Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην υπερβολική κατανάλωση κρέατος σε καθημερινή βάση, σε στάδια μάλιστα που καμία φορά αγγίζουν ακόμα και το αφύσικο. Η ανάγκη κρέατος των σύγχρονων κοινωνιών έχει οδηγήσει με τη σειρά της στη μαζική παραγωγή και σφαγή ζώων.
Τα ζώα όπως είναι φυσικό και λογικό σφάζονται στα σφαγεία που λειτουργούν σε κάθε περιοχή. Στη Μαγνησία υπάρχουν ως γνωστόν δύο σφαγεία, αυτά του Βόλου και αυτά του Αλμυρού, τα οποία όμως παραμένουν και τα δύο κλειστά, έχοντας αφήσει έτσι έναν ολόκληρο νομό χωρίς ένα μέρος στο οποίο μπορούν οι κτηνοτρόφοι να σφάξουν τα ζώα τους.
Τα σφαγεία Αλμυρού αρχικά είναι κλειστά εδώ και δύο μήνες περίπου και σε αυτή τη φάση δεν διαφαίνεται η άμεση λειτουργία τους. Τα σφαγεία έκλεισαν μετά από εντολή της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, η οποία σε έλεγχο των εγκαταστάσεων διαπίστωσε διάφορες ελλείψεις.
Ενδεικτικά αναφέρεται πως έχει ζητηθεί να αντικατασταθούν ορισμένα σπασμένα τζάμια, να τοποθετηθούν σίτες σε παράθυρα και να μπει μία παροχή νερού στην είσοδο των Σφαγείων, να βαφτεί μια πόρτα, αλλά πάνω από όλα να ανανεωθεί η άδεια των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Όπως ανέφερε ο Δήμαρχος Αλμυρού Βαγγέλης Χατζηκυριάκος, «σύντομα θα προχωρήσουμε στις απαραίτητες ενέργειες αποκατάστασης των ελλείψεων που έχει διαπιστώσει η Κτηνιατρική» και πρόσθεσε πως σε ό,τι αφορά την ανανέωση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) έχουν κατατεθεί από το δήμο τα απαραίτητα έγγραφα.
«Οι ενέργειές μας για τα Σφαγεία δεν θα σταματήσουν, αφού πρόκειται για βιοτεχνία τροφίμων και οι νέες απαιτήσεις που μπαίνουν συνέχεια από τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς διαρκώς αλλάζουν», επεσήμανε ο δήμαρχος Αλμυρού.
Οι ενέργειες που υποσχέθηκε ο κ. Χατζηκυριάκος ξεκίνησαν να γίνουν και μάλιστα για το λόγο αυτό ο δήμος σκόπευε να αγοράσει ένα φορτηγό-ψυγείο για την προσωρινή μεταφορά των υπολειμμάτων των Σφαγείων σε διαδημοτικό εργοστάσιο στον Τύρναβο, απόφαση όμως που τελικά δεν υλοποιήθηκε και τα Σφαγεία παραμένουν κλειστά.
Το πρόβλημα μέχρι εδώ με το σφράγισμα των σφαγείων του Αλμυρού ήταν αντιμετωπίσιμο. Το δεύτερο και τελειωτικό χτύπημα όμως για τους κτηνοτρόφους ήρθε πριν μια εβδομάδα, όταν και τα σφαγεία του Βόλου έβαλαν λουκέτο, αφήνοντας έναν ολόκληρο νομό χωρίς να υπάρχουν σφαγεία σε λειτουργία.
Αιτία του κλεισίματος των σφαγείων ήταν ότι οι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου, πέντε τον αριθμό, παραμένουν απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες, ενώ δεν έχουν πάρει ούτε το επίδομα αδείας, με αποτέλεσμα από την προηγούμενη Δευτέρα να έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας.
Ενα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που προκύπτει από την παύση λειτουργίας των σφαγείων είναι η αύξηση του κόστους για κτηνοτρόφους και κρεοπώλες.
Αυτή τη στιγμή οι κτηνοτρόφοι της Μαγνησίας, εάν θέλουν να σφάξουν, είναι αναγκασμένοι να μεταβούν στα Σφαγεία Γυρτώνης, στα Τέμπη δηλαδή, που είναι και τα πιο κοντινά, εκτός αν κάποιος επιλέξει να πάει σε άλλη περιοχή.
Ωστόσο το κόστος για να σφάξει τα ζώα του ένας κτηνοτρόφος εκεί είναι τριπλάσιο. «Για να πάω εγώ στη Γυρτώνη να σφάξω χρειάζομαι σχεδόν τα τριπλάσια λεφτά από αυτά που θα ξόδευα αν τη δουλειά μου την έκανα στο Βόλο ή τον Αλμυρό. Καταλαβαίνω τους υπαλλήλους που είναι απλήρωτοι και διεκδικούν τα λεφτά τους, αλλά εμείς πληρώνουμε στο τέλος για τα χτυπήματα που δέχονται δέκα άλλοι κλάδοι», σημειώνει ο πρόεδρος κτηνοτρόφων Μαγνησίας κ. Γεωργαλούσης.
Ο ίδιος προσθέτει πως η οικονομική αυτή επιβάρυνση των κτηνοτρόφων είναι ακόμα ένα χτύπημα στο κλάδο, ο οποίος καρκινοβατεί. «Οι κτηνοτρόφοι αυτή τη στιγμή έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η αγορά φυτοζωούν και είναι αμφίβολο πόσοι συνάδελφοι θα καταφέρουν να κρατηθούν στα πόδια τους και να μην κλείσουν τις κτηνοτροφικές τους μονάδες. Οι ζωοτροφές πληρώνονται χρυσάφι, γάλα και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα όχι μόνο δεν διατηρούν στάσιμες τις τιμές τους, αλλά πέφτουν κιόλας. Το κρέας το ίδιο. Και ενώ δεν μπορούμε να γλυτώσουμε από πουθενά, μας αναγκάζουν να μπούμε και σε τριπλάσια έξοδα από αυτά που είχαμε μέχρι σήμερα για να σφάξουμε. Έλεος πια, ας μας πούνε ότι θέλουν να μας εξοντώσουν ξεκάθαρα να τελειώνουμε», λέει αγανακτισμένος ο κ. Γεωργαλούσης.
Να αναφερθεί εδώ ότι από την ημέρα που έκλεισαν τα σφαγεία του Βόλου ο κ. Γεωργαλούσης υποστηρίζει πως προσπαθεί να βρει κάποιον υπεύθυνο από το δήμο Βόλου για να ενημερωθεί για την εξέλιξη της κατάστασης, ωστόσο δεν έχει καταστεί αυτό δυνατό.
Δεν είναι πολύς καιρός που τα ζώα πέθαιναν στην Κάρλα και έμεναν να σαπίζουν μέσα στα νερά της λίμνης. Τότε οι κτηνοτρόφοι δεν ήταν υπεύθυνοι για την κατάσταση, απλά από τον επαναπλημμυρισμό της λίμνης δεν μπορούσαν να βρουν διαθέσιμο φαγητό, με αποτέλεσμα πολλές αγελάδες να αδυνατίζουν και να πεθαίνουν.
Σήμερα οι κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να σφάζουν μόνοι τους τα ζώα τους μέσα στα ποτάμια, αφού στη Μαγνησία δεν λειτουργούν σφαγεία. Όπως εξηγεί ο κ. Γεωργαλούσης, υπάρχουν ζώα τα οποία χαρακτηρίζονται ως παθητικά. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι επειδή μερικά ζώα αρρωσταίνουν, πρέπει ούτως ή άλλως να σφαχτούν και να σφραγιστούν.
Ωστόσο επειδή οι κτηνοτρόφοι της Μαγνησίας για να σφαχτεί ένα άρρωστο ζώο πρέπει στην κυριολεξία να μεταναστεύουν, δεν είναι λίγοι εκείνοι -καταγγέλλει ο κ. Γεωργαλούσης- που σφάζουν μέσα στα ποτάμια. «Κοιτάξτε, τα πράγματα δεν είναι απλά. Αν ένα ζώο είναι παθητικό, πρέπει να σφαχτεί. Υπάρχουν και έκτακτα περιστατικά τέτοια που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να σφάξουμε το ζώο άμεσα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τι μπορεί να κάνει ο κτηνοτρόφος; Πηγαίνουν και τα σφάζουν λαθραία μέσα στα ποτάμια», λέει ο πρόεδρος των κτηνοτρόφων.
Και αν το βλέπετε σαν κάτι απλό, δεν είναι. Η μόλυνση που μπορεί να προκληθεί σε ένα ποτάμι, χείμαρρο, ο,τιδήποτε και να είναι αυτό, από τη σφαγή ενός ζώου που θα αφεθεί να σαπίσει εκεί μέσα είναι τεράστια…
Αλίκη Φωτιάδου
ΠΡΕΖΑ TV
22-8-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου