Ο παππούς μου κοίταξε τη γιαγιά μου στα μάτια. Βλέμμα αλληλεγγύης. Η γιαγιά μου του το επιστρέφει προσθέτοντας πόνο. Ίσως και μια τζούρα απόγνωση...
Ο θείος παρακολουθεί τη σκηνή. Εξίσου απεγνωσμένος. Ετοιμάζεται να συνδέσει μπινελίκι. Όχι χριστοπαναγία. Δεν επιτρέπεται. Στο θρήσκο σπίτι της γιαγιάς, το καντήλι φωτίζει πέρα από τους άγιους και την καθημερινότητα, οι νηστείες παραμένουν άπειρες, ακόμα κι αν γονατίζουν μετά την Λειτουργία της Κυριακής.
Προχθές, ο τρισκατάρατος ταχυδρόμος έφερε την περαίωση… Για το «Παντοπωλείον η Ομόνοια»… Σε χωριό χιλίων παρά κάτι κατοίκων, το παντοπωλείο ήταν μόνιμα ένας τρόπος να κρύψεις μαύρο χρήμα. Αμύθητος τζίρος, πολλά κιλά ζάχαρη να διακινούνται και τρελές μπίζνες με εκείνες τις φλόκες που σου διέλυαν τους φρονιμίτες. Δεν μιλάω για τα φασόλια. Θα χρειαστεί να αναφερθώ σε βαλίτσες με τούβλα, και φοβάμαι να σας ταράξω. Λογική η περαίωση των 2.000 ευρώ, ίσως το κέρδος που έβγαλε το κατάστημα όλα τα χρόνια λειτουργίας του.
Η σύνταξη της γιαγιάς μου από το χιλιοτραγουδισμένο ΟΓΑ, αγγίζει τα 300 ευρώ. Σε δύο χρόνια, αν κόψει και τα κέρματα στα εγγόνια, θα είναι και πάλι, με καθαρό μέτωπο απέναντι στην εφορία… Βέβαια, θα μπορούσε να δουλέψει και χωράφι, αλλά βαριέται. Θα έχανε τη «Ζωή της άλλης»…
Επιστρέφω στο βλέμμα. Ο παππούς μου ανοίγει το στόμα του. Περιμένω κατάρα. Και αμολάει στη γιαγιά μου ένα ξεγυρισμένο «Εγώ θα σου φέρνω τσιγάρα στη φυλακή πάντως…»
Mr.Kaya - Youropia.gr
ΠΡΕΖΑ TV
25-11-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου