«Σουβλίζουν» μετά το Πάσχα, τόσο η Εξεταστική Επιτροπή όσο και η τακτική ανάκριση, το κατηγορητήριο Ζαγοριανού ως προς την απάτη σε βάρος του Δημοσίου πίσω από την προμήθεια του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων (C4Ι). Το άρον άρον κατηγορητήριο της απάτης, που είχε συνταχθεί από τον 4ο ειδικό ανακριτή τον περασμένο Ιούλιο σε βάρος του Μιχάλη Χριστοφοράκου και το οποίο αποδομήθηκε εύκολα από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, με αποτέλεσμα την απόρριψη του αιτήματος παράδοσης του «mister Siemens» στην Ελλάδα, έχει ήδη «γειωθεί». Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, μάλλον προκύπτουν οι κατηγορίες της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου και της δωροδοκίας, κάτι που σημαίνει ότι σ' αυτές θα εμπλακούν και πολιτικά πρόσωπα τα οποία είχαν στην ευθύνη τους το C4Ι, αλλά και υπηρεσιακοί παράγοντες που παρέλαβαν το σύστημα, κάποιοι με το... αζημίωτο.
Πάντως, εντύπωση προκαλεί το ότι το Δημόσιο (εν προκειμένω, το υπουργείο Εσωτερικών - Δημόσιας Τάξης) δεν έχει επικαλεστεί ότι παραπλανήθηκε από τη SAIC (αντισυμβαλλόμενη για το C4Ι) ούτε από τη Siemens (υποκατασκευάστρια), και δεν έχει προσδιορίσει βλάβη του.
Αντίθετα, η SAIC ζητάει και τα... ρέστα από το Δημόσιο με αίτηση προσφυγής της στη Διαιτησία. Ειδικότερα, η προμηθεύτρια του C4Ι, μετά την οριστική ποιοτική και ποσοτική παραλαβή του συστήματός της που αποτυπώνεται στο πρωτόκολλο της 14ης Νοεμβρίου 2008, διεκδικεί από το Δημόσιο «ποσόν που υπερβαίνει τα 70.246.683 ευρώ, ενώ ζητάει να ακυρωθούν και εγγυητικές της, ύψους 18.877.375 ευρώ».
Η SAIC κατέθεσε αίτηση ενώπιον του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC) από τον Ιούνιο του 2009, στρεφόμενη κατά του Δημοσίου, όπως αυτό εκπροσωπείται στην επίμαχη σύμβαση από τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών για θέματα Δημόσιας Τάξης. Η διαδικασία θα λάβει χώρα στην Αθήνα, ενώ η SAIC ισχυρίζεται πως, ενώ το Δημόσιο παρέλαβε και αποδέχθηκε το σύστημα ως κατάλληλο από τον Νοέμβριο του 2008, δεν έχει εκπληρώσει συμβατικές υποχρεώσεις απέναντί της, χωρίς οιαδήποτε αιτιολόγηση, με συνέπεια να έχει υποστεί ζημίες. Η εταιρεία αναπτύσσει στην προσφυγή της δέκα ουσιώδεις παραβάσεις από πλευράς Δημοσίου, ενώ υποστηρίζει ότι παράνομα της μειώθηκε το τίμημα κατά 21,4 εκατ. ευρώ, εξαιτίας μη ουσιωδών αποκλίσεων - παραλείψεων που επικαλείται η επιτροπή παραλαβής στο πρακτικό της. Μάλιστα, η SAIC εμφανίζει το Δημόσιο ως κακόπιστο και υπότροπο, ισχυριζόμενη ότι και το 2006 προσέφυγε στη Διαιτησία, υπό την απειλή της οποίας οι δύο πλευρές οδηγήθηκαν στην 5η τροποποιητική συμφωνία (επί υπουργίας Β. Πολύδωρα).
Το Δημόσιο, από την πλευρά του, εκπροσωπούμενο από δικηγόρους του ΝΣΚ, αντικρούει όλα τα επιχειρήματα της SAIC, ζητεί να απορριφθεί η προσφυγή της, όμως πουθενά δεν υποστηρίζει ότι εξαπατήθηκε!
Ηδη έχει υποβάλει αίτημα αναστολής της διαδικασίας Διαιτησίας «μέχρι την έκδοση αμετάκλητων αποφάσεων στις ποινικές υποθέσεις (Siemens) που αφορούν και την προκειμένη περίπτωση». Οι δικηγόροι του Δημοσίου επικαλούνται το γεγονός ότι η Siemens, μετά την 5η τροποποίηση της σύμβασης (29-3-2007), υποκατέστησε πλήρως την SAIC. Σε βάρος δε της γερμανικής εταιρείας εξελίσσονται έρευνες «για παράνομες και αθέμιτες πρακτικές ανάληψης δημόσιων έργων», «στη χώρα μας έχει ασκηθεί ποινική δίωξη κατά συγκεκριμένων προσώπων της Siemens για την περίοδο 2003-2007, μεταξύ άλλων για το αδίκημα της απάτης», «έχει ζητηθεί από τη Γερμανία η έκδοση του τέως διευθύνοντος συμβούλου της» και «έχει καταδικαστεί στέλεχος της Siemens σε ποινή φυλάκισης (Ρ. Σίκατσεκ) για χρηματισμό Ελλήνων δημόσιων λειτουργών κατά την εκτέλεση της εν λόγω σύμβασης».
Μάλιστα, το Δημόσιο, στο αίτημα αναστολής της Διαιτησίας που διατυπώνει, εκτιμά ότι η SAIC επισπεύδει τη διαδικασία «προκειμένου να αποσπάσει κρίση επί των ένδικων ζητημάτων, πριν από την απόδοση ποινικών ευθυνών σε όποιους και όσους επιβουλεύθηκαν τα συμφέροντα του Δημοσίου».
Στις προτάσεις τους οι δικηγόροι του Δημοσίου επιχειρούν να υποστηρίξουν ότι το σύστημα C4Ι δεν παρελήφθη οριστικά, προφανώς για να βγάλουν και από τη δύσκολη θέση τούς τελευταίους υπουργούς που χειρίστηκαν το θέμα (Π. Χηνοφώτης και Χ. Μαρκογιαννάκης) της παραλαβής και της αποδέσμευσης εγγυητικών καλής εκτέλεσης. Ισχυρίζονται ότι: «...Στην περίπτωση παραλαβής με ελλείψεις - αποκλίσεις, αρμόδιο όργανο για να εγκρίνει την παραλαβή είναι ο έχων την οικονομική εξουσία ή δικαιοδοσία, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης (νυν ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών), και ότι η επιτροπή παραλαβής αποτελεί απλώς γνωμοδοτικό όργανο, η οποία και προτείνει το ποσοστό μείωσης του τιμήματος ένεκα των ελλείψεων - αποκλίσεων».
Η παραπάνω διατύπωση συνιστά το ανάχωμα των υπουργών της Ν.Δ. που παρέλαβαν το C4Ι, μεσούντος του σκανδάλου δωροδοκιών, και τώρα θα βρεθούν ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής, πιθανώς και των ανακριτών. Πάντως, ο Χ. Μαρκογιαννάκης στις 11/3/2009, στη δεύτερη κατάθεσή του για το C4Ι ενώπιον του 4ου ειδικού ανακριτή, ισχυρίζεται ότι «το έργο παρελήφθη κατά υποσυστήματα και στο σύνολό του τον Οκτώβριο του 2008» και «οι μόνες εκκρεμότητες που υπάρχουν, είναι η εκπαίδευση του προσωπικού και η διαπραγμάτευση για τον προσδιορισμό του τελικού ποσού που πρέπει να μειωθεί το τίμημα, λόγω μη ουσιωδών ελλείψεων και αποκλίσεων».
ΠΡΕΖΑ TV
6-4-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου