6 ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ MARFIN...

απο το http://nadaparanosotros.blogspot.com/

«Οι φασίστες, εκατό εναντίον ενός, δολοφονούν, ξυλοκοπούν, βασανίζουν, προσβάλλουν γυναίκες, παιδιά, αδύναμους και ανυπεράσπιστους ανθρώπους, πυρπολούν, καταστρέφουν περιουσίες που υπήρξαν προϊόν μεγάλων θυσιών των εργαζομένων, σκλαβώνουν ολόκληρους πληθυσμούς· (…) και παρόλα αυτά, τα χείριστα, θεωρούνται πολιτικά όντα, αγωνιστές ενός σκοπού και πολλοί έντιμοι άνθρωποι, που σίγουρα δεν θα διέπρατταν αυτά τα εγκλήματα, δεν αποστρέφονται να τους σφίγγουν το χέρι και να διατηρούν επαφές μαζί τους. Μιλούν πολύ για τη βία και λίγο για την ηθική· και το φυσικό αποτέλεσμα ήταν πως όταν μετήλθαν βίαιων πράξεων με περισσή ιταμότητα, δεν συνάντησαν ούτε φυσική αντίσταση, ούτε ηθική καταδίκη.» (…)
«Αν, προκειμένου να νικήσουμε, θα έπρεπε να στήσουμε κρεμάλες στις πλατείες, θα προτιμούσα να χάσουμε» Ερρίκο Μαλατέστα

Προχθές, κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαδήλωσης ενάντια στα νέα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, μερικοί διαδηλωτές έκαψαν τρεις εργαζόμενους σε μια τράπεζα. Απείλησαν να κάψουν και όσους βρίσκονταν μέσα στο (κλειστό λόγω της απεργίας) βιβλιοπωλείο Ιανός περιλούζοντας τρεις απ’ αυτούς με βενζίνη. Δε θέλουμε να σταθούμε πολύ στις ευθύνες των άλλων, όπως επιτάσσει η κυριαρχούσα ανευθυνότητα που φτάνει μέχρι τα όρια της συνέργειας στη δολοφονία αυτών των ανθρώπων. Εμείς προτιμάμε να σταθούμε στις δικές μας ευθύνες. Γιατί πρώτα διαπιστώνουμε μια ασυμμετρία ανάμεσα στις αντιδράσεις για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008 και στις αντιδράσεις για τη δολοφονία των τριών υπαλλήλων της Marfin από τους αναρχικούς. Γι’ αυτούς τους τρεις δε θα γίνουν πιθανότατα διαδηλώσεις, δε θα καεί η Αθήνα, δε θα φωνάξουμε «αναρχικοί, γουρούνια, δολοφόνοι». Γι’ αυτό το γεγονός είμαστε βέβαιοι από τη στιγμή που το απόγευμα της Τετάρτης, το συγκεντρωμένο πλήθος των διαδηλωτών στη Σταδίου προτίμησε να πιστέψει πως δεν υπάρχουν νεκροί και πρόκειται για προπαγάνδα του «Κράτους» και να φωνάξει «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ενώ δεν τόλμησε και ούτε θα τολμήσει ποτέ να φωνάξει «αλήτες, δολοφόνοι, αναρχικοί». Κι αυτό γιατί ο κόσμος είναι χωρισμένος σε μανιχαϊκά ιδεολογικά στρατόπεδα. Η βία της μιας μεριάς είναι ηθικά απονομιμοποιημένη ενώ η βία της άλλης είναι νόμιμη «αντιβία» καθαγιασμένη από τον ιερό αγώνα ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό και από την κατοχή της απόλυτης Αλήθειας.
Ας διευκρινίσουμε, πως όλα τα παραπάνω συνθήματα είναι απαράδεκτα επειδή βασίζονται στη λογική της συλλογικής ευθύνης που βρίσκεται στον πυρήνα της μανιχαϊκής ιδεολογίας. Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ρουφιάνοι, δεν είναι όλοι οι αναρχικοί και οι αστυνομικοί δολοφόνοι. Αλλά ας εξετάσουμε πόσο λίγο δολοφόνοι είμαστε όλοι μας.
Όσοι από μας ανεβαίναμε τη Σταδίου γύρω στις 2, είδαμε αυτό το κτίριο να φλέγεται και τους ανθρώπους απεγνωσμένους στα μπαλκόνια. Μερικοί δίπλα μας είπαν «καλά να πάθουν, αφού δούλευαν σε μέρα απεργίας», άλλοι τους κορόιδευαν, άλλοι έβγαζαν φωτογραφίες με τα κινητά τους, κάποιος έπαιρνε τηλέφωνο την πυροσβεστική. Οι περισσότεροι ήμασταν απαθείς, απλά κοιτούσαμε πιστεύοντας πιθανόν ότι τους χρειαζόταν ένα μάθημα και πως τελικά ένας από μηχανής θεός –και όχι εμείς- θα τους σώσει. Μερικά λεπτά αργότερα, κοιτάζοντας πίσω διαπιστώναμε ότι η φωτιά είχε επεκταθεί και πως οι άνθρωποι δύσκολα θα γλίτωναν. Λίγο παραπάνω, Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, ένας εξαγριωμένος νεαρός απαγόρευε στην κρατική εξουσία, δηλαδή στην Πυροσβεστική, να περάσει στο άβατο της Πανεπιστημίου για να προσεγγίσει –πιθανότατα- το σημείο.
Όλο αυτό ήταν το χρονικό μερικών προαναγγελθέντων θανάτων, η συνέχεια του Δεκέμβρη του 2008, όπου μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της Opel, στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας στην Αλεξάνδρας, είχε πυρποληθεί και οι ένοικοι της πολυκατοικίας φώναζαν έντρομοι από τα μπαλκόνια να κάνει κάποιος κάτι. Κανένας δεν έκανε τίποτα όμως. Κανένας από όσους συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις δεν ανέλαβε το βάρος να διαχωρίσει τη θέση του με αυστηρότητα, όλοι πορευόμαστε μαζί με αυτούς τους μικρούς ναζί γιατί θεωρούμε ότι βρισκόμαστε στο ίδιο στρατόπεδο, πως είναι «παραστρατημένοι σύντροφοι», πως δεν πρέπει «να κάνουμε δήλωση νομιμοφροσύνης στο κράτος», πως «το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης», πως οι ρίζες του Κακού βρίσκονται αλλού, πως «φταίει ο Βγενόπουλος που δεν είχε βάλει ρολά» και άλλες μπούρδες που κρύβουν κάτω από το χαλί τις δικές μας ευθύνες.
Κανένας και καμία δεν αναρωτήθηκε ποτέ πόση ευθύνη έχει η βία των «εξεγερμένων» για το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και του Μιχάλη Καλτεζά. Κανένας και καμία δεν αναρωτήθηκε αν τα παιδιά αυτά θα ζούσαν αν οι ίδιοι δεν είχαν επιλέξει τη στρατηγική της βίας. Κανένας και καμία δεν αναρωτήθηκε αν η στρατηγική της έντασης δημιουργεί Κορκονείς και Μελίστες. Κανένας και καμία δεν αναρωτήθηκε αν αυτή η στείρα λογική της αντιπαράθεσης μπορεί και θέλει πραγματικά να αλλάξει την κοινωνία και να την κάνει ανθρωπινότερη. Κανένας και καμία δεν αναρωτήθηκε αν το δίπολο «αναρχικός» και «μπάτσος» πάει μαζί, όπως μαζί πάει και το γενικότερο δίπολο που τους οπλίζει τα χέρια και τους «στέλνει» στην αρένα εξ ονόματός μας, το δίπολο της «αθώας κοινωνίας» που πολεμά το «διεφθαρμένο κράτος».
Τώρα, για όσους από εμάς αισθανόμαστε ακόμα άνθρωποι, η διαχωριστική γραμμή έχει χαραχτεί, δυστυχώς με αίμα, από τα γεγονότα τα ίδια, και χαράχτηκε έξω από αυτά τα δίπολα. Πρέπει απλά αλλά επιτακτικά να μπορέσουμε να την διακρίνουμε: χρειάζεται να αποφασίσουμε αν είμαστε με τη βία ή αν είμαστε εναντίον της. Αν το πρόβλημά μας είναι να «καεί το μπουρδέλο η βουλή» ή αν θέλουμε να φτιάξουμε μια κοινωνία που κανένας δε θα καίγεται ζωντανός. Αν θέλουμε να κρεμάσουμε τους βουλευτές και να κάψουμε τις τράπεζες ή να φτιάξουμε έναν κόσμο χωρίς κρεμάλες. Πρέπει, για να σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα, να σταματήσουμε να τροφοδοτούμε με παρακλήσεις μίσους και οργής την ατμόσφαιρα, πρέπει να αποφασίσουμε αν θα έρθουμε σε ρήξη με το κομμάτι αυτό του εαυτού μας που ζητάει αίμα, φωτιές, κρεμάλες, και που όταν τα καταφέρνει στέκει αμήχανα και καταδικάζει υποκριτικά τη βία. Πρέπει να βρούμε το θάρρος (κυρίως απέναντι στους εαυτούς μας) και να τολμήσουμε να διαδηλώσουμε ενάντια στην αριστερή και την αναρχική τρομοκρατία, στη μνήμη όλων των θυμάτων της. Γιατί, ναι, πρόκειται για τρομοκρατία. Πρόκειται για πτώματα, για αίμα και πόνο. Πτώματα που δεν πάψαμε να ζητάμε, τραυλίζοντας ύμνους οργής, δημιουργώντας αντίπαλα στρατόπεδα εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν απλά άνθρωποι, δίνοντας δικαιολογίες στο ακρο-αριστερό και αναρχικό φασισταριό να δολοφονεί. Πρέπει να διαδηλώσουμε ενάντια σε αυτήν την τρομοκρατία για να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν δεχόμαστε να δικαιολογούν τις μακάβριες πρακτικές τους στο όνομά μας, ότι ονειρευόμαστε έναν κόσμο διαφορετικό, όχι απλά από αυτόν που υπάρχει, αλλά και διαφορετικό από αυτούς τους ίδιους. Υπάρχει και άλλη τρομοκρατία; Υπάρχει. Υπάρχουν τα τουμπανιασμένα πτώματα των μεταναστών στο Αιγαίο. Υπάρχει όμως και το ακρωτηριασμένο σώμα του Χαμίντ Νατζαφί.

Γιάννης Κορομηλάς,
Κώστας Μπακόπουλος,
Θανάσης Πολλάτος,
Παναγιώτης Σιαβελής
(μέλη της ομάδας Αυτονομία ή Βαρβαρότητα)


ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ "ΕΔΑΦΟΣ" ΚΑΙ "ΒΗΜΑ" ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ 3 ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ,ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΤΩΡΑ.....
πρόσκληση γιά μιά αναρχική σιωπηρή συγκέντρωση φόρου τιμής στά 3 θύματα αδέρφια μας εργαζομένους,μπροστά στά ερείπια τής καμένης Μαρφίν στήν Σταδίου 23

Ναί μήπως είδες τήν "τύχη" πού είχε τό κείμενο τού συντρόφου Δημήτρη στό athens indymedia?

Καί τήν απαντησή μου αυτή,νά τήν στείλεις καί σέ όλους τούς συντρόφους καί συντρόφισσες πού έχεις στείλει τό κείμενο τού Δημήτρη καί αυτές πού τό στέλνει ο Δημήτρης, ο οποίος "πήγε" στά "κρυμμένα" τού athens indymedia,γιά να δείς τί "συντρόφους" έχουμε τέτοιες ώρες καί τρέμω όχι μόνο άν υπάρχει πρόθεση "κάτι νά αλλάξει",αλλά καί τήν διαφαινόμενη από τήν αδιαλλαξία τους επόμενη μέρα τής επανάστασης για τήν "καθαρότητα" μερικών ή πολλών από εμάς πού ο φανατισμός τους,η κουλτούρα τής εκδίκησης,τής "απόδοσης δικαιοσύνης" καί τής κακίας πού έχουν γιά όλους καί γιά όλα(η λογική πώς όλοι "ένοχοι",κανείς "αθώος" εξαιρώντας βέβαια τόν "πεφωτισμένο" καί "αλάθητο" εαυτό τους), θά μάς καθαρίσει καί θά μάς "παλουκώσει" δίπλα σέ σφαγμένους μπάτσους καί εξουσιαστές.....
Εχω άδικο?

Εγώ έχω πάθει καί τό ....άλλο σόκ.Πώς τό κείμενο πού μού έστειλες,άλλων συντρόφων παρόμοιοι προβληματισμοί σχετικά μέ τήν πορεία τού χώρου στό "μηδέν" καί στήν βιαιομανία τά τελευταία χρόνια,αλλά καί ένα δικό μου κείμενο(πού στό ξαναστέλνω γιά νά τό προωθήσεις σέ όλους τούς συντρόφους/σσες)πού είναι καί απάντηση στόν δημοσιογράφο Μανδραβέλλη καί εμπεριέχει τήν σιχαμάρα μου γιά όλες αυτές τίς φασίζουσες συμμορίες,τά φτύσανε στά "κρυμμένα" ή τά διέγραψαν ως "αντικινηματικά" καί "άνευ ουσίας"!Είδες τελικά άν υπάρχει ή ανοίγει χώρος γιά διάλογο καί αντίλογο(χωρίς βρισιές,προσβολές καί απαξιώσεις) στό "αδιαμεσολάβητο μέσο πληροφόρησης" πού αντανακλά(δυστυχώς)καί τόν μέσο όρο νοοτροπίας καί σκέψης μέσα στόν αναρχικό (μικρόκοσμο)χώρο?
Θά θυμάσαι άλλωστε πρόσφατα(γιά τήν άλλη αλητεία εκεί στά Πατήσια μέ τόν δυναμίτη πού άφησε νεκρό έναν 15χρονο Αφγανό καί τυφλή τήν μικρή αδερφή του καί πού ο "χώρος" τό έκανε "γαργάρα",ούτε πορεία,ούτε σύνθημα,ούτε "κερί" καί νάμαστε πάλι εδώ αδερφέ σέ θλιβερή επανάληψη ,αυτή τήν φορά μέ μπουκάλια,αύριο όπως πάει νά είσαι σίγουρος θά "θερίσουμε" κι άλλα αδέρφια καί "παράπλευρες απώλειες" από τήν εξουσιοφασιστική "σπορά")πώς τά κείμενα τά δικά μας,τό δικό σου,τό δικό μου καί τού Τριαρίδη,τό "εναλλακτικό" καί "πολύμορφο" athens indymedia,τό ίδιο έκαναν γιά νά μήν αφιβάλλεις πώς φθάσαμε νά απευθυνόμαστε σέ έναν "χώρο" πού εγώ τά τελευταία χρόνια(κι όχι αδικαιολόγητα) τόν βιώνω ως ξένο σώμα καθώς βλέπω νά τόν έχει κατακτήσει ο χουλιγκανισμός,ο ελιτισμός,οι ηγεμονισμοί καί η κυριαρχία!
Δέν γενικεύω,δέν λέω πώς όλοι έτσι είναι,αλλά σήμερα οι αναρχικοί είναι μειοψηφία καί ο μηδενισμός κι ο φασισμός τής όποιας "αγριας νεολαίας" τού πρίν ή μετά Δεκέμβρη 2008 ή τού όποιου "μπλάκμπλόκ" ως χρήσιμο εργαλείο τού κάθε Χρυσοχοϊδη καί τού Κράτους, μιλά "στό ονομά του" συκοφαντώντας καί προβοκαροντάς τον στά μάτια τής κοινωνίας πού σέ αυτή ειδικά τήν στιγμή έπρεπε νά είμαστε δίπλα της καί όχι απεναντί της νά μάς δείχνει μέ τό δάχτυλο ως σύμμαχους καί όργανα τής κυβερνογιάφκας καί τής οικονομικής καταστολής!
Καί όλα αυτά πού γίνονται τώρα,εγώ χρόνια μέ διάφορους τρόπους προσπάθησα νά τά επισημάνω(πώς ο γιαλός δέν είναι στραβός,εμείς στραβά αρμενίζουμε καί μάλιστα σέ "τρύπια βάρκα"),ίσως πολλές φορές νά τά είπα σπασμωδικά καί "άκομψα" μέ λάθος διαδικασίες καί τρόπους(η ουσία ήταν φοβόμουνα καί φοβάμαι νά πλησιάσω,είτε αυτό είναι Εξάρχεια είτε εκδηλώσεις, μετά καί εκείνο τόν τραμπουκισμό καί τόν ξυλοδαρμό εναντίον μου, τό 2003 στά Προπύλαια,έσπασε μέσα μου κάθε εμπιστοσύνη καί συντροφικότητα),αλλά ποτέ μέ ύποπτες καί κακόβουλες προθέσεις πού μερικοί μέ μίσος καί εμπάθεια μού καταλόγισαν καί παρ΄όλα αυτά στοχοποιήθηκα,κυνηγήθηκα καί σταυρώθηκα ως "εσωτερικός εχθρός" από ένα μέρος τού αναρχικού χώρου.
Επειδή θεωρώ πώς ποτέ δέν είναι αργά κι άς φαίνεται μέσα μας πώς είναι ...λίγο αργά γιά δάκρυα(η ζημιά σαφώς καί έχει γίνει καί στό παρελθόν καί εγώ ως ενα βαθμό έχω τήν ευθύνη μου,"δούλεψα" καί "πρόκρινα" παρόμοιες "αντιλήψεις" πού φέρνουν τώρα τραγωδίες)αξίζει νομίζω νά προσπαθήσουμε γιά μιά "άλλη διαδρομή" γιατί δέν χρωστάμε στήν βαρβαρότητα κανένα θύμα,κανένα από όλους δίπλα μας αδέλφια καταπιεσμένους μόνους τους στό δίχτυ μίας κοινωνίας φυλακής.
Αν δέν τό κάνουμε τώρα,ο μόνος "εφικτός κόσμος" θά καταλήξει νά είναι ο κόσμος τής αποξένωσης,ο κόσμος ο δικός τους!
Κρίνω πώς είναι κρίσιμες ημέρες γιά τόν αναρχικό χώρο καί σέ αυτόν μένει νά αποφασίσει "μέ ποιούς θά πάει καί ποιούς θά αφήσει".....
Κάποιοι όμως,πού ...θεωρητικά ήταν αδέλφια μας(γιά τούς εργαζόμενους τής Μαρφίν μιλώ)"ταξιδεύουν" ήδη γιά άλλους κόσμους,σπίτια "έκλεισαν" από τόν φετιχισμό τής βίας καί εμείς πού κάποτε φωνάζαμε "εσείς μιλάτε γιά ζημιές καί εμείς γιά ζωές" ....απόντες καί σοκαρισμένοι καί σηκώνουμε ανάποδα τούς δρόμους μόνο όταν ένας Κορκονέας ή Μελίστας δολοφονήσει!
Οι "επιλεκτικές" ευαισθησίες απέναντι στήν εξουσιαστική καί φασιστική βία,προσυπογράφουν τήν ήττα μας καί στά "πηγαδάκια" έξω στήν πόλη,στίς συζητήσεις τής κοινωνίας(γιατί αυτό μένει καί αυτό εμένα μέ καίει νά αλλάξω)είναι πώς αναρχικός ή αντιεξουσιαστής=φονιάς,εγκληματίας καί κάθαρμα.
Είμαι σίγουρος ότι μέ καταλαβαίνεις καί εσύ καί οι άλλοι,γιατί όλοι πάνω κάτω(παρά τίς όποιες μεταξύ μας διαφωνίες)έτσι αισθανόμαστε........
Νά οργανώσουμε εμείς εδώ,λέω έτσι μιά πρόταση,τήν "πετάω στό τραπέζι" καί τήν βγάζω από μέσα μου ανοιχτά σέ όλους σας,μιά εκδήλωση στήν μνήμη τών θυμάτων καί διαχωρισμού από τούς ανεγκέφαλους,μπροστά στά ερείπια τής καμένης ΜΑΡΦΙΝ στήν Σταδίου?Νά δεί κι η κοινωνία,πώς ο αναρχισμός είναι πηγή καί λαχτάρα πάθος γιά ζωή καί όχι τάγματα εφόδου,οσμή θανάτου καί δολοφόνοι!???????


υγ/ μπράβο καί στήν Συσπείρωση Αναρχικών πού μέ ένα ακόμη καλό της κείμενο σχετικά μέ τά γεγονότα φαίνεται πώς επαναπροσδιορίζει τήν θέση της καί ανατρέπει στάσεις πολιτικές πού είχε στό παρελθόν πού "βόλεψαν" καί "χάϊδεψαν" πρακτικές καί μεθόδους πού μάς έφθασαν στήν σημερινή παρακμή καί κρίση του αναρχικού χώρου στήν Ελλάδα.....

Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν)


Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ


Τον Δεκέμβρη του 2008 κατά τη διάρκεια των γεγονότων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος απάντησε στις φασιστικές εκκλήσεις των ΜΜΕ για επιστροφή σε «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» με το αφοπλιστικό σύνθημα «εσείς μιλάτε για βιτρίνες, εμείς μιλάμε για ζωές».
Ποια επικίνδυνη υποκρισία κάνει τώρα ορισμένους να μιλάνε για τα ανύπαρκτα μέτρα πυροπροστασίας της τράπεζας και όχι για τις ζωές που χάθηκαν; Ποια οργουελική αντιστροφή της πραγματικότητας κάνει κάποιους να μιλούν για το τραγικό συμβάν σαν να επρόκειτο για βραχυκύκλωμα;
Δεν καταλαβαίνουμε άραγε ότι αυτή η υποκρισία είναι αντίστοιχη των νατοϊκών δολοφόνων που μιλούσαν για «παράπλευρες απώλειες»;
Δεν καταλαβαίνουμε άραγε ότι η δεδομένη και αυτονόητη κυνικότητα και κτηνωδία ενός μεγαλοκαπιταλιστή, που επέβαλε εκβιαστικά στους υπαλλήλους του να βρίσκονται μέσα στην τράπεζα, δεν εξιλεώνει κανέναν για τους νεκρούς;
Δεν καταλαβαίνουμε άραγε ότι αν χρησιμοποιείς τις τακτικές του κτήνους το οποίο αντιπαλεύεις έχεις γίνει ίδιος μ’ αυτό;
Αν για κάτι αγωνίζονται οι αναρχικοί, αν για κάτι αξίζει να αγωνιστούν οι άνθρωποι είναι για την Ζωή, την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια. Για έναν κόσμο όπου ο θάνατος δεν θα έχει πια εξουσία…

Στη διαδήλωση της 6/5 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που ανταποκρίθηκε σε κάλεσμα της ένωσης νοσοκομειακών γιατρών θεσ/νίκης και πρωτοβάθμιων σωματείων, αρκετός κόσμος, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές από το τελευταίο μπλοκ, φώναξε επανειλημμένα: "ήταν δολοφονία, δεν έχουμε αυταπάτες, κράτος και Βγενόπουλος δολοφονούν εργάτες". Σίγουρα μια τέτοια σκέψη για κάποιους είναι ανακουφιστική. Είναι όμως βέβαιο ότι αντιλαμβάνονται το περιεχόμενο και τις προεκτάσεις αυτού που εύχονται;
Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη στη Marfin το μεσημέρι της 5/5/2010. Γνωρίζουμε όμως, ότι την ώρα που ακούσαμε τη τραγική είδηση, κανείς από τον περίγυρό μας δεν ήταν σε θέση να πει πως αποκλείεται να έγινε αυτό που οι εισαγγελείς των ΜΜΕ ανακοίνωναν! Και αυτό είναι επίσης τραγικό.
Γιατί αν με την πρακτική μας δεν καθιστούμε ολοφάνερα αδιανόητο (και πρώτα απ’ όλα σε εμάς τους ίδιους) κάτι τέτοιο να προήλθε από άτομα που κινούνται στον ίδιο χώρο με εμάς, τότε έχουμε ήδη ανοίξει το δρόμο ώστε να συμβαίνουν τραγωδίες (από φονική ανευθυνότητα, από διεστραμμένη μοχθηρία ή από δόλιο σχεδιασμό).
Σε μια γενικευμένη εξέγερση υπάρχουν ανεξέλεγκτοι νεκροί, έγινε στο Λος Άντζελες, έγινε στην Αργεντινή. Κανείς δεν διανοήθηκε ποτέ να αποδώσει σε κάποιο οργανωμένο πολιτικό ρεύμα αμφισβήτησης τους θανάτους αυτούς.
Το γεγονός ότι οι 3 δολοφονημένοι της Marfin χρεώνονται στην αναρχία δείχνει σίγουρα μεγάλες ευθύνες. Ποιος μπορεί να αγνοήσει την ανοχή σε πρωτοποριακές λογικές και στην περιφρόνηση της ζωής; Δεν πα να λες ότι οι έμπειροι αναρχικοί τόσα χρόνια, τόσες τράπεζες έχουν κάψει, και ότι κανένας δεν κινδύνευσε… Δεν πα να λες ότι φταίει ο Βγενόπουλος που υποχρέωσε τους εργαζόμενους να μείνουν στην τράπεζα, που δεν είχε πυρασφάλεια κλπ
Η ευθύνη δεν φεύγει από πάνω σου.
Αν υπάρχουν έστω και ελάχιστα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί και φτάνουν στην ανευθυνότητα να πυρπολούν κτήρια με κόσμο μέσα, κάπως έχει καλλιεργηθεί αυτή η ανευθυνότητα.
Αν, ακόμα χειρότερα, έχεις στρώσει το δρόμο ώστε να συμβεί η μεγαλύτερη μεταπολεμική προβοκάτσια στην ελλάδα, τότε οι μακροπρόθεσμες συνέπειες ξεπερνούν και την τραγωδία των 3 δολοφονημένων.
Και η απάντηση δεν είναι οι διαμαρτυρίες ότι «ο εχθρός είναι αδίστακτος». Ξέρουμε και την Piazza Fontana στο Μιλάνο και τη Scala στη Βαρκελώνη.
Η απάντηση είναι η αναδυόμενη πολυπληθής αντιπολίτευση που ριζώνει σε όλους τους κοινωνικούς χώρους και πανελλαδικά, με επίμονη και κοπιαστική δουλειά, με συντροφικότητα, αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη. Η απάντηση είναι ο αγώνας για τη ζωή, όχι για τον θάνατο.

Εκδόσεις-περιοδικό Πανοπτικόν, Εκδόσεις των Ξένων, Εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες, Εκδόσεις Εξάρχεια, Μαύρο Πιπέρι του Ευβοϊκού, Περιοδικό Νυχτεγερσία


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ Τ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 5 ΜΑΙΟΥ


Στην χθεσινή μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση, η κοινωνία βίωσε μια τεράστια νίκη, η οποία υπονομεύθηκε από μια προσπάθεια να χρεωθεί μέσα από ένα τραγικό γεγονός μια ήττα, οποία δεν της αντιστοιχεί και δεν της ανήκει.

Η φωτιά στην τράπεζα “Μarfin” προσέφερε “ζεστασιά” σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα που ήδη είχε αρχίσει να “κρυώνει” από το παγερό άγγιγμα του χρυσού.
Το τραγικό συμβάν, έξω από το κλίμα της λαϊκής οργής όπως εκφράστηκε από την Αλεξάνδρας μέχρι το Σύνταγμα έμελλε να προέλθει από την μισαλλοδοξία των “ειδικών της βίας”. Ο μανδύας της επιθετικής πρωτοπορίας έπεσε και απογύμνωσε τον ρόλο της “αγωνιστικής πανούκλας”, ως ρόλο εκτός και ενάντια στην κοινωνία. Ρόλοι, θέσφατα, Ιδεοληψίες της αντίληψης για και όχι με την κοινωνία οδήγησαν στον θάνατο τριών εργαζομένων. Αποκαλύφθηκε ότι τέτοιες πρακτικές και λογικές βρίσκονται σε σύμπνοια και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών και του κράτους. Τέτοια άδολη προσφορά στις δυνάμεις της κυριαρχίας ούτε μια ρητή συνεργασία με τα αφεντικά και το κράτος δεν θα ήταν τόσο αποτελεσματική.
Αντιθέτως, η μαζική πορεία 200.000 ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας είναι η απάντηση στους ψιλικατζήδες της βίας. Η κοινωνική οργή και τρόπος που κάθε φορά (καταλήψεις, συγκρούσεις, διαδηλώσεις) θα εκφραστεί είναι επιλογή της ίδιας της κοινωνίας και όχι αυτόκλητων σωτήρων.

Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση συνεπής στην αντίληψη της με την κοινωνία και σύνθημα: “άμεση κοινωνική δράση - άμεση δημοκρατία” συσπείρωσε χιλιάδες κόσμο σε ένα μαζικό, αυτοπεριφρουρούμενο και συγκροτημένο μπλοκ όπως και άλλα συγκροτημένα μπλοκ αναρχικών. Ως οργανικό μέρος συμμετείχε στην έκφραση ενός τεράστιου ριζοσπαστικού κοινωνικού κομματιού που υπέδειξε ότι το κράτος δεν έχει καμία κοινωνική νομιμοποίηση. Σε πείσμα της καθεστωτικής νεκροσυλίας που προσπάθησε να χτίσει συναίνεση πάνω στο θάνατο τριών εργαζομένων.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της “Μarfin” υπέδειξαν τους ηθικούς αυτουργούς: “Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ. Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο.". Ηθικοί αυτουργοί οι οποίοι μετατρέπουν τις εργασιακές συνθήκες σε κρεματόρια της μισθωτής σκλαβιάς.
Τους νεκρούς της φωτιάς δεν μπορούν να τους θρηνήσουν τα δάκρυα των πολιτικών αρχηγών, αλλά το ίδιο το λαϊκό κίνημα.

ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ-ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ


Μερικές σκέψεις προς το παρόν μη συγκροτημένες (κείμενο από μέιλ)

Έχω πάθει σοκ

Έχω πάθει σοκ παιδιά. Γιατί εμείς οι αναρχικοί πάντα μιλάμε για ζωή και τώρα γινόμαστε κι εμείς το ίδιο ένοχοι όπως τα ΜΜΕ, οι μπάτσοι, οι καπιταλιστές, οι κάθε είδους Βγενόπουλοι.

Παιδιά, το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα δυστυχώς πάσχει και μάλιστα σοβαρά, παρά τον μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων σε αυτό. Και τώρα που αυτή η φάση ήταν το καλύτερο δώρο στον Παπανδρέα και την δολοφονική του παρέα, τώρα που όλα τα ΜΜΕ μιλούν απροκάλυπτα πλέον για δολοφόνους αναρχικούς, ποια θα είναι η απάντηση του ίδιου του κινήματος;

Διάβασα την ανακοίνωση της κατάληψης Σκαραμαγκά. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, τα ίδια και τα ίδια αναμασήματα. Δεν με καλύπτει ούτε στο μισό της.

Ποιος θα τολμήσει τώρα να αρθρώσει κάτι διαφορετικό ρε; Πού είναι όλοι οι λαλίστατοι; Όσο περνά η ώρα και δεν ασχολούνται όλοι με το ζήτημα ενδελεχώς τόσο η στάση αυτή προσθέτει πόντους στην από άσχημη ώς πολύ δυσάρεστη εικόνα του κινήματός μας.

Γιατί δεν βγαίνει κανένας επιτέλους να πει τα πράγματα με το όνομά τους; Ως πότε μέρος των αναρχικών θα νομίζει ότι ταξικός αγώνας είναι να καις, να σπας και να λεηλατείς ανελέητα; Ως πότε μέρος των αναρχικών θα γαμεί καθημερινά στο όνομα της επανάστασης της κάβλας, του μάτσο μιλιταρισμού και της πολεμικής αντίληψης του "όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω" τις αναρχικές ιδέες; Ως πότε εδώ η κρίση γαμάει και δέρνει τους πάντες και οι "αναρχικοί" αυτοί θα ασχολούνται με τον κύριο Δημητράκη; Τολμώ να πω κι ας γίνω κακός, δεν μ’ ενδιαφέρει ο κύριος Δημητράκης, για μένα δεν προσέφερε τίποτε στο κοινωνικό κίνημα, γιατί το κοινωνικό κίνημα είναι φανερότατο, ανοιχτότατο και δεν διεξάγεται με διαδικασίες συνομωσίας, διεξάγεται ανοιχτά μέσα στην εργατική τάξη, τους μετανάστες, τους κατατρεγμένους, προσφέροντας βοήθεια, απόψεις, σκέψεις, προτάσεις και προοπτική.

Ως πότε θα είναι το κομμάτι των "αναρχικών" αυτό ο περίγελως της κοινωνίας; Το κλωτσοσκούφι που το παίζουν εδώ κι εκεί για να εκπληρώνει ο εκάστοτε Χρυσοχοϊδης και οι κρατικές υπηρεσίες τα σχέδια και τις προβοκάτσιες τους σε βάρος όλου του υπόλοιπου κινήματος; Ποιος θα μας πει ποιοι ήταν αυτοί οι 50 κουκουλοφόροι που πετάχτηκαν ξαφνικά από το πουθενά (έτσι μού διαμήνυσαν 2-3 σύντροφοι που ήταν παρόντες) κι άρχισαν να καίνε και να σπάνε τα πάντα και βέβαια τη Μαρφίν; Άραγε θα μας πουν ποτέ οι ίδιοι ποιοι ήταν και γιατί το έκαναν;

Χαίρομαι... που μερικές αναρχικές ομάδες άρχισαν να θέτουν κάποια πράγματα επι τάπητος. και έτσι έπρεπε να κάνουν εδώ και πολύ καιρό. Αισθάνομαι όμως ότι το μαχαίρι πρέπει να φτάσει αρκετά βαθιά. Ειδικά στους πολύ δύσκολους καιρούς που έρχονται το αναρχικό κίνημα πρέπει να κάνει ιστορικής σημασίας επιλογές.

Ή θα παρατήσει τα ένοπλα, το μάτσο μιλιταρισμό, τα τσαμπουκαλίκια και τα καουμποϊλίκια ή θα βαδίσει με καθημερινή παρουσία, προοπτική, στρατηγική και ξεκάθαρες θέσεις στο πλευρό του όποιου κοινωνικού κινήματος κι εκεί μέσα θα ζυμωθεί, θα μάθει, θα δώσει και θα πάρει, και θα αντρωθεί διαφορετικά. Τα ένοπλα και οι μολότοφ είναι για άλλες ώρες, που έρχονται εκ των πραγμάτων… Δεν πεθαίνει ο καπιταλισμός έτσι, πεθαίνει με καθημερινή ανυποχώρηση δράση, όσο χρόνο και να πάρει. Όποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτό το δρόμο ας διαχωριστεί επιτέλους. Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Όποιος συνεχίζει τον απολίτικο τσαμπουκά που είναι αποξενωμένος και μακριά από το μαζικό κοινωνικό κίνημα, όποιος στερείται πολιτικής συνείδησης και προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από τη μάσκα του αναρχικού, του επαναστάτη και δεν ξέρω ποιου, συνειδητά ή ασυνείδητα είναι τυχιοδιώκτης και ως τέτοιος πρέπει να απομονωθεί. Συναισθηματισμοί δεν χωράνε εδώ...

Θα επανέλθω…


Θα τους φοβηθούμε επειδή σκοτώνουν;

Θανάσης Τριαρίδης

Μια μέρα μετά την κτηνώδη δολοφονία της Παρασκευής Ζούλια, της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου και του Επαμεινώντα Τσακάλη στον πρώτο όροφο της Τράπεζας Marfin, στην οδό Σταδίου, στην Αθήνα, το μεσημέρι της 5ης Μαΐου του 2010, και προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω το γεγονός ως σημείο της αλληλουχίας μιας πολύ μακρύτερης αλυσίδας γεγονότων, περίπου αντανακλαστικά (σχεδόν αυτιστικά – ή ακόμη και αμυντικά) παραπέμπω στο κείμενό μου με τίτλο «Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική» . Όταν το κείμενο αυτό (γραμμένο για το διαμελισμό του 15χρονου Χαμί Νατζάφι) δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα μου πριν από ένα μήνα, χρειάστηκε κάμποσες φορές να επιχειρηματολογήσω για πράγματα που τα λογάριαζα αυτονόητα από την πρώτη μου εφηβεία. Πως οποιαδήποτε πράξη συνειδητά βλάπτει το τρεμάμενο σώμα του άλλου δεν είναι «αγώνας για την ελευθερία» μα άσκηση σκλαβιάς και υποταγής. Πως ο τρόμος είναι πολιτικό εργαλείο του φασισμού. Πως όσοι φτιάχνουν βόμβες για να διαμελίσουν, να κάψουν ή να χουγιάξουν ανθρώπους είναι φονιάδες. Πως όσοι ασκούν συνειδητά πολιτική βία είναι διαφόρων διαβαθμίσεων νεοναζί. Πως η ανοχή και η σιωπή μας απέναντι στην πολιτική βία και τον τρόμο που σπέρνει είναι συνενοχή.

Γυρεύοντας (εξακολουθητικά) την ενδεχόμενη αντιπρόταση σε τούτη τη βία και την απανθρωπιά της παραπέμπω και σε άλλα τρία κείμενα, γραμμένα κι αυτά μετά τον φόνο του Χαμί Νατζάφι – τα οποία ωστόσο μπορούν αν διαβαστούν και σήμερα, δίχως να αλλοιωθούν οι άξονές τους. Είναι τα κείμενα του Γιάννη Ευαγγέλου («Ο τυχαίος θάνατος του Χαμί Νατζάφι»), του Κυριάκου Αθανασιάδη («Εγώ είμαι ο Σπάρτακος») και του Παναγιώτη Παπαδόπουλου, γνωστότερου και ως Κάιν («Το αίμα μας δεν θα χυθεί για τα σκουπίδια σας») – όλα συγκεντρωμένα στην ιστοσελίδα των εκδόσεων διάπυροΝ.

Κάπου εδώ κάποιος, ίσως εύλογα, θα αναρωτηθεί: μπορούν τα κείμενα να σταματήσουν το θάνατο που απλώνει; Τι αξία έχει να τοποθετείται κανείς, όταν τα χέρια του είναι δεμένα, όταν είναι ανήμπορος να σταθεί απέναντί στην ισχύ της βίας, όταν τα λόγια του μοιάζουν με σκόνη στον άνεμο;

Αξίζει να σκεφτεί κανείς μιαν απάντηση: είναι στ’ αλήθεια τα λόγια σκόνη στον άνεμο; στ’ αλήθεια η βία λόγω της φύσης της θα υπερισχύει κάθε προσπάθειας για ανθρωπιά;

Καταγράφω τη σκέψη μου: Είναι προφανέστατο πως η πολιτική βία, όχι μόνο δε θα σταματήσει, αλλά θα πολλαπλασιαστεί – θα ανατροφοδοτείται από τη θεσμοθετημένη βία, την προγραμματική αμορφωσιά, την κρατική καταστολή και κτηνωδία, την κοινωνική αδικία, από τη φτώχεια, την υπαρξιακή σύγχυση και τον διάσπαρτο τρόμο. Κι άλλοι νεκροί θα υπάρξουν, θύματα δολοφόνων που πιστεύουν πως έχουν το δικαίωμα να υπογραμμίζουν τις απόψεις τους με το αίμα των άλλων. Οι ιερουργοί της πολιτικής βίας θα επιμένουν πως έτσι πολεμούν το «σύστημα», θα λένε πως η βία τους είναι «αντι-συστημική» (δίχως φυσικά να γνωρίζουν καν τι σημαίνει η λέξη – ούτε ποιος και πώς την εισηγήθηκε), θα διατρανώσουν πως όσοι εναντιώνονται στην κτηνωδία τους είναι «δεκανίκια του συστήματος». Στον συγκεχυμένο κόσμο του τρόμου τους (όπου η αμάθεια θεωρείται αρετή, η βία ανδρεία και το κάψιμο ανθρώπων αγώνας), το «σύστημα», όπως το ορίζουν στο φαντασιακό τους, είναι το τέρας που τους μοιάζει απελπιστικά. Αυτοί οι ίδιοι είναι ζωτικά κομμάτια ετούτου του συστήματος: το υποστηρίζουν, το αναπαράγουν, το ανατροφοδοτούν, το ζωογονούν. Ο τρόμος και ο θάνατος που σκορπούνε είναι μια βαθιά συστημική επιβεβαίωση.

Μα οι υπόλοιποι (όσοι δεν πιστεύουμε στη βία, όσοι δε θρησκευόμαστε με αυτήν) τι θα κάνουμε; Θα μείνουμε να βλέπουμε μια ακόμη δοξολογία του επικείμενου φόνου να γίνεται συνήθεια, συγκατάβαση, κοινωνικός θεσμός; Πέρα από την όποια οπτική μας για τη ζωή, πέρα από την όποια ιδεολογία μας, πέρα από τις προφανείς ή δυσδιάκριτες διαφορές μας (που εντέλει δίνουν περιεχόμενο στη ζωή), δε θα εκφράσουμε καθαρά και ρητά την αντίθεσή μας σε τούτη την πολιτική βία; Θα προσκυνήσουμε το τέρας επειδή μάς μοιάζει; Θα γίνουμε συνένοχοι διά της σιωπής μας, διά της εκκωφαντικής μας μούγγας; Θα τους φοβηθούμε επειδή σκοτώνουν;

Το ερώτημα είναι ανοιχτό για τον καθένα μας – και στον κόσμο τής διαρκώς ερχόμενης βίας ποτέ δεν είναι αργά: ελπίζω τώρα να μιλήσουν λίγο περισσότεροι, να τοποθετηθούν ενάντια στους λογής διαβαθμίσεων νεοναζί, να αντισταθούν στη φονική σιωπή μας, στην παναθεματισμένη μούγγα μας… Το λέω ειλικρινά: ελπίζω να μη φοβηθούν το τέρας και να μιλήσουν.

Ωστόσο, μπορεί κανείς να σκεφτεί πως το πιο πάνω ερώτημα (θα τους φοβηθούμε επειδή σκοτώνουν;) είναι υπερβολικά γενικό για τα μέτρα του – πως θα ήθελε ένα ερώτημα ειδικό, προσωπικό, έξω από σχήματα κοινωνικής ευθύνης και μουγγής συνενοχής. Παρόλο που θεωρώ πως κάθε ερώτημα είναι προσωπικό (και κυρίως το ερώτημα για το πότε σιωπά κανείς, πότε φοβάται και πότε μιλά), θα επιχειρήσω να συμμεριστώ τη σκέψη ετούτου του φανταστικού αναγνώστη – θα προσπαθήσω να σχηματίσω ένα ερώτημα προσωπικότερο, δικό του...

Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, μία από τους τρεις καμένους, ήταν έγκυος τεσσάρων μηνών. Μονομιάς όλοι παρατηρήσαμε πως γεννήθηκε ένα ζήτημα εκφραστικής ορθότητας: μιλάμε για τρεις ή για τέσσερις νεκρούς; Άραγε ήτανε ένας ακόμη νεκρός το αγέννητο μωρό – ή μήπως όχι; Τι θα μπορούσαμε να σκεφτούμε γι’ αυτό; Θα ήταν αγόρι ή κορίτσι, θα έπαιζε τα παιδικά καλοκαίρια του στη θάλασσα, θα ανέβαινε στη νεροτσουλήθρα του Λούνα Παρκ, θα έβγαζε τις πίστες στο Nintendo; Θα πήγαινε στο γήπεδο, θα ήταν καλή ή μέτρια μαθήτρια, θα κάπνιζε στα κρυφά στις τουαλέτες του σχολείου; Θα γινόταν μπασκετμπολίστας, μαθηματικός, δασκάλα, νοσοκόμα, κομμώτρια; Αν πέρναγε στο πανεπιστήμιο, θα ήταν σπασίκλας ή θα έκανε συνελεύσεις στα γρασίδια; Θα ερωτευόταν, θα απελπιζόταν από έρωτα, θα έκανε δικά του (ή δικά της) παιδιά; Θα περνούσε τις νύχτες του ακούγοντας το Παπάκι του Άσιμου ή θα χόρευε το Greenfields σώμα με σώμα; Άραγε, πριν να γεράσει, θα πρόφταινε να δακρύσει έστω σε ένα δειλινό ακούγοντας τη Σερενάτα του Σούμπερτ;

Οι υποθέσεις μπορούν να συνεχιστούν, σαν κήπος με διακλαδωτά μονοπάτια. Ωστόσο το προσωπικό ερώτημα θαρρώ πως έχει ήδη αναδυθεί – κι ο φανταστικός αναγνώστης το επιλέγει εφόσον το θέλει και το απαντάει μόνος του:

Σε συνδέει κάτι με εκείνο το νεκρό έμβρυο της 5ης Μαΐου του 2010; Είναι δική σου απώλεια το αγέννητο παιδί που κάηκε μες στην κοιλιά της μάνας του στον πρώτο όροφο της Marfin;


Θ. Τ. – 06.5.2010

Posted by...The Motorcycle boy at 11:41 πμ 1 comments Links to this post

Ανακοίνωση της Αναρχικής πρωτοβουλίας στα νότια
Κυριακή, Μάϊος 09, 2010

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ,ΤΗΝ ΚΩΝΣTΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ,ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΤΟΝΤΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΩΝΑΞΟΥΜΕ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΑΝ ΝΑΤΖΑΦΙ
15ΧΡΟΝΩΝ, ΝΕΚΡΟΣ
ΦΕΡΣΤΕ ΝΑΤΖΑΦΙ
11 ΧΡΟΝΩΝ,ΤΥΦΛΗ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟI ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ "ΜΑΡΦΙΝ",ΣΤΙΣ 5/5/2010
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΖΟΥΛΙΑ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ

Η ΣΙΩΠΗ KAI H AΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΥΣ,ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ,ΕΝΟΧΟΥΣ,ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ Ή ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΔΕΝ ΘΑ EXETE ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ, ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑΙΟΤΗΤΑ,ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΩΣ ΧΩΡΟ "ΤΥΦΛΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ" ΚΑΙ " ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ"

Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ,ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ ΔΙΩΓΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΦΕΝΤΕΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
"ΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΖΗΜΙΕΣ,ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΩΕΣ"
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ "ΑΓΟΡΑΣ" ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΣΑΝ "ΔΑΝΕΙΟ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ","ΟΜΟΛΟΓΟ" ΚΑΙ "ΕΘΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ"
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΖΩΕΣ
Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ,ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΕΦΟΔΟΥ ΠΟΥ ΣΤΙΣ 5 ΜΑΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΡΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ "ΜΑΡΦΙΝ",ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΤΑΔΙΟΥ 23

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΩΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ, ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ,ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ,ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ,ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο "ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ" ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ -ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΧΥΝΟΥΝ ΜΕ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ "ΜΑΡΦΙΝ" ΚΑΙ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ,ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ,ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ "ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ", "ΘΥΣΙΕΣ" ΚΑΙ "ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ" ΓΙΑ ΤΟ "ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ", ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ,ΜΙΖΕΡΙΑ,ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΤΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ "ΧΡΕΩΘΕΙ" ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ" ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ" ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΜΑΓΑΖΙΑ,ΠΟΥ ΠΡΟΒΟΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΑΜΑΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΗ ΟΡΓΗ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ, ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΓΙΑΦΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
ΑΛΛΑ ΑΓΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ,ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ,ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΥΜΕΝΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ,ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ,ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ,ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ,ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ,ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ,ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΩΝ

ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ,ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ "ΚΟΥΚΟΥΛΑ"
ΚΑΜΙΑ "ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΣΤΙΣ 5/5/2010 ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ "ΜΑΡΦΙΝ"
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΧΩΡΙΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ,ΧΩΡΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ,ΧΩΡΙΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΖΩΗ,ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


αναρχικη πρωτοβουλια στα νοτια
εκτακτη συνελευση της @ναρχικης συνειδησης εναντια στην βαρβαροτητα και στην τρομοκρατια της καθε εξουσιαστικης συμμοριας

Posted by...The Motorcycle boy at 10:34 πμ 1 comments Links to this post

Απαντώντας στην άλλη άποψη
Παρασκευή, Μάϊος 07, 2010

και η μηδενιστικη φασιζουσα βια ή αντιβια επωαζει τό νέο αυγό τού φιδιού,αλλα και η ανοχη και σιωπη των κοινωνιων στην θεσμοθετημενη βια των κρατων και οικονομικων ελιτ

(μια απαντηση σε αρθρο του Πασχου Μανδραβελλη σχετικα με τα τελευταια γεγονοτα)

Πάσχο, θυμάσαι πώς όταν έγινε η επίθεση εναντίον σου στήν Νομική στάθηκα σάν συμπαραστάτης σου μέ προσωπικό μου δημοσιευμένο κείμενο, έχοντας τήν άποψη(καί αυτό θά τό έκανα γιά τόν καθένα,ακόμα καί γιά ένα φασίστα πού δίνει διάλεξη)πώς κανείς δέν έχει τό δικαίωμα νά ρίχνει αυγά,γιαούρτια ή ξύλο στήν όποια άποψη,όσο διαφορετική καί αντίθετη κι άν τυχαίνει νά είναι από τίς δικές μας.
Ξέρεις πολύ καλά τίς "μάχες" πού έχω δώσει στά "στερνά"(γιατί στά "πρώτα" καί εγώ δέν απέφυγα ,ως ένα μικρό βαθμό, λανθασμένες καί άστοχες επιλογές ή θέσεις) καί ειδικά απευθυνόμενος πρός τόν αναρχικό χώρο σχετικά μέ όλες αυτές τίς φασίζουσες καί καταστροφικές δράσεις(γιά τόν ίδιο τόν αναρχισμό,γιά τήν ίδια τήν κοινωνία)πού γιγαντώνουν καί κάνουν απροσπέραστο καί χαλύβδινο τό τέρας τής βαρβαρότητας ,τής αδικίας καί τής εξουσίας απ΄άνθρωπο σέ άνθρωπο.
Η εξουσία ,όπως γνωρίζεις,δέν "υποφέρει" απ΄αυτά,χύνει καί μερικά ψεύτικα δάκρυα στό κοινοβούλιο ή στήν Σταδίου γιά τά θύματα τής τυφλής βίας καί ....συνεχίζει στό επόμενο νομοσχέδιο χωρίς νά ρωτήσει η "αυθεντία τού εκλεγμένου σωτήρα" φυσικά,γιά κανένα της βήμα.
Αποφασίζει γιά μάς χωρίς εμάς,γράφοντας εκεί πού ξέρεις τήν "συμμετοχική δημοκρατία",τίς διαφωνίες ή τίς ενστάσεις μας!
Ψεκάζει,καταστέλλει,δέρνει,βασανίζει,κόβει συντάξεις καί μισθούς,δέν θίγει τίς δικές της συνταγματικές απολαβές,ασυλίες,"πόθεν έσχες" καί προνόμια,εξασφαλίζει καί σέ δύο τετραετίες τήν βουλευτική σύνταξη καί ....αντίο.Οι από τά κάτω θυματοποιούνται καί καίγονται στ΄αμπάρια γιά τό βόλεμα καί τήν ξενάγηση τών από τά πάνω, στούς κρεμαστούς κήπους τού καπιταλιστικού "παράδεισου".Συνεχίζει νά επωφελείται από τήν διασπορά τού τρόμου,από τήν διάχυση τού τυφλού εμφυλίου μίσους στόν κοινωνικό ιστό, καλλιεργώντας τήν στρατηγική τής έντασης γιά νά οπλίσει τήν δική της καθημερινή τρομοκρατία.
Μιλώ, γιά τήν χειρότερη καί θεσμοθετημένη τρομοκρατία μέ κεφαλαία,γιά τήν επισφάλεια τών πολιτών γύρω από τό καθεστώς επιβίωσης,τήν ανεργία,τήν φτώχεια,τήν ακρίβεια,τόν πολιτιστικό καί οικολογικό εφιάλτη.
Δράσεις από " δράσεις" ,όμως Πάσχο ,όπως καί νά τό κάνουμε έχει διαφορά.
Γιατί καί ανάγκη σήμερα είναι οι άνθρωποι νά εκφρασθούν απέναντι σέ αυτούς πού κακοδιαχειρίζονται τίς τύχες καί τις ζωές τους,αλλά καί έτσι κατεβαίνει τό ποτάμι γιά νά μήν στεγνώσει η ιστορία,έτσι αλλάζει τό πρόσωπο τής κατήφειας,τής υποταγής καί τής απελπισίας σέ πρόσωπο αλληλεγγύης ,κοινοτισμού καί ανθρωπιάς.
Αν προσέξεις στό διαδίκτυο(καί στό athens indymedia) τίς τελευταίες ώρες καί μέ αφορμή τήν φασιστοεπίθεση στήν τράπεζα Μαρφίν καί τόν θάνατο τριών συνανθρώπων μας εργαζομένων,εκφράζεται ,ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά,από τό στόμα τών συντρόφων(γιατί αναρχικός χώρος δέν είναι όλο αυτό τό προβοκατόρικο νετσαγιεφικό και στιρνερίστικο φύραμα καί τό "μπλάκ μπλόκ" πού νομιμοποιούν μέ τόν σεχταρισμό τους τίς επιθέσεις τού Κράτους καί τό δόγμα τής "συλλογικής ευθύνης" ενάντια σέ όλους τούς αναρχικούς) , ένας ουσιαστικός λόγος καί σέ αρκετές περιπτώσεις ως αυτοκριτική γιά τό "πώς φθάσαμε μέχρι εδώ" καί επαναπροσδιορισμού τής πολιτικής δράσης η οποία χωρίς τήν ηθική καί κοινωνική της διάσταση ανοίγει τόν δρόμο σέ νέους φασισμούς καί παραδίδει τίς κοινωνίες στόν πόλο τού ακραίου συντηρητισμού καί τού ολοκληρωτισμού τής απάθειας καί τής αφασίας γιά ότι καθορίζει τό παρόν καί τό μέλλον τής διαδρομής τής ανθρώπινης ζωής,γιά τήν σκλαβιά ή τήν ελευθερία!
Αρα,τό αρνητικό δέν είναι γιά τίς κοινωνίες η θυμωμένη παρουσία τους στούς δρόμους ή τά πανώ μέσα ή έξω από τόν ναό τής "δημοκρατίας".
Αρνητικό είναι μηδενιστικές καί εγκληματικές ενέργειες πού επιστρέφουν αυτή τήν οργή καί τήν αφύπνιση ξανά νά βουλιάξoυν καί νά ναρκωθούν πίσω στόν "καναπέ",στήν αδιαφορία,στόν ατομικισμό,στήν παραίτηση,στήν ιδιώτευση.
Στό τηλεκοντρόλ,στούς τέσσερις τοίχους,στήν "θεραπεία" τής κατανάλωσης,στήν καθήλωση καί στήν αναπηρική καρέκλα τής απογοήτευσης καί του ωχαδερφισμού!.....
Μέ λίγα λόγια,αυτόν τόν καναπέ(νεκροφόρα) πού έχει κατασκευάσει τό αστικό καθεστώς καί η οικονομική χούντα τού πλανήτη γιά νά "ξαπλώνει" όσους τόλμησαν νά εξεγερθούν καί νά φωνάξουν τό δικό τους "OXI" ενάντια στίς ασύλληπτες γιάφκες καί συμμορίες πού μετά τό φονικό καί τήν ληστεία,ζητούν καί "κοινωνική συναίνεση" καί συμμετοχή στό "εθνικό χρέος"!
- Απόκρυψη αναφερόμενου κειμένου -
Καί γδαρμένος καί φιμωμένος?
Καί γιά μένα ,αυτή ακριβώς η ιδιώτευση(όπως καί η άλλη ιδιώτευση πού σωστά αναφέρεις,η καταφυγή στήν κτηνώδη βία τών διάφορων τσογλανιών πού υποδύονται γιά λογαριασμό τού θεάματος τόν "αγωνιστή", σκυλεύοντας πορείες,αιτήματα,θυμούς καί αγωνίες) είναι τό πρόσφορο "μαξιλάρι" γιά νά επωασθεί τό αυγό τού φιδιού!

μέ σεβασμό αλλά καί απαντώντας στήν άλλη άποψη
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 7:32 μμ 1 comments Links to this post

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ/ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ
Κυριακή, Απρίλιος 25, 2010

(ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΝ ή ΟΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ....)

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΣΙΜΗ,ΣΤΟΝ ΤΣΟΥΤΣΟΥΒΗ,ΣΤΟΝ ΠΡΕΚΑ,ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΝΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΦΟΥΝΤΑ
ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΠΛΑ

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΦΟΠΛΙΣΜΟ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΤΟ "ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ" ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ, Ο "ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ" ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ
( νά τό ξεκαθαρίσω άλλη μιά φορά γιά νά μήν φθάσουν ξανά οι διαφωνίες ή οι παρερμηνείες και παρεξηγήσεις νά χαλάνε τίς καρδιές μας ...Η κριτική στήν επιλογή τής ένοπλης βίας ,δέν σημαίνει ούτε πώς "αυτόματα" γινόμαστε "φίλοι καί σύμμαχοι" τής καπιταλιστικής άγριας συμμορίας,ούτε πώς απουσιάζει ο σεβασμός στήν μνήμη αυτών πού άδικα καί άσκοπα,"έπεσαν",από τήν όποια "πλευρά" κι άν βρίσκονται αυτοί.
Γιά τό τελευταίο,"απολογούμαι" ειλικρινά γιά νά είμαι ακριβοδίκαιος καί γιά νά μήν μπώ σέ συνψηφισμούς,"επιλεκτικές εξισώσεις καί αριθμητικές" γιά τήν απώλεια τής ανθρώπινης ζωής....
Τό αντίθετο...Η κριτική,αλλά καί αυτοκριτική παράλληλα-γιατί υπήρξα κι εγώ στιγμές τραγικά αντιφατικός, όταν γιά παράδειγμα έγραφα μέ συντρόφους,τότε, στό κέντρο τής Αθήνας τό σύνθημα "Ο Τσουτσουβής ζεί" ,αμέσως μετά τήν ένοπλη συμπλοκή στού Γκύζη,τήν λανθασμένη αυτή επιλογή ταξικού αγώνα κατέληξα νά επικροτώ καί νά προωθώ-γίνεται γιά νά μήν "πέσουν" κι άλλοι στό ναρκοπέδιο πού ανοίγουν σκόπιμα καί ύπουλα οι "εκπρόσωποι" καί "διαχειριστές" τής κοινωνίας,πού αφού τήν οδήγησαν στήν εξαθλίωση,τώρα ζητούν από αυτήν "συναίνεση καί συνεργασία" γιά τήν "αντιμετώπιση τής κρίσης" πού οι ίδιοι δημιούργησαν μέ τήν τρομοκρατία καί τίς καθημερινές ληστείες τους σέ βάρος τής υγείας καί τής ασφάλειας τών εργαζομένων,γκρεμίζοντας τά θεμέλια τής κοινωνικής ευημερίας,συνοχής,αρμονίας καί αλληλεγγύης....)

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΩΣ "ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΧΘΡΟ" ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ "ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ",ΟΙ ΔΥΝΑΣΤΕΣ,ΒΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ


ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ,ΕΝΟΠΛΗ Ή ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ "ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ","ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ" ΚΑΙ "ΚΥΝΗΓΟΙ" ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΣΤΗΝΟΝΤΑΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΕΝΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ.
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΥΦΛΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΚΡΙΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ "ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ",ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ,ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ,ΤΟΝ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΠΑΞΙΩΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Η εξουσία "καλωσορίζει μέ κατανόηση" καί "υποδέχεται φιλικά" στόν γύρο τού θανάτου τούς δίκαια οργισμένους από τήν βία της,τούς δένει τά χέρια πισθάγκωνα γιά νά μή φανούν τά στοιχεία,οι αποδείξεις καί η σφραγίδα τής δικής της τρομοκρατικής οργάνωσης,τούς βάζει στά χέρια τά "σιδερικά" τής καταστροφικής της πολεμικής βιομηχανίας καί τά "άγια προϊόντα" της από τά καλούπια τού μιλιταρισμού,τούς καταδικάζει χωρίς ελπίδα διαφυγής νά κρύβονται στήν από παντού ελεγχόμενη καί φρουρούμενη στρατιωτική της περιοχή.
Αναλώνει,οδηγεί,εξαντλεί(άλλη μιά φορά)στήν αυτοπαγίδευση τόν αναρχικό χώρο(ή έστω ένα μέρος του)παρασύροντας τίς δυνάμεις του από τό "εύφλεκτο υλικό" τών κοινωνικών ζητημάτων στήν ανύπαρκτη "φλόγα" τής ένοπλης "πρωτοπορίας" καί τών "πυρήνων συνομωσίας",περιμένει στήν γωνία τήν οπλισμένη "αντιπαράθεση" γιά νά πανηγυρίσει άλλη μιά νίκη μέ απευθείας συνδέσεις μέ τά καλωδιωμένο θέαμα τής τρομολαγνείας,νά ξαποστείλει στά νεκροταφεία κι άλλους νεκρούς αναρχικούς,νά δώσει ώς "ξεχωριστή τροφή" στό τέρας τών δικαστηρίων καί τών φυλακών κι άλλους συντρόφους πού "βηματίζουν" στό ναρκοπέδιο εκείνης τής "αναμέτρησης" μέ τήν συστημική βαρβαρότητα πού ή ίδια επινόησε.
Πού ή ίδια σχεδίασε,ολοκλήρωσε καί μεθόδευσε γιά τήν υπεροχή καί επικράτηση τού πολύμορφου οπλοστασίου φόβου καί τρόμου πού διαθέτει,τής διάχυσης καί διασποράς μηδενικής ανοχής καί καταστολής ενάντια στούς ανέμους τής κοινωνίας πού σήμερα κινούνται μέ μεγαλύτερη ένταση, αντίθετα στό ρεύμα τής "εκ τών άνω" επιβολής μέτρων καί προγραμμάτων γιά τήν σταθερότητα καί μονιμότητα τής εξαθλιωσής της!
Ο κύκλος αυτός τής ένοπλης "απάντησης" έρχεται πάντα νά αναλάβει ως άλλος "σωτήρας","πεφωτισμένος ηγέτης" καί "ήρωας διαμεσολαβητής" νά φέρει σέ τέλος ανύπαρκτες "εξουσιοδοτήσεις" καί "αποστολές" γιά τήν υπεράσπιση τής κοινωνίας από τίς επιθέσεις καί τόν αυταρχισμό τής "νόμιμης,θεσμικής και κατοχυρωμένης" ψευτοδημοκρατίας .
Ο κύκλος αυτός πού όποτε η εξουσία επιλέγει νά τόν "ανοίξει" μέ τό χέρι στήν σκανδάλη, θυμίζει σέ όλους καί όλες μας τόν τρόπο πού η ίδια "κλείνει" τίς "συναντήσεις" της μέ τό "αντάρτικο πόλης",τόν τρόπο πού η ίδια πάντοτε(προσωρινά)τόν "τελειώνει" μέ τόν αντίπαλο "πολεμιστή" στό χώμα ή στήν απομόνωση τής ειδικής πτέρυγας κρατουμένων,μέχρι νά περάσει ο θρίαμβος τής εξουσίας στόν επόμενο κύκλο της!
Η συντήρηση τής "στρατιωτικής αντίληψης" καί τού "ένοπλου τομέα",είτε ως μέρος τού "πολύμορφου κοινωνικού αγώνα",είτε ως συμπάθεια,είτε ως υποστήριξη καί αλληλεγγύη,διευκολύνει τό δίχτυ τής Κρατικής τρομοκρατίας νά εγκλωβίσει καί νά θυσιάσει στό σφαγείο της κι άλλα "θύματα" ανάμεσα στους συντρόφους καί συντρόφισσες τού αναρχικού χώρου.
Η άρνηση τής ένταξης καί τής προσκόλησης στό δίχτυ αυτό πού κατασκευάζουν "εσωτερικούς εχθρούς" οι "υπηρεσίες προστασίας του πολίτη" γιά νά απενοχοποιηθεί η "νόμιμη καί ηθική" παραγωγική μηχανή βίας του μέσω τών μικροφώνων τής ΓΑΔΑ καί τών έκτακτων δελτίων γιά τήν "πάταξη τής τρομοκρατίας",είναι η αρχή τής συγκροτημένης οργάνωσης τού αναρχικού χώρου χωρίς αυταπάτες καί νεφελώματα πού καθηλώνουν στήν προεξοφλημένη ήττα,περιθωριοποίηση καί ποινικοποίηση τόν αγώνα γιά μιά κοινωνία πού δέν θά είναι πεσμένη νεκρή καί σάπια στά "ιδανικά" τής οπλοκρατίας,τής κατανάλωσης,τού ατομικισμού καί τού κέρδους!
Καιρός νά σταματήσει νά μεταφέρεται στούς νέους καί νέες αγωνιστές/στριες πού ακολουθούν στό ποτάμι τής αντίστασης σέ έναν Κόσμο-Φυλακή,οι παθογενείς χρόνιες αντιλήψεις καί ο ελιτισμός τής "ένοπλης κληρονομιάς" πού αρνούνται νά αντικρύσουν στά μάτια τόν μακάβριο απολογισμό τής "μάχης",πώς ΩΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ γιατί υπάρχει ελάχιστη ποσότητα καί ποιότητα αίματος στό σώμα τής επανάστασης πού ξοδεύθηκε εδώ κι εκεί άστοχα καί άσκοπα στούς δρόμους τών πόλεων στό όνομα τής "εκδίκησης" καί τού "ταξικού μίσους"!
Εκεί ,πού τελικά θέλει νά χυθεί καί καθοδηγεί ως χρόνο καί τόπο η γιάφκα τής εξουσιαστικής συμμορίας!
Οι όποιες επιλογές από εδώ καί πέρα θά είναι καθοριστικές, άν θά ανοίξουν άλλες
"πύλες" ή "δρόμοι" γιά τήν επόμενη μέρα(ή καί νύχτα),άν κάπου εκεί θά βρεθούμε μέσα μαζί μέ τούς υπόλοιπους άλλους καταπιεσμένους ή άν θα μείνουμε μακριά καί απόντες!

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό κίνημα


απαντηση στον "ΕΑ"
δύο παλαιότερα και επίκαιρα κείμενα πού τοποθετούνται ενάντια στήν πρακτική τής ένοπλης οργάνωσης "ΕΑ",δύο κείμενα πού δημοσιεύθηκαν στό "Ποντίκι"(φ1535),σελ.36-37

"Ο πιό αρνητικός απολογισμός αυτών τών χρόνων είναι ότι οι πλέον υψηλοί στόχοι μας,τά πιό ισχυρά μας δίκαια και οι πιό μεγάλες ελπίδες μας παρερμηνεύτηκαν εξαιτίας τής βίας πού χρησιμοποιήσαμε...μπορώ νά πώ μέ σιγουριά ότι μέσω τής βίας δέν χτίζεις μιά διαφορετική κοινωνία,μιά κοινωνία μέ λιγότερη βία.Πιστεύω ότι δέν είναι αλήθεια τελικά ότι ο σκοπός αγιάζει τά μέσα"
Σέρτζιο Ντ΄Ελία , πρώην ηγετικό στέλεχος τής ιταλικής ένοπλης οργάνωσης"prima linea" (Ελευθεροτυπία 19.1.2009)


Γενικευμένη τυφλότητα ή απλώς τυφλή βία;

Το Κράτος και η Βία, αντλώντας την καταγωγή τους από την αρχαιοελληνική μυθολογική παράδοση, αποτελούν τα ισχυρότερα συστατικά ενός συστήματος εξαναγκασμού και καταπίεσης της άρχουσας τάξης επάνω στους λαούς.

Καμιά πολιτική ιδεολογική επικάλυψη δεν μπόρεσε να αναιρέσει τον εξουσιαστικό χαρακτήρα του Κράτους, θεσμικό οχυρό των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών ελίτ. Καμιά επίκληση στη συνταγματική νομιμότητα, την επιβεβλημένη από τους “νοικοκυραίους” (τακτοποιημένους στα γρανάζια του συστήματος) και τα πολιτικά αφεντικά τους, δεν μπόρεσε ν’ αποκρύψει το αποκρουστικό πρόσωπο της Βίας, της κρατικής εκείνης βίας που με την δικαιωματική κατοχή των όπλων των κατασταλτικών μηχανισμών τους επέβαλλε και επιβάλλει τη σιγή νεκροταφείου, τη λεγόμενη “κοινωνική ειρήνη”.

Οι σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας είναι ποτισμένες με το αίμα των λαών, των εξεγερμένων, των επαναστατών, των αυτόχθονων, των γυναικών, των αιρετικών, των διαφορετικών κλπ. Οι στάλες αίματος που χύθηκαν απ’ τους δυνάστες των λαών λέκιασαν, δεν πότισαν τις σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας.

Η Ελευθερία ήταν και είναι το όραμα, το Κράτος και η Βία ήταν και είναι σκιά. Η ιστορία του Ελευθεριακού, Αναρχικού κινήματος, φάρος της επαναστατικής θεωρίας και πράξης. Από τα τέλη του 18ου αιώνα, οι αναρχικοί ήταν η μαγιά των μεγαλύτερων κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων σε Ευρώπη και Αμερική. Φλογεροί ιδεολόγοι και οραματιστές, μέλη της εργατικής και αγροτικής τάξης και του Προλεταριάτου των πόλεων, άναβαν την σπίθα για εξεγερμένες συνειδήσεις, ενάντια σε τυραννίες, αιμοσταγείς βασιλείες με κοινοβούλια μαριονέτες, στην εποχή που η φεουδαρχία μεταλλασσόταν στον προκαπιταλιστικό κόσμο.

Μοναδικά όπλα της ελευθεριακής συνείδησης ήταν και είναι οι ιδέες. Η κοινωνική αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η κοινωνική, οικονομική, πολιτική ισότητα και δικαιοσύνη ήταν και είναι τα προτάγματα. Η αυτοκυβέρνηση, η αυτοδιεύθυνση και αυτοδιοίκηση των λαών, η οριζόντια, αντιιεραρχική, αντιεξουσιαστική οργάνωση των κοινωνιών, η αυτοθέσμιση και αυτοοργάνωση με ελεύθερες ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες, ο ελεύθερος κολεκτιβισμός και αναρχοκομμουνισμός, ελευθεριακός κοινοτισμός και η ριζοσπαστική κοινωνική οικολογία, αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την ευρύτητα του κοινωνικού οράματος, που δεν στενεύει, αλλά ανοίγει συνεχώς, πατώντας πάντα στα νέα μονοπάτια της ελεύθερης σκέψης και δράσης.

Οι ελευθεριακοί δεν εξεγείρονταν και επαναστατούσαν για την κοινωνία, αλλά με την κοινωνία. Ο νεκροί αναρχικοί του Σικάγο το 1886, οι χιλιάδες νεκροί των μικρών και μεγάλων εξεγέρσεων, της Ιταλίας, των αγροτικών αναρχικών εξεγέρσεων της Ανδαλουσίας, οι χιλιάδες νεκροί της Μαχνοβίτικης αναρχικής επανάστασης στην Ουκρανία για ελεύθερα σοβιέτ, ή οι χιλιάδες σύντροφοί τους στη Σοβιετική επανάσταση που η αυταπάρνησή τους πληρώθηκε απ΄ τον κόκκινο φασισμό με εκτελέσεις και Σιβηρία, οι χιλιάδες αναρχοσυνδικαλιστές της CNT και αγωνιστές της FAI, οι αναρχικοί αγρότες της Αραγονίας και Ανδαλουσίας που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την Ισπανική επανάσταση του 1936 απέναντι στον διεθνή φασισμό. Στα κρεματόρια της ναζιστικής Γερμανίας οι αναρχικοί είχαν το διό τους αστέρι, ενώ στα βουνά της κατοχικής Αντίστασης στην Ελλάδα η ΟΠΛΑ (η ένοπλη συμμορία του ΚΚΕ) καθάριζε συντρόφους αναρχικούς και τεταρτοδιεθνιστές ως παρεκκλίνοντες της κομματικής τους ιεραρχίας. Οι Επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο σε Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ανατολική Γερμανία, ενάντια στα δικτατορικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, στη δικτατορία του Φράνκο και του Σαλαζάρ, προσέθεσαν χιλιάδες ονόματα αναρχικών σ’ ένα ατελείωτο μαρτυρολόγιο.

Η ανάμνηση της “μαρτυρίας” των αναρχικών για μια ελεύθερη κοινωνία, αποκτά ιδιαίτερη αξία όταν μπορεί ν’ αντιληφθεί κανείς ότι καταρχάς διαχέεται ταπεινά στην παγκόσμια ιστορία, χωρίς να ξεχωρίζει από καμιά άλλη κοινωνική θυσία, και ακολούθως από την απουσία ιστορικών αποδεδειγμένων, τυφλής αντιβίας με Γκουλάγκ, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελεστικά αποσπάσματα, εκκαθαρίσεις κλπ. Η τυφλή βία ήταν και είναι προνόμιο της Εξουσίας και η τυφλή αντιβία προνόμιο των Ρώσων μηδενιστών, Νετσαγιεφικών, “πεφωτισμένων” πρωτοποριών και ένοπλων συμμοριών, επίβουλων καθοδηγητών των κοινωνικών αγώνων. Η τυφλή κρατική βία εκπορεύεται συνήθως από ένστολους έμμισθους εν δυνάμει δολοφόνους, ενώ η τυφλή αντιβία των ομάδων και σεχτών διακατέχεται από το κράτος της πιο σκληρής ιδεοληψίας, της πολιτικής πλάνης της κυριαρχίας των όπλων στη μάχη των ιδεών.

Το γεγονός όμως είναι ότι και η κρατική βία και η τυφλή αντιβία είναι μηχανισμοί επιβολής που ανήκουν σε ανθρώπους τυφλούς. Θα λέγαμε ότι θα μπορούσε η τύφλωση αυτή να γενικευτεί επικίνδυνα, αν δεν υπήρχε η φωτεινή αναλαμπή, τις τελευταίες δεκαετίες, ατομικών και κοινωνικών εξεγέρσεων (Λ. Άντζελες, Αργεντινή, Μεξικό, Ελλάδα, Κίνημα αντιπαγκοσμιοποίησης). Εξεγέρσεις που αποσάθρωσαν τον “δημοκρατικό” μανδύα της Αντιπροσωπευτικής Κοινοβουλευτικής Δικτατορίας, που σε παγκόσμιο επίπεδο προλειάνει το δρόμο για την παγκόσμια κυριαρχία των λίγων απέναντι σε λαούς, οργουελιανού τύπου, με την επιβολή των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης όλο και συχνότερα.

Η τυφλή Δημοκρατία τους αυτοσπαράσσεται, οι θεσμοί τους αυτοκρημνίζονται, το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα αυτοκαταστρέφεται, παρασύροντας όμως ολόκληρες τις κοινωνίες, την φύση, τον πλανήτη μας.

Απέναντι στην γενικευμένη τυφλότητα και υποταγή που πάνε να μας επιβάλουν, οι αναρχικοί, οι ελευθεριακοί και αντιεξουσιαστές, οι ελεύθεροι άνθρωποι και οι εξεγερμένες συνειδήσεις έχουν χρέος ν’ αντιπαρατάσσουν την αγάπη για ζωή κι ελευθερία. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και είναι η πιο πρωταρχική και υπέρτατη αξία, όταν συνοδεύεται με άρωμα Ελευθερίας.


Ελευθεριακή Κίνηση Κορινθίας

Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης

Αναρχικοί από Αθήνα,Κορινθία καί Αχαϊα



Αφηστε λιγο κατω τα οπλα και σκεφθειτε...

Η δολοφονική επίθεση στίς 5.1.09 στά Εξάρχεια εναντίον αστυνομικής περιπολίας καί ο σοβαρός τραυματισμός τού αστυνομικού Διαμαντή Μαντζούνη είναι ίσως ένα μέρος από τό χειρότερο πού μπορεί νά προκύψει από αδιέξοδες "πολιτικές" επιλογές στήν πλάτη τών πραγματικών επαναστατικών αγώνων.

Σέ μιά περιοχή όπου η σπείρα τής ακραίας αντίδρασης καί συντήρησης έχει "ανακαλύψει" τήν "πηγή" καί τήν "αιτία" κάθε "παρανομίας","εγκλήματος" καί "τρομοκρατίας",οι μεγαλοεργολάβοι τής ένοπλης βίας τούς έδωσαν ένα απροσδόκητο "δώρο".

Οι στρατιώτες τής απόλυτης αλήθειας αγνοούν βέβαια πώς μπορείς καί μέ τήν σκανδάλη νά υπογράψεις πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης καί δουλικής εξυπηρέτησης στόν μηχανισμό τής εξουσιαστικής βίας καί στίς σκοπιμότητες τής "αντιτρομοκρατίας".

Γιατί ο μιλιταρισμός (στοιχείο πού είναι ξένο καί εχθρικό στό επαναστατικό κίνημα όσο καί αυτοί πού τόν χρησιμοποιούν)είναι δημιουργία καί φασίζουσα μέθοδος επιβολής τού Κράτους πού τήν δοκιμάζει ξανά καί ξανά καθημερινά στούς εξουσιαζόμενους έχοντας εξασφαλίσει σέ κάθε "παρτίδα" τή νίκη του καί τήν ήττα σέ όσους τολμούν νά τήν αντιγράψουν εναντιά του.

Ο μιλιταρισμός τού Κράτους είναι "αθάνατος" όσες σφαίρες καί άν ρίξει η ιεραρχία τής συμβολικής βίας στό στήθος ενός άτυχου αστυνομικού,στήν στολή τού συστήματος καί όχι στήν "καρδιά" του(άν καί τό σύστημα δέν έχει "καρδιά"),βγαίνοντας από τά "υπόγεια" καί τά "πίσω παράθυρα" τού κινήματος.

Καί είναι πράγματι περίεργο πώς,ύστερα από τόσα χρόνια αυτοκτονίας καί παράδοσης τών "πρωτοποριών" ένοπλης "πάλης",πού χρησιμοποιήθηκαν από τήν αρχή μέχρι τό τέλος ως εργαλεία χρήσιμα τών τρομονόμων καί τών αυταρχικών μεθόδων κοινωνικού ασφυκτικού ελέγχου από τήν δυτικοευρωπαϊκή διακρατική συμφωνία(συμμορία),είναι ανίκανοι νά "ακούσουν" κάτι από τά λάθη,τήν εμπειρία καί τά αδιέξοδα πού ακριβώς η ίδια "παραίτηση" τής "αυτόκλητης εκπροσώπησης" τών αδικημένων,οδήγησε στά ειδικά κελιά απομόνωσης πρόσφατα τόν Κουφοντίνα,τά αδέλφια Ξηρούς,τόν Τζωρτζάτο,τόν Γιωτόπουλο καί τούς άλλους.

Τόν Κασίμη καί τόν Τσουτσουβή στό χώμα καί χιλιάδες στόν αγώνα,πού ευτυχώς τά μαθήματα(καί τά παθήματα)τής ιστορίας τούς έχουν αποδείξει πώς η επιλογή τής "εκτέλεσης" καί τής "δικαιοσύνης" τού πιστολιού δέν έφερε ποτέ τήν "άνοιξη" καί τήν επαναστατική προοπτική στό κίνημα!

Τό αντίθετο!

Δέν έχω πρόβλημα νά σταθώ απέναντι σέ ένα ακόμη δόγμα "ή μέ εμάς ή με τό Κράτος",γιατί είμαι ενάντια καί στά δύο καί όποιος μέ "εκβιάζει" μέ κάθε τέτοιο τρόπο είναι άθλιος εξουσιαστής καί επικίνδυνος γιά κάθε κοινωνία,γιά κάθε επανάσταση!

Δέν έχω πρόβλημα νά αρνηθώ νά μοιραστώ τήν "αγωνία" τών ένοπλων γκρουπούσκουλων ή θρησκειών άν η εξέγερση ή η επανάσταση θά γίνει μέ σφαίρες ή βιτρίνες...

Τό πιθανότερο,μέ τίποτα από τά δύο καί τό πιθανότερο,εγώ καί αυτοί νά μήν ζούμε γιά νά δούμε πώς αυτή έγινε καί άν αυτή "ευτύχησε" ή "ατύχησε"...

Τό κύριο καί σοβαρό όμως πρόβλημα γιά τό κίνημα είναι νά παραμερίσει τήν εσωστρεφειά του,τήν αδιαλλαξία,τά στερεοτυπά του,τίς "σφραγίδες" καί τά "μαγαζιά" του καί νά ανοίξει ξανά τούς "κλειστούς χώρους" σέ όλα τά κοινωνικά στρώματα πού σαπίζουν απελπισμένα στό πέλαγος τής βαρβαρότητας.

Ο αναρχικός καί αντιεξουσιαστικός χώρος οφείλει στίς σελίδες τής ιστορίας του,πού είναι γραμμένες μέ τό αίμα τών συντρόφων του στούς εργατικούς κοινωνικούς αγώνες,νά διακόψει μέ κάθε φετιχισμό τής βίας,νά επανεξετάσει τούς τρόπους τής σημερινής του κοινωνικής παρέμβασης καί απεύθυνσης,νά μάθει νά ακούει καί νά συνεργάζεται μέ διαφορετικές φωνές καί απόψεις,νά "κινδυνεύσει" καί νά "ζυγιστεί" μέσα στήν εξέλιξη πού χτυπά τήν πόρτα τών κινημάτων πού θέλουν έναν Κόσμο διαφορετικό από τό κολαστήριο τών πολυεθνικών ελίτ!

Στό χέρι μας είναι άν αυτός ο Κόσμος είναι εφικτός ή τελικά μιά ουτοπία,ένα όραμα πού άφησε τή σκιά του ξεμένοντας σάν ανώδυνη καταγγελία καί διαμαρτυρία ενάντια στήν τάξη,πού παρουσιάζει σάν τόν μόνο "εφικτό" καί "καλύτερο" τόν αργό θάνατο μέσα στό χωρίς αύριο καί μέλλον τής ανθρωπότητας,στήν πολεμική αρένα τού άγριου καπιταλισμού όπου τά Κράτη-εταιρείες θά έχουν διασπάσει οριστικά τή συμφιλίωση καί τήν αλληλεγγύη ανάμεσα στόν κοινωνικό ιστό,ανάμεσα στούς λαούς!

Ηδη αυτό ως ένα σημείο τό έχουν καταφέρει!

Στά χέρια μας είναι άν θά γεμίσουμε τό κενό μέ εκείνη τήν πολιτική δράση πού αφοπλίζει τό "πτώμα",πού νομίζει πώς η σκανδάλη,η ενέδρα,η αυτοδικία,η εκδίκηση καί η μυρωδιά τού θανάτου,τού εμφυλίου καί τού μίσους είναι η "δύναμη" καί η "φωνή" τού κινήματος!

Στά χέρια μας είναι άν οι επόμενες εξεγέρσεις δέν θά έχουν βουβή,αμέτοχη,φοβισμένη καί εχθρική τήν κοινωνία,αλλά μαζί μας.



Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

άτομο από τό αναρχικό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 10:37 πμ 0 comments Links to this post

Εκδήλωση αλλληλεγγύης
Τετάρτη, Απρίλιος 07, 2010

εκδήλωση οικονομικής αλληλεγγύης στήν οικογένεια Νατζάφι

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΑΠΡΙΛΗ,προβάλλεται η ΤΑΙΝΙΑ KABULI KID(6.30μμ,20.30μμ,22.30μμ)
μέ σκοπό τήν οικονομική ενίσχυση τής οικογένειας Νατζάφι

γιά όσους καί όσες δέν ξεχνούν,γιά όσους καί όσες δέν έχουν "επιλεκτικές" ευαισθησίες


σχετική πληροφόρηση εδώ κι εδώ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ,ΤΗΝ ΚΩΝΣTΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ,ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΤΟΝΤΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΩΝΑΞΟΥΜΕ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΑΝ ΝΑΤΖΑΦΙ
15ΧΡΟΝΩΝ, ΝΕΚΡΟΣ
ΦΕΡΣΤΕ ΝΑΤΖΑΦΙ
11 ΧΡΟΝΩΝ,ΤΥΦΛΗ

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Posted by...The Motorcycle boy at 10:20 πμ 0 comments Links to this post

TO AIMA MAΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΑΣ
Παρασκευή, Απρίλιος 02, 2010

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ",ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΣΤΟΛΗ",ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΑΡΙΘΜΟΣ"

Καθόλου,δέν μέ ενδιαφέρει άν θά υπάρξει ή όχι πειστική "ανάληψη ευθύνης" γιά τίς "παράπλευρες απώλειες" στά Πατήσια όπου ένας 15χρονος Αφγανός ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ,η μικρότερη αδερφή του βρίσκεται μπροστά στόν κίνδυνο νά τυφλωθεί,η μητέρα τους τραυματίσθηκε καί συνολικά μιά οικογένεια διαλύθηκε αναζητώντας μετά τό ξερίζωμα από τήν χώρα της ,τήν δική της Ιθάκη στήν "ασφαλή" καί "φιλόξενη" Δύση!
Από παρόμοιες τραγωδίες κανείς ποτέ δέν επιστρέφει "ο ίδιος" τήν επόμενη μέρα καί τά βήματα στήν καθημερινότητα πλέον είναι τόσο βαριά όσο η "αγκαλιά" τού θανάτου στό παιδί σου καί τό αδέρφι σου!

Δέν μέ ενδιαφέρει ποιό από τά πολλά πτώματα πού σαπίζουν στόν χώρο τής βιαιολαγνείας καί τού μηδενισμού θά υπογράψει κάτω από τό φονικό,ούτε θά κρατήσω "στάση αναμονής" (δέν τό έκανα ποτέ αυτό τό λάθος,δέν θά τό κάνω πολύ περισσότερο τώρα) πού απλώνει παντού σιωπή καί συνενοχή,γιά νά τοποθετηθώ μέ όλη μου τήν απέχθεια καί τό μίσος γιά τά ανεύθυνα σκουπίδια τού δυναμίτη από τόν κάδο-φέρετρο τής όποιας φασίζουσας "πρωτοπορίας"!
Γιατί είναι γνωστό, πώς η επιλεκτική στάση στήν κτηνώδη απόλυτη βία καί στό μακελειό τής ανθρώπινης ζωής, μόνο αναρχική καί αντιεξουσιαστική στάση δέν είναι.

Δέν μέ ενδιαφέρει ποιός άψυχος,δειλός καί ανεγκέφαλος επιμένει μέρες νά κρύβεται πίσω από αυτό τό έγκλημα,δέν θά μέ καθορίσει τό "χρώμα",η σημαία, οι "απόψεις",τά "κίνητρα",οι "προθέσεις" ή οι δικαιολογίες τής "επιχειρησιακής" του βλακείας αφού κάθε μορφής μιλιταριστικές πρακτικές είναι αντικοινωνικές, φασιστικές καί εχθρικές γιά τόν αναρχισμό,γιά τό κίνημα οργάνωσης ενός άλλου Κόσμου πού δέν θά έχει διαμελισμένους ανθρώπους από τήν πείνα,τήν φτώχεια,τήν προσφυγιά,τούς πολέμους,τόν ρατσισμό,τήν εκμετάλλευση καί τήν αλληλοεξόντωση!

Δέν περιμένω τήν "απολογία" ή τήν "αιτιολογία" τής όποιας ένοπλης "κουλτούρας",δέν μέ αφορούν ως "προϋπόθεση" καί "συνθήκη" γιά νά προχωρήσω στήν καταδίκη αυτής τής κτηνωδίας.

Δέν ενδιαφέρει τήν οργή μου άν τά θύματα ήταν ή όχι μετανάστες,μπορεί νά ήταν ο εργαζόμενος στά σκουπίδια,η καθαρίστρια στίς σκάλες,ένας άστεγος,ένας χρήστης ναρκωτικών,ένας από εμάς,ένας από όλους τούς άλλους.....

Η αλληλεγγύη καί έμπρακτη συμπαράσταση στήν οικογένεια Νατζάφι από τό Αφγανιστάν είναι ή ίδια μας η ιδέα,ο στόχος,η ηθική,τά θεμέλια γιά τήν παγκόσμια κοινότητα όπου τό "εγώ" καί η αποξένωση θά έχει ανατραπεί από τό "εμείς" καί τήν συλλογικότητα!
Είναι ταυτόχρονα η άρνηση καί η αντιστασή μας σέ κάθε εξουσία πού "παίζει" στίς βόμβες, στά όπλα καί στίς σφαίρες της τήν ανθρώπινη ύπαρξη,είναι η άρνηση σέ κάθε σκουπίδι εξουσιαστή ,"σωτήρα","εκπρόσωπο","διαμεσολαβητή" πού έχει σάν μόνη "γλώσσα" τήν βαρβαρότητα ,τήν εκδίκηση,καί τόν τρόμο

ΟΧΙ καί ξανά ΟΧΙ στόν αυτοσκοπό καί στήν εξουσία τής Βίας

2.4.2010


Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 8:35 μμ 0 comments Links to this post

Ο ΝΕΚΡΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ
Σάββατο, Δεκέμβριος 05, 2009

......ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ
"ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ" ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΟΠΟΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ

> Η θυμησή σου ποτίζει επιτέλους τά ξερά μας χείλη καί τά καθαρίζει από τήν αλμύρα, σάν "τό αγαπάτε τό πράσινο" στό δημοτικό πάρκο πού τό φύτεψαν καί τό εγκατέλειψαν εκεί γιά νά πεθάνει από ξηρασία καί τώρα δέχεται μέ λύτρωση τήν μπόρα πού τού δίνει "παράταση ζωής".
> Καλπάζει ο νοτιάς μέ 15χρονών ταχύτητα ρίχνεται πάνω από τά βράχια καί τήν προβλήτα καί σέ ξαναφέρνει κοντά μας πάνω σέ σπασμένη σανίδα,ότι απέμεινε από τήν βάρκα τού μετανάστη πού τό ταξίδι του σταμάτησε από μιά σφαίρα στήν ταραγμένη βρώμικη καί σάπια θάλασσα, πού έλεγε κι ο Σαββόπουλος...
> Τής θάλασσας πού μάς επιστρέφει εκτός από τίς κονσέρβες,τά χαρτιά,τά μπουκάλια καί τό πετρέλαιο πού τής άδειασε η "παραγωγική" βουβή ζωή μας,καί τόν κάλυκα από τήν σφαίρα πού σταμάτησε πάνω σου στίς 6 Δεκέμβρη, Αλέξανδρε.
> Αδεια γιά σένα πιά,γεμάτη όμως καί έτοιμη ξανά,αυτή τήν φορά γιά όλους,όλες εμάς....
> Υπάρχουν πολλών ειδών σφαίρες Αλέξανδρε...
> Ακούγεσαι από μακριά,σάν τό βουητό πρίν τόν μεγάλο σεισμό πού θέλει νά ανοίξει μέ τά στήθια του τήν Γή,νά ζητήσει νά χορέψουμε μαζί του τά πρωτοτράγουδα τής μάνας,τόν ήχο από τά πρώτα άτσαλα βήματα στήν στράτα γιά τόν "όμορφο κόσμο,αγγελικά πλασμένο"...καί μετά στήν αγκαλιά τού πατέρα στήν μέση τού ουρανού νά τρέχει πότε μέ τόν ήλιο καί πότε μέ τό φεγγάρι,νά μήν κουράζεται ποτέ νά ανοίγει καινούργια κάθε φορά μονοπάτια μέσα από τά σύννεφα...
> Τί περίεργο μέσα σέ 15χρόνια, η ίδια αγκαλιά νά σηκώνει τό γέλιο σου μέχρι τ΄άστρα καί η ίδια νά σκεπάζει μέ χώμα τό ξαφνικό σου "άχ" στόν δρόμο....
> Κάπως έτσι αρχίσανε όλα γιά τούς περισσότερους από εμάς,μόνο πού εμείς σταθήκαμε πιό τυχεροί από σένα, ζούμε,έτσι λέμε ακόμη καί "κλαίμε" καί "τιμάμε" τούς πεθαμένους γιά τίς "ανάγκες",τούς "σκοπούς" καί τίς "φλόγες" τής "εξέγερσης".
> Τό κύμα φέρνει τήν φωνή σου απ΄τά ανοιχτά, σάν τήν στάχτη από τήν Πάρνηθα,τόν Υμηττό ή τήν Πεντέλη πού μπαίνει κάθε καλοκαίρι στήν Αθήνα τήν "διαμαντόπετρα" τής εξάτμισης καί τής πύρινης ασφάλτου τό "δαχτυλίδι".
> Απόψε η νύχτα δέν έχει φεγγάρι γιά ερωτευμένους καί Σαββατοκύριακο στό σφαγείο τής παραλιακής ,όλη η εικόνα παγώνει στό άκουσμα απ΄ τό ουρλιαχτό πού πρόλαβε νά βγεί από τό στόμα τού τελευταίου σου Δεκέμβρη.
> Μπορώ νά τό δώ Αλέξανδρε,τό σημάδι πού μού δείχνεις πού άφησε η σφαίρα ,μιά τόσο δά μικρή σφαίρα αλήθεια πώς χώρεσε καί μπήκε σέ μιά τόσο μεγάλη καί δυνατή καρδιά?

> Ξέρεις Αλέξανδρε,δέν θέλω νά σού πώ ψέμματα...
> Θέλω η θανάσιμη πληγή σου νά κλείσει,νά μήν τήν κρατήσουμε ανοιχτή γιά νά ξεπλένουμε τά χέρια μας από εκδίκηση καί μίσος,θέλω νά σέ αφήσουμε ήσυχο νά θρηνήσεις εσύ καί οι δικοί σου τόν τελευταίο σου Δεκέμβρη....
> Εμείς πού είμαστε ακόμη ζωντανοί καί έχουμε γίνει "επαγγελματίες" στό νά σκυλεύουμε,νά ασελγούμε καί νά φτύνουμε πάνω στήν σωρό καί στούς τάφους τών δολοφονημένων,χρόνια τώρα...ΑΣ ΣΩΠΑΣΟΥΜΕ,ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΔΙΑΔΡΟΜΗ,ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ!
> Κηδέψαμε τήν επανάσταση ,πέρυσι,λίγες ώρες πρίν τήν κηδεία σου,σέ σημαδέψαμε καί εμείς "συμβολικά" μέ όλες τίς "καλές προθέσεις" γιά τήν εκτόνωση καί πραγμάτωση τού αυτοσκοπού μας, είμαστε ικανοί στήν καπηλεία γιατί "ο σκοπός αγιάζει τά μέσα",μάθε το δέν έχουμε λογαριασθεί ποτέ μέ "τόν μπάτσο πού έχουμε μέσα μας κι άς μήν έχει στολή",θά σέ σκοτώνουμε καί εμείς μέ τήν σειρά μας κάθε φορά πού μέ βιά θά χρησιμοποιούμε γιά τό μνημείο τής τυφλής βίας καί τού κοινωνικού πολέμου ,τ΄ονομά σου...
> Αλέξανδρε Γρηγορόπουλε,
> Μήν μάς έχεις εμπιστοσύνη...
> Μήν γυρίσεις πίσω νά κοιτάξεις,συνέχισε μπροστά καί ζήσε τούς επόμενους Δεκέμβρηδες,υπερασπίσου τούς δικούς σου γιατί εμείς θά σέ διαψεύσουμε...
> Κι άν είμαστε κάποτε άξιοι νά συναντηθούν οι δικοί μας μέ τούς δικούς σου, τότε έχουμε μιά ελπίδα νά σέ τιμήσουμε καί νά σέ σεβασθούμε πραγματικά!
> Δέν τό κάναμε αυτό μέχρι τώρα,αλλά δώσε μας μιά δεύτερη ευκαιρία γιατί τό αξίζεις νά σέ δικαιώσουμε στά μάτια όλων τών ανθρώπων πού στίς φλέβες τους έχουν τό δικό σου αίμα καί πάνω από τά κεφάλια τους τριγυρίζει κάθε μέρα καί νύχτα απειλητικά η ίδια σφαίρα από τό Κτήνος τής Εξουσίας καί τής Βαρβαρότητας πού μέ τό περίστροφο πάντα θά ψάχνει γιά νέους στόχους καί θύματα ......
> Γιατί είμαστε τά θύματα,σήμερα ή αύριο,τής ίδιας σφαίρας,τού ίδιου μιλιταρισμού,τής ίδιας βιομηχανίας τών δήμιων τών όπλων πού έχει γραμμένη τήν ζωή όλων τών ανθρώπων,μέ ή χωρίς "στολή",στήν παλιά της τήν σκανδάλη.....

> Σού υπόσχομαι πώς θά σέ τιμήσω απέχοντας από όλο αυτό τό θέαμα,τό "μεγάλο μας τσίρκο" καί τό επετειακό πανηγύρι πού έχει οργανώσει ,ο καθένας από τόν σεχταρισμό του,τήν μυθοπλασία του ή τό κανάλι του,νά "μιλήσει" στό όνομα τής μνήμης σου,

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα

"στά ίδια μέρη,αλλά καί σέ άλλα μέχρι τώρα ξένα κι άγνωστα θά ξαναβρεθούμε...."

Posted by...The Motorcycle boy at 9:42 πμ 3 comments Links to this post

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
Κυριακή, Νοέμβριος 29, 2009

ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ. Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΟΨΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΠΟΨΑΡΑ" ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΗΣ


αγαπητέ φίλε Πάσχο Μανδραβέλλη,

ΤΟ ΝΑ ΠΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΥΚΟΛΟ...
ΤΟ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ,ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ "ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ" ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΥΓΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑ ΟΜΗΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ..........


ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΝΑ "ΕΚΤΕΘΕΙΣ" ΣΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ, ΑΠΑΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ....ΝΑ ΠΡΟΠΗΛΑΚΙΣΕΙΣ Ή ΝΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΕΙΣ!

(νά λές πάλι "καλά"... πού η "γενναιοδωρία" τους δέν σέ "φιλοδώρησε" μέ τόν ίδιο τρόπο όπως στήν περίπτωση τού Πολυζωγόπουλου,τού καθηγητή Πανούση,τής αστυνομικού πρίν λίγες μέρες στά Εξάρχεια μέ "μερικές κλωτσιές" ή σάν τήν δική μου περίπτωση παλαιότερα, στά Προπύλαια,τόν Νοέμβρη τού 2003...καί αρκετά άλλα γεγονότα πού τά ονόματα μόνο αλλάζουν στά εδώλια τής "επαναστατικής" φαιοκόκκινης ιεράς εξέτασης)

Διάβασα στό athens.indymedia (πού συμφωνώ μαζί σου,η διαφωνία μέ απόψεις καί μεθόδους πού καταγράφονται στήν ιστοσελίδα δέν σημαίνει πώς θά πρέπει νά υπάρξει ίχνος συναίνεσης σέ κάθε προτροπή ή πρόθεση γιά τήν παύση τής λειτουργίας του στό διαδίκτυο)-όσο μπόρεσα νά αντέξω αυτή τήν υπεράσπιση τού τρόμου καί τού πολιτικού χουλιγκανισμού, πού αυτοαποκαλείται,νισάφι πιά... καί ..."αναρχία" ή "αντιεξουσία"-από κάποιους "ευαίσθητους" σχολιαστές πού ορίζουν σάν κυριαρχία μόνο τήν βία τής εξουσίας εναντίον τους καί όχι τήν βία τήν δική τους εναντίον προσώπων πού "δέν επιτρέπεται" νά έχουν δικαίωμα καί πρόσβαση στόν χώρο τής πολυφωνίας(πού είναι ότι πολύτιμο μάς έμεινε τελικά από τόσους αγώνες πού έχασαν τό νόημα καί τήν ουσία τους....).
Ερχόμαστε σέ αυτά πού συζητούσαμε καί στό τηλέφωνο μετά τήν "φιλοσοφική παρέμβαση" εναντίον σου στήν Νομική...

Στήν απόχη τού φασισμού θά φθάσουμε όπως καί νάχει,πολύ γρήγορα μέ αυτές τίς πρακτικές πού έχουν αμαυρώσει έως εξαφανίσει τό αγνό αναρχικό πρόταγμα γιά τό δικαίωμα νά μιλάς(καί νά αντιμιλάς) χωρίς τό κίνδυνο νά φθάσεις στήν εντατική ή στό νεκροταφείο....
Μιλάμε γιά φασίζουσες αντιλήψεις πού πολύ φοβάμαι πώς άν άλλαζε αύριο η κοινωνία(καί δέν θέλω νά αλλάξει γιά νά διαδεχθεί ο ένας δήμιος τόν επόμενο) θά στήνανε μέ χαρά κρεματόρια καί στρατόπεδα γιά όλους τούς "εχθρούς τής επανάστασης",αφού τό προταγμά τους είναι "πόλεμος κατά πάντων" βασισμένο πάνω στόν αυτοσκοπό τής εκδίκησης καί τής καταστροφής πού "επικοινωνεί" μόνο μέ τήν οργή αδιαφορώντας γιά τήν δημιουργία ενός άλλου Κόσμου πού είναι "εφικτός" μέχρι εκεί πού δέν ξεπερνά τό σύνθημα καί τήν φρασεολογία!

Είναι πράγματι τραγικό η αστική δημοκρατία(μέ όλη της τήν βαρβαρότητα ,τό άδικο καί τόν αυταρχισμό πού περιέχει σάν πολιτικό σύστημα)νά φαίνεται ώρες-ώρες στά μάτια μας, πολύ πιό "ηθική" καί "δίκαιη" μπροστά στόν μηδενισμό καί στήν απολυτότητα "αντιεξουσιαστικών" ταγμάτων εφόδου καί αστυνομίας τής σκέψης.....

Φυσικά έχεις τήν αλληλεγγύη μου αφού γνωρίζεις πώς είμαι εχθρικός απέναντι σέ κάθε ενέργεια πού απαξιώνει,τρομοκρατεί,λογοκρίνει ή φιμώνει κάθε δημόσιο διάλογο καί εμποδίζει τήν διακίνηση απόψεων,σέ κάθε "πρωτοπορία" πού θεωρεί ανίκανη τήν κοινωνία τών πολιτών νά απαντήσει μέ τήν δική της φωνή,νά αποδεχθεί ή νά απορρίψει τόν κάθε Μανδραβέλλη , παρά μόνο τό "θέσφατο" καί "αλάθητο" τής "πεφωτισμένης σέκτας" πού μιλά στό όνομα τού "ορθόδοξου πολιτικού δρόμου"...

Κάθε ενέργεια(μέ αυγά ή χωρίς αυγά...)πού προσβάλλει τήν αξιοπρέπεια καί τήν προσωπικότητα κάθε ανθρώπου πού θέλει νά εκφράσει σκέψεις,κείμενα,γνώμες καί ιδέες οφείλουμε νά παίρνουμε σαφή θέση απέναντί της,νά "προκαλούμε" τήν αυτοκριτική καί τόν προσανατολισμό στίς γόνιμες αντιστάσεις πού θά σημάνουν τό τέλος τής "εγγραφής μελών καί οπαδών" στό "κλάμπ" τού ολοκληρωτισμού καί τής "επαναστατικής καθαρότητας"!
Χθές η στάχτη τών βιβλιοπωλείων,ο εμπρησμός στό "Ρεσάλτο",η επίθεση στόν Γιάννη Πανούση,στόν Γεράσιμο Σαπουντζόγλου στήν ΑΣΟΕ καί άλλους καθηγητές στά πανεπιστήμια, η επίθεση τών "υπερπατριωτών" μέ σπρεϊ στόν ηθοποιό Πάνο Moυζουράκη, η "ειρηνική" διάλυση τής παρουσίασης τού "ανθελληνικού" βιβλίου τού Βασίλη Γκουρογιάννη γιά τίς σφαγές στήν Κύπρο από τό εθνικιστικό μίσος,τά αυγά στήν Σώτη Τριανταφύλλου μέ τήν "συμβουλή" νά "τραβήξει γιά τό Κολωνάκι",σήμερα στόν δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλλη πού είναι "τσιράκι" τού Αλαφούζου καί τού νεοφιλελευθερισμού,.....αύριο ποιός ή ποιά θά έχει σειρά?
Πάσχο Μανδραβέλλη, άν "τά βάλουμε κάτω" θά βρεθούμε σέ άλλα κοντά καί σέ άλλα μακριά αλλά έχω τήν αίσθηση πώς.......

Ο δρόμος γιά τήν ελευθερία,πράγματι,είναι μακρύς ακόμη.

Σάν ατέλειωτος χειμώνας πού έχει "κόψει" σύριζα τά πόδια τής Ανοιξης....
Τής Ανοιξης όλων μας, εννοώ.......

όπως καί νάχει,ο αναρχισμός δέν θά συναντηθεί ποτέ μέ τόν φασισμό καί ούτε θά έχει τήν κατάληξη τών υπόλοιπων (.... )-ισμών....

μέ εκτίμηση καί αλληλεγγύη
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
18/11/09

ΥΓ/Μού είπες επίσης,στό τηλέφωνο, πώς ακούσθηκε κάποιος από τούς "φρουρούς τής επανάστασης" νά λέει στούς άλλους, μπροστά στήν αντίδραση τών φοιτητών καί τών ατόμων πού συμμετείχαν στήν εκδήλωση,πώς "πάμε νά φύγουμε,δέν έχουμε κοινό"....
Δηλαδή Πάσχο,άν είχαν "φιλοθέαμο κοινό" καί υποστήριξη τί θά έπρεπε νά γίνει?Νά σέ λυντσάρουν ή καί νά σέ σκοτώσουν ακόμη?.....



Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ
από τόν Πάσχο Μανδραβέλλη


Αριστερά της Αριστεράς δεν υπάρχει η Δεξιά, όπως πίστευε ο Χαρίλαος Φλωράκης. Υπάρχει η ακροδεξιά, που όλο και πιο συχνά συναντιέται με την ακροαριστερά. Οχι μόνο για να δίνουν μάχες με καδρόνια και πέτρες στο κέντρο της Αθήνας, αλλά με κοινές επιθέσεις σε όσους όσους προσπαθούν να υπερασπιστούν το δικαίωμα καθενός να λέει ότι του καπνίσει.

Οπότε είναι φυσικό η Χρυσή Αυγή να συμφωνεί με τις παρεμβάσεις του "Αντιεξουσιαστικού Κινήματος".

«... Να υπενθυμίσουμε πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος έχει καταφερθεί πολλές φορές εναντίον του Εθνικισμού... τέτοιος που είναι και λίγα αυγά έφαγε!»


Ή όπως έγραφε ένας σύντροφός τους της άλλης πλευράς:

«O τύπος έχει γράψει τις άπειρες αθλιότητες και φιλοδωρείται μόνο με αυγά .. και μόνο δύο. Αυτή είναι η ηθική ανωτερώτητα του α/α χώρου.»


Δεν είναι απλώς μια εκπληκτική η σύμπτωση νεατερντάλιων απόψεων. Είναι μια έκφραση μιας βασικής διαχωριστικής γραμμής σήμερα στις δυτικές κοινωνίες. Υπάρχουν οι φίλοι της ελευθερίας και οι εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας. Οι τελευταίοι μοιάζουν ότι αντιπαλεύει ο ένας τον άλλο, αλλά στην ουσία τακιμιάζουν. Όχι μόνο στις πρακτικές, αλλά και στις απόψεις...

Posted by...The Motorcycle boy at 4:56 μμ 1 comments Links to this post

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΤΟΥΣ "ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ"
Παρασκευή, Νοέμβριος 20, 2009

Η ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΟΣΟ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

κ.Χρυσοχοϊδη,

Διάλεξα "σκόπιμα" τήν μέρα πού συμπληρώνονται 36χρόνια μνήμης γιά τούς αγώνες μιάς γενιάς πού ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ , νά γράψω ένα κείμενο απευθυνόμενο κυρίως πρός τό προσωπό σας καί τήν ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΑΣ στήν περιοχή τών Εξαρχείων.
Διάλεξα "σκόπιμα" αυτή τήν ημέρα πού η μνήμη της έχει υποφέρει καί αμαυρωθεί τόσο από τίς "τιμές" καί τά "στεφάνια" τής εξουσίας,αλλά καί τόσο εξ΄ίσου από τόν ελιτισμό τής ένοπλης "πρωτοπορίας" πού λέκιασε τήν σημασία καί αξία αυτής τής ημέρας μέ τήν γιάφκα τής "αυτόκλητης δικαιοσύνης καί τιμωρίας"...

Είναι αλήθεια πώς η γενίκευση καί η κατηγορία τής συλλογικής ευθύνης ξεμακραίνει τούς ανθρώπους από τήν ουσία τής ζωής καί τούς παραδίδει θύματα στό θέαμα καί στό ανούσιο.
Αποδείξατε μέσα σέ λίγες μέρες πώς αυτή σας η πορεία έχει από τό ξεκινημά της (καί παρά τόν λαϊκισμό τής μετονομασίας της σέ "προστασία τού πολίτη") τίς περισσότερες πιθανότητες νά σμίξει μέ τόν αυταρχισμό καί τόν σοσιαλφασισμό παρά μέ τίς ιδέες τού κοινωνικού σοσιαλισμού από τίς οποίες είσαστε τώρα αλλά καί στό παρελθόν...στό αντιθετό τους ρεύμα!
Εκμεταλλευθήκατε τήν τυφλή δράση τού ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ πού δημιουργεί στήν περιοχή αλλά καί στό κίνημα γενικότερα τόν διάδρομο προσγείωσης τών "επιχειρήσεων αρετής" τών σωμάτων καταστολής καί βάλατε στήν καραντίνα τήν συνοικία τών Εξαρχείων ανασύροντας ξανά από τό αρχείο τής ψυχολογίας τού Κράτους παλιές δοκιμασμένες "συνταγές" πού ρίχνουν λάδι στήν φωτιά τών οξυμένων ζητημάτων.

Σήμερα πού η νεολαία καί οι εργαζόμενοι είναι στούς δρόμους τής περιοχής γιά νά τιμήσουν τούς νεκρούς τού ΄73,τούς νεκρούς Κουμή καί Κανελλοπούλου τής επετείου τού ΄80,τόν Μιχάλη Καλτέζα τής επετείου τού ΄85 καί σέ λίγες μέρες τόν εκτελεσμένο Αλέξη Γρηγορόπουλο τού περασμένου Δεκέμβρη.
Καλά,αυτοί οι συμβουλοί σας,φίλοι σας "αντιεξουσιαστές" εκεί στό υπουργείο,πού τελικά σάς είναι χρήσιμοι όταν δρομολογούν κινήσεις καί μεθόδους πού αναπαραγάγουν συνέχεια τό κοινωνικό αδιέξοδο καί οδηγούν τόν δήμιο νά στήσει τό ίδιο σκηνικό προξενώντας βία,αίμα καί πόνο σέ όλες τίς πλευρές?

Γιατί εγώ ξέρω κ.Χρυσοχοϊδη πώς ο σοσιαλισμός αναγνωρίζει πώς τά όποια κοινωνικά προβλήματα πού προκύπτουν (καί θά προκύπτουν πιθανά σέ κάθε μορφής κοινωνία,τίποτα δέν θά είναι ποτέ τέλειο...) στήν άκρη,στήν μέση ή σέ όλη τήν πολιτεία,λύνονται από τούς ίδιους τούς κατοίκους καί πολίτες καί ΟΧΙ από τίς κλούβες τής αστυνομίας,τούς ασφαλίτες καί τήν ομάδα "Δέλτα" οι οποίοι ξεπερνούν αρκετές φορές μέ άνεση τά "θεσμικά όρια" πού έχει θέσει η αστική δημοκρατία καί συμπεριφέρονται πολλοί από αυτούς ως ΚΤΗΝΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ πού εσείς έχετε τήν ψευδαίσθηση πώς θά "εξημερώσετε" καί θά "εκδημοκρατήσετε".
Οι αποφάσεις,πολλές φορές,άστοχα καί επικίνδυνα παίρνονται μέσα σέ λίγες ώρες "εν θερμώ" καί "εν ψυχρώ" καταλήγουν σέ αποτυχία καί ανοίγουν κι άλλα προβλήματα καί τραγωδίες στίς κοινωνίες!
Αυτό φαίνεται πώς τό έχετε προσπεράσει ή ξεχάσει καί άς έχετε καί "επαγγελματική εμπειρία" καί γνώση!

Σάς είπα καί στήν αρχή πώς οι γενικεύσεις οδηγούν αναπόδραστα στήν παγίδα τής απόλυτης αλήθειας καί τού φασισμού!
Επειδή αποψή μου είναι πώς όλοι οι μπάτσοι δέν είναι γουρούνια-δολοφόνοι,πώς όλοι οι δημοσιογράφοι δέν είναι αλήτες καί ρουφιάνοι,πώς όλοι πού δηλώνουν "αναρχικοί" ή "αντιεξουσιαστές" δέν σημαίνει πώς είναι καί αναρχικοί καί αντιεξουσιαστές...,

Θέλοντας νά υπερασπισθώ τήν αλήθεια μου καί μόνο,

πού δέν έχει δύο μέτρα καί δύο σταθμά γιά τήν βία τού θεάματος πού θέλει νά υπηρετήσει η όποια εκφρασή του καί εκπροσωπησή του είτε αυτή είναι τό περίστροφο τού Κορκονέα ή τού Μελίστα,είτε αυτή είναι τού σεχταρισμού καί τού συνομωτισμού πού αντιλαμβάνονται ως "επανάσταση μέσα στήν επανάσταση" οι διάφοροι πυρήνες καί μηδενιστές τού "αντάρτικου πόλης"...,

πού δέν αρνείται νά "παρασυρθεί από εξισώσεις θύτη καί θύματος" θεωρώντας πώς τήν ίδια μισανθρωπιά,αποκτήνωση καί φασισμό έχει τόσο τό χέρι πού έκοψε τήν ζωή τού Αλέξη Γρηγορόπουλου τόν περασμένο Δεκέμβρη καί τόν στέρησε από τούς δικούς του,όσο καί εκείνο πού έκοψε τήν ζωή τού αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα τό καλοκαίρι τού 2009 στά Πατήσια,στερώντας τον από τό 9χρονο παιδί του...,

πού δέν έχει επιλεκτικές ευαισθησίες πού χαρακτηρίζουν στό συνολό της τά όργανα καί τούς διαχειριστές τής εξουσίας,τήν αλήθεια μου πού δέν θά είναι ποτέ μέ τό μέρος τής ΠΟΙΝΗΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ,τήν αλήθεια μου πού δέν είναι "ανώτερη" από τίς χιλιάδες ή εκατομμύρια άλλες τού Κόσμου...,

κ.Χρυσοχοϊδη,
Επειδή θεωρώ πώς καμμία ζωή δέν είναι λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμη από τίς υπόλοιπες καί πώς οι αγώνες δέν δίνονται πάνω στήν παραφροσύνη τής "παράπλευρης απώλειας" καί τού μιλιταρισμού πού μέ τό "μάτι" τής σφαίρας διακρίνει παντού εχθρούς καί στολές...,

Επειδή είμαι αναρχικός καί "δέν εκτελώ τήν ηθική","δέν στρέφομαι εναντίον όλων" καί δέν απαξιώνω τήν υπόλοιπη κοινωνία γιατί πιστεύω πώς έχει γνώμη καί παλεύω γιά νά έχει γνώμη,νά διεκδικεί τόν χαμένο της χρόνο καί χώρο καί νά στεριώσει η συλλογική στάση γόνιμης αντίδρασης απέναντι σέ κάθε εξουσία...,

Σάς προτείνω
η "αντιεξουσία" σας νά αποσύρει τά όποια "καινοτόμα" σχεδιά της από τά Εξάρχεια γιατί αναπτύσσονται ολέθριες σχέσεις μέ τά δημοκρατικά καί ατομικά δικαιώματα (πού εσείς ο ίδιος τονίζετε στίς εξαγγελίες σας ως υποστηρικτής τους) μέ τό ενδεχόμενο νά κυλήσουν όλα ξανά καί ξανά στόν φαύλο κύκλο τής βαρβαρότητας πού δέν υπολογίζει τήν αξία,τήν ελευθερία καί τήν αξιοπρέπεια τής ανθρώπινης ύπαρξης!

ενάντια στήν εξουσία,εκμετάλλευση,αδικία καί βία από άνθρωπο σέ άνθρωπο

Αθήνα 16/11/09
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
erozer2000@yahoo.gr

Posted by...The Motorcycle boy at 9:11 πμ 5 comments Links to this post

ΤΟ ΒΟΥΒΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Πέμπτη, Νοέμβριος 12, 2009

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ,19/11/09,ΣΤΗΝ ΧΙΟ,Η ΕΞ ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΔΙΚΗ(δύο φορές) ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ



Την Πέμπτη, 19/11/2009, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χίου εκδικάζεται η υπόθεση της συναδέλφου Αγγελικής Χατζηδημητρίου.

Πρόκειται για δίκη εξ αναβολής(δύο φορές) από την 29/1/2009 καί 18/6/09.

Κατηγορούμενοι είναι ο υπάλληλος της εταιρείας σεκιούριτι που εμπόδισε βίαια την είσοδο της Αγγελικής στο χώρο του εργοστασίου της ΔΕΗ για την πραγματοποίηση ρεπορτάζ το πρωινό της 8ης Απριλίου 2006 όταν είχε εκδηλωθεί φωτιά στο χώρο.

"....Εκεί τράβηξε απότομα και δυνατά, με βία και επανειλημμένα τον ιμάντα του σακιδίου της κάμερας που είχε περασμένη χιαστί στο λαιμό της και τη φωτογραφική μηχανή. Εξαιτίας αυτών των απότομων και δυνατών τραβηγμάτων ήταν να υποστεί –όπως φάνηκε εκ των υστέρων- «ισχαιμική βλάβη στο αριστερό ημιμόριο της γέφυρας, διαχωρισμό δεξιάς σπονδυλικής αρτηρίας και απόφραξη της βασικής αρτηρίας προφανώς από θρόμβο από το διαχωρισμό...»

Επίσης κατηγορούμενοι είναι και 4 γιατροί του νοσοκομείου Χίου για την αμέλεια που επέδειξαν στην άσκηση του ιατρικού τους καθήκοντος κάνοντας διάγνωση καταρχήν για νευρικό σοκ και εν ανησυχία παρατώντας την, χάνοντας πολύτιμο χρόνο μέχρι να διακομισθεί με πτήση ΕΚΑΒ για Αθήνα και σε νε νευρολογική κλινική..

Συγκεκριμένα οι κατηγορίες έχουν ως εξής:

1) Βαριά σωματική βλάβη μη σκοπούμενη ...... (άρθρα 27 παρ. 1, 28, 29, 310 παρ. 1, 2 σε συνδ. με άρθρο 308 παρ. 1 ΠΚ)
2) Παράβαση αρθρ. 6 παρ. 1 και 8 παρ. 1 στοιχ. δ’ Ν. 2518/1997
3) Σωματική βλάβη από αμέλεια από υπόχρεους σε ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή, τελεσθείσα δια παράλειψη κατά παραυτουργία (άρθρα 15, 28 περίπτωση πρώτη, 314 παρ. 1 εδάφ. α’, 315 παρ 1 εδάφ. β’ ΠΚ).


Η σημερινή κατάσταση της Αγγελικής, στα 43 της χρόνια;

τετραπληγία καθώς δεν έχει κίνηση στα άνω και κάτω άκρα,
τρέφεται μέσω γαστροστομίας,
αναπνέει μέσω τραχειοστομίας,
παρουσιάζει οστεοποιήσεις, αφωνία, αδυναμία κατάποσης, κλινικά συμπτώματα που συνιστούν το σύνδρομο “Locked in”, όπου παρατηρείται πλήρη διαύγεια, θυμητικό κλπ.
Επικοινωνεί με τα μάτια, ανοιγοκλείσιμο ματιών για να απαντά «ναι»-«όχι» και να διαλέγει γράμματα ώστε να σχηματίζει λέξεις- φράσεις...

Επίσης χρησιμοποιεί με αρκετή δυσκολία ηλεκτρονικό υπολογιστή, εκμεταλλευόμενη τη μικρή κίνηση των δαχτύλων δείκτη & μεσαίου του αριστερού χεριού. Πρόκειται για ειδικό πρόγραμμα που τη βοηθά να επικοινωνεί ειδικά με τα παιδιά της.


ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ


ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 0026-0142-98-0100646366(EUROBANK)ΣΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ

Είναι τό άλλο Πολυτεχνείο τών εργατικών "ατυχημάτων".Εκατοντάδες θύματα,νεκροί καί ανάπηροι στήν σκαλωσιά τής βαρβαρότητας,στήν τάφρο καί στό καυτό μέταλλο τής εργασιακής "ειρήνης".

Η Αγγελική,η Κούνεβα,τά αδέλφια από τήν Σωληνουργία Κορίνθου,από τήν Λάρκο,από τό Πέραμα...

Εχουν περάσει τρισήμισυ χρόνια από εκείνο τό τραγικό πρωϊνό στό εργοστάσιο τής ΔΕΗ(8/4/06), στό Κοντάρι τής Χίου,όταν μέ αφορμή ένα βραχυκύκλωμα πού προκάλεσε διακοπή ηλεκτροδότησης στό νησί η δημοσιογράφος Αγγελική Χατζηδημητρίου κατά τήν διάρκεια επιτόπιου ρεπορτάζ γιά τό συμβάν παρεμποδίσθηκε καί χτυπήθηκε από τόν φύλακα-σεκιούριτυ του εργοστασίου.

Μεταφέρθηκε στό νοσοκομείο τής Χίου καί μετά από εγκληματική καθυστέρηση(15 ολόκληρες ώρες),αδιαφορία καί αβλεψία τού ιατρικού προσωπικού,διαπιστώθηκε πώς είχε υποστεί ισχυρό εγκεφαλικό επεισόδιο πού στήν πορεία προκάλεσε σημαντικές οργανικές βλάβες.

Τρισήμισυ χρόνια η συντρόφισσα εργαζομένη Αγγελική Χατζηδημητρίου συνεχίζει νά βρίσκεται καθηλωμένη μέσα στήν σιωπή,τρισήμισυ χρόνια η Αγγελική αγωνίζεται μέ πείσμα ενάντια στήν τρομοκρατία ενός συστήματος πού συνθλίβει ζωές,σώματα καί ψυχές,τρισήμισυ χρόνια κρατά ο μαρτυρικός ανήφορος τής Αγγελικής στήν αναζήτηση τής ελπίδας παλεύοντας καί προσδοκώντας γιά τήν θεραπεία στίς νοσηλευτικές μονάδες καί στά ειδικά κέντρα σέ Ελλάδα καί εξωτερικό.

Στήν δίκη πού αρχίζει τήν Πέμπτη 19/11/09(μετά από δύο αναβολές μέχρι τώρα),στήν Χίο,απαίτηση τής οικογενειάς της,όλων τών εργαζομένων καί όλης τής κοινωνίας είναι νά λάμψει επιτέλους η αλήθεια γιά όλα όσα έγιναν στίς 8/4/06 στό εργοστάσιο τής ΔΕΗ καί στό νοσοκομείο τής Χίου καί νά τιμωρηθούν όλοι εκείνοι πού είναι υπεύθυνοι γιά τήν σημερινή κατάσταση τής σωματικής καί ψυχικής της υγείας.

Εκφράζοντας άλλη μιά φορά τήν συμπαραστασή μας στήν Αγγελική έχουμε προχωρήσει εδώ καί αρκετό καιρό στήν έμπρακτη αλληλεγγύη συγκεντρώνοντας στόν λογαριασμό 0026-0142-98-0100646366(eurobank)όποιο χρηματικό ποσό μπορεί ο καθένας νά καταθέσει συμβάλλοντας, όσο μπορούμε,στά τεράστια έξοδα καί δαπάνες γιά τήν αποκατάσταση τής υγείας της.



ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ



ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ



"Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης" στόν νότο

αναρχική πρωτοβουλία από νότια τής Αθήνας,Κόρινθο,Πάτρα καί Αίγιο



9/11/09

erozer2000@yahoo.gr