ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΜΑΪΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΙΣΘΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΜΑΣ...
Αλλοι περιόρισαν τις κοινωνικές συναναστροφές για να αποφύγουν τα δώρα, άλλοι μείωσαν το αλκοόλ και άλλοι αντικατέστησαν το βοδινό με το χοιρινό. Κάποιοι, βέβαια, παρά την οικονομική κρίση συνεχίζουν να ξοδεύουν τα πρωινά τους σε μία από τις ακριβότερες αγορές του πλανήτη, όπως το Μιλάνο. Γιατί, η κρίση δεν επηρεάζει το ίδιο τις ζωές των Ευρωπαίων...
Αν και άργησαν -συγκριτικά με άλλους- να νιώσουν την οικονομική δυσπραγία, Ελληνες και Γάλλοι αποφάσισαν να περιορίσουν το delivery φαγητό και επενδύουν πια στη δική τους κουζίνα. Ενα χρόνο πριν ξοδεύαμε αρκετά σημαντικά ποσά για γρήγορο φαγητό. Πλέον η εικόνα έχει αντιστραφεί.
Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της Nielsen το 2009, το 67% των ερωτηθέντων δήλωνε πως θα περιορίσει δραστικά τις παραγγελίες απ' έξω. Οι Πολωνοί από την άλλη περιόρισαν το αλκοόλ, μείωσαν την κατανάλωση βοδινού κρέατος και αύξησαν τις δαπάνες για δημητριακά και πατάτες!
Ανοίγοντας τα πορτοφόλια των Ευρωπαίων, παρατηρεί κανείς σημαντικές διαφορές. Το μέσο εισόδημα των οικογενειών στη Γαλλία είναι διπλάσιο από την Πορτογαλία, που με τη σειρά του είναι διπλάσιο από το αντίστοιχο της Σλοβακίας και της Πολωνίας. Κι αυτό επηρεάζει τη λίστα αγορών από το σουπερμάρκετ.
Στις λιγότερο πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, το φαγητό (συμπεριλαμβάνονται και τα έξοδα για ποτά και τσιγάρα) απορροφά περίπου το 50% των οικογενειακών δαπανών. Οι ελληνικές δαπάνες για το φαγητό κυμαίνονται γύρω στο 38,9%. Στην Πολωνία, οι αντίστοιχες δαπάνες με δυσκολία αγγίζουν το 40% και στη Ρουμανία το 59%.
Σε χώρες που το βιοτικό επίπεδο χαρακτηρίζεται «ενδιάμεσο», η αγορά τροφίμων καταλαμβάνει μόνον το ένα τέταρτο του οικογενειακού προϋπολογισμού: 25% στην Ισπανία, 24% στην Πορτογαλία. Για τις πλούσιες χώρες, ο δημοσιονομικός συντελεστής των τροφίμων είναι χαμηλότερος από το ένα πέμπτο των δαπανών. Να επισημάνουμε ότι στις πλούσιες χώρες, οι δαπάνες για εστιατόρια και αγορά τροφίμων απ' έξω συμπεριλαμβάνονται στις δαπάνες για τον ελεύθερο χρόνο.
Ακολουθεί ένα ενδιαφέρον διατροφικό crash test μεταξύ ενός Γάλλου και ενός Πολωνού: Ενας Γάλλος καταναλώνει καθημερινά γύρω στις 3.518 θερμίδες με μία διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες και λιπαρά. Οι θερμίδες του Πολωνού δεν ξεπερνούν τις 3.366 με μια διατροφή που αποτελείται κυρίως από κρέας. Ενας Πολωνός καταναλώνει δέκα κιλά βοδινού κρέατος τον χρόνο έναντι των 27 κιλών που καταναλώνει ο Γάλλος και πουλερικά 12 κιλά ετησίως με τον Γάλλο να καταναλώνει τα διπλάσια.
Ομως οι Πολωνοί έχουν αυξήσει τον τελευταίο καιρό την κατανάλωση χοιρινού κρέατος που κοστίζει και φθηνότερα (43 κιλά ετησίως έναντι 36 κιλών που καταναλώνουν οι Γάλλοι). Οι Πολωνοί μείωσαν το αλκοόλ, αύξησαν τα δημητριακά και πλέον τρώνε περισσότερες πατάτες (135 κιλά τον χρόνο). Και οι Ελληνες, όμως, όπως και οι Πολωνοί, σε ποσοστό 32,8% προτιμούν το χοιρινό, μετά τα κοτόπουλα (26,8%) και το βοδινό κρέας μόλις το 18,3% (πηγή: κλαδική μελέτη «Κρέας» της ICAP).
Ισως τελικά η κατανάλωση κρέατος να είναι το πρώτο «θύμα» της κρίσης. Σύμφωνα με το Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ), η ετήσια κατανάλωση κρέατος ανά πολίτη της Ε.Ε., έχει περιοριστεί στα 90 κιλά.
Την πρωτιά στις δαπάνες ενός ελληνικού νοικοκυριού κατέχουν τα τρόφιμα, ακολουθούν τα διάφορα έξοδα, η εκπαίδευση, τα εστιατόρια και οι καφετέριες. Πάντως, μέχρι πριν από ένα χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, ξοδεύαμε το 7,7% των δαπανών για εστιατόρια και καφενεία έναντι 8,4% των Ισπανών και 9,6% των Πορτογάλων. Ενα χρόνο μετά (2009), η πρόθεση που κατέγραψε η έρευνα της Nielsen ήταν να μειώσουν τα έξοδα για διασκέδαση (83%) αλλά και το πολύ «μπλα μπλα» στο κινητό (53%).
Γάλλοι, Ισπανοί και Γερμανοί ξοδεύουν πλέον 2% λιγότερο για μεταφορές και 2% λιγότερο για διασκέδαση και ψυχαγωγία. Το περασμένο καλοκαίρι απέφυγαν τις διακοπές λόγω περιορισμένων οικονομικών και περιόρισαν τις δαπάνες για ρούχα και παπούτσια. Παράλληλα μείωσαν τις κοινωνικές επαφές με φίλους ώστε να μη χρειαστεί να ανταποδίδουν τις επισκέψεις, άρα και τα δώρα. Επίσης, μείωσαν τα δώρα προς τους γονείς τους.
Και στη Μεγάλη Βρετανία, όμως, επτάμισι εκατομμύρια άνθρωποι μη μπορώντας να αντέξουν οικονομικά αποφεύγουν πλέον να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες όπως η επίσκεψη σε φίλους, γονείς, συμμετοχή τους σε γάμους ή ακόμη και σε κηδείες!
Εξαίρεση αποτελούν οι Μιλανέζοι, που επιμένουν να σπαταλούν τα περισσότερα χρήματα συγκριτικά με άλλους Ευρωπαίους για αγορά ρούχων. Αλλά και οι κάτοικοι του Λονδίνου βρίσκονται στην τέταρτη θέση σε έξοδα για ρουχισμό.
Την ίδια ώρα που το μέσο εισόδημα για μια οικογένεια στην Ευρώπη διαφέρει δραματικά αν ζει στη Γαλλία, την Πολωνία, τη Βουλγαρία, την Αγγλία ή την Ελλάδα, επιστήμονες από κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης, παρακολουθούν προσεκτικά τις δαπάνες, τις προτιμήσεις, το life style νέων και ηλικιωμένων, ώστε να μπορέσουν να καταγράψουν τους δείκτες που καθορίζουν τον βαθμό ανάπτυξης μιας χώρας.
Ενδιαφέρον έχει πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Aberdeen που συνέταξαν οι Dorothy Watson, Florian Pichler και Claire Wallace. Μεταξύ άλλων καταλήγει στο ότι η «ευρωπαϊκή κοινωνία αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια πιο απαισιόδοξη προοπτική ζωής και πιο υψηλά επίπεδα δυσαρέσκειας».
Ενα ζευγάρι παπούτσια λιγότερο, ένα φθηνότερο ρούχο ή μια παραγγελία πίτσας λιγότερη θα μπορούσαν να επηρεάσουν την αισιοδοξία ενός Ευρωπαίου σε τέτοιο βαθμό ώστε να επηρεαστεί και ο βαθμός ανάπτυξης της χώρας του; «Και όμως, σε ένα βαθμό μπορεί να συμβαίνει αυτό», απαντούν ειδικοί που εντοπίζουν τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. «Εκεί, ο φτωχότερος πολίτης (όχι ο άστεγος) ακολουθεί έναν τρόπο ζωής που κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσε να συγκριθεί με έναν πολίτη της Αφρικής ή κάποιας φτωχής ασιατικής χώρας».
Οι πολίτες με τα χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης είναι οι Βούλγαροι, όσοι ζουν στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και οι πολίτες της Ουγγαρίας. Οι κάτοικοι με τα υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης ζωής ανήκουν στις σκανδιναβικές χώρες.
Φαίνεται όμως πως πολύ σύντομα θα μπουν και άλλες χώρες στο club με τους πλέον δυσαρεστημένους πολίτες. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat 49% των ερωτηθέντων εκτιμούν πως η ζωή του, θα χειροτερέψει στο μέλλον, ενώ μόλις δύο στους πέντε πολίτες (38%) βλέπουν τη ζωή να καλυτερεύει τα επόμενα 20 χρόνια.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στη μετά εικοσαετία Ευρώπη, το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών θα έχει μεγαλώσει. Αυτό πιστεύει το 82% των ερωτηθέντων, στην πλειονότητά τους νέοι άντρες ηλικίας 15-24 με ανώτερη εκπαίδευση.
Σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες, η ικανοποίηση για το επίπεδο ζωής είναι υψηλότερη στους νέους, πιο χαμηλή στις μέσες ηλικίες και πολύ χαμηλή στους ηλικιωμένους: Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Φιλανδία, Ελλάδα, Λιθουανία, Ισπανία, Σλοβενία, Πορτογαλία, Πολωνία. Σε άλλες χώρες, το επίπεδο ικανοποίησης είναι υψηλό και στις μεγαλύτερες ηλικίες: Δανία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Σουηδία. Στην Ιρλανδία και τη Ρουμανία οι ενήλικοι μέσης ηλικίας έχουν το υψηλότερο ποσοστό ικανοποίησης.
ΠΡΕΖΑ TV
11-4-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου