ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Με την ίδια λαχτάρα που κάποτε οι Eλληνες μετανάστες στη Γερμανία δυνάμωναν την ένταση του ραδιοφώνου για να ακούσουν την ελληνική εκπομπή της Deutsche Welle, κάποιοι άλλοι μετανάστες περιμένουν σήμερα με προσμονή το επόμενο φύλλο της «δικής» τους εφημερίδας. Αλβανικά, βουλγαρικά, ρωσικά, αραβικά, πακιστανικά αλλά και άλλων «γλωσσών», είναι δεκάδες τα έντυπα που κυκλοφορούν στη χώρα μας. Aλλα διανέμονται επίσημα από το πρακτορείο ξένου Tύπου στα περίπτερα κι άλλα μοιράζονται χέρι με χέρι στα σημεία συγκέντρωσης των διαφόρων κοινοτήτων. Οι δημοσιογράφοι τους ομιλούν ως επί το πλείστον και τις δύο γλώσσες, ενώ τα θέματα των ρεπορτάζ συχνά δεν απέχουν από εκείνα των ελληνικών εφημερίδων. Ο λόγος, ωστόσο, ύπαρξης αυτών των εντύπων δεν είναι αποκλειστικά ενημερωτικός. Λειτουργούν ως αποκούμπι και παρηγοριά των μεταναστών κυρίως στα πρώτα δύσκολα χρόνια της εγκατάστασής τους στην Ελλάδα.

Το 1996, οι συνοριοφύλακες εξεπλάγησαν με ένα κοριτσάκι από την Αλβανία που κουβαλούσε μια βαλίτσα γεμάτη βιβλία. «Ονειρευόμουν να πάω στην Αμερική, αλλά ήταν πεπρωμένο να μείνω στην Ελλάδα», λέει σήμερα στην «Κ» η 32χρονη Αλβανή δημοσιογράφος κ. Frida Bedaj. «Eμαθα ελληνικά βλέποντας αγγλόφωνες ταινίες με υπότιτλους», εξηγεί σε άπταιστα ελληνικά, «διάβαζα ελληνικές εφημερίδες, τα άρθρα του Καρκαγιάννη ήταν τα αγαπημένα μου». Το μεράκι το είχε από μικρή. «Eγραφα αμισθί σε εφημερίδες από έφηβη, ερχόμενη στην Ελλάδα έστελνα ρεπορτάζ για μεταναστευτικά θέματα, ενώ έβγαζα τα προς το ζην δουλεύοντας σε ένα φούρνο».

Στο διάστημα 1995 - 98, με το πρώτο κύμα μετανάστευσης, άρχισε η έκδοση των πρώτων εντύπων που καθρέφτιζαν τις ανάγκες της εποχής. «Καθώς, όμως, οι συμπατριώτες μου έχουν πλέον νομιμοποιηθεί, μιλούν ελληνικά και έχουν εν πολλοίς αποκατασταθεί επαγγελματικά, άλλαξαν και οι απαιτήσεις τους από τον Τύπο», εξηγεί η Frida, που έχει εργαστεί σε όλες τις αλβανικές εφημερίδες, αλλά από το 2007 είναι υπεύθυνη ύλης της εφημερίδας Albania Press. «Είμαστε εβδομαδιαία εφημερίδα 80 σελίδων ποικίλης ύλης και η κυκλοφορία μας κυμαίνεται περί τα 40.000 αντίτυπα», λέει (με καμάρι) η Frida. Στην εφημερίδα εργάζονται και πολλοί Eλληνες τεχνικοί. «Είμαστε ένα ζωντανό παράδειγμα της συνεργασίας ανθρώπων διαφορετικής εθνικότητας», καταλήγει η Frida.

Μία από τις πρώτες εθνικές ομάδες που μετανάστευσαν στην Ελλάδα ήταν οι Πολωνοί, που από τα τέλη του ’80 έφθασαν τους 140.000, ιδρύοντας ατύπως τη δική τους εφημερίδα και δύο ραδιοσταθμούς. «Συνέχισα αυτό το εγχείρημα από το 1996», λέει ο εκδότης κ. Θεόδωρος Μπενάκης, «η 24 σελίδων εβδομαδιαία εφημερίδα Kurier Atenski, φιλοξενεί ισότιμα ελληνικά και πολωνικά θέματα και πουλάει πάνω από 3.000 φύλλα σε όλη την Ελλάδα». Το 1999, ο ίδιος ανέλαβε την έκδοση της ρωσόφωνης εφημερίδας «Ομόνοια». «Εδώ απευθυνόμαστε σε ένα ετερόκλητο κοινό, αφ’ ενός σε ομογενείς ελληνικής υπηκοότητας, αφ’ ετέρου σε πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ διαφορετικών εθνικοτήτων – Ουκρανούς, Καζάκους, Ρώσους κ. ά.», εξηγεί.

Κενό επικοινωνίας

Από το 2003 ξεκίνησε να εκδίδεται εφημερίδα για τους Φιλιππινέζους της Ελλάδας. «Eψαχνα συνεργάτες από το 1997, αλλά ήταν δύσκολο», σημειώνει ο κ. Μπενάκης. Οι Φιλιππινέζοι έφθασαν στην Ελλάδα βάσει διακρατικών συμφωνιών, συνθήκη που εξασφάλισε σε όλους μια θέση εργασίας. «Δεν υπήρχαν πολλά μέλη της κοινότητας πρόθυμα να γράψουν, αλλά τελικά αντλήσαμε στελέχη από το δραστήριο σωματείο τους», συμπληρώνει.

Το 2005 και η πολυπληθής κινεζική κοινότητα απέκτησε «φωνή» μέσω της China Greece Times, που εκδίδεται κάθε Δευτέρα και πωλείται έναντι 1,50 ευρώ. «Εμπνεύστηκα την ίδρυση μιας εφημερίδας στην Ελλάδα για τους συμπατριώτες μου από αντίστοιχες κινεζικές εφημερίδες που κυκλοφορούν στην Ευρώπη», λέει στην «Κ» ο αρχισυντάκτης κ. Wang Peng και προσθέτει: «Θέλουμε να καλύψουμε το κενό της επικοινωνίας των συμπατριωτών μου, που στην πλειοψηφία τους δεν μιλούν ελληνικά».

ΠΡΕΖΑ TV
17-10-2010