Η εντολή- μόλις πριν από λίγες ημέρες- του οικονομικού επιτελείου προς τις εφορίες να επισπεύσουν πλειστηριασμούς και κατασχέσεις έχει θορυβήσει πλήθος οφειλετών του Δημοσίου. Οσοι χρωστούν σε τράπεζες ποσά ως 200.000 ευρώ αγωνιούν καθώς λήγει στις 30 Ιουνίου η εξαμηνιαία αναστολή των πλειστηριασμών. Την ίδια στιγμή ο συμβολαιογραφικός κόσμος μιλάει για αύξηση των πλειστηριασμών από ιδιώτες το 2010, ενώ η Εθνική Ομοσπονδία Προστασίας Καταναλωτών- Δανειοληπτών παρουσιάζει στοιχεία του 2009 (τα πλέον πρόσφατα) κάνοντας λόγο για «πλημμυρίδα απαιτήσεων» σε δικαστήρια της χώρας που πνίγει χιλιάδες νοικοκυριά.
Στο Ειρηνοδικείο κάθε Τετάρτη παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος «χάνω το σπίτι μου». Από τους πλειστηριασμούς, στο εξαθλιωμένο κτίριο της οδού Σταδίου, λείπουν οι κύριοι πρωταγωνιστές, οι ιδιοκτήτες των ακινήτων. Λείπουν και τα «κοράκια». Το πλαφόν που έχει τεθεί τα τελευταία χρόνια και θέλει την πρώτη προσφορά να είναι ίση με την αντικειμενική αξία του ακινήτου τα έδιωξε μακριά από τους οφειλέτες- θύματα άστοχων επιλογών, λανθασμένων χειρισμών. Λείπουν οι εντάσεις, οι καβγάδες, οι ξυλοδαρμοί. Τους βασικούς ρόλους παίζουν συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές και «επενδυτές» - υπό το βλέμμα του Ιησού που «κρέμεται» στον τοίχο.
Ε να πολυτελές ακίνητο στην Ανω Βούλα γίνεται στόχος για τρεις από αυτούς που «χτυπούν» στο όνομα εκείνου με το πιο καθαρό πρόσωπο. Απέναντί τους, μεγάλη ιδιωτική τράπεζα. «Και ένα ευρώ...» είναι η μόνιμη απάντηση-τακτική, με το κομπιουτεράκι στο χέρι, σε κάθε προσφορά του τραπεζικού υπαλλήλου. Φοιτητές της Νομικής περνούν από τη θεωρία στην πράξη παρακολουθώντας τα «χτυπήματα»- ήταν ιδέα της ΔΑΠ να έρθουν μέχρι εδώ. Κοιτάζουν με έκπληξη τον πλειστηριασμό, παραδίπλα, των κινητών: κατσαβίδια, τηλέφωνα, ένα παλιό ψυγείο Candy, κομπρεσέρ. Είναι, ευτυχώς, πλήρως παράταιροι με ό,τι συμβαίνει και οι μόνοι που μπορούν ακόμη και γελούν. Σύμφωνα με τον κ. Ευ. Κρητικό, πρόεδρο της Εθνικής Ομοσπονδίας Προστασίας Καταναλωτών- Δανειοληπτών, «πλημμυρίδα απαιτήσεων» βαραίνει χιλιάδες νοικοκυριά. Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία αφορούν το 2009 και αποτυπώνουν κατακόρυφη αύξηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων (αναφέρονται κατά προσέγγιση) σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο.
Στον αντίποδα, τραπεζικοί κύκλοι, εξειδικεύοντας ασφαλώς στον δικό τους χώρο (πλειστηριασμοί από τράπεζες), κάνουν λόγο για κύμα ανάσχεσης το 2010 ως προς την εκτέλεση διαταγών με βάση τρία σχετικά νομοθετήματα. Αναφέρονται μεταξύ άλλων στην απαγόρευση εκτέλεσης διαταγής για οφειλές ως 20.000 ευρώ αλλά και στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου που βάζει φρένο σε πλειστηριασμούς για οφειλέτες ποσών ως 200.000 ευρώ.Το πρόβλημα για τους ενδιαφερομένους είναι ότι το... φρένο ισχύει ως τις 30 Ιουνίου 2010, λήγει δηλαδή στα τέλη του μήνα.
«Αύξηση έχει σημειωθεί στους πλειστηριασμούς από ιδιώτες» τονίζει ο τέως πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών κ. Νίκος Στασινόπουλος. «Η νομοθετική πρόβλεψη για αναστολή των πλειστηριασμών επί έξι μήνεςόσον αφορά τα ποσά ως 200.000 ευρώέχει μειώσει την κινητικότητα των πλειστηριασμών των τραπεζών. Τις προάλλες ψηφίστηκε μάλιστα- μαζί με τα μέτρα λιτότητας- ρύθμιση που επιτρέπει αναδιάρθρωση του χρέους και παράταση του χρόνου αποπληρωμής- δάνεια από Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας και Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων».
Ο κλοιός σφίγγει πάντως ασφυκτικά πια και για τους οφειλέτες του Δημοσίου καθώς το υπουργείο Οικονομικών στην προσπάθεια συγκέντρωσης εσόδων έστειλε πριν από λίγες ημέρες εγκύκλιο προς τους εφοριακούς να επισπεύσουν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ
Παναγιώτης Κονδυλόπουλος
Νοσηλευτής,πατέρας δύο παιδιών
«Κουλούρια πριν από τη βάρδια»
«Δουλεύω νοσοκόμος στο “Αλεξάνδρα” αλλά τα λεφτά δεν φτάνουν και έτσι πουλάω κουλούρια έξω από το νοσοκομείο 4-7 το πρωί, τότε πιάνω βάρδια. Είμαι χωρισμένος, με δύο παιδιά, οι υποχρεώσεις τρέχουν. Πήρα τρία δάνεια: 26.000 ευρώ και 20.000 ευρώ από δύο μεγάλες τράπεζες και 45.000 ευρώ από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Αγόρασα σπίτι στον Αγιο Νικόλαο, στην Αχαρνών, τώρα κινδυνεύω να το χάσω. Το πρόβλημα είναι το πρώτο δάνειο, δεν μπορούσα να ξοφλήσω ολόκληρες τις δόσεις, κατήγγειλαν τη σύμβαση και κάποια στιγμή μου ζήτησαν και τις 26.000 ευρώ. Προσπάθησα να κάνω διαπραγμάτευση, δεν δέχθηκαν. Τώρα μου τοκίζουν ολόκληρο το ποσό: έχω φθάσει να χρωστάω 5.000 ευρώ τόκο. Εχω αρχίσει δικαστικό αγώνα, αλλά περιμένω να δω και το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριάόπου να ΄ναι ψηφίζεται».
Π. Τ. Καλλιτέχνις
«Το νοσοκομείο... ξέφυγε»
«Η περίπτωση της δικής μου οικογένειας είναι ιδιάζουσα αφού δεν υπήρχε τράπεζα στη μέση αλλά πολύ γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο. Το σπίτι- στον Διόνυσο- έχει ήδη χαθεί στον πλειστηριασμό, ήταν μισοτελειωμένο, πολλά τετραγωνικά, αξίας περίπου 550.000 ευρώ. Μας το πήραν για 80.000 ευρώ, από αυτά υπογραφή είχαμε βάλει στα μισά. Δεν το κλαίω ούτε μέμφομαι κανέναν. Αρρώστησε η μητέρα μου από καρκίνο και έφυγε, αυτό βαραίνει περισσότερο για μένα. Θέλαμε, και εγώ και ο πατέρας μου, να έχει την καλύτερη δυνατή περίθαλψη, να μη ζήσει τις τελευταίες της στιγμές σε ένα άθλιο δημόσιο νοσοκομείο. Υπολογίσαμε αρχικά ότι η νοσηλεία της δεν θα κρατούσε παρά λίγες ημέρες, μετά θα ακολουθούσαν χημειοθεραπείες με επισκέψεις στο νοσοκομείο. Είχαμε υπολογίσει να δώσουμε 15.000-20.000 ευρώ. Κανείς δεν φρόντισε να μας ενημερώσει ότι το πράγμα θα τραβούσε και θα ξέφευγε οικονομικά τόσο πολύ. Ούτε μας κυνηγούσαν να βάλουμε υπογραφές. Η γυναίκα έκανε τη μία επέμβαση μετά την άλλη, ήμασταν καταρρακωμένοι. Μη γράψετε το όνομά μου, ό,τι έγινε έγινε, θέλω να σεβαστώ τη μνήμη της μητέρας μου».
Μαρίνα Κοράκη
Εργάτρια, μητέρα τριών παιδιών
«Η φασαρία για την πιστωτική»
«Ταλαιπωρούμαι καιρό με πλειστηριασμούς, παίρνω παρατάσεις έξι μηνών, τη μία μετά την άλλη, και έτσι το πατρικό μου σπίτι στο Κερατσίνι έχει σωθεί. Πήρα επισκευαστικό δάνειο όταν ακόμη ήμουν παντρεμένη. Η τράπεζα αυτή έδειξε ανθρωπιά, τους πήγα χαρτιά για να τους αποδείξω ότι έχω το ένα μου παιδί σε πρόγραμμα απεξάρτησης και μου έκαναν διακανονισμό. Ούτε αυτά δεν μπορώ να πληρώσω.
Δουλεύω σε εργοστάσιο χρωμάτων, πού να σου φθάσουν 950 ευρώ τον μήνα για να δώσεις τα 400 στην τράπεζα... Η μεγάλη φασαρία γίνεται τώρα για το χρέος της πιστωτικής κάρτας. Εγώ λέω και ξαναλέω ότι το ξόφλησα, αυτοί ζητούν 20.000 ευρώ.
Είμαστε ακόμη στα δικαστήρια».
ΠΡΕΖΑ TV
5-6-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου