Η κυβέρνηση Μπενιαμίν Νετανιάχου θα μείνει στην ιστορία του Ισραήλ ως εκείνη που όρθωσε τα περισσότερα εμπόδια στο δρόμο για την ειρηνική διευθέτηση του παλαιστινιακού ζητήματος. Η στάση της αυτή διανθίζεται είτε από τη φιλειρηνική ρητορία του ισραηλινού πρωθυπουργού, η οποία στοχεύει κυρίως να εξουδετερώσει τις εξίσου φραστικές πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, είτε από την ακραία, αδιάλλακτη και ρατσιστική συνθηματολογία του υπουργού Εξωτερικών Αβιγκντορ Λίμπερμαν, η οποία εκφράζει αυθεντικότερα τον ουσιαστικό προσανατολισμό του κυβερνητικού συνασπισμού.
Τελευταίο δείγμα υπονόμευσης κάθε προσπάθειας για επανάληψη των διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστίνιους είναι η υιοθέτηση νόμου που επιβάλλει την επικύρωση με δημοψήφισμα κάθε αποχώρησης από εδάφη όπου εφαρμόζεται η ισραηλινή νομοθεσία, πριν υπογραφεί οποιαδήποτε συμφωνία ειρήνης με τους Παλαιστίνιους ή με τη Συρία.
Το δημοψήφισμα θα γίνεται σε περίπτωση που η ισραηλινή Βουλή δεν συγκεντρώνει τα δύο τρία των ψήφων για την έγκριση μιας συμφωνίας και αυτό βέβαια δεν αφορά την κατεχόμενη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη, αλλά καλύπτει την ανατολική Ιερουσαλήμ και τα Υψώματα του Γκολάν -που έχουν προσαρτηθεί παρανόμως από το Ισραήλ- αλλά και όσα εδάφη παραχωρήσει ενδεχομένως το Ισραήλ στο πλαίσιο μελλοντικής συμφωνίας με τους Παλαιστίνιους για να διατηρήσει συγκροτήματα οικισμών που έχουν χτιστεί στη Δυτική Οχθη.
Ετσι γίνεται φανερό ότι δεν πρόκειται για μια προσφυγή στον ίδιο το λαό για ένα σημαντικό ζήτημα, αλλά για μια ακόμη μεθοδευμένη προσπάθεια να θεσμοθετηθούν περισσότερα εμπόδια στη διαδικασία της ειρηνικής διευθέτησης.
Αλλωστε στο Ισραήλ δεν έγινε ποτέ δημοψήφισμα - ούτε για τη συνθήκη ειρήνης με την Αίγυπτο και την Ιορδανία - και όλοι οι εμπλεκόμενοι στο αξεδιάλυτο κουβάρι της Μέσης Ανατολής γνωρίζουν καλά ότι αν δεν παραχωρηθεί η αραβική ανατολική Ιερουσαλήμ για να γίνει πρωτεύουσα του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, δεν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη...
Η κυβέρνηση Νετανιάχου - Λίμπερμαν δημιουργεί με αυτό το νόμο ένα ακόμη τετελεσμένο, ώστε να υποχρεωθεί ξανά η κυβέρνηση Ομπάμα να υποχωρήσει μπροστά στις απαιτήσεις του Ισραήλ και να δώσει πανάκριβα ανταλλάγματα - είκοσι αεροσκάφη F-35 Stealth για μια απλή παράταση ενενήντα ημερών στο πάγωμα κατασκευής οικισμών.
Ετσι και η αμερικανική κυβέρνηση θα καυχιέται ότι συνέβαλε αποφασιστικά στη νεκρή ουσιαστικά ειρηνευτική διαδικασία, αλλά και ο Νετανιάχου θα κομπάζει ότι έκανε μια ακόμη μεγάλη θυσία, αλλά οι Παλαιστίνιοι κωφεύουν γιατί... δεν θέλουν την ειρήνη!
Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται αμείωτο στη Μέση Ανατολή και κανείς δεν τολμά να αντιταχθεί στο Ισραήλ, το οποίο καταπατά ανενδοίαστα όχι μόνο το διεθνές δίκαιο, αλλά και τις δεσμεύσεις που το ίδιο ανέλαβε μόλις πρόσφατα στην Ανάπολη για τον «τερματισμό της κατοχής που ξεκίνησε το 1967».
Λογικό είναι λοιπόν να αρνούνται οι Παλαιστίνιοι τη σύνδεση του παγώματος των οικισμών με οποιαδήποτε εγγύηση των ΗΠΑ προς το Ισραήλ η οποία θίγει τα αναφαίρετα δικαιώματα του λαού τους. Και ταυτόχρονα να θέτουν ως απαράβατο όρο το πάγωμα της εποικιστικής δραστηριότητας σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη, μαζί και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τι νόημα έχει άλλωστε να επαναλάβουν τις διαπραγματεύσεις όταν η άλλη πλευρά καταβροχθίζει σιγά σιγά το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης;
Η έκκληση των Παλαιστινίων στη διεθνή κοινότητα να αναγνωριστεί ένα παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 πρέπει επιτέλους να εισακουστεί - και πριν απ' όλους, από τους Ευρωπαίους.
Αναμφίβολα η κίνηση του Ισραήλ έχει έναν ακόμη στόχο. Η Συρία διαπραγματευό-ταν με το Ισραήλ την επιστροφή των Υψωμάτων του Γκολάν, με τουρκική μεσολάβηση. Ομως μετά την εισβολή στη Γάζα και την επιδρομή στο «Στολίσκο της Ελευθερίας» με εννέα Τούρκους νεκρούς, η Αγκυρα θεωρεί εχθρό το Ισραήλ. Η κυβέρνηση Νετανιάχου την τιμωρεί μέσω Δαμασκού!
ΠΡΕΖΑ TV
28-11-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου