Oι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με θέματα περιβάλλοντος έχουν αναπτύξει μια αυτοματοποιημένη αντίδραση κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση προχωράει σε μια φιλόδοξη «πράσινη» εξαγγελία. Κουνώντας (νοητά) το κεφάλι, σκέφτονται: «Ευρωκαταδίκη μυρίζει στον αέρα». Δεν είναι κυνισμός –για χρόνια, στα θέματα αυτά, η Ελλάδα είχε τον ρόλο του φτωχού συγγενούς της Ε. Ε., που εξαναγκάζεται να λάβει μέτρα μόνο κατόπιν σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας και μόνον εφ’ όσον έχει αφήσει πολύ πίσω το τελευταίο χρονικό περιθώριο, με τις απειλές για προσφυγή στα αρμόδια όργανα να διατυπώνονται ανοιχτά.
Φαίνεται, όμως, ότι σταματήσαμε να τηρούμε ακόμα κι αυτό το «εθιμοτυπικό». Με την πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν να ακυρώσει τη συμμετοχή της, ύψους 20 εκατ. ευρώ, στα έργα αποκατάστασης της λίμνης Κορώνειας και να προσφύγει κατά της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνοντας μηδενική πρόοδο, έγινε παραπάνω από φανερό ότι η χώρα μας χαράσσει το δικό της μοναχικό δρόμο. Το πρόστιμο με το οποίο απειλείται σε ενδεχόμενη καταδίκη της μπορεί να φτάσει τα 100.000 ευρώ την ημέρα, ενώ ουδείς αναζητεί το πού πήγαν τα εκατομμύρια ευρώ της ήδη καταβληθείσας ευρωπαϊκής ενίσχυσης, με τους αρμόδιους φορείς να έχουν επιδοθεί τις τελευταίες ημέρες σε αλληλοκατηγορίες για ολιγωρία.
Δυστυχώς, όμως, «Κορώνεια» δεν είναι μόνο μία. Η Ελλάδα μετράει συνολικά 43 ανοιχτές υποθέσεις σε θέματα περιβάλλοντος, οι 20 από τις οποίες αφορούν την καθυστερημένη ή κακή εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας και οι υπόλοιπες 23, παραβιάσεις της νομοθεσίας. Για έξι από αυτές τις υποθέσεις, μάλιστα, μετράει ήδη μία καταδίκη.
Μία από τις υποθέσεις για τις οποίες έχουμε ήδη καταδικαστεί είναι το θέμα των χωματερών. Η τελευταία προθεσμία που είχε δοθεί στη χώρα για να απαντήσει στη δεύτερη προειδοποιητική επιστολή της Ε. Ε. έληξε τον Δεκέμβριο. Εκτοτε, το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αναπτύξει σχέδιο δράσης για σφράγισμα 18 χωματερών το α΄ τρίμηνο του χρόνου και 63 το β΄ τρίμηνο, αλλά όλα θα κριθούν από τον... βαθμό εγρήγορσης των τοπικών αρχών. Το μήνυμα από την πλευρά της κυβέρνησης προς την Tοπική Aυτοδιοίκηση, ότι εάν δεν προχωρήσουν σε κλείσιμο των χωματερών δεν θα λάβουν το σύνολο της ετήσιας χρηματοδότησής τους, μοιάζει με το τελευταίο «χαρτί». Πέντε χρόνια έχουν περάσει από την καταδίκη για την υπόθεση Κουρουπητού Χανίων (4,7 εκατ. ευρώ το πρόστιμο), αλλά και σε αυτό το φλέγον για τη δημόσια υγεία θέμα έχουν γίνει ελάχιστα βήματα. Μολονότι η προθεσμία έχει λήξει από το 2008, εξακολουθούν να λειτουργούν μέχρι σήμερα τουλάχιστον 200 χωματερές, ενώ άλλες 400 δεν έχουν αποκατασταθεί μετά το σφράγισμά τους. Ουδείς θέλει να αναλογιστεί ποιο θα είναι το ύψος ενός νέου προστίμου και από πού θα αντληθεί για να καταβληθεί εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Στο «κόκκινο» βρίσκεται η χώρα μας και στο θέμα των βιολογικών καθαρισμών και δικτύων αποχέτευσης, για το οποίο είχε καταδικαστεί το 2007. Οι περισσότερες πόλεις έχουν δρομολογήσει λύσεις, αλλά η βόρεια και η νότια Αττική παραμένουν προβληματικές. Δεύτερη καταδίκη «βλέπει» η Ελλάδα και λόγω της ελλιπούς διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων, που εξακολουθούν να αποθηκεύονται «προσωρινά». Μεταξύ άλλων, προειδοποιητικές επιστολές έχουν σταλεί στη χώρα μας και για τον καθορισμό Ζωνών Ειδικής Προστασίας για άγρια πουλιά, αλλά και για το θέμα της διαχείρισης των αστικών λυμάτων στην περιοχή του Θριασίου Πεδίου.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, πάντως, η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ισοδυναμεί με καταδίκη. Aπό τις 200 αποφάσεις που έχει εκδώσει το Δικαστήριο για την Ελλάδα, 183 ήταν καταδικαστικές. Από αυτές, η Ελλάδα συμμορφώθηκε άμεσα προς τις αποφάσεις του Δικαστηρίου μόνο σε 110 περιπτώσεις.
Της Λινας Γιανναρου
ΠΡΕΖΑ TV
13-2-2011
Φαίνεται, όμως, ότι σταματήσαμε να τηρούμε ακόμα κι αυτό το «εθιμοτυπικό». Με την πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν να ακυρώσει τη συμμετοχή της, ύψους 20 εκατ. ευρώ, στα έργα αποκατάστασης της λίμνης Κορώνειας και να προσφύγει κατά της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνοντας μηδενική πρόοδο, έγινε παραπάνω από φανερό ότι η χώρα μας χαράσσει το δικό της μοναχικό δρόμο. Το πρόστιμο με το οποίο απειλείται σε ενδεχόμενη καταδίκη της μπορεί να φτάσει τα 100.000 ευρώ την ημέρα, ενώ ουδείς αναζητεί το πού πήγαν τα εκατομμύρια ευρώ της ήδη καταβληθείσας ευρωπαϊκής ενίσχυσης, με τους αρμόδιους φορείς να έχουν επιδοθεί τις τελευταίες ημέρες σε αλληλοκατηγορίες για ολιγωρία.
Δυστυχώς, όμως, «Κορώνεια» δεν είναι μόνο μία. Η Ελλάδα μετράει συνολικά 43 ανοιχτές υποθέσεις σε θέματα περιβάλλοντος, οι 20 από τις οποίες αφορούν την καθυστερημένη ή κακή εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας και οι υπόλοιπες 23, παραβιάσεις της νομοθεσίας. Για έξι από αυτές τις υποθέσεις, μάλιστα, μετράει ήδη μία καταδίκη.
Μία από τις υποθέσεις για τις οποίες έχουμε ήδη καταδικαστεί είναι το θέμα των χωματερών. Η τελευταία προθεσμία που είχε δοθεί στη χώρα για να απαντήσει στη δεύτερη προειδοποιητική επιστολή της Ε. Ε. έληξε τον Δεκέμβριο. Εκτοτε, το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αναπτύξει σχέδιο δράσης για σφράγισμα 18 χωματερών το α΄ τρίμηνο του χρόνου και 63 το β΄ τρίμηνο, αλλά όλα θα κριθούν από τον... βαθμό εγρήγορσης των τοπικών αρχών. Το μήνυμα από την πλευρά της κυβέρνησης προς την Tοπική Aυτοδιοίκηση, ότι εάν δεν προχωρήσουν σε κλείσιμο των χωματερών δεν θα λάβουν το σύνολο της ετήσιας χρηματοδότησής τους, μοιάζει με το τελευταίο «χαρτί». Πέντε χρόνια έχουν περάσει από την καταδίκη για την υπόθεση Κουρουπητού Χανίων (4,7 εκατ. ευρώ το πρόστιμο), αλλά και σε αυτό το φλέγον για τη δημόσια υγεία θέμα έχουν γίνει ελάχιστα βήματα. Μολονότι η προθεσμία έχει λήξει από το 2008, εξακολουθούν να λειτουργούν μέχρι σήμερα τουλάχιστον 200 χωματερές, ενώ άλλες 400 δεν έχουν αποκατασταθεί μετά το σφράγισμά τους. Ουδείς θέλει να αναλογιστεί ποιο θα είναι το ύψος ενός νέου προστίμου και από πού θα αντληθεί για να καταβληθεί εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Στο «κόκκινο» βρίσκεται η χώρα μας και στο θέμα των βιολογικών καθαρισμών και δικτύων αποχέτευσης, για το οποίο είχε καταδικαστεί το 2007. Οι περισσότερες πόλεις έχουν δρομολογήσει λύσεις, αλλά η βόρεια και η νότια Αττική παραμένουν προβληματικές. Δεύτερη καταδίκη «βλέπει» η Ελλάδα και λόγω της ελλιπούς διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων, που εξακολουθούν να αποθηκεύονται «προσωρινά». Μεταξύ άλλων, προειδοποιητικές επιστολές έχουν σταλεί στη χώρα μας και για τον καθορισμό Ζωνών Ειδικής Προστασίας για άγρια πουλιά, αλλά και για το θέμα της διαχείρισης των αστικών λυμάτων στην περιοχή του Θριασίου Πεδίου.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, πάντως, η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ισοδυναμεί με καταδίκη. Aπό τις 200 αποφάσεις που έχει εκδώσει το Δικαστήριο για την Ελλάδα, 183 ήταν καταδικαστικές. Από αυτές, η Ελλάδα συμμορφώθηκε άμεσα προς τις αποφάσεις του Δικαστηρίου μόνο σε 110 περιπτώσεις.
Της Λινας Γιανναρου
ΠΡΕΖΑ TV
13-2-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου