ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ SOFTEX…ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ

Χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλειά αλλά και χωρίς νόμιμη αποζημίωση κινδυνεύουν να βρεθούν, εν μέσω γενικευμένης ύφεσης και οικονομικής κρίσης, όλοι οι μακροχρόνια άνεργοι στην χώρα μας. Ελληνικά δικαστήρια επιχειρούν να «τιμωρήσουν» με στέρηση αποζημίωσης όσους είχαν την ατυχία να πεταχτούν στο δρόμο (πολλοί σε μεγάλη ηλικία) και αδυνατούν να βρουν για μεγάλο διάστημα άλλη απασχόληση, συντηρούμενοι από τα επιδόματα του ΟΑΕΔ ή από ειδικά προγράμματα ανέργων! Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε μπροστά σε μια απρόσμενη τάση αντεργατικής μεταστροφής της νομολογίας, η οποία, εάν επικρατήσει, θα καταργεί στην πράξη το σύνολο των παροχών του κοινωνικού κράτους, όπως το γνωρίζαμε ώς σήμερα. Ταυτόχρονα η εξέλιξη αυτή θέτει ευθέως υπό αμφισβήτηση το καθεστώς ανεργίας, αφού θα καλούνται πλέον οι ίδιοι οι απολυμένοι να αποδείξουν ότι δεν είναι «ελέφαντες» και ότι δεν ευθύνονται για το γεγονός ότι είναι και παραμένουν άνεργοι!

Η υπόθεση που συζητείται την ερχόμενη Τρίτη στον Αρειο Πάγο, είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Αφορά τους 250 απολυμένους της Softex. Η επιχείρηση έκλεισε εργοστάσιά της και τους απέλυσε ομαδικά πριν αρκετά χρόνια. Μετά από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες οι ομαδικές απολύσεις τους κρίθηκαν από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και τον Αρειο Πάγο παράνομες και καταχρηστικές. Σήμερα, το νόμιμο δικαίωμά τους να ζητήσουν αποζημίωση αμφισβητείται από ελληνικά δικαστήρια, με το πρωτοφανές επιχείρημα ότι «απέφυγαν» να βρουν μόνιμη εργασία!

Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα πάγια νομολογία, ο απολυμένος στερείται το δικαίωμα αποζημίωσης για μισθούς υπερημερίας μόνο στην περίπτωση που μένει «θεληματικά άνεργος, αποφεύγοντας αδικαιολόγητα και κακόβουλα να αναζητήσει άλλη εργασία». Με την απόφαση (577/2009) του Εφετείου Θράκης, οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα να ζητήσουν αποζημίωση, συνολικά 12,3 εκατ. ευρώ (για το διάστημα 2003-2006) επειδή, πρώτον, βλάπτεται η επιχείρηση και, δεύτερον, οι περισσότεροι απέφυγαν να βρουν άλλη σταθερή εργασία (αν και θα μπορούσαν, λόγω ηλικίας, ικανότητας κ.λπ.), αλλά προτίμησαν να παίρνουν επιδόματα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ή εντάχθηκαν σε ειδικά επιδοτούμενα προγράμματα κατάρτισης ανέργων (Αναπτυξιακή Εταιρεία Δράμας Α.Ε.).

Σύμφωνα με τους λόγους που επικαλούνται οι απολυμένοι στο δικόγραφο της αναίρεσής τους, η εφετειακή απόφαση δεν εξηγεί αναλυτικά και επαρκώς αν η συμπεριφορά τους ήταν κακόβουλη. Οπως αναφέρουν, από το χρόνο της απόλυσής τους κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες να βρουν εργασία, όμως αυτό για την πλειονότητα στάθηκε αδύνατο. Ενας από τους κυριότερους λόγους είναι το γεγονός ότι στη Δράμα, μια από τις τρεις πόλεις της Ελλάδας με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας (προσεγγίζει το 20%) οι πιθανότητες να βρουν εργασία τα 417 άτομα που απολύθηκαν από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία ήταν ελάχιστες.

Υψηλά ποσοστά ανεργίας, λένε, έχουν και οι γειτονικοί νομοί, ενώ οι περισσότεροι απολυμένοι ήταν 45-50 ετών και μετά από 20 χρόνια δουλειάς είχαν εξειδικευθεί, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται ιδιαίτερα, καθώς οι εργοδότες προτιμούν να προσλαμβάνουν άτομα νεαρής ηλικίας. «Οχι μόνο δεν αδρανήσαμε αλλά με δικές μας προσπάθειες το Δημόσιο μας ενέταξε σε προγράμματα επιδοτώντας μας με 850 ευρώ μεικτά μηνιαίως, επικολλώντας μας ασφαλιστικές εισφορές...», αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Ο εισηγητής της υπόθεσης αρεοπαγίτης Δ. Κόμης, αν και επαναλαμβάνει ότι απαιτείται κακόβουλη συμπεριφορά του απολυμένου για να στερηθεί την αποζημίωση, ταυτίζεται τελικά (χωρίς να εξηγεί τους λόγους) με την απόφαση του Εφετείου Θράκης και ζητά να απορριφθεί η αναίρεση των εργαζομένων. Η στάση των ανώτατων δικαστών στο κρίσιμο αυτό θέμα αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

ΠΡΕΖΑ TV
31-10-2010