ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ

Ούτε η αποκάλυψη του σκανδάλου της Siemens στα τέλη του 2005 στη Γερμανία δεν πτόησε την εταιρεία, που εξακολούθησε ανερυθρίαστα να προσπαθεί να εντοπίσει πολιτικά και κρατικά στελέχη προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Οπως προκύπτει από την πολυσέλιδη δικογραφία, σχεδόν δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης και λίγους μήνες πριν το «κύμα» σαρώσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, το γραφείο της γερμανικής εταιρείας στις Βρυξέλλες αναζητούσε αξιωματούχους της Ε.Ε. προκειμένου να κάνει ζυμώσεις. Συγκεκριμένα, το υποκατάστημα της Siemens στην έδρα της Ε.Ε. με επιστολή του προς τον Μιχάλη Χριστοφοράκο τον Ιανουάριο του 2007 ενημέρωνε πως «τα όργανα της Ε.Ε. έχουν καταστεί η πιο σημαντική ιδιαίτερη πηγή νομοθεσίας και κανονισμών για τη Siemens, καθώς επηρεάζουν την ανταγωνιστική μας θέση, όχι μόνο στην ενιαία αγορά, αλλά και παγκοσμίως».

Για τον λόγο αυτό, σύμφωνα πάντα με το εσωτερικό έγγραφο, έπρεπε «να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των ενεργειών lobbying της Siemens σε επίπεδο της Ε.Ε. μέσω της ταυτοποίησης των επαφών της εταιρείας με ιθύνοντες στα όργανα της Ενωσης».
Το γραφείο των Βρυξελλών ζητούσε έτσι από τον Μ. Χριστοφοράκο να τους υποδείξει «τα πρόσωπα αναφοράς» βάσει δύο επισυναπτόμενων καταλόγων «των σημαντικότερων παικτών στα όργανα της Ε.Ε. από την περιοχή σας».
Οι κατάλογοι, σύμφωνα με τη δικογραφία, περιείχαν τα ονόματα των Ελλήνων και Ελληνίδων ευρωβουλευτών όλων των κομμάτων, του τότε Ελληνα επιτρόπου Στ. Δήμα, αλλά και υψηλόβαθμων κοινοτικών παραγόντων. Μάλιστα, ζητούσαν από τον πρώην ισχυρό άνδρα της εταιρείας στην Ελλάδα να στείλει τις απαντήσεις του «με κωδικοποιημένο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μόνο» ώστε να μην προσκρούσουν στις διατάξεις του νόμου περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

Με επιστολή του στις 6 Φεβρουαρίου πληροφορούσε το γραφείο των Βρυξελλών ότι «διατηρούμε επαγγελματικές επαφές με τους περισσότερους αξιωματούχους που αναφέρονται στον κατάλογό σας» αλλά εξαιτίας της ισχύουσας νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων «είμαστε ιδιαιτέρως επιφυλακτικοί να δημοσιεύσουμε τόσο λεπτομερείς πληροφορίες».
Υπογράμμιζε πάντως πως «σε ό,τι αφορά διακριτές περιπτώσεις είμαστε ήδη προετοιμασμένοι να προσφέρουμε υποστήριξη σχετικά με οποιαδήποτε πληροφορία απαιτείται για συγκεκριμένες δράσεις και εκδηλώσεις με Ελληνες και Κύπριους ιθύνοντες στα όργανα της Ε.Ε.».
Αν και έως σήμερα τίποτα δεν έχει εντοπιστεί σε βάρος των Ελλήνων και Ελληνίδων ευρωβουλευτών σε σχέση με τη Siemens, γεγονός είναι ότι ελάχιστοι ήταν εκείνοι που με αναφορές και ερωτήσεις τους ασχολήθηκαν με την τεράστια αυτή υπόθεση.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, από τους πρώτους που έθιξε το θέμα με τα «μαύρα ταμεία της Siemens» ήταν ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, νυν βουλευτής και μέλος της εξεταστικής επιτροπής Δ. Παπαδημούλης, που στις 10 Ιανουαρίου του 2010 είχε καταθέσει σχετική ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Παρόμοια ερώτηση κατέθεσε και ο πρώην ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ Γ. Γεωργίου τον Φεβρουάριο του 2008.
Ο κ. Παπαδημούλης επανήλθε με άλλη ερώτηση λίγες ημέρες αργότερα, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Αντίθετα η Ν.Δ., βάσει των υπαρχόντων στοιχείων, δεν έθιξε το θέμα.
Το ΠΑΣΟΚ έθεσε την υπόθεση στα κοινοτικά όργανα, αλλά, όπως προκύπτει, επέλεξε μέσω των ερωτήσεών του να βάλει κατά της κυβέρνησης της Ν.Δ. Παράδειγμα, η ερώτηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος στις 21 Ιουλίου του 2008 «για τη σύμβαση της εταιρείας Siemens με το υπουργείο Πολιτισμού» που αφορούσε προφανώς τους ηλεκτρονικούς μεταφραστές στα μουσεία της χώρας. Ετσι δεν ασχολήθηκε με την «καρδιά» του σκανδάλου, όπως οι υποθέσεις του ΟΤΕ, του ΟΣΕ ή του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων C4Ι. *

ΠΡΕΖΑ TV
14-6-2010

Αντωνης Γαλανοπουλος