Την 21η ετήσια έκθεσή του για την κατάσταση των δικαιωμάτων του ανθρώπου στον κόσμο, παρουσίασε σήμερα στις Βρυξέλλες το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW). Πρόκειται για έναν απολογισμό 650 σελίδων, που περιγράφει τα μεγάλα προβλήματα σ’ αυτό τον τομέα, στην επικράτεια 90 χωρών. Η επιτομή της αναφοράς είναι ότι πάρα πολλές κυβερνήσεις προτιμούν ν’ ακολουθούν στρατηγικές «ανοχής» και παρασκηνιακού «διαλόγου» απέναντι στα κράτη που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, από το να τα καταγγέλλουν ανοιχτά και να αξιώνουν το σεβασμό στον Άνθρωπο.
Ο ΟΗΕ και η ΕΕ διαπράττουν το σοβαρό σφάλμα να ποντάρουν στην παρασκηνιακή πειθώ, και όχι στη δημόσια καταδίκη, για να κάνουν καταπιεστικά καθεστώτα όπως αυτό της Κίνας, να πάψουν να παραβιάζουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, σύμφωνα με τον Κένεθ Ροθ, γενικό διευθυντή του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.
Το θεμελιώδες σφάλμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν και πολλών από τις χώρες που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ότι προκρίνουν "το διάλογο και τη συνεργασία" έναντι οποιασδήποτε δημόσιας πίεσης στα κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματα.
Ο Μπαν Κι-Μουν κάνει το λάθος να "υπερεκτιμά την ικανότητά του να πείθει μέσω προσωπικών επαφών με ανθρώπους όπως ο Σουδανός πρόεδρος Όμαρ ελ-Μπεσίρ, ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας της Βιρμανίας Θαν Σούε και ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα Μαχίντα Ρατζαπάκσα", είπε ο Κένεθ Ροθ.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι και "η ΕΕ μοιάζει να έχει προσχωρήσει σ' αυτή την ιδέα", καθώς η Ύπατη Εκπρόσωπός της για τις εξωτερικές υποθέσεις, Κάθριν Άστον, "έχει εκφράσει επανειλημμένα την προτίμησή της για μια 'ήρεμη διπλωματία', όποιες κι αν είναι οι συνθήκες". Ο Ροθ καταλογίζει ιδιαίτερα στην ΕΕ μια "δουλοπρεπή προσέγγιση" έναντι του Ουζμπεκιστάν και του Τουρκμενιστάν.
Επίσης, η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία χαρακτηρίζονται υποχωρητικές απέναντι στο Πεκίνο. Η αμφισβητούμενη διπλωματική στάση του Παρισιού κατά την κρίση στην Τυνησία δεν αναφέρεται, καθώς η περίοδος που εξετάζεται σταματά στο Νοέμβριο του 2010.
Η ΕΕ και ο ΟΗΕ δεν είναι ωστόσο οι μόνοι που γίνονται στόχοι, καθώς ο Ροθ επικρίνει και τις ΗΠΑ επειδή δεν επενέβησαν "με σθένος για παράδειγμα στην Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία" όταν υπήρχε ανάγκη να το κάνουν. Ειρωνεύεται τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα επισημαίνοντας ότι "μερικές φορές χάνει την περίφημη ευφράδειά του". Ο Ροθ καταλήγει επισημαίνοντας "τη σχεδόν καθολική δειλία απέναντι στην επιδείνωση των ελευθεριών των πολιτών στην Κινα. Η βράβευση με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του διαφωνούντα Λιού Σιαομπό αποτέλεσε μια μεγάλη στιγμή για το κίνημα των δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Κίνα. Όμως οι νομικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν από το Πεκίνο, βάσει των οποίων δεν γίνονται δεκτές αποδείξεις που λαμβάνονται με βασανιστήρια, παρέμειναν στην πράξη νεκρό γράμμα".
Μεταξύ των χωρών που εξετάζονται, το βορειοκορεατικό καθεστώς ξεχωρίζει με το σύστημα του γκουλάγκ, όπου κρατούνται περίπου 200.000 άνθρωποι σε φρικτές συνθήκες.
Η ατιμωρησία των δραστών μαζικών βιασμών εξακολουθεί να πλήττει σε διάφορους βαθμούς τα αφρικανικά κράτη, όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού και το Τσαντ. Περισσότερο πλήττεται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (σχεδόν 8.000 κρούσματα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010). Στην Κολομβία, νέες παραστρατιωτικές συμμορίες ασκούν τρομοκρατία.
Όσο για τη Ρωσία, αν επέδειξε, από την πλευρά της, "μεγαλύτερο άνοιγμα στη διεθνή συνεργασία για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, το γενικό κλίμα στη χώρα σχετικά μ' αυτά παρέμενει βαθιά αρνητικό", υπογραμμίζει η μη κυβερνητική οργάνωση.
Οι ΗΠΑ αναφέρονται ως οι μόνες που έχουν στις φυλακές τους "2.574 πρόσωπα που ήταν ανήλικα όταν διέπραξαν το έγκλημα και εκτίουν ποινή ισόβιας κάθειρξης".
Στην Ευρώπη τέλος, "η μεγαλύτερη μειονότητα, οι Ρομά, συνέχισε να υφίσταται διακρίσεις, αποκλεισμό και ακραία φτώχεια", παρατηρεί το HRW, το οποίο αναφέρει τις απελάσεις των Ρουμάνων και Βούλγαρων Ρομά από τη Γαλλία.
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2011
Ο ΟΗΕ και η ΕΕ διαπράττουν το σοβαρό σφάλμα να ποντάρουν στην παρασκηνιακή πειθώ, και όχι στη δημόσια καταδίκη, για να κάνουν καταπιεστικά καθεστώτα όπως αυτό της Κίνας, να πάψουν να παραβιάζουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, σύμφωνα με τον Κένεθ Ροθ, γενικό διευθυντή του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.
Το θεμελιώδες σφάλμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν και πολλών από τις χώρες που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ότι προκρίνουν "το διάλογο και τη συνεργασία" έναντι οποιασδήποτε δημόσιας πίεσης στα κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματα.
Ο Μπαν Κι-Μουν κάνει το λάθος να "υπερεκτιμά την ικανότητά του να πείθει μέσω προσωπικών επαφών με ανθρώπους όπως ο Σουδανός πρόεδρος Όμαρ ελ-Μπεσίρ, ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας της Βιρμανίας Θαν Σούε και ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα Μαχίντα Ρατζαπάκσα", είπε ο Κένεθ Ροθ.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι και "η ΕΕ μοιάζει να έχει προσχωρήσει σ' αυτή την ιδέα", καθώς η Ύπατη Εκπρόσωπός της για τις εξωτερικές υποθέσεις, Κάθριν Άστον, "έχει εκφράσει επανειλημμένα την προτίμησή της για μια 'ήρεμη διπλωματία', όποιες κι αν είναι οι συνθήκες". Ο Ροθ καταλογίζει ιδιαίτερα στην ΕΕ μια "δουλοπρεπή προσέγγιση" έναντι του Ουζμπεκιστάν και του Τουρκμενιστάν.
Επίσης, η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία χαρακτηρίζονται υποχωρητικές απέναντι στο Πεκίνο. Η αμφισβητούμενη διπλωματική στάση του Παρισιού κατά την κρίση στην Τυνησία δεν αναφέρεται, καθώς η περίοδος που εξετάζεται σταματά στο Νοέμβριο του 2010.
Η ΕΕ και ο ΟΗΕ δεν είναι ωστόσο οι μόνοι που γίνονται στόχοι, καθώς ο Ροθ επικρίνει και τις ΗΠΑ επειδή δεν επενέβησαν "με σθένος για παράδειγμα στην Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία" όταν υπήρχε ανάγκη να το κάνουν. Ειρωνεύεται τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα επισημαίνοντας ότι "μερικές φορές χάνει την περίφημη ευφράδειά του". Ο Ροθ καταλήγει επισημαίνοντας "τη σχεδόν καθολική δειλία απέναντι στην επιδείνωση των ελευθεριών των πολιτών στην Κινα. Η βράβευση με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του διαφωνούντα Λιού Σιαομπό αποτέλεσε μια μεγάλη στιγμή για το κίνημα των δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Κίνα. Όμως οι νομικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν από το Πεκίνο, βάσει των οποίων δεν γίνονται δεκτές αποδείξεις που λαμβάνονται με βασανιστήρια, παρέμειναν στην πράξη νεκρό γράμμα".
Μεταξύ των χωρών που εξετάζονται, το βορειοκορεατικό καθεστώς ξεχωρίζει με το σύστημα του γκουλάγκ, όπου κρατούνται περίπου 200.000 άνθρωποι σε φρικτές συνθήκες.
Η ατιμωρησία των δραστών μαζικών βιασμών εξακολουθεί να πλήττει σε διάφορους βαθμούς τα αφρικανικά κράτη, όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού και το Τσαντ. Περισσότερο πλήττεται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (σχεδόν 8.000 κρούσματα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010). Στην Κολομβία, νέες παραστρατιωτικές συμμορίες ασκούν τρομοκρατία.
Όσο για τη Ρωσία, αν επέδειξε, από την πλευρά της, "μεγαλύτερο άνοιγμα στη διεθνή συνεργασία για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, το γενικό κλίμα στη χώρα σχετικά μ' αυτά παρέμενει βαθιά αρνητικό", υπογραμμίζει η μη κυβερνητική οργάνωση.
Οι ΗΠΑ αναφέρονται ως οι μόνες που έχουν στις φυλακές τους "2.574 πρόσωπα που ήταν ανήλικα όταν διέπραξαν το έγκλημα και εκτίουν ποινή ισόβιας κάθειρξης".
Στην Ευρώπη τέλος, "η μεγαλύτερη μειονότητα, οι Ρομά, συνέχισε να υφίσταται διακρίσεις, αποκλεισμό και ακραία φτώχεια", παρατηρεί το HRW, το οποίο αναφέρει τις απελάσεις των Ρουμάνων και Βούλγαρων Ρομά από τη Γαλλία.
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου