ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΆΛΛΟΘΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ...
Δεν λέει να ησυχάσει ο κόσμος. Εκεί που πάει να στεριώσει μια κατάσταση, κάτι συμβαίνει και τον βυθίζει ξανά στην ανησυχία και στην ανασφάλεια. «Είναι σαν να κινείσαι σε κινούμενη άμμο, σαν να επιχειρείς να χτίσεις σε έδαφος σαθρό» δήλωνε προχθές ανώτερο τραπεζικό στέλεχος, από εκείνα που έχουν χάσει τον ύπνο τους τους τελευταίους μήνες.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι την περασμένη Παρασκευή και ενώ εδώ η κυβέρνηση προσπαθούσε να βρει άκρη για το Ασφαλιστικό και να πείσει για τον δυναμισμό του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, τα κακά νέα έφθασαν στην Αθήνα μέσω Βουδαπέστης. Εκεί ο νεοεκλεγείς συντηρητικός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν μετέδωσε ότι η χώρα του αντιμετωπίζει απειλή χρεοκοπίας αντίστοιχη με αυτήν της Ελλάδας.
Σχεδόν αυτόματα ενεργοποιήθηκαν αμυντικά αντανακλαστικά σε όλες τις αγορές του κόσμου, η Ουγγαρία εμφανίστηκε ως η Ελλάδα της Ανατολικής Ευρώπης, οι τιμές των μετοχών υποχώρησαν σημαντικά, στην Αθήνα η πτώση ξεπέρασε το 5%, το ευρώ έσπασε το φράγμα των 1,20 δολαρίων και έδειξε ότι ο επόμενος σταθμός μπορεί να είναι μια σχέση 1: 1 με το αμερικανικό νόμισμα. Επιπλέον αυξήθηκαν δυναμικά οι επενδυτικές τοποθετήσεις στα ασφαλή οικονομικά καταφύγια του κόσμου. Τα γερμανικά ομόλογα έγιναν ανάρπαστα, το ίδιο και τα αμερικανικά, ενώ μαζί με το δολάριο ανατιμήθηκε και το ελβετικό φράγκο.
Ο κόσμος νιώθει ανασφαλής και βάζει τα λεφτά του στις ΗΠΑ, στη Γερμανία και στην Ελβετία, λένε οι τραπεζίτες, επιτείνοντας τα προβλήματα ρευστότητας στον υπόλοιπο κόσμο. Οπως είναι φανερό, ένα τέτοιο περιβάλλον είναι ιδιαιτέρως προβληματικό για τη χώρα μας. Με κάθε ευκαιρία το ελληνικό πρόβλημα έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο και είναι εντυπωσιακό πώς και γιατί δεν κάμπτεται το καθεστώς καχυποψίας, παρ΄ ότι επήλθε η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η ελληνική κυβέρνηση έλαβε τα σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα που ελήφθησαν μεταπολεμικά στη Γηραιά Ηπειρο.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ.Προβόπουλος δεν κρύβει την ανησυχία του. Υπερασπίζεται το γεγονός ότι το πρόβλημα του ελληνικού χρέους καλύφθηκε για τρία χρόνια με τη συμφωνία διάσωσης, αλλά γνωρίζει επίσης ότι μέγα παραμένει το πρόβλημα χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας. Ξέρει ότι οι σημερινές συνθήκες χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών από το ευρωσύστημα δεν θα διατηρηθούν επ΄ άπειρον και αντιλαμβάνεται ότι κάποια στιγμή θα χρειαστεί να βγουν μόνες τους στη διεθνή αγορά.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς προηγουμένως να έχει επανακτηθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Γι΄ αυτόν τον λόγο πιέζει για αποτελέσματα στον δημοσιονομικό τομέα και βεβαίως διεκδικεί την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία ώστε μεσοπρόθεσμα να διαμορφωθούν συνθήκες εισροής ξένων επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα, τα οποία από μόνα τους είναι ικανά να δημιουργήσουν νέο χρήμα και να αλλάξουν συνολικά τις οικονομικές συνθήκες.
ΠΡΕΖΑ TV
6-6-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου