Το κυνήγι για το «καυτό» κόκκινο μέταλλο έχει γίνει τελευταία πολύ... άγριο. Ο χαλκός είναι πλέον ανάρπαστος ανάμεσα στους scrap dealers- κοινώς τους πωλητές παλιοσίδερων- εκ των οποίων πολλοί έχουν αναθέσει σε ομάδες Ρομά τη «βρώμικη» δουλειά, δηλαδή τη συλλογή του μετάλλου με οποιοδήποτε θεμιτό αλλά και αθέμιτο τρόπο. Καλώδια ξηλώνονται παράνομα από το σύστημα ηλεκτροδότησης των τρένων του ΟΣΕ, από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ ή από οικοδομές και καίγονται σε καταυλισμούς Τσιγγάνων- ακόμη και στην καρδιά της Αθήνας. Στόχος τους είναι να πάρουν το ποθητό κόκκινο μέταλλο, το οποίο την τελευταία εβδομάδα έπιασε τιμέςρεκόρ. Για πρώτη φορά μετά την χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2008 με την πτώχευση της Lehman Βrothers ξεπέρασε τα 8.500
δολάρια ανά τόνο. Στον Βοτανικό οι «σκραπατζήδες» κάνουν χρυσές δουλειές. Οπως λέει χαρακτηριστικά μιλώντας στο «Βήμα» η ειδική γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ κυρία Μαργαρίτα Καραβασίλη σε επιθεωρήσεις που έγιναν στα «σκραπατζήδικα» της περιοχής διαπιστώθηκε ότι «είναι τελείως παράνομα ή λειτουργούν με άδειες που έχουν λήξει, αγοράζουν το παράνομο υλικό φθηνό από τους Ρομά και το διακινούν με φορτηγά χωρίς παραστατικά.Ακόμη κι όταν κλείνουν από τη νομαρχία, μετά από λίγες ημέρες ξανανοίγουν με άλλο όνομα . Οι σκραπατζήδες θα έπρεπε να έχουν ειδικό εξοπλισμό για να παίρνουν τον χαλκό από τα καλώδια και όχι να εκμεταλλεύονται τους Ρομά». Σύμφωνα με την κυρία Καραβασίλη, από την κατάσταση αυτή προκύπτουν ζητήματα φοροδιαφυγής, ρύπανσης του εδάφους και της ατμόσφαιρας από την καύση του υλικού, επιβάρυνσης της υγείας των κατοίκων αλλά και των ίδιων των Ρομά.
«Θέλαμε να μπούμε μέσα στον καταυλισμό αλλά δεν γινόταν χωρίς αστυνομικές δυνάμεις. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε διστάσει να οργανώσουμε μια τέτοια επιχείρηση . Δεν είμαι ευχαριστημένη με ό,τι έχει γίνει ως σήμερα στον Βοτανικό. Μια λύση θα ήταν να απαγορεύσουμε τη λειτουργία σκραπατζήδικων στην περιοχή αλλά θα πάνε σε άλλη περιοχή. Αυτό δεν θα ήταν λύση αλλά... ασπιρίνη. Οι κάτοικοι βιώνουν απίστευτα σκληρές συνθήκες» παραδέχεται η κυρία Καραβασίλη.
Από την καύση των καλωδίων σε έκταση που έχουν παρανόμως καταπατήσει στην περιοχή (ένα οικόπεδο 22 στρεμμάτων επί της οδού Ορφέως) προκύπτουν πολλές επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία ουσίες. Ο ειδικός γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) κ. Μ. Χάλαρης επισημαίνει τους κινδύνους που προκύπτουν από τις πρακτικές που ακολουθούν οι Ρομά στους καταυλισμούς. Οπως τονίζει, από την καύση του πλαστικού των καλωδίων το οποίο περικλείει το πολύτιμο μέταλλο προκύπτουν τοξικές, καρκινογόνες και μεταλλαξιογόνες ουσίες.
«Οι κάτοικοι του καταυλισμού των αλβανόφωνων Ρομά στον Βοτανικό εκτός από την καύση καλωδίων και ελαστικών προκειμένου να συλλέξουν χαλκό και άλλα μέταλλα επιδίδονται και σε άλλες παράνομες πράξεις,όπως κλοπές στις γύρω ιδιοκτησίες και επιχειρήσεις μια που ο καταυλισμός χωροταξικά δεν είναι εύκολα προσβάσιμος και ευνοεί τη δημιουργία άβατου» καταγγέλλει κάτοικος του Ταύρου, ο οποίος διατηρεί την ανωνυμία του διότι φοβάται αντίποινα.
Οπως αναφέρει κάτοικος του Ρουφ «από το 2007 ως σήμερα τόνοι καλωδίων μπαίνουν στον καταυλισμό από οργανωμένα συμφέροντα και καίγονται για ένα κομμάτι ψωμί. Οι παραλήπτες-αγοραστές των μετάλλων αυτών είναι τα παράνομα σκραπατζήδικα που υπάρχουν διάχυτα στην περιοχή». Ακόμη οι Ρομά καίνε καθημερινά τα σκουπίδια τους αφού ο Δήμος Αθηναίων, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καθαριότητα, δεν έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα. «Παρά τις πάμπολλες ενοχλήσεις η Πολιτεία και ο Δήμος Αθηναίων στον οποίο χωροταξικά ανήκει ο καταυλισμός, αποποιούνται τις ευθύνες τους και αδιαφορούν. Ο Δήμος του Ταύρου εθελοτυφλεί» τονίζει μια κάτοικος του Βοτανικού. Από την πλευρά της η κυρία Καραβασίλη επισημαίνει την επικινδυνότητα της περιοχής. «Από τη μία έχεις τους Ρομά οι οποίοι ζούνε από αυτή τη δραστηριότητα χωρίς να έχουν συναίσθηση του κινδύνου τόσο για τους ίδιους όσο και για το περιβάλλον. Από την άλλη, κινδυνεύει η υγεία αλλά και η ζωή των κατοίκων» λέει. Και προσθέτει ότι η μόνη λύση είναι η μετεγκατάστασή τους σε οργανωμένους χώρους με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, σε περιοχές όπου θα μπορούν να εργαστούν π.χ. κοντά σε καλλιέργειες.
Καρκινογόνες διοξίνες στον αέρα
Οι επιπτώσεις από την καύση των καλωδίων είναι βαριές: εκπέμπονται διοξίνες, πολυχλωριωμένα διφαινύλια (ΡCΒs ή κλοφέν όπως είναι η εμπορική τους ονομασία), μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, οξείδια του αζώτου και του θείου, υδρόθειο, πτητικές οργανικές ενώσεις (VΟCs), αρωματικοί υδρογονάνθρακες, πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες (ΡΑΗs), αιωρούμενα σωματίδια. Πολλές από αυτές τις ουσίες ενοχοποιούνται για την εμφάνιση διαφόρων τύπων καρκίνου. Ωστόσο υπάρχουν και βραχυπρόθεσμες επιδράσεις από την καύση των καλωδίων, καθώς ορισμένοι από τους παραγόμενους ρύπους είναι ερεθεστικοί του αναπνευστικού συστήματος, προκαλούν βλάβες στα μάτια, είναι αλλεργιογόνοι, ενώ ορισμένοι έχουν και τοξική δράση. Οι χρόνιοι πάσχοντες με άσθμα, βρογχίτιδες, καρδιακές παθήσεις κινδυνεύουν περισσότερο. Η φορμαλδεΰδη θεωρείται μεταλλαξιογόνος.
ΠΡΕΖΑ TV
3-11-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου