Έτσι θα πάει. Αμφιβάλεις; Μάλλον όχι αρκετά… Γιατί αν, τότε θα. Και πάει λέγοντας. Όπως πάει και τώρα. Και εδώ και καιρό.
Λοιπόν! Κοίτα! Έτσι θα πάει σου ξαναλέω! Και το φωνάζω πιο δυνατά πιο πολύ για να το ακούσω εγώ. Δεν είμαστε φτιαγμένοι εμείς για αυτό. Δεν είναι ο άνθρωπος σχεδιασμένος να λειτουργεί με αυτούς τους ρυθμούς και αριθμούς. Εδώ σε έφεραν οι φανταχτερές μέρες και ο παιδικός σου νους. Να ψάχνεις με λαχτάρα τις μυρωδιές εκείνες που σέρνουν τις μάζες πίσω τους για αποδοχή. Χα. Εύκολα. Το κακό δε θέλει μόχθο έτσι και αλλιώς. Είναι σαν τα δάνεια, αργότερα ίσως μετανιώσεις, ίσως και ποτέ όμως. Το κακό δε θέλει μόχθο. Το καλό όμως είναι φτιαγμένο από αυτόν. Το καλό αποτελείτε από αυτήν την αντίθεση. Από πόνο. Που παίρνει λευκό χρώμα όταν τον αφιερώνεις κάπου η σε κάποιον. Θέλω την ελευθερία μου. Όχι πολλά πράγματα. Μόνο αυτά που θα είχα αν ήμουν ελεύθερος! Και πρέπει να μοχθήσω, να πονέσω και να αφήσω τις μυρωδιές για τους άξιους ακολούθους αυτών. Αλλά… νομίζω πως πρέπει να μην ανοίγω την τηλεόραση το βράδυ και το μεσημέρι, για να διαβάσω επιτέλους εκείνο το βιβλίο. Νομίζω πως πρέπει να αφήσω το αυτοκίνητο μου και να πάρω ποδήλατο αλλά…είμαι πολύ εγωιστής ακόμα για να το κάνω αυτό.. Νομίζω πρέπει να αρχίσω να δυσπιστώ ακόμα και για τα αυτονόητα της κοινωνίας αυτής… αλλά είναι η μάνα μου ε… Ποιος θέλει το καλό μου πέρα από μένα; Νομίζω πρέπει να διαβάζω πιο πολύ. Νομίζω πρέπει να αναπτύξω τη κριτική μου σκέψη ακόμα πιο πολύ. Νομίζω πρέπει να μάθω πως ζούσε ο άνθρωπος πριν 100-200-300 χρόνια. Και δε μιλώ για την Ελλάδα. Μιλώ για το απλό και αληθινό που χάνετε ολότελα. Το καφέ χώμα και το πράσινο δέντρο. Τώρα μια οθόνη μπορεί να στα δείχνει όλη μέρα αν θές. Τόσο που δε θα έχεις λαχτάρα να τα μυρίσεις. Τόσο που θα νομίζεις ότι τα ξέρεις και τα έχεις δει κι όλας. Pixels είδες μόνο βλάκα.
Και επειδή αυτό σου αξίζει, έτσι θα πάει. Αμφιβάλεις; Μάλλον όχι αρκετά… Γιατί αν, τότε θα. Και πάει λέγοντας. Όπως πάει και τώρα. Και εδώ και καιρό.
Λ.Βάλτος
ΠΡΕΖΑ TV
4-8-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου