Σήμα κινδύνου για τη ρύπανση των επιφανειακών υδάτων της Ελλάδας εκπέμπουν οι ειδικοί, καθώς διαπιστώνονται υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ουσιών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πρόσφατη μελέτη αναφέρει πως 16 στις 18 ελληνικές λίμνες βρίσκονται σε μέτρια έως κακή οικολογική κατάσταση.
Από στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής προκύπτει ότι υπερβάσεις μολύβδου, νικελίου, υδραργύρου και τοξικών ενώσεων έχουν καταγραφεί σε μεγάλους ποταμούς και λίμνες.
Ηταν τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν η στάθμη των νερών της Κορώνειας άρχισε να υποχωρεί- στην περιοχή τότε υπολογίζεται ότι συνολικά λειτουργούσαν περίπου 2.000
γεωτρήσεις- ενώ βιομηχανικά και αστικά λύματα μέσω χειμάρρων έβρισκαν τον δρόμο τους για τη λίμνη. Επειτα από 13-14 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος της είχε αποξηρανθεί. Και από το 2004 άρχισαν οι θάνατοι των πουλιών και των ψαριών, που συνεχίστηκαν μέχρι και το 2007 με αποτέλεσμα η περιοχή της λίμνης να μοιάζει περισσότερο με νεκροταφείο. Σήμερα, το πολύ μικρό βάθος της την καθιστά ιδιαίτερα ασταθή, καθώς κινδυνεύει να καλυφθεί με καλαμιώνες ή ακόμα και να αποξηρανθεί όλη. Η Κορώνεια δεν είναι η μόνη λίμνη στην Ελλάδα της οποίας η οικολογική κατάσταση χαρακτηρίζεται κακή από τους ειδικούς: στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται στη Φλώρινα η Ζάζαρη και η Χειμαδίτιδα.
Από τη μελέτη που παρουσίασε το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής στις 13 Απριλίου προκύπτει ότι από τις 18 φυσικές και τεχνητές λίμνες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία, καμία δεν βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, ενώ μόλις οι δύο βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Οσον αφορά τις υπόλοιπες 32 λίμνες της χώρας, δεν υπάρχει εικόνα, καθώς δεν έχουν συλλεχθεί στοιχεία για την κατάστασή τους.
«Με λίγες εξαιρέσεις, οι λίμνες της χώρας είναι ο μεγάλος άγνωστος. Οπως και με τα ποτάμια της χώρας, και οι λίμνες δέχονται μεγάλες πιέσεις που μάλιστα αυξάνονται. Αρνητικό παράδειγμα είναι η λίμνη Κορώνεια, που από την παραγωγικότερη σε εμπορεύσιμα ψάρια λίμνη είναι σήμερα στο όριο της αποξήρανσης. Θετικό παράδειγμα είναι η επανασύσταση της Κάρλας», δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής κ. Κώστας Καρτάλης.
Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, οι μεγαλύτερες πιέσεις στους υγρότοπους προέρχονται από τη γεωργία, τη διάθεση ακατέργαστων λυμάτων και τη μη ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων. Αποτέλεσμα είναι η υποβάθμιση κυρίως των λιμνών, αλλά και των παράκτιων και των υπογείων υδάτων.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής ο ειδικός γραμματέας της Κεντρικής Υπηρεσίας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ κ. Ανδρέας Ανδρεαδάκης, υπερβάσεις σε μόλυβδο έχουν καταγραφεί σε 20 υδάτινες περιοχές: ανάμεσά τους η Μεγάλη και η Μικρή Πρέσπα, η Κορώνεια, η Βιστωνίδα, η Βεγορίτιδα, η Αμβρακία, αλλά και ο Αλιάκμονας, ο Εβρος, ο Νέστος. Αντίστοιχα, υπερβάσεις σε νικέλιο έχουν εντοπιστεί σε δέκα λίμνες και ποταμούς στην επικράτεια, ενώ εκτός ορίων συγκεντρώσεις υδραργύρου έχουν βρεθεί σε 5 ποταμούς. Δεν είναι όμως μόνο αυτά: υπερβάσεις ρύπων που δεν συναντώνται ιδιαίτερα συχνά όπως το εξαχλωροβουταδένιο, που χρησιμοποιούνταν σε εντομοκτόνα, στην κατασκευή ελαστικών και σε λιπαντικές ουσίες έχουν ανιχνευθεί στον Βοιωτικό Κηφισό, τον Σπερχειό και τη λίμνη Καστοριάς. Επίσης σε τρεις περιοχές- Τριχωνίδα, Εβρο και Νέστο- βρέθηκαν εκτός ορίων ποσότητες εννεϋλοφαινόλης, μίας χημικής ουσίας που χρησιμοποιείται σε πλαστικά ΡVC και που σύμφωνα με γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, αποτελεί «ένα εξαιρετικά τοξικό υποπροϊόν» το οποίο «έχει έντονη διαβρωτική δράση στο δέρμα».
ΠΡΕΖΑ TV
19-4-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου