανάστευσης δεν επιτρέπουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας... «Κάθε φορά που υπάρχει ένταση μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας εμείς πληρώνουμε τη νύφη» λέει με πικρία παράγοντας της περιοχής. «Επωμιζόμαστε όλα τα μειονεκτήματα της παραμεθορίου και κανένα πλεονέκτημα».
«Είχαμε κατορθώσει να εκδίδουμε τη βίζα σε ένα 24ωρο, εν ανάγκη και αυθημερόν» εξηγεί στην «Κ» ο κ. Γιώργος Καταπόδης, πρώην γενικός πρόξενος Σμύρνης, «αυτό, όμως, απαιτούσε πολύ καλή συνεργασία με τις τουρκικές αρχές και τα επιμελητήρια, τα οποία καλούνταν συχνά να εγγυηθούν για τα μέλη τους». Στο διάστημα της θητείας του κ. Καταπόδη, καμία αίτηση βίζας δεν έτυχε να απορριφθεί. «Θα μπορούσαμε να καταργήσουμε τη βίζα για τα λεγόμενα πράσινα διαβατήρια, που ανήκουν σε υψηλόβαθμους δημοσίους υπαλλήλους, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες χώρες της Ζώνης Σένγκεν» προτείνει ο πρώην διπλωμάτης. Ακόμα ως λύση θεωρείται η καθιέρωση του «κώδικα συμπεριφοράς του Σένγκεν»: να κρατούνται στο τελωνείο τα ταξιδιωτικά έγγραφα των επισκεπτών εκτός Ε. Ε. και να τους επιστρέφονται στην έξοδό τους από τη χώρα, όπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα με τους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων.
ΠΡΕΖΑ TV
24-3-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου