Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Η είδηση του τραγικού θανάτου ενός συνανθρώπου μας -αγνώστων στοιχείων- που αποκοιμήθηκε μέσα σε κάδο σκουπιδιών και πολτοποιήθηκε από απορριμματοφόρο του Δήμου Ταύρου, είναι από αυτές που θέλεις λίγα λεπτά για να συνειδητοποιήσεις. Σοκάρεσαι, τις συζητάς κι έπειτα έρχεται η λήθη. Σκληρότερη κι από το ίδιο το συμβάν.

Ο Νίκος Διαμαντής του θεάτρου «Σημείο» σκέφτηκε να σταθεί στο τραγικό περιστατικό και να δώσει αφορμή να ξεδιπλωθούν μια σειρά ερωτημάτων.

Στο πλευρό του συσπειρώθηκαν είκοσι τρεις ακόμη άνθρωποι, διανοούμενοι, καλλιτέχνες και κυρίως θεατρικοί συγγραφείς:

Βασίλης Βασιλικός, Νίκος Βατόπουλος, Νίκος Βλαντής, Διονύσης Βυθούλκας, Ρέα Γαλανάκη, Κωστής Γκιμοσούλης, Ηλίας Κανέλλης, Βασίλης Κατσικονούρης, Λίλα Κονομάρα, Γιάννης Κοντός, Ενη Κούκουλα, Γιώργος Λαζόγκας, Μαρία Λαϊνά, Γιώργος Μανιώτης, Γιώργος Μαρκόπουλος, Παναγιώτης Μέντης, Κώστας Μουρσελάς, Θανάσης Νιάρχος, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Κατερίνα Σχινά, Στέλιος Χατζηαδαμίδης, Γιάννης Χρυσούλης.

Η αυριανή βραδιά στο «Σημείο» με τίτλο «Ο κανένας» είναι αφιερωμένη στον συνάνθρωπό μας, τον οποίο πιθανότατα δεν θρήνησε κανείς. Είναι και μια πράξη αλληλεγγύης και εν τέλει μια πολιτική δήλωση.

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει από το πραγματικό γεγονός μέσα από δημοσιογραφικά κείμενα. Θα ακολουθήσουν σύντομες απόψεις, που η καθεμία τους θα φωτίζει και μια διαφορετική πτυχή. Στο τέλος θα παρουσιαστούν δέκα μικρά θεατρικά μονόπρακτα.

«Ο κανένας θα μπορούσε να είναι ο καθένας», τονίζει ο Νίκος Διαμαντής. «Το περιστατικό αυτό ήρθε σε μια ιδιαίτερη χρονική στιγμή κοινωνικής φλυαρίας, που όλοι συζητάμε τρόπους να σηκωθεί η χώρα. Ξεχνάμε, όμως, πως η ιστορία μιας κοινωνίας συντίθεται από πολλές μικρές ιστορίες των διπλανών μας.

»Το θέατρο, αντί να φλυαρεί, καλό είναι να περνάει στην πράξη. Δεν έχουμε απαντήσεις, ούτε θεωρούμε τους εαυτούς μας πιο ευαίσθητους. Είναι σημαντικό μια κοινωνία και οι καλλιτέχνες της να θέτουν το όριο: "Μέχρις εδώ και μη παρέκει. Δεν θα κυλήσουμε παραπέρα". Δημιουργείται αυτόματα μια ελπίδα».

«Οδηγούμαστε στο μηδέν», συμπεραίνει και ο Βασίλης Κατσικονούρης. «Οχι με ηθικιστικούς όρους. Οδηγούμαστε προς την πλήρη μηχανοποίηση, που, τελικά, σαν μια τρύπα απορριμματοφόρου μάς καταπίνει όλους. Η σκουπιδιάρα δεν κατάπιε μόνο τις σάρκες και τα κόκαλα ενός ανθρώπου, αλλά και κάποια από τα κομμάτια του λεγόμενου πολιτισμού».

«Απάνθρωπο, ακραίο αλλά και αναμενόμενο», χαρακτηρίζει το συμβάν ο ποιητής Γιάννης Κοντός. «Δημιουργεί φόβο, απέχθεια και συνάμα συμπόνια. Μου θυμίζει ιστορίες από το θέατρο του παραλόγου, όπου ο άνθρωπος είναι υπαρξιακά ένα τίποτα, ένα κατακάθι, που το απορρίπτουμε και το σκοτώνουμε από αδιαφορία και εγωισμό. Ενα ανώνυμο θύμα-μάρτυρας που πάει στη χωματερή με τα άλλα αζήτητα».

Την αδιαφορία προτάσσει ως πρόβλημα και ο Κώστας Μουρσελάς, που έγραψε μέσα σε είκοσι λεπτά ένα μονόπρακτο ύστερα από μακρά -θεατρική- απουσία. «Τη θεωρώ το χειρότερο αποτέλεσμα της εποχής και της κρίσης», λέει. Στο έργο του τη στάση αυτή αποτυπώνει «ένας αστός, που έχει μάθει να συμπεριφέρεται λίγο φασιστικά, απότομα, βίαια και δεν δέχεται τους μετανάστες. Ερχεται σε σύγκρουση με τη γυναίκα του, που εκπροσωπεί την πιο ευαίσθητη και ανθρωπιστική πλευρά και η οποία, τελικώς, τον απομυθοποιεί».

Ενα ανδρόγυνο ξαφνικά βρίσκει στο σαλόνι του ένα ζευγάρι «Μποτάκια» από έναν άστεγο. Είναι ο πυρήνας του μονόπρακτου που έγραψε ο Βασίλης Κατσικονούρης. «Με συγκλονίζει που το μόνο στίγμα από την ύπαρξη αυτού του ανθρώπου είναι ο θάνατός του, ανεξιχνίαστος κι αυτός», λέει. «Είναι σαν να υπήρξε και να μην υπήρξε».

Τα δέκα μονόπρακτα που θα παρουσιαστούν, ανήκουν, όπως λέει ο Νίκος Διαμαντής, «σε συγγραφείς διαφορετικών ηλικιών και θερμοκρασιών, με εντελώς διαφορετικές οπτικές που ποικίλλουν από τον ρεαλισμό ώς τον ποιητικό ρεαλισμό και από τον κοινωνικό σχολιασμό ώς τη μεταφυσική».

«Είναι μια απάντηση στο τι κάνουν οι άνθρωποι της τέχνης σε σχέση με όλα αυτά που συμβαίνουν», σχολιάζει ο Βασίλης Κατσικονούρης. Υποστηρίζει, όμως, πως δεν χρειάζεται να βρίσκονται σε ετοιμότητα. «Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να παρεμβαίνεις. Διότι υπάρχει ο κίνδυνος της καπηλείας, που βέβαια στην παρούσα περίπτωση έχει εξ ορισμού αποφευχθεί. Χρειάζεται χρόνος για να κατασταλάξουν τα πράγματα».

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Ελένα Αρβανίτη, Νίκος Διαμαντής, Γεράσιμος Δεστούνης, Ελένη Ζαραφίδου, Βάσω Ιατροπούλου, Στέφανος Κοσμίδης, Γιώργος Κώνστας, Ιωάννα Μακρή, Ειρήνη Μαργαρίτη, Στέλιος Μάινας, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Χάρης Χιώτης.

Στις 9 μ.μ., θέατρο «Σημείο» (Χαριλάου Τρικούπη 10, όπισθεν Παντείου). Είσοδος ελεύθερη. *

Της ΕΛΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΕΖΑ TV
27-12-2010