«...Κινούμεθα πλέον στα όρια της νομιμότητας σε σχέση με το περιεχόμενο της σύμβασης, με κίνδυνο μελλοντικά, παρά τις αγαθές προθέσεις μας, να δημιουργηθεί πρόβλημα. Υπάρχει όμως ορατός ο κίνδυνος, εφόσον δεν βρεθεί λύση, το έργο να σταματήσει».Αυτό έγραψε σε απόρρητη επιστολή, της 26ης Ιουνίου 2004, που απηύθυνε προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη, ο αρμόδιος για το C4Ι υφυπουργός Χρήστος Μαρκογιαννάκης. Στην ίδια 4σέλιδη επιστολή ο κ. Μαρκογιαννάκης εισηγήθηκε «να χορηγηθεί στη SAIC βεβαίωση για επιτυχή διεξαγωγή της τρίτης άσκησης (σ.σ. αυτή απέτυχε) για να καταβληθεί το ποσό των 31.000.000 ευρώ σ' αυτήν»!
Μετά ταύτα άρχισε το γαϊτανάκι των παραχωρήσεων, αρχικά υπό την πίεση των Ολυμπιακών Αγώνων, που όμως συνεχίστηκε μέχρι και το 2009, καθώς επί πέντε χρόνια παρελάμβαναν το C4Ι, αποφεύγοντας τη γενική δοκιμή η οποία θα έκρινε αν το σύστημα ασφάλειας ήταν εντάξει ή όχι.
Η παραλαβή του C4Ι αποτελεί case study («υπόδειγμα προς αποφυγή») και πλέον ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής, που ψάχνει για ευθύνες και λαδώματα πολιτικών από τη Siemens, ξεδιπλώνεται ένα μακρύ σεντόνι ευθυνών που δεν σταματούν φυσικά στις 19 Μαΐου 2003, ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης των 255 εκατ. ευρώ μεταξύ της SAIC και του υπουργείου Εθνικής Αμυνας (υπουργός Γ. Παπαντωνίου).
Εκεί κατά παράδοξο τρόπο σταματά το κατηγορητήριο Ζαγοριανού (για απάτη σε βάρος του Δημοσίου), δίχως σ' αυτό να περιλαμβάνονται οι γνωστές και τότε «ωφέλιμες πληρωμές» της Siemens ύψους 3,7 εκατ. ευρώ, που δρομολογήθηκαν από τον Ιούλιο του 2004, συγχρόνως με την καταβολή των 31,5 εκατ. ευρώ που δόθηκαν με την πρώτη τροποποιητική σύμβαση και την παραλαβή του συστήματος για χρήση.
Πάντως ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής εμφανίζεται να έχουν ξεδιπλωθεί πολιτικές -τουλάχιστον- ευθύνες τεσσάρων διαδοχικών υπουργών και υφυπουργών στο Δημόσιας Τάξης. Πρόκειται για την περίοδο 2004-2006 με υπουργό τον Γ. Βουλγαράκη και υφυπουργό τον Χ. Μαρκογιαννάκη, την περίοδο 2006-2007 επί θητείας Βύρωνα Πολύδωρα, που υπέγραψε την 5η τροποποιητική σύμβαση με τη SAIC και όρισε την παραλαβή υποσυστημάτων μέχρι τον Νοέμβριο του 2008, και την περίοδο 2007-2009 επί υπουργίας Π. Παυλόπουλου με υφυπουργό τον Π. Χηνοφώτη και μετέπειτα τον Χ. Μαρκογιαννάκη.
Από το 2007 και εντεύθεν αποδεσμεύθηκαν και επιστράφηκαν στη SAIC εγγυητικές επιστολές πληρωμών, καλής εκτέλεσης και όφσετ ύψους 207 εκατ. δολαρίων, έγιναν δε επιπλέον πληρωμές (πλέον των 66 εκατ. δολαρίων) για τις υπηρεσίες συντήρησης και για τις υπηρεσίες του TETRA.
Μόλις 28 εκατ. ευρώ κρατήθηκαν από τις εγγυητικές, γιατί αποτιμήθηκαν ως μείωση του τιμήματος.
Μόλις προ δύο εβδομάδων, οι υπουργοί που είχαν εμπλακεί σ' αυτή την ιδιότυπη πενταετή παραλαβή του C4Ι, άρχισαν να ισχυρίζονται πως ουδέποτε αυτοί παρέλαβαν το σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων!
Τους διαψεύδει υπηρεσιακό έγγραφο της 7ης Μαρτίου 2009 που υπογράφει ο ταξίαρχος Ν. Σουπιώνης και το απευθύνει στη διαμαρτυρόμενη κατασκευάστρια ΔΙΕΚΑΤ. Ο Ν. Σουπιώνης απερίφραστα δηλώνει ότι «επιδώσαμε στη SAIC αντίγραφο πρωτοκόλλου Οριστικής Παραλαβής του συστήματος C4Ι...».
ΠΡΕΖΑ TV
13-3-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου