ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ 45% ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ

Εως και 45% φθηνότερα θα μπορούσαν να αγοράζουν οι Ελληνες καταναλωτές το ελαιόλαδο, ποσόν που πηγαίνει κατευθείαν στις τσέπες των ιδιοκτητών των σουπερμάρκετ. Από τα 2,30 ευρώ το κιλό που πουλάει ο παραγωγός, η τιμή στο ράφι των πολυεθνικών κολοσσών ανεβαίνει μέχρι και στα 5,20 ευρώ το λίτρο (0,917 του κιλού), αυξάνοντας τα κέρδη των επιχειρηματιών κατακόρυφα και αφήνοντας ψίχουλα στους αγρότες και άδειες τσέπες στους καταναλωτές.
Σύμφωνα με ντοκουμέντα που έχει στη διάθεσή της η «Ε», σε δύο αλυσίδες σουπερμάρκετ, η τιμή του ελαιολάδου αυξάνεται στη μία περίπτωση κατά 35,25% και στη δεύτερη 43,76% σε σχέση με την τιμή του προμηθευτή. Πρόκειται για δύο ετήσιες συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι μεγαλύτερες αλυσίδες της χώρας με εταιρείες ελαιολάδου.
Οπως φαίνεται από το «πλαίσιο συνεργασίας», μόνο και μόνο για να παραχωρηθεί χώρος στα ράφια για τα συγκεκριμένα προϊόντα, το σουπερμάρκετ ζητεί 17,50% έως 18,1% επί του τζίρου, ενώ για πρόσθετη προβολή από 9,5% έως 11,26%. Και η τιμή ανεβαίνει περισσότερο διότι προστίθεται το κόστος των logistics (μεταφορά, αποθήκευση κ.λπ.), καθώς και ποσοστό 2% για τα νέα υποκαταστήματα της πολυεθνικής. Κάτι σαν προκαταβολικό χαράτσι για τα μαγαζιά που πρόκειται να φτιαχτούν στο μέλλον...
Σύμφωνα δε με τις εταιρείες ελαιολάδου, οι προωθητικές ενέργειες που χρεώνουν τόσο ακριβά τα σουπερμάρκετ δεν πραγματοποιούνται σχεδόν ποτέ. «Οι απαιτήσεις τους είναι τεράστιες. Θέλουν μέχρι και 45% κέρδος για να μας βάλουν στα ράφια και χωρίς να υλοποιούν καμιά από τις δεσμεύσεις τους για προνομιακή μεταχείριση των προϊόντων μας» λέει στην «Ε» ο εμπορικός διευθυντής της «Ελαιουργικής», κ. Βαρθολομαίος Σειραδάκης. «Αν όντως θελήσουμε να κάνουμε κάτι πρόσθετο, το κάνουμε μόνοι μας με δικό μας κόστος». Οπως επισημαίνει, το μικτό κέρδος για την εταιρεία του (χωρίς μεταφορικά ή οποιαδήποτε δαπάνη προκύψει από επιστροφές ή καθυστερήσεις) δεν ξεπερνά το 7%».

Για το θέμα είναι ενημερωμένος από τους εκπροσώπους των εταιρειών ελαιολάδου και ο γ.γ. Εμπορίου Στέφανος Κομνηνός, ο οποίος επισήμανε ότι οι συμφωνίες αυτές είναι καταχρηστικές και ότι ήδη είναι σε εξέλιξη διαβούλευση για το θέμα. «Αυτή η πρακτική με τις προωθητικές ενέργειες πρέπει να περιοριστεί, όχι μόνο για να πέσουν οι τιμές αλλά και για να μη δίνεται η ευκαιρία σε κάποιους να παραπλανούν τους καταναλωτές. Μέχρι 25% κέρδος στο σουπερμάρκετ ενδεχομένως να είναι μέσα στα όρια. Από κει και πέρα όμως το 30-40% συνιστά κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης του λιανέμπορου έναντι του προμηθευτή».
Η... ανηφορική διαδρομή της τιμής του ελαιολάδου από το μάζεμα της ελιάς μέχρι το καλάθι της νοικοκυράς έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η τιμή λοιπόν ξεκινά από τον παραγωγό στα 2,3 ευρώ το κιλό. Με 10% επιβαρύνεται από το ελαιοτριβείο και με άλλο τόσο από την ένωση ή τον ιδιώτη που θα κάνει το φιλτράρισμα και τη συσκευασία. Το υπόλοιπο ποσόν, που μάλιστα αντιστοιχεί σε λίτρο και όχι σε κιλό, είναι καθαρό κέρδος της όποιας αλυσίδας το πουλάει.
Η «Ε» απευθύνθηκε σε διαφορες αλυσίδες σουπερμάρκετ στην προσπάθεια αιτιολόγησης της τόσο μεγάλης διαφοράς από τον παραγωγό στο ράφι. Η μοναδική και λακωνικότατη απάντηση ανήκει στην υπεύθυνη Τύπου των Carrefour, κ. Μοτσάκου: «Για τις τιμές υπάρχει το Παρατηρητήριο που τις ελέγχει. Δεν έχω να κάνω κανένα άλλο σχόλιο».

Ενα από τα βασικά είδη διατροφής, που μάλιστα είναι και το βασικό εγχώριο προϊόν, φτάνει στα σπίτια μας υπερτιμολογημένο και σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat («Ε» 29/6) 20% ακριβότερο από το μέσο κοινοτικό όρο. Πρόκειται για τον 7ο υψηλότερο δείκτη στην Ε.Ε., αφήνοντας πίσω τις υπόλοιπες βασικές χώρες παραγωγής ελαιολάδου όπως την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Κύπρο. Ακόμα και χώρες όπως η Γαλλία, η Αυστρία, η Φινλανδία και όλες οι ανατολικές χώρες έχουν φτηνότερο ελαιόλαδο από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, παρόμοια είναι η κατάσταση σε άλλα βασικά προϊόντα διατροφής, όπως το ψωμί το οποίο αγοράζουμε ακριβότερο κατά 17% σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Την πώληση του ελαιολάδου από τους ίδιους τους παραγωγούς, σε ακίνητα που παραμένουν επί χρόνια αναξιοποίητα προτείνει ως λύση ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής» Νίκος Βαλής. «Οι συνεταιρισμοί έχουν σχεδόν σε κάθε πόλη κτίσματα, τα οποία θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε και να δημιουργήσουμε μαγαζιά τύπου "cash and carry" όπου το λάδι θα πωλείται πολύ φθηνότερα και δεν θα υπάρχουν παράλογα καπέλα για τους καταναλωτές».

Της ΛΙΑΝΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΕΖΑ TV
12-7-2010