Αρχισε να (βιο)καλλιεργεί φυτικό σφουγγάρι, μάλιστα, υπάρχει και αυτό στη φύση εκτός από το θαλάσσιο, και να προχωρά στην παραγωγή προϊόντων όπως το τουρσί από καρπούζι και πεπόνι. Από τη Γερμανία στον Λευκότοπο Σερρών, η οικογένεια του Γιάννη Παπαδόπουλου συνεχίζει να αγωνίζεται σε ένα χώρο δύσκολο, παράγοντας ιδιαίτερα προϊόντα.
Ο ίδιος μας διηγείται: Η οικογένειά μου, όπως και όλο το χωριό, καλλιεργούσαν ανέκαθεν καπνό, σιτάρι, ελιές, αμύγδαλα και αργότερα βαμβάκι, τεύτλα, καλαμπόκι, μηδική κ.λπ. Υστερα από 10 χρόνια -Γερμανία (2) και Θεσσαλονίκη (8)- αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου και να ασχοληθώ ξανά με τα χωράφια. Ετσι, μπήκα το 2001 στη βιοκαλλιέργεια με ελιές, αμύγδαλα, καρύδια, αρωματικά φυτά και φρούτα, όμως συγχρόνως έψαχνα να καλλιεργήσω και καινούργιες παραγωγές. Αποφάσισα να καλλιεργήσω σφουγγάρι, φουντούκια και να κάνω τουρσί καρπούζι και πεπόνι.
Το σφουγγάρι για το 95% των καταναλωτών ήταν άγνωστο προϊόν. Οταν το έβγαλα στην αγορά ως καινούργιο προϊόν, ο κόσμος το έβλεπε παράξενα, ήταν δύσκολο να καταλάβουν ότι αυτό είναι φυτό. Με τον καιρό, αφού έφτασα σε σημείο 2 χρονιές να πετάξω και μερικές εκατοντάδες σφουγγάρια, τότε έδωσα δείγματα σε μαγαζιά για να μπορέσω να το προωθήσω. Συγχρόνως και στις βιολογικές αγορές ο κόσμος άρχισε να το εμπιστεύεται. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να το παρατήσω γιατί δεν μπορούσα να το πουλήσω. Φυσικά, όταν σκέφτηκα να το στείλω στο εξωτερικό, έπρεπε να είχα ποσότητα.
Το σφουγγάρι για μένα είναι πολύ καλή περίπτωση και θα συνεχίσω να το καλλιεργώ πιο εντατικά και σε μεγαλύτερες εκτάσεις.
Το καλό είναι ότι δεν έχει κόστος καλλιέργειας, π.χ. αυτά που θα βγάλεις σε 10 στρέμματα βαμβάκι τα βγάζεις σε 100 μέτρα σφουγγάρι.
Το πεπόνι και το καρπούζι το σκέφτηκα όταν ο πατέρας μου αποφάσισε να το κάνει τουρσί. Αφού στα μαγαζιά έχει από τα άλλα τουρσιά (δηλ. λάχανα, μελιτζάνες, πιπεριές κ.λπ.), γιατί όχι και αυτά τα δύο προϊόντα.
Το καρπούζι και το πεπόνι τουρσί είναι προϊόν που δεν θα το βρεις πουθενά. Πρώτη χρονιά που ασχολήθηκα μπορώ να πω ότι άφησε καλό κέρδος σε αναλογία στρεμμάτων, φυσικά όπως και το σφουγγάρι, χωρίς κόστος καλλιέργειας.
Τέλος, το σφουγγάρι, το καρπούζι και το πεπόνι έχουν ένα ακόμα πλεονέκτημα: μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το φουντούκι είναι καινούργιο προϊόν, στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Εβαλα 400 δέντρα για αρχή και είναι στο δεύτερο έτος. Φανταστείτε ότι την παγκόσμια αγορά την τροφοδοτεί η Τουρκία.
Φυτικό φυσικό σφουγγάρι
Σε ό,τι αφορά το σφουγγάρι υπάρχει από την αρχαιότητα. Το χρησιμοποιούσαν συνήθως οι πλούσιες οικογένειες. Ηταν το μοναδικό μέσο για την καθημερινή περιποίηση του σώματος. Εχει τη μοναδική ιδιότητα της ταυτόχρονης καθαριότητας και απολέπισης, ενώ παράλληλα ανοίγει τους πόρους και βοηθά το δέρμα να αναπνεύσει καλύτερα.
Στη σημερινή εποχή το συναντάμε σε φράχτες ή σε αυλές σπιτιών, συνήθως στα χωριά, άλλοι το χρησιμοποιούν σαν διακοσμητικό, άλλοι όταν είναι μικρό, δηλαδή 10-15 εκ., το χρησιμοποιούν σαν πράσινη σαλάτα και φυσικά άλλοι το χρησιμοποιούν για το ατομικό τους μπάνιο.
Μέσα στο σφουγγάρι υπάρχουν 4 μακρόστενα τούνελ, όπου βρίσκονται οι σπόροι του. Παίρνουμε τους σπόρους και τους φυτεύουμε σε σακουλάκια με χώμα μέσα στο φυτώριο. Τον Μάρτιο, αφού φτάσει το φυτό στο ύψος των 5 εκ. περίπου, το μεταφυτεύουμε στο χωράφι. Στο χωράφι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αρχίζει και απλώνεται, γι' αυτό κάνουμε μια κατασκευή όπως στα σταφύλια. Σε ένα μήνα περίπου αρχίζει και βγάζει τα πρώτα λουλούδια, τα οποία είναι από 5-10 μαζεμένα σε ένα σημείο και έχουν χρώμα κίτρινο, από τα οποία τελικά μόνο το ένα λουλούδι θα παράγει σφουγγάρι. Τον Ιούνιο παίρνουμε τα πρώτα σφουγγάρια, τα οποία έχουν μήκος από 30-60 εκ. Το ίδιο το φυτό δίνει συνέχεια σφουγγάρια έως να πέσουν οι πρώτες πάχνες του Οκτωβρίου.
Η μία ρίζα μπορεί να δώσει πάνω από 100 σφουγγάρια. Ως φυτό έχει την ιδιότητα να αναρριχάται από μόνο του με εκπληκτικό τρόπο και γαντζώνεται με ίνες που βγαίνουν πυκνά πάνω στο φυτό. Αυτό γίνεται για να προστατέψει το σφουγγάρι, μιας και το σφουγγάρι μπορεί να φτάσει και τα 5 κιλά. Φυσικά το κάθε σφουγγάρι, μόλις φτάσει στο μέγιστο της ανάπτυξής του, αρχίζει και χάνει τα υγρά του από μόνο του μέχρι να φτάσει τα 100-200 γρ. Στο σημείο αυτό αλλάζει χρώμα και από πράσινο γίνεται κίτρινο. Το κόβουμε, βγάζουμε την κίτρινη φλούδα, παίρνουμε το σφουγγάρι, το οποίο είναι υγρό, γι' αυτό το στεγνώνουμε, μετά τινάζουμε τα σπόρια και είναι έτοιμο για χρήση.
Φυσικά, από την ημέρα της σποράς μέχρι τη φυσική καταστροφή του, η μόνη φροντίδα που απαιτεί είναι νερό και σκάλισμα. Για να μη σπαταλάμε το νερό, έχουμε τοποθετήσει λάστιχα με σταγονίδια (άρδην ύδρευση).
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην πώληση του προϊόντος είναι ότι ο κόσμος δεν το γνωρίζει, ενώ το βλέπει επεξεργασμένο, ραμμένο με πανί σε μορφή γαντιού στα φαρμακεία. Η φυσική του μορφή είναι μακρόστενη σε σχέση με το τυποποιημένο προϊόν του φαρμακείου.
Γι' αυτό αναγκάζομαι να ενημερώνω τον κόσμο για τη φυσική μορφή του σφουγγαριού. Στις βιολογικές αγορές και στα βιολογικά καταστήματα το πουλάω χύμα (όχι συσκευασμένο) έως σήμερα. Στο άμεσο μέλλον θα πωλείται συσκευασμένο.
Σε σχέση με το σφουγγάρι της Καλύμνου, είναι πιο αποτελεσματικό και πιο ανθεκτικό.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
29-1-2011
Ο ίδιος μας διηγείται: Η οικογένειά μου, όπως και όλο το χωριό, καλλιεργούσαν ανέκαθεν καπνό, σιτάρι, ελιές, αμύγδαλα και αργότερα βαμβάκι, τεύτλα, καλαμπόκι, μηδική κ.λπ. Υστερα από 10 χρόνια -Γερμανία (2) και Θεσσαλονίκη (8)- αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου και να ασχοληθώ ξανά με τα χωράφια. Ετσι, μπήκα το 2001 στη βιοκαλλιέργεια με ελιές, αμύγδαλα, καρύδια, αρωματικά φυτά και φρούτα, όμως συγχρόνως έψαχνα να καλλιεργήσω και καινούργιες παραγωγές. Αποφάσισα να καλλιεργήσω σφουγγάρι, φουντούκια και να κάνω τουρσί καρπούζι και πεπόνι.
Το σφουγγάρι για το 95% των καταναλωτών ήταν άγνωστο προϊόν. Οταν το έβγαλα στην αγορά ως καινούργιο προϊόν, ο κόσμος το έβλεπε παράξενα, ήταν δύσκολο να καταλάβουν ότι αυτό είναι φυτό. Με τον καιρό, αφού έφτασα σε σημείο 2 χρονιές να πετάξω και μερικές εκατοντάδες σφουγγάρια, τότε έδωσα δείγματα σε μαγαζιά για να μπορέσω να το προωθήσω. Συγχρόνως και στις βιολογικές αγορές ο κόσμος άρχισε να το εμπιστεύεται. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να το παρατήσω γιατί δεν μπορούσα να το πουλήσω. Φυσικά, όταν σκέφτηκα να το στείλω στο εξωτερικό, έπρεπε να είχα ποσότητα.
Το σφουγγάρι για μένα είναι πολύ καλή περίπτωση και θα συνεχίσω να το καλλιεργώ πιο εντατικά και σε μεγαλύτερες εκτάσεις.
Το καλό είναι ότι δεν έχει κόστος καλλιέργειας, π.χ. αυτά που θα βγάλεις σε 10 στρέμματα βαμβάκι τα βγάζεις σε 100 μέτρα σφουγγάρι.
Το πεπόνι και το καρπούζι το σκέφτηκα όταν ο πατέρας μου αποφάσισε να το κάνει τουρσί. Αφού στα μαγαζιά έχει από τα άλλα τουρσιά (δηλ. λάχανα, μελιτζάνες, πιπεριές κ.λπ.), γιατί όχι και αυτά τα δύο προϊόντα.
Το καρπούζι και το πεπόνι τουρσί είναι προϊόν που δεν θα το βρεις πουθενά. Πρώτη χρονιά που ασχολήθηκα μπορώ να πω ότι άφησε καλό κέρδος σε αναλογία στρεμμάτων, φυσικά όπως και το σφουγγάρι, χωρίς κόστος καλλιέργειας.
Τέλος, το σφουγγάρι, το καρπούζι και το πεπόνι έχουν ένα ακόμα πλεονέκτημα: μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το φουντούκι είναι καινούργιο προϊόν, στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Εβαλα 400 δέντρα για αρχή και είναι στο δεύτερο έτος. Φανταστείτε ότι την παγκόσμια αγορά την τροφοδοτεί η Τουρκία.
Φυτικό φυσικό σφουγγάρι
Σε ό,τι αφορά το σφουγγάρι υπάρχει από την αρχαιότητα. Το χρησιμοποιούσαν συνήθως οι πλούσιες οικογένειες. Ηταν το μοναδικό μέσο για την καθημερινή περιποίηση του σώματος. Εχει τη μοναδική ιδιότητα της ταυτόχρονης καθαριότητας και απολέπισης, ενώ παράλληλα ανοίγει τους πόρους και βοηθά το δέρμα να αναπνεύσει καλύτερα.
Στη σημερινή εποχή το συναντάμε σε φράχτες ή σε αυλές σπιτιών, συνήθως στα χωριά, άλλοι το χρησιμοποιούν σαν διακοσμητικό, άλλοι όταν είναι μικρό, δηλαδή 10-15 εκ., το χρησιμοποιούν σαν πράσινη σαλάτα και φυσικά άλλοι το χρησιμοποιούν για το ατομικό τους μπάνιο.
Μέσα στο σφουγγάρι υπάρχουν 4 μακρόστενα τούνελ, όπου βρίσκονται οι σπόροι του. Παίρνουμε τους σπόρους και τους φυτεύουμε σε σακουλάκια με χώμα μέσα στο φυτώριο. Τον Μάρτιο, αφού φτάσει το φυτό στο ύψος των 5 εκ. περίπου, το μεταφυτεύουμε στο χωράφι. Στο χωράφι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αρχίζει και απλώνεται, γι' αυτό κάνουμε μια κατασκευή όπως στα σταφύλια. Σε ένα μήνα περίπου αρχίζει και βγάζει τα πρώτα λουλούδια, τα οποία είναι από 5-10 μαζεμένα σε ένα σημείο και έχουν χρώμα κίτρινο, από τα οποία τελικά μόνο το ένα λουλούδι θα παράγει σφουγγάρι. Τον Ιούνιο παίρνουμε τα πρώτα σφουγγάρια, τα οποία έχουν μήκος από 30-60 εκ. Το ίδιο το φυτό δίνει συνέχεια σφουγγάρια έως να πέσουν οι πρώτες πάχνες του Οκτωβρίου.
Η μία ρίζα μπορεί να δώσει πάνω από 100 σφουγγάρια. Ως φυτό έχει την ιδιότητα να αναρριχάται από μόνο του με εκπληκτικό τρόπο και γαντζώνεται με ίνες που βγαίνουν πυκνά πάνω στο φυτό. Αυτό γίνεται για να προστατέψει το σφουγγάρι, μιας και το σφουγγάρι μπορεί να φτάσει και τα 5 κιλά. Φυσικά το κάθε σφουγγάρι, μόλις φτάσει στο μέγιστο της ανάπτυξής του, αρχίζει και χάνει τα υγρά του από μόνο του μέχρι να φτάσει τα 100-200 γρ. Στο σημείο αυτό αλλάζει χρώμα και από πράσινο γίνεται κίτρινο. Το κόβουμε, βγάζουμε την κίτρινη φλούδα, παίρνουμε το σφουγγάρι, το οποίο είναι υγρό, γι' αυτό το στεγνώνουμε, μετά τινάζουμε τα σπόρια και είναι έτοιμο για χρήση.
Φυσικά, από την ημέρα της σποράς μέχρι τη φυσική καταστροφή του, η μόνη φροντίδα που απαιτεί είναι νερό και σκάλισμα. Για να μη σπαταλάμε το νερό, έχουμε τοποθετήσει λάστιχα με σταγονίδια (άρδην ύδρευση).
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην πώληση του προϊόντος είναι ότι ο κόσμος δεν το γνωρίζει, ενώ το βλέπει επεξεργασμένο, ραμμένο με πανί σε μορφή γαντιού στα φαρμακεία. Η φυσική του μορφή είναι μακρόστενη σε σχέση με το τυποποιημένο προϊόν του φαρμακείου.
Γι' αυτό αναγκάζομαι να ενημερώνω τον κόσμο για τη φυσική μορφή του σφουγγαριού. Στις βιολογικές αγορές και στα βιολογικά καταστήματα το πουλάω χύμα (όχι συσκευασμένο) έως σήμερα. Στο άμεσο μέλλον θα πωλείται συσκευασμένο.
Σε σχέση με το σφουγγάρι της Καλύμνου, είναι πιο αποτελεσματικό και πιο ανθεκτικό.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
29-1-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου