Ενα νέο ΕΣΥ σχεδιάζει η «Επιτροπή των Σοφών» της υγείας, ανακατεύοντας την τράπουλα των ήδη υπαρχόντων νοσοκοµείων και γιατρών. Στο πλαίσιο αυτό, στο µικροσκόπιο των «σοφών» µπαίνει ηαξιολόγηση των γιατρών αλλά και η θέσπιση κινήτρων, οι συγχωνεύσεις κλινικών και οι µετατάξεις προσωπικού, σε µία προσπάθεια εκσυγχρονισµού του χάρτη της υγείας.
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζει από την πλευρά τουπως η ενδεκαµελής ειδική επιτροπή – οι δανειστές της χώρας την αποκαλούν «task force»– δεν θα έχει «διακοσµητικό» ρόλοόπως γινόταν στο παρελθόν. Αντίθετα, και µε τη «βούλα» του Μνηµονίου διαθέτει διευρυµένες αρµοδιότητες και συµβουλευτικό χαρακτήρα εναλλακτικών επιλογών για την περιστολή τωνδαπανών. Παράλληλα, θα εκτελεί χρέη «διαµεσολαβητή», αφού θα είναι αρµόδια για την ενηµέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον τοµέα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξάρτητη Επιτροπή των «Σοφών» υπό τον Ηλία Μόσιαλο, προωθεί σχέδιο αξιολόγησης γιατρών και υπηρεσιών υγείας. Οπως είπε ενδεικτικάο διευθυντής του Κέντρου Οικονοµικών της Υγείας στο London School of Economics, στη χώραµας δενκαταγράφουµε το ποσοστό θνησιµότητας ανά κλινική αλλά ούτε και τιςεπανεισαγωγές στανοσοκοµείαλόγω επιπλοκών, συνεπώς οι αρµόδιοι φορείς αλλά και οι πολίτες είναι «τυφλοί» σε ό,τι αφορά την ποιότητα και τηναποτελεσµατικότητα των παροχών.
άντίθετά, στις προηγµένες υγειονοµικά χώρες, η αξιολόγηση των δοµών υγείας αποτελεί καθηµερινή πρακτική. Ετσι, για παράδειγµα στη Βρετανία ακολουθείται το σύστηµα αξιολόγησης ανά πενταετία για να εντοπιστούν οι γιατροίτων οποίων οι ικανότητες έχουν «σκουριάσει» και χρειάζονται συµπληρωµατική εκπαίδευση, στη Γαλλία πάλι η «βαθµολόγηση»γίνεται κάθετέσσερα χρόνια, ενώ στις ΗΠΑ οι γιατροί περνούν εξετάσεις ανά δεκαετία για ανανέωση του διπλώµατος. Προς τηνκατεύθυνσηαυτή η ενδεκαµελής Επιτροπή των «Σοφών» κρίνει ως κύριο ζήτηµα τησύνδεση παραγωγικότητας και αµοιβής ενώ µελετά καιτο ενδεχόµενο θέσπισης κινήτρων στουςγιατρούς του ΕΣΥ. Και αυτό, γιατί το σύστηµα µένει «αγκυλωµένο» στο παρελθόν µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την απουσία ενδιαφέροντος για τη διάδοση νέων ιατρικών τεχνικών. Στο µεταξύ,η ειδική επιτροπή θα επιχειρήσει να δώσει απάντηση και στο εξής ελληνικό παράδοξο:στη χώρα µαςεργάζονται25.000 γιατροί για 35.000 νοσοκοµειακές κλίνες, όταν στην Ευρώπη αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά τέσσερις κλίνες. Παρά όµως των «πληθωρισµό» σε γιατρούς, τα νοσοκοµείαδιαµαρτύρονται για ελλείψεις.
Την ίδια ώρα, όπως παρατηρούν οι ειδικοί, υπάρχουν κλίνεςπου δεν χρησιµοποιήθηκανποτέ, προβλέπονται οργανικές θέσεις προσωπικού χωρίς ουσιαστικό αντικείµενο και γίνονται «κοµµατικές» προσλήψεις και προαγωγές. Συνεπώς, οι µετατάξεις προσωπικούγια τη στελέχωση εξειδικευµένων κλινικών ή ακόµη και νοσοκοµείων αλλά και η αλλαγή ρόλων νοσηλευτικών ιδρυµάτωνκαι κέντρων υγείας, είναι µόνον µερικές από τις αλλαγές για την ορθολογική κατανοµή υπηρεσιών.
ΕΝΔΕΊΚΤΊΚΌ των αλλαγών που προγραµµατίζονται είναι το παράδειγµα που δίνει ο κ. Μόσιαλος, για νοσοκοµεία που απέχουν µόλις 10 χλµ. το ένα από τοάλλο, λειτουργούν παρ’ όλα αυτά οµοειδείς κλινικές – όπως για παράδειγµα οφθαλµολογικές. Στηνπερίπτωση αυτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή, θα πρέπει να συµβεί το αυτονόητο – δηλαδή, ηµετάταξη των οφθαλµιάτρων σε µία κλινική, πρακτική που θα έλυνε το εφηµεριακό πρόβληµα του ΕΣΥ και παράλληλα θα διασφάλιζε την επάρκεια υπηρεσιών και την ασφάλεια των ασθενών.
ΠΡΕΖΑ TV
26-1-2011
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζει από την πλευρά τουπως η ενδεκαµελής ειδική επιτροπή – οι δανειστές της χώρας την αποκαλούν «task force»– δεν θα έχει «διακοσµητικό» ρόλοόπως γινόταν στο παρελθόν. Αντίθετα, και µε τη «βούλα» του Μνηµονίου διαθέτει διευρυµένες αρµοδιότητες και συµβουλευτικό χαρακτήρα εναλλακτικών επιλογών για την περιστολή τωνδαπανών. Παράλληλα, θα εκτελεί χρέη «διαµεσολαβητή», αφού θα είναι αρµόδια για την ενηµέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον τοµέα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξάρτητη Επιτροπή των «Σοφών» υπό τον Ηλία Μόσιαλο, προωθεί σχέδιο αξιολόγησης γιατρών και υπηρεσιών υγείας. Οπως είπε ενδεικτικάο διευθυντής του Κέντρου Οικονοµικών της Υγείας στο London School of Economics, στη χώραµας δενκαταγράφουµε το ποσοστό θνησιµότητας ανά κλινική αλλά ούτε και τιςεπανεισαγωγές στανοσοκοµείαλόγω επιπλοκών, συνεπώς οι αρµόδιοι φορείς αλλά και οι πολίτες είναι «τυφλοί» σε ό,τι αφορά την ποιότητα και τηναποτελεσµατικότητα των παροχών.
άντίθετά, στις προηγµένες υγειονοµικά χώρες, η αξιολόγηση των δοµών υγείας αποτελεί καθηµερινή πρακτική. Ετσι, για παράδειγµα στη Βρετανία ακολουθείται το σύστηµα αξιολόγησης ανά πενταετία για να εντοπιστούν οι γιατροίτων οποίων οι ικανότητες έχουν «σκουριάσει» και χρειάζονται συµπληρωµατική εκπαίδευση, στη Γαλλία πάλι η «βαθµολόγηση»γίνεται κάθετέσσερα χρόνια, ενώ στις ΗΠΑ οι γιατροί περνούν εξετάσεις ανά δεκαετία για ανανέωση του διπλώµατος. Προς τηνκατεύθυνσηαυτή η ενδεκαµελής Επιτροπή των «Σοφών» κρίνει ως κύριο ζήτηµα τησύνδεση παραγωγικότητας και αµοιβής ενώ µελετά καιτο ενδεχόµενο θέσπισης κινήτρων στουςγιατρούς του ΕΣΥ. Και αυτό, γιατί το σύστηµα µένει «αγκυλωµένο» στο παρελθόν µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την απουσία ενδιαφέροντος για τη διάδοση νέων ιατρικών τεχνικών. Στο µεταξύ,η ειδική επιτροπή θα επιχειρήσει να δώσει απάντηση και στο εξής ελληνικό παράδοξο:στη χώρα µαςεργάζονται25.000 γιατροί για 35.000 νοσοκοµειακές κλίνες, όταν στην Ευρώπη αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά τέσσερις κλίνες. Παρά όµως των «πληθωρισµό» σε γιατρούς, τα νοσοκοµείαδιαµαρτύρονται για ελλείψεις.
Την ίδια ώρα, όπως παρατηρούν οι ειδικοί, υπάρχουν κλίνεςπου δεν χρησιµοποιήθηκανποτέ, προβλέπονται οργανικές θέσεις προσωπικού χωρίς ουσιαστικό αντικείµενο και γίνονται «κοµµατικές» προσλήψεις και προαγωγές. Συνεπώς, οι µετατάξεις προσωπικούγια τη στελέχωση εξειδικευµένων κλινικών ή ακόµη και νοσοκοµείων αλλά και η αλλαγή ρόλων νοσηλευτικών ιδρυµάτωνκαι κέντρων υγείας, είναι µόνον µερικές από τις αλλαγές για την ορθολογική κατανοµή υπηρεσιών.
ΕΝΔΕΊΚΤΊΚΌ των αλλαγών που προγραµµατίζονται είναι το παράδειγµα που δίνει ο κ. Μόσιαλος, για νοσοκοµεία που απέχουν µόλις 10 χλµ. το ένα από τοάλλο, λειτουργούν παρ’ όλα αυτά οµοειδείς κλινικές – όπως για παράδειγµα οφθαλµολογικές. Στηνπερίπτωση αυτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή, θα πρέπει να συµβεί το αυτονόητο – δηλαδή, ηµετάταξη των οφθαλµιάτρων σε µία κλινική, πρακτική που θα έλυνε το εφηµεριακό πρόβληµα του ΕΣΥ και παράλληλα θα διασφάλιζε την επάρκεια υπηρεσιών και την ασφάλεια των ασθενών.
ΠΡΕΖΑ TV
26-1-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου