Ποιος καταστρέφει τις συγκοινωνίες; Οι «τζαμπατζήδες» ή οι αυξήσεις;

Με απλά μαθηματικά, οι αυξήσεις των εισιτηρίων έχουν στόχο την καταστροφή και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών -όχι τη σωτηρία τους

Θα σώσουν τις δημόσιες μεταφορές οι αυξήσεις ενώ αντιθέτως τις καταστρέφουν οι ...«τζαμπατζήδες»; Βασισμένοι σε ένα άρθρο του Νέου ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών), διαπιστώνουμε, με απλά μαθηματικά τα παρακάτω: Αν η τιμή της αμόλυβδης είναι 1,60 το λίτρο Αν η μέση κατανάλωση του ΙΧ είναι 9,6 λεπτά ανά χιλιόμετρο Αν το εισιτήριο για τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ) είναι 1,40 Αυτά σημαίνουν ότι για κάθε διαδρομή κάτω των 14 χιλιομέτρων, έρχεται πιο οικονομικά το Ι.Χ. από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ενδεικτικά, η απόσταση Αθήνα-Πειραιάς είναι 12 χιλιόμετρα. Αν κάποιος μετακινείται με λεωφορείο, τρόλεϊ ή τραμ και άρα δεν γλιτώνει τουλάχιστον χρόνο, δεν συμφέρει με τίποτα η μετακίνηση με αυτά τα μέσα. Αν μάλιστα με ένα αυτοκίνητο μετακινηθούν 2 ή 3 ή 4 άτομα η μετακίνηση γίνεται ακόμα φθηνότερη. Από όποια πλευρά και αν το εξετάσεις, όσο και να ανεβάσεις το κόστος του ΙΧ ανά χιλιόμετρο, παραμένει πιο συμφέρον μέσο για την μεγάλη πλειοψηφία των διαδρομών που κάνει ο μέσος χρήστης. Γιατί λοιπόν να πάρεις λεωφορείο όταν με το αυτοκίνητο σου πας φθηνότερα και πιθανά ανετότερα; Ποιος έχει τελικά στόχο τη διάλυση των δημόσιων μεταφορών; Οι «τζαμπατζήδες» ή η Κυβέρνηση; * * * Με όσα αναφέρθηκαν οι αυξήσεις στα εισιτήρια, αντί να οδηγήσουν σε αύξηση των εσόδων, θα οδηγήσουν σε μείωση και στον τελικό μαρασμό των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Θα μειωθούν οι επιβάτες, θα μειωθούν οι διαδρομές που κάνουν και, φυσιολογικά, θα αυξηθούν οι «τζαμπατζήδες». Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να περικοπούν και άλλα δρομολόγια, καθώς και η συχνότητα κάποιοων, αφού υπ΄αυτές τις συνθήκες δεν θα συμφέρει η λειτουργία τους. Στο τέλος θα οδηγηθούμε μοιραία στην ιδιωτικοποίηση, αφού θα «ανακαλύψουμε» ότι παρά τα μέτρα «εξυγίανσης», οι συγκοινωνίες παρέμειναν ελλειμματικές. Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι οι αυξήσεις εκεί θα οδηγήσουν. Πιθανότατα δε, είναι αυτό το οποίο επιδιώκει. Συνεπώς, οι αυξήσεις καταστρέφουν τις συγκοινωνίες, ενώ ο αγώνας των «τζαμπατζήδων» για να παρθούν πίσω οι αυξήσεις είναι η μόνη ελπίδα για να σωθούν. Ενδεχόμενη αύξηση της χρήσης του Ι.X. (καθώς, όπως δείξαμε παραπάνω, αυτό μπορεί σήμερα να είναι πιο οικονομικό απ΄τα δημόσια Μέσα Μεταφοράς) θα οδηγήσει, συν τοις άλλοις, σε επιβάρυνση του περιβάλλοντος και σε μεγάλη επιβάρυνση της οικονομίας και του ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών. Κι αυτό, διότι ό,τι σχετίζεται με το IX είναι εισαγόμενο: από το ίδιο το ΙΧ και τη βενζίνη που καίει, μέχρι τα ανταλλακτικά του. ----------------- «Πληρώνουμε για να δουλεύουμε». Δεν είναι πια πλάκα! Εκτός του ότι είναι αναποτελεσματικές και καταστροφικές, οι αυξήσεις είναι και κατάφωρα άδικες. Για πρώτη φορά, το αστείο «σε λίγο θα πληρώνουμε για να δουλέυουμε» κινδυνεύει να γίνει πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος που παίρνει 700 ευρώ το μήνα μισθό (και υπάρχουν πολλοί που παίρνουν λιγότερα) πρέπει να δουλέψει λίγο πάνω από μιάμιση μέρα (1,6) το μήνα για να βγάλει τα 56 ευρώ που χρειάζεται για να παίρνει δύο εισιτήρια επί περίπου 20 εργάσιμες μέρες του μήνα, ώστε να πηγαίνει και να γυρίζει από τη δουλειά του. Αυτό, αν χρειάζεται μόνο 2 εισιτήρια (πήγαινε-έλα) και αν δουλεύει πέντε ημέρες την εβδομάδα. Για 12 μήνες, δηλαδή, ο εργαζόμενος αυτός θα δίνει συνολικά 672 ευρώ: σχεδόν ένα μηνιάτικο, μόνο για να μπορεί να πάει να δουλέψει και να γυρίσει σπίτι του! Όσο λιγότερο μισθό έχει κανείς, τόσο αυξάνεται φυσικά ο χρόνος που πρέπει να δουλέψει ....απλά για να μπορεί να πάει να δουλέψει: Οι ημιαπασχολούμενοι την έχουν βάψει, ενώ ο «τυχερός» που έχει μισθό 1120 ευρώ τον μήνα χρειάζεται να δουλέψει «μόνο» μία μέρα του μήνα για τον ίδιο σκοπό. Στον αντίποδα, αν ένας βουλευτής εργάζεται πενθήμερο 8ωρο και υπολογίσουμε μόνο τη βασική αμοιβή των 5.700 ευρώ, τότε χρειάζεται να εργαστεί 1,5 ώρα τον μήνα για να μπορεί να πάει με δημόσια μέσα μεταφοράς μέχρι τη Βουλή... REDNotebook ΠΡΕΖΑ Τν 7/2/2011