H δολοφονία του ρώσου πρώην πράκτορα Αλεξάντρ Λιτβινένκο στο Λονδίνο, τον Νοέμβριο του 2006, αναφέρεται με περισσότερες ή λιγότερες λεπτομέρειες σε δεκάδες τηλεγραφήματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η αμερικανική διπλωματία ασχολήθηκε αμέσως με αυτό το θέμα, που προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο και έδωσε αφορμή για βροχή θεωριών τόσο για τον δράστη του εγκλήματος όσο και για τους πραγματικούς του στόχους.
Τα μυστικά ή απόρρητα τηλεγραφήματα που έλαβε η Ουάσινγκτον κυρίως από τη Μόσχα και το Λονδίνο, αλλά και από τη Μαδρίτη, το Οσλο, το Παρίσι, το Τμπίλισι, την Μπρατισλάβα, το Τόκιο και το Αμβούργο, συνιστούν μια λεπτομερή περιγραφή των συνθηκών της δολοφονίας, αλλά και των επιπτώσεών της τόσο στη Ρωσία όσο και στις σχέσεις της χώρας αυτής με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Όπως σημειώνει ο Βάλτερ Οπενχάιμερ στην Ελ Παϊς, η αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα συνέταξε έναν εκτενή κατάλογο θεωριών συνωμοσίας.
Στο επίκεντρο πολλών από τις θεωρίες αυτές βρίσκεται ο ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν.
Από όλες αυτές τις θεωρίες, όμως, δεν βγαίνει κανένα συμπέρασμα ούτε για το θάνατο του Λιτβινένκο ούτε για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Ανα Πολιτκόφσκαγια.
«Οποια κι αν είναι η αλήθεια - που ίσως δεν τη μάθουμε ποτέ - η τάση να θεωρείται υπεύθυνος για τις πράξεις αυτές κάποιος από τον κύκλο του Πούτιν ή κάποιος που πρόσκειται στον κύκλο αυτό λέει πολλά για τις προσδοκίες που υπάρχουν από το Κρελίνο σε μια στιγμή που εντείνεται η μάχη για τη διαδοχή», αναφέρει ένα τηλεγράφημα.
Ο Λιτβινέκο εργάστηκε πρώτα για την KGB και στη συνέχεια για τη ρωσική υπηρεσία που τη διαδέχθηκε, την FSB.
Κατέφυγε στο Λονδίνο όταν κατήγγειλε δημοσίως τη διαφθορά στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Επέμενε ότι πολλές από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μόσχα και άλλες ρωσικές πόλεις που αποδόθηκαν σε Τσετσένους ήταν στην πραγματικότητα έργο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών για να νομιμοποιήσουν τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας.
Ο «Σάσα», όπως τον έλεγαν οι συνάδελφοί του, πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 2006 ύστερα από πολλές εβδομάδες πόνου, από μια δηλητηρίαση που οι γιατροί δεν μπορούσαν να εξηγήσουν.
Τελικά, και με τη βοήθεια επιστημόνων από τον αμερικανικό και τον βρετανικό στρατό, ανακαλύφθηκε ότι ο Λιτβινένκο δηλητηριάστηκε με το ραδιενεργό ισότοπο πολώνιο-210.
Ένα διπλωματικό τηλεγράφημα από αυτά που διέρρευσαν στον ιστότοπο Wikileaks αναφέρει ότι ο θάνατος του πρώην πράκτορα αποδόθηκε σε μια σειρά από λόγους: τον εξόριστο ολιγάρχη Μπόρις Μπερεζόφσκι, την αυτοκτονία, το Κρεμλίνο του Πούτιν, τον ίδιο τον Πούτιν, πράκτορες της FSB που ήθελαν να τον εκδικηθούν επειδή πρόδωσε την οργάνωση, την υπόθεση Γιούκος, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες.
Ενας γνωστός δημοσιογράφος του ραδιοφώνου «συνδέει, όπως και πολλοί εδώ, τους θανάτους του Λιτβινένκο και της Πολιτκόφσκαγια», σημειώνεται στο τηλεγράφημα.
Μια από τις εξηγήσεις που δίνει είναι η άσκηση πίεσης στον Πούτιν να εγκαταλείψει τα σχέδιά του να μη διεκδικήσει μια τρίτη θητεία.
Κατά την άποψή του, ο Πούτιν γνώριζε τι παιζόταν, αλλά δεν μπορούσε να το σταματήσει.
Ο ίδιος αυτός δημοσιογράφος δεν απέκλειε την περίπτωση δράστης της δολοφονίας να ήταν ο πρώην πράκτορας της FSB και στη συνέχεια επιχειρηματίας Αντρέι Λουγκοβόι.
Ενας πολιτικός αναλυτής του εθνικού Στρατηγικού Ινστιτούτου της Μόσχας συνδέει επίσης τις δύο δολοφονίες, αλλά από μια διαφορετική σκοπιά.
Η θέση του είναι ότι οι δολοφονίες συνδέονται με «φιλελεύθερους» του Κρεμλίνου όπως ο Αλεξάντερ Βολόσιν, ο Ρομάν Αμπράμοβιτς ή ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, για να αναγκάσουν τον Πούτιν να θυσιάσει κάποιον από τον κύκλο του, και συγκεκριμένα τον Ιγκόρ Σετσίν, δεύτερο στην ιεραρχία της προεδρικής διοίκησης.
Απώτερος στόχος, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία συνωμοσίας, ήταν να αποδυναμωθεί ο Πούτιν και να μην μπορέσει να αποκλείσει τον Μεντβέντεφ από την αναρρίχησή του στην προεδρία.
Σύμφωνα με έναν ειδικό του Κέντρου Κάρνεγκι της Μόσχας, το συμπέρασμα από τη δολοφονία του Λιτβινένκο ήταν ότι η Ρωσία, ίσως λόγω της προεδρικής εκλογής, εισερχόταν και πάλι σε μια περίοδο όπου τα προβλήματα λύνονται με χρήση βίας.
Αλλοι λόγοι που σχετίζονται με αυτή την πράξη, συνεχίζει ο ίδιος ειδικός, είναι η διαφθορά, η ανικανότητα των θεσμών να λύσουν τα προβλήματα των Ρώσων και η αίσθηση ότι ο Πούτιν δεν ελέγχει πλήρως την κατάσταση.
(Πηγή: El Pais) ΜΜ .
ΠΡΕΖΑ TV
2-12-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου