ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ εργαζοµένου της ΔΕΗ που διεκδικούσε το επίδοµα αδείας του προσαυξηµένο κατά 100%, καθώς δεν του χορηγήθηκε θερινή άδεια από υπαιτιότητα του εργοδότη του, κατέληξε ο Αρειος Πάγος, κρίνοντας ότι η θερινή άδεια δεν µπορεί να µεταφέρεται στο επόµενο έτος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ειδικότερα ότι για τη θεµελίωση του δικαιώµατος αδείας του µισθωτού δεν απαιτείται η υποβολή σχετικής αίτησης έγγραφης ή προφορικής από τον ίδιο, σε περίπτωση ωστόσο που δεν του χορηγηθεί η άδεια από υπαιτιότητα του εργοδότη, δικαιούται το επίδοµα αδείας προσαυξηµένο κατά 100%. Η απόφαση στηρίζεται στην εργατική νοµοθεσία (Α.Ν. 539/1945 Ν.Δ.3755/1957), τη Διεθνή Σύµβαση 52/1936 περί χορήγησης αδειών, καθώς και στις διατάξεις της ευρωπαϊκής νοµοθεσίας, όπου προβλέπεται ότι δεν επιτρέπεται η µεταφορά ηµερών της ετήσιας άδειας στο επόµενο ή στο µεθεπόµενο έτος, ούτε κατόπιν συµφωνίας µεταξύ εργαζόµενου και εργοδότη. Αν παρ’ όλα αυτά έχει προηγηθεί κάποια συµφωνία, αυτή είναι αυτοδικαίως ανίσχυρη και συνεπώς, ο εργοδότης που δεν χορήγησε πλήρη άδεια στον εργαζόµενο υποχρεούται να του καταβάλει «τις αντίστοιχες προς τις ηµέρες αυτές αποδοχές αδείας µε προσαύξηση κατά 100%».
Με το σκεπτικό αυτό, οι ανώτατοι δικαστές οδηγήθηκαν στη δικαίωση εργαζοµένου στη ΔΕΗ, υποχρεώνοντας την επιχείρηση να του καταβάλει τις αποδοχές αδείας προσαυξηµένες κατά 100%, καθώς «η µη χορήγηση της κανονικής άδειας οφείλεται σε υπαιτιότητα (ελαφρά αµέλεια), των οργάνων της ΔΕΗ, τα οποία, ήταν υποχρεωµένα, πριν από τη λήξη κάθε ηµερολογιακού έτους, να του χορηγήσουν την ετήσια άδειά του, έστω και αν ο εργαζόµενος δεν υπέβαλε την προβλεπόµενη αίτηση».
ΠΡΕΖΑ TV
21-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου