Ηταν μία απ’ αυτές τις σπάνιες φορές που ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει χιούμορ. Δευτέρα πρωί, οι υπουργοί κάθισαν στις θέσεις τους και ο Α. Λοβέρδος έβγαλε τα χαρτιά του. «Αρχίζουμε», είπε χαριτωμένα ο πρωθυπουργός. «Βγάλτε τα τασάκια»! Τα ευγενικά γελάκια που ακολούθησαν δεν άφησαν να φανεί αν πράγματι βρήκε κανείς αστεία την πρωθυπουργική ατάκα. Αλλά πάλι, ο Γ. Παπανδρέου δεν φημίζεται για το χιούμορ του. Φημίζεται, όμως, για την επιμονή του. Και για το αντικαπνιστικό σχέδιο, που στο πλαίσιό του έγινε η σύσκεψη της Δευτέρας, το απέδειξε. Βεβαίως η ιδέα αρχικά σε άλλο μυαλό βλάστησε, και πολύ αργότερα μεταφυτεύθηκε. Δεδομένου, όμως, πως πλέον έχουν περάσει δεκαοκτώ μήνες από τότε, είναι πιθανόν να μη το θυμάστε καν. Σε κάθε περίπτωση, ήταν στα ενδότερα της κεφαλής του Δ. Αβραμόπουλου που πέταξε ο αντικαπνιστικός σπόρος τα πρώτα του φύλλα. Το «Η Ελλάδα σβήνει το τσιγάρο την 1η Ιουλίου», βέβαια, τελικώς πήρε μια σχετική παράταση. Αλλά καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.
Τον παλιό εκείνο τον καιρό της αβραμοπουλικής εξαγγελίας, η Ελλάδα χωρίστηκε στους «κάτω των 70» και «άνω των 70». Δεν αναφερόμαστε, βεβαίως, στην ηλικία των αβραμοπουλικών ψηφοφόρων, αλλά στα τετραγωνικά που ένας χώρος έπρεπε να καλύπτει για να είναι αντικαπνιστικός. Πρόκειται για μια εποχή που οι γυψοσανιδάδες θυμούνται ακόμα με νοσταλγία, αφού οι ιδιοκτήτες καφετεριών εφήρμοσαν καπνιστικές πατέντες που θα εξέπλητταν ακόμη και τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αν ζούσε (και κάπνιζε...) στην Ελλάδα. Αλλά βέβαια, όλα αυτά δεν κράτησαν πολύ. Κυρίως γιατί απ’ τον Ιούλιο ώς τον Σεπτέμβριο που έχει ζέστη είναι εύκολο να είσαι καπνιστής. Και δευτερευόντως γιατί ύστερα που ήρθε ο χειμώνας, ήρθαν μαζί του και οι εκλογές και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, έτοιμη να ανασύρει τον (μπαρουτο) καπνισμένο νόμο από τις ελληνικές καλένδες της απαξίωσης. Κι έτσι φτάσαμε στην 1η Σεπτεμβρίου του 2010, οπότε το σχέδιο ήταν πως «η Ελλάδα (ξανα) σβήνει το τσιγάρο». Στην πραγματικότητα, το μόνο που συνέβη ήταν πως γκρεμίστηκαν τα καπνιστήρια. Κατά τα λοιπά, μετά το σοκ των πρώτων ημερών έγινε σαφές πως ο ελεγκτικός μηχανισμός κάπου χωλαίνει. Κι έτσι, ακολουθώντας τον βασικό κανόνα που συνοψίζεται στη φράση «όταν λείπει ο γάτος…», στα περισσότερα μπαρ, καφετέριες και ταβέρνες, αναπόφευκτα οι θεριακλήδες το ξαναφούντωσαν...
Τα τασάκια στα τραπέζια
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, μετακόμισε και η κ. Ξενογιαννακοπούλου. Ο Ανδρέας Λοβέρδος παρέλαβε τους επαναστατημένους καπνιστές και είναι γνωστό πόσο μισεί ο υπουργός να κακοκαρδίζει τους ψηφοφόρους του. Λογικά ο κ. Λοβέρδος πρέπει από νωρίς να συνειδητοποίησε ότι το κάπνισμα μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο για την πολιτική του υγεία, κι έτσι άρχισε να συζητά μία ακόμα νέα πατέντα: αυτή τη φορά ήταν το «τσιγαρόσημο», το αντίτιμο δηλαδή που θα πληρώνουν τα μπουζούκια, τα καζίνο και τα άλλα «μεγάλα καταστήματα» που σερβίρουν «άφθονο αλκοόλ» για να εξαγοράσουν το δικαίωμα
καπνίσματος! Το αποτέλεσμα ήταν ακόμα κι ένα σουβλατζίδικο στα Τρίκαλα να σερβίρει τρεις διαφορετικές μάρκες ουίσκι για να περάσει για... νυχτερινό κέντρο. Καθώς ο μύθος της Ψωροκώσταινας ζούσε ξανά μέρες δόξας, τα τασάκια ξαναβγήκαν στα τραπέζια και ο Γ. Παπανδρέου ξαναμπήκε στο υπουργικό συμβούλιο.
Προφανώς ήταν η τελευταία πρόταση του κ. Λοβέρδου που θύμισε την παλαιά έκφραση «ό, τι του καπνίσει», η οποία καταδίκασε σε ατελείωτη καζούρα την «αυστηρή αντικαπνιστική πολιτική» της κυβέρνησης. Κι έτσι, επανήλθε το πλάνο μηδενικής ανοχής στο κάπνισμα. Για μεγάλη δυστυχία των καταστηματαρχών που ήδη ολοφύρονται στις κουζίνες των εστιατορίων τους. Αλλά, βέβαια, μια βόλτα στις καφετέριες θα σας πείσει πως κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά: στο Κεφαλάρι, στο Γουδί, στο Κολωνάκι και στην Καισαριανή ο καπνός κάνει δαχτυλίδια και η στάχτη λοφάκια. Οσο για τη δημοτική αστυνομία και τους λοιπούς ελεγκτές... Με το που τους βλέπουν από μακριά, οι σερβιτόροι μαζεύουν τα τασάκια.
Της Μαριλης Μαργωμενου
ΠΡΕΖΑ TV
23-1-2011
Τον παλιό εκείνο τον καιρό της αβραμοπουλικής εξαγγελίας, η Ελλάδα χωρίστηκε στους «κάτω των 70» και «άνω των 70». Δεν αναφερόμαστε, βεβαίως, στην ηλικία των αβραμοπουλικών ψηφοφόρων, αλλά στα τετραγωνικά που ένας χώρος έπρεπε να καλύπτει για να είναι αντικαπνιστικός. Πρόκειται για μια εποχή που οι γυψοσανιδάδες θυμούνται ακόμα με νοσταλγία, αφού οι ιδιοκτήτες καφετεριών εφήρμοσαν καπνιστικές πατέντες που θα εξέπλητταν ακόμη και τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αν ζούσε (και κάπνιζε...) στην Ελλάδα. Αλλά βέβαια, όλα αυτά δεν κράτησαν πολύ. Κυρίως γιατί απ’ τον Ιούλιο ώς τον Σεπτέμβριο που έχει ζέστη είναι εύκολο να είσαι καπνιστής. Και δευτερευόντως γιατί ύστερα που ήρθε ο χειμώνας, ήρθαν μαζί του και οι εκλογές και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, έτοιμη να ανασύρει τον (μπαρουτο) καπνισμένο νόμο από τις ελληνικές καλένδες της απαξίωσης. Κι έτσι φτάσαμε στην 1η Σεπτεμβρίου του 2010, οπότε το σχέδιο ήταν πως «η Ελλάδα (ξανα) σβήνει το τσιγάρο». Στην πραγματικότητα, το μόνο που συνέβη ήταν πως γκρεμίστηκαν τα καπνιστήρια. Κατά τα λοιπά, μετά το σοκ των πρώτων ημερών έγινε σαφές πως ο ελεγκτικός μηχανισμός κάπου χωλαίνει. Κι έτσι, ακολουθώντας τον βασικό κανόνα που συνοψίζεται στη φράση «όταν λείπει ο γάτος…», στα περισσότερα μπαρ, καφετέριες και ταβέρνες, αναπόφευκτα οι θεριακλήδες το ξαναφούντωσαν...
Τα τασάκια στα τραπέζια
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, μετακόμισε και η κ. Ξενογιαννακοπούλου. Ο Ανδρέας Λοβέρδος παρέλαβε τους επαναστατημένους καπνιστές και είναι γνωστό πόσο μισεί ο υπουργός να κακοκαρδίζει τους ψηφοφόρους του. Λογικά ο κ. Λοβέρδος πρέπει από νωρίς να συνειδητοποίησε ότι το κάπνισμα μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο για την πολιτική του υγεία, κι έτσι άρχισε να συζητά μία ακόμα νέα πατέντα: αυτή τη φορά ήταν το «τσιγαρόσημο», το αντίτιμο δηλαδή που θα πληρώνουν τα μπουζούκια, τα καζίνο και τα άλλα «μεγάλα καταστήματα» που σερβίρουν «άφθονο αλκοόλ» για να εξαγοράσουν το δικαίωμα
καπνίσματος! Το αποτέλεσμα ήταν ακόμα κι ένα σουβλατζίδικο στα Τρίκαλα να σερβίρει τρεις διαφορετικές μάρκες ουίσκι για να περάσει για... νυχτερινό κέντρο. Καθώς ο μύθος της Ψωροκώσταινας ζούσε ξανά μέρες δόξας, τα τασάκια ξαναβγήκαν στα τραπέζια και ο Γ. Παπανδρέου ξαναμπήκε στο υπουργικό συμβούλιο.
Προφανώς ήταν η τελευταία πρόταση του κ. Λοβέρδου που θύμισε την παλαιά έκφραση «ό, τι του καπνίσει», η οποία καταδίκασε σε ατελείωτη καζούρα την «αυστηρή αντικαπνιστική πολιτική» της κυβέρνησης. Κι έτσι, επανήλθε το πλάνο μηδενικής ανοχής στο κάπνισμα. Για μεγάλη δυστυχία των καταστηματαρχών που ήδη ολοφύρονται στις κουζίνες των εστιατορίων τους. Αλλά, βέβαια, μια βόλτα στις καφετέριες θα σας πείσει πως κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά: στο Κεφαλάρι, στο Γουδί, στο Κολωνάκι και στην Καισαριανή ο καπνός κάνει δαχτυλίδια και η στάχτη λοφάκια. Οσο για τη δημοτική αστυνομία και τους λοιπούς ελεγκτές... Με το που τους βλέπουν από μακριά, οι σερβιτόροι μαζεύουν τα τασάκια.
Της Μαριλης Μαργωμενου
ΠΡΕΖΑ TV
23-1-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου