«Διαβολικές» συμπτώσεις ακολουθούν την πολύπαθη προμήθεια των γερμανικών υποβρυχίων «214». Οταν πέρυσι τον Μάρτιο ο υπουργός Αμυνας Ευ. Βενιζέλος διαπραγματευόταν τη μεταβίβαση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και την προμήθεια άλλων δύο υποβρυχίων του ιδίου τύπου, οι γερμανοί εισαγγελείς πραγματοποιούσαν έφοδο στα κεντρικά γραφεία της Ferrostaal στο Εσεν. Και μόλις έξι ημέρες προ της επίσημης παραλαβής του «Παπανικολή», τον περασμένο Νοέμβριο, ένας από τους κατηγορούμενους άρχισε να αποκαλύπτει κάποιες λεπτομέρειες στους ανακριτές, πάλι στη Γερμανία, για το πώς είχε στηθεί το κύκλωμα δωροδοκίας Ελλήνων, ώστε να εξασφαλίσουν το ντιλ.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του περιοδικού «Der Spiegel» φέρνουν στην επιφάνεια στοιχεία για εταιρείες και ονόματα, αρκετά εκ των οποίων εδώ και μήνες ερευνώνται από το ΣΔΟΕ και τις εισαγγελικές αρχές. Τα δε στοιχεία της γερμανικής Δικαιοσύνης έχουν περιέλθει σε γνώση των ελλήνων δικαστικών εδώ και μήνες.
Προς τι λοιπόν ο Ευ. Βενιζέλος έσπευσε να ανακοινώσει ότι μεταφράζει το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού για να το στείλει στον εισαγγελέα; «Αποτελεί συμβολική κίνηση», όπως ισχυρίζονται από το περιβάλλον του υπουργού...
Τα νέα στοιχεία προέκυψαν όταν ένας κατηγορούμενος, πρώην στέλεχος της HDW και Νο 2 στη διοικητική πυραμίδα το 2003, έσπασε τη σιωπή του. Ηταν η έκτη κατά σειρά κατάθεσή του όταν άρχισε να αναφέρει μερικά ονόματα. Ισως για να ελαφρύνει τη θέση του. Ισως πάλι επειδή το γερμανικό Δημόσιο απαιτούσε να πληρωθεί πρόστιμο 200 εκατ. ευρώ για μίζες. Και ίσως επειδή η υπόθεση άρχισε να μυρίζει ότι οδηγείται σε συμβιβασμό και κλείσιμο αλά Siemens. Και τέλος επειδή σε έφοδο σε σπίτι στελέχους της Ferrostaal βρήκαν λίστα με αποδέκτες διαφόρων «χρήσιμων πληρωμών», άνω των 55 εκατ. ευρώ.
Για να μοιραστούν οι μίζες είχε στηθεί η «Ομάδα Α», που κωδικά βάφτισαν «Κύκλο Προσευχής». Η δουλειά των υποβρυχίων ήταν για τους Γερμανούς ζήτημα ζωής και θανάτου για την εταιρεία, που ήδη είχε αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κατά τον Walter Klausmann, διευθύνοντα σύμβουλο της HDW, η ελληνική σύμβαση θα εξασφάλιζε τέσσερα με πέντε χρόνια για το ναυπηγείο, που η HDW είχε αγοράσει. Για να το κρατήσουν στη ζωή, δηλαδή, ήθελαν παραγγελίες από το ελληνικό Δημόσιο. Κατά τον Klausmann, αν ερχόταν η πρώτη παραγγελία από την Ελλάδα, τότε θα ακολουθούσαν κι άλλες χώρες. Ετσι και έγινε.
Η αρχική προμήθεια τριών υποβρυχίων (στη συνέχεια έγιναν τέσσερα και, πρόσφατα, επί Βενιζέλου έξι) υπεγράφη το 2000 επί Α. Τσοχατζόπουλου. Πού, όμως, εμπλέκεται η Ferrostaal; Η HDW κατασκεύαζε τα υποβρύχια, όμως η Ferrostaal ήταν ο εμπορικός της συνεργάτης και αυτή που θα υπέγραφε τη σύμβαση.
Μέλη της «Ομάδας Α», σύμφωνα με τις καταθέσεις που επικαλείται το «Spiegel», συναντήθηκαν σε ξενοδοχείο της Ζυρίχης τον Ιούνιο του 1997. Υπέγραψαν μυστικά συμβόλαια με τη Ferrostaal, κατά τα οποία εάν γινόταν η παραγγελία θα ελάμβαναν το 4,5% επί της ποσού αγοράς. Τα συμβόλαια φέρεται να κλειδώθηκαν στη θυρίδα 20843 της UBS.
Σύμφωνα με τα πρακτικά της γερμανικής εισαγγελίας, όταν δόθηκε επισήμως η δουλειά, τότε άρχισε η ροή του χρήματος από τη Ferrostaal: 3% ως προμήθεια προς τον αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα και άλλο ένα 4,5% για την «Ομάδα Α», που με τη σειρά της θα προωθούσε τα χρήματα σε «πολιτικούς και στρατιωτικούς στην Ελλάδα». Στην ομάδα, κατά το γερμανικό περιοδικό, ήταν πέντε:
- Hermann Graf von Pruckler, επιχειρηματίας.
- Κάποιος που άκουγε στο όνομα Ago, γνωστός του γερμανού επιχειρηματία.
- Ενας φίλος του Ago.
- Ο «Αλέξανδρος Αβατάγγελος», πιθανώς ψευδώνυμο για πρόσωπο που οι εισαγγελείς περιγράφουν ως άνθρωπο-σκιά και χρεώνουν στον «αραβικό κλάδο» της ομάδας.
- Ενας αρχιτέκτονας, που «συνέστησε ο υπουργός».
Ο τελευταίος είναι αυτός, μέσω του οποίου το δημοσίευμα εμπλέκει ευθέως τον Α. Τσοχατζόπουλο. Και προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του πρώην υπουργού, που με δήλωσή του ζήτησε άμεση αποκατάσταση της αλήθειας για «όσα ανυπόστατα και συκοφαντικά» αναφέρονται στο πρόσωπό του. Απείλησε δε με προσφυγή στη γερμανική Δικαιοσύνη.
Εκτός των «χρήσιμων πληρωμών» προβλέπονταν, κατά το περιοδικό, πληρωμές και προς μια «Ομάδα Β»: ανθρώπους με επιρροή στα συνδικάτα, ώστε να εξασφαλιστεί κάποια εργασιακή ειρήνη για το «χτίσιμο» του σκάφους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μέχρι και σε διευθυντικά στελέχη.
Η υπόθεση άφησε τα πρώτα ίχνη παρανομίας όταν ένα διευθυντικό στέλεχος διαπίστωσε ότι είχαν δώσει «πολλά για μίζες» και δεν περίσσευαν για την ίδια την εταιρεία. Φέρεται να μείωσε το ποσό κατά 40 εκατ., κάτι που εξόργισε την «Ομάδα Α». Και συνέβη το απίστευτο...
Ο άνθρωπος σκιά «Α. Αβατάγγελος» προσέλαβε δικηγόρο και κατέφυγε σε αγωγή διαιτησίας στην Ελβετία διεκδικώντας τα «δεδουλευμένα». Με εντολή του Μ. Μίτσελριχ, προέδρου της Ferrostaal -γνωστού στη χώρα μας από τη θητεία του στο αεροδρόμιο των Σπάτων- το 2007 δόθηκε τελικά εντολή πληρωμής στην «Ομάδα Α», άλλων 11 εκατ. ευρώ. Από αυτή την υπογραφή του ξεκίνησαν οι γερμανοί εισαγγελείς να ψάχνουν την υπόθεση. Ο Μίτσελριχ έφυγε από την εταιρεία τον Μάρτιο του 2009, ένα εξάμηνο προ της προγραμματισμένης αποχώρησής του.
Οι εισαγγελείς στάθηκαν επίσης στην MFI, εταιρεία που το 2004 ίδρυσε η Ferrostaal μαζί με την HDW. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στους ανακριτές, καθώς μια εταιρεία συμβούλων της είχε εισπράξει 1,2 εκατ. ευρώ από την MFI. Η ίδια απάντησε ότι επρόκειτο για την προώθηση μιας σύμβασης υποβρυχίων για λογαριασμό της Αιγύπτου, η κατασκευή των οποίων θα γινόταν στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.
Η MFI, πάντως, ήταν από τις πρώτες εταιρείες που μπήκαν στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ και της εισαγγελίας, που ερευνούν την ελληνική πτυχή της υπόθεσης για προμήθειες. Ιδιαίτερα σε ποσά που κατέληξαν σε διάφορες εταιρείες με έδρα την Κύπρο και φέρονται να είχαν σχέση με τοπικούς αντιπροσώπους εν Ελλάδι.
Η Ελληνίδα που κάλεσαν οι Γερμανοί ως μάρτυρα
Η είδηση ότι συνόδευε τον Γκ. Βεστερβέλε, όταν πέρυσι επισκεπτόταν τον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι, είχε περάσει στα ψιλά των ελληνικών εφημερίδων.
Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου με τον πρώην γερμανό υπουργό Αμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ, δήλωσε πως η εταιρεία της έλαβε 1,2 εκατ. ευρώ για την προώθηση σύμβασης για το «χτίσιμο» αιγυπτιακών υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου με τον πρώην γερμανό υπουργό Αμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ, δήλωσε πως η εταιρεία της έλαβε 1,2 εκατ. ευρώ για την προώθηση σύμβασης για το «χτίσιμο» αιγυπτιακών υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου, όμως, είναι ευρέως γνωστή στη Γερμανία ως σύμβουλος του υπουργού Εξωτερικών σε θέματα ασφάλειας. Εως ότου αναλάβει καθήκοντα κυβερνητικού συμβούλου απολάμβανε μεγάλης δημοσιότητας στα τηλεοπτικά κανάλια, συχνά ως καλεσμένη για θέματα εξωτερικής πολιτικής και διατλαντικών σχέσεων.
Επιχειρηματίας και επίτιμη καθηγήτρια στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και στη διεθνή ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο του Potsdam, συγκαταλέγεται στα ισχυρά πρόσωπα της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας και της πολιτικής ελίτ.
Κόρη του βετεράνου δημοσιογράφου Βάσου Μαθιόπουλου, γεννήθηκε στη Γερμανία, σπούδασε πολιτικές επιστήμες σε Βόννη και Σορβόννη, ενώ έλαβε υποτροφία στο Χάρβαρντ ως φοιτήτρια του Σ. Χάντινγκτον, γνωστού για τη θεωρία περί σύγκρουσης των πολιτισμών. Αρχικά ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα της. Το 1975 έκανε ρεπορτάζ για το κρατικό WDR και ήταν ακόλουθος τύπου στην κυπριακή πρεσβεία. Για μία διετία ήταν ανταποκρίτρια της ΕΡΤ μέχρι να αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις της ΙΒΜ στη Στουτγάρδη.
Σήμερα είναι διευθύνουσα σύμβουλος δύο εταιρειών συμβούλων, με γραφεία σε Βερολίνο, Χονγκ Κονγκ και Ουάσιγκτον: Της EAG (European Advisory Group), στην οποία είναι συνιδρυτές από το 2001 με τον στρατηγό ε.α. Κλάους Νάουμαν (πρώην πρόεδρο της στρατ. επιτροπής του ΝΑΤΟ) και τον πρέσβη Ιστβάν Τζιαρμάτι (πρώην αναπλ. υπ. Αμυνας της Ουγγαρίας). Η άλλη είναι η ASPIDE.
Η EAG απευθύνεται σε κυβερνήσεις χωρών και πολυεθνικές, που δραστηριοποιούνται στην άμυνα, τις αεροπορικές μεταφορές και την ενέργεια. Η ASPIDE δραστηριοποιείται ως μεσολαβητής μεταξύ επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας -για νερό, φυσικό αέριο και πετρέλαιο- και βιομηχανιών, οικονομικών επενδυτών και funds. Η εταιρεία διαφημίζει ότι είναι «γνωστή για τις επιτυχημένες επιδόσεις της, στον πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, στην παγκόσμια επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και για τις διαχειριστικές της δεξιότητες στον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα».
Ηχηρά άλλωστε είναι και τα ονόματα που μετέχουν. Στην ASPIDE θέση επίτιμου πρόεδρου έχει ο Καρλ Οτο Πολ, πρώην πρόεδρος της Bundesbank. Μια θέση στη διεθνή επιτροπή συμβούλων έχει ο κύπριος πρώην πρόεδρος Γ. Βασιλείου, ο λόρδος Τσαρλς Πάουελ (επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου επί Θάτσερ), ο οικονομολόγος Μπιλ Σνάιντερ (πρώην αναπλ. υπ. Αμυνας των ΗΠΑ), ο Ισπανός Εντουάρντο Ρέχα (πρώην υπ. Αμυνας) και ο Καναδός Ντ. Ράιτ (πρώην πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ). Επικεφαλής της επιτροπής είναι ο Τζον Γουέστον, πρώην διευθύνων σύμβουλος της αμυντικής βιομηχανίας ΒΑΕ SYSTEMS.
Παρόμοια είναι η σύνθεση της διεθνούς επιτροπής και στην EAG, όπου μεταξύ άλλων μετέχει ο... Ντονιμίκ Στρος Καν. Αυτή την περίοδο, πάντως, εμφανίζονται να τελούν εν αδεία, «λόγω ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων», ο Καρλ Μπιλντ (πρώην πρόεδρος της Σουηδίας) και ο Τόμας Χέντρικ, σημερινός πρόεδρος της Εσθονίας.
Στην Ελλάδα, η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου αξιοποιήθηκε επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου. Εκπόνησε μελέτη για την αναδιοργάνωση των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων για την περίοδο 2000-2015. Την ίδια περίοδο ήταν σύμβουλος στο προεδρείο της αμυντικής ΒΑΕ. Με τον πρώην υπουργό Αμυνας είχε σχεδόν πάντα συναντήσεις κατά τις επισκέψεις του στη Γερμανία.
Επεισοδιακό ήταν το πέρασμά της στην πολιτική, όταν ο Βίλι Μπραντ, με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις, προσπάθησε να την επιβάλει ως εκπρόσωπο τύπου. Ο Μπραντ συγκρούστηκε με το κόμμα και τελικώς αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1987, έπειτα από 23 χρόνια στην προεδρία. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον Φρίντμπερτ Πφλίγκερ (υφυπουργό Αμυνας επί Κολ), με τον οποίο χώρισαν το 2003.
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
ΠΡΕΖΑ TV
13-2-2011
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του περιοδικού «Der Spiegel» φέρνουν στην επιφάνεια στοιχεία για εταιρείες και ονόματα, αρκετά εκ των οποίων εδώ και μήνες ερευνώνται από το ΣΔΟΕ και τις εισαγγελικές αρχές. Τα δε στοιχεία της γερμανικής Δικαιοσύνης έχουν περιέλθει σε γνώση των ελλήνων δικαστικών εδώ και μήνες.
Προς τι λοιπόν ο Ευ. Βενιζέλος έσπευσε να ανακοινώσει ότι μεταφράζει το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού για να το στείλει στον εισαγγελέα; «Αποτελεί συμβολική κίνηση», όπως ισχυρίζονται από το περιβάλλον του υπουργού...
Τα νέα στοιχεία προέκυψαν όταν ένας κατηγορούμενος, πρώην στέλεχος της HDW και Νο 2 στη διοικητική πυραμίδα το 2003, έσπασε τη σιωπή του. Ηταν η έκτη κατά σειρά κατάθεσή του όταν άρχισε να αναφέρει μερικά ονόματα. Ισως για να ελαφρύνει τη θέση του. Ισως πάλι επειδή το γερμανικό Δημόσιο απαιτούσε να πληρωθεί πρόστιμο 200 εκατ. ευρώ για μίζες. Και ίσως επειδή η υπόθεση άρχισε να μυρίζει ότι οδηγείται σε συμβιβασμό και κλείσιμο αλά Siemens. Και τέλος επειδή σε έφοδο σε σπίτι στελέχους της Ferrostaal βρήκαν λίστα με αποδέκτες διαφόρων «χρήσιμων πληρωμών», άνω των 55 εκατ. ευρώ.
Για να μοιραστούν οι μίζες είχε στηθεί η «Ομάδα Α», που κωδικά βάφτισαν «Κύκλο Προσευχής». Η δουλειά των υποβρυχίων ήταν για τους Γερμανούς ζήτημα ζωής και θανάτου για την εταιρεία, που ήδη είχε αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κατά τον Walter Klausmann, διευθύνοντα σύμβουλο της HDW, η ελληνική σύμβαση θα εξασφάλιζε τέσσερα με πέντε χρόνια για το ναυπηγείο, που η HDW είχε αγοράσει. Για να το κρατήσουν στη ζωή, δηλαδή, ήθελαν παραγγελίες από το ελληνικό Δημόσιο. Κατά τον Klausmann, αν ερχόταν η πρώτη παραγγελία από την Ελλάδα, τότε θα ακολουθούσαν κι άλλες χώρες. Ετσι και έγινε.
Η αρχική προμήθεια τριών υποβρυχίων (στη συνέχεια έγιναν τέσσερα και, πρόσφατα, επί Βενιζέλου έξι) υπεγράφη το 2000 επί Α. Τσοχατζόπουλου. Πού, όμως, εμπλέκεται η Ferrostaal; Η HDW κατασκεύαζε τα υποβρύχια, όμως η Ferrostaal ήταν ο εμπορικός της συνεργάτης και αυτή που θα υπέγραφε τη σύμβαση.
Μέλη της «Ομάδας Α», σύμφωνα με τις καταθέσεις που επικαλείται το «Spiegel», συναντήθηκαν σε ξενοδοχείο της Ζυρίχης τον Ιούνιο του 1997. Υπέγραψαν μυστικά συμβόλαια με τη Ferrostaal, κατά τα οποία εάν γινόταν η παραγγελία θα ελάμβαναν το 4,5% επί της ποσού αγοράς. Τα συμβόλαια φέρεται να κλειδώθηκαν στη θυρίδα 20843 της UBS.
Σύμφωνα με τα πρακτικά της γερμανικής εισαγγελίας, όταν δόθηκε επισήμως η δουλειά, τότε άρχισε η ροή του χρήματος από τη Ferrostaal: 3% ως προμήθεια προς τον αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα και άλλο ένα 4,5% για την «Ομάδα Α», που με τη σειρά της θα προωθούσε τα χρήματα σε «πολιτικούς και στρατιωτικούς στην Ελλάδα». Στην ομάδα, κατά το γερμανικό περιοδικό, ήταν πέντε:
- Hermann Graf von Pruckler, επιχειρηματίας.
- Κάποιος που άκουγε στο όνομα Ago, γνωστός του γερμανού επιχειρηματία.
- Ενας φίλος του Ago.
- Ο «Αλέξανδρος Αβατάγγελος», πιθανώς ψευδώνυμο για πρόσωπο που οι εισαγγελείς περιγράφουν ως άνθρωπο-σκιά και χρεώνουν στον «αραβικό κλάδο» της ομάδας.
- Ενας αρχιτέκτονας, που «συνέστησε ο υπουργός».
Ο τελευταίος είναι αυτός, μέσω του οποίου το δημοσίευμα εμπλέκει ευθέως τον Α. Τσοχατζόπουλο. Και προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του πρώην υπουργού, που με δήλωσή του ζήτησε άμεση αποκατάσταση της αλήθειας για «όσα ανυπόστατα και συκοφαντικά» αναφέρονται στο πρόσωπό του. Απείλησε δε με προσφυγή στη γερμανική Δικαιοσύνη.
Εκτός των «χρήσιμων πληρωμών» προβλέπονταν, κατά το περιοδικό, πληρωμές και προς μια «Ομάδα Β»: ανθρώπους με επιρροή στα συνδικάτα, ώστε να εξασφαλιστεί κάποια εργασιακή ειρήνη για το «χτίσιμο» του σκάφους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μέχρι και σε διευθυντικά στελέχη.
Η υπόθεση άφησε τα πρώτα ίχνη παρανομίας όταν ένα διευθυντικό στέλεχος διαπίστωσε ότι είχαν δώσει «πολλά για μίζες» και δεν περίσσευαν για την ίδια την εταιρεία. Φέρεται να μείωσε το ποσό κατά 40 εκατ., κάτι που εξόργισε την «Ομάδα Α». Και συνέβη το απίστευτο...
Ο άνθρωπος σκιά «Α. Αβατάγγελος» προσέλαβε δικηγόρο και κατέφυγε σε αγωγή διαιτησίας στην Ελβετία διεκδικώντας τα «δεδουλευμένα». Με εντολή του Μ. Μίτσελριχ, προέδρου της Ferrostaal -γνωστού στη χώρα μας από τη θητεία του στο αεροδρόμιο των Σπάτων- το 2007 δόθηκε τελικά εντολή πληρωμής στην «Ομάδα Α», άλλων 11 εκατ. ευρώ. Από αυτή την υπογραφή του ξεκίνησαν οι γερμανοί εισαγγελείς να ψάχνουν την υπόθεση. Ο Μίτσελριχ έφυγε από την εταιρεία τον Μάρτιο του 2009, ένα εξάμηνο προ της προγραμματισμένης αποχώρησής του.
Οι εισαγγελείς στάθηκαν επίσης στην MFI, εταιρεία που το 2004 ίδρυσε η Ferrostaal μαζί με την HDW. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στους ανακριτές, καθώς μια εταιρεία συμβούλων της είχε εισπράξει 1,2 εκατ. ευρώ από την MFI. Η ίδια απάντησε ότι επρόκειτο για την προώθηση μιας σύμβασης υποβρυχίων για λογαριασμό της Αιγύπτου, η κατασκευή των οποίων θα γινόταν στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.
Η MFI, πάντως, ήταν από τις πρώτες εταιρείες που μπήκαν στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ και της εισαγγελίας, που ερευνούν την ελληνική πτυχή της υπόθεσης για προμήθειες. Ιδιαίτερα σε ποσά που κατέληξαν σε διάφορες εταιρείες με έδρα την Κύπρο και φέρονται να είχαν σχέση με τοπικούς αντιπροσώπους εν Ελλάδι.
Η Ελληνίδα που κάλεσαν οι Γερμανοί ως μάρτυρα
Η είδηση ότι συνόδευε τον Γκ. Βεστερβέλε, όταν πέρυσι επισκεπτόταν τον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι, είχε περάσει στα ψιλά των ελληνικών εφημερίδων.
Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου με τον πρώην γερμανό υπουργό Αμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ, δήλωσε πως η εταιρεία της έλαβε 1,2 εκατ. ευρώ για την προώθηση σύμβασης για το «χτίσιμο» αιγυπτιακών υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου με τον πρώην γερμανό υπουργό Αμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ, δήλωσε πως η εταιρεία της έλαβε 1,2 εκατ. ευρώ για την προώθηση σύμβασης για το «χτίσιμο» αιγυπτιακών υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά. Η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου, όμως, είναι ευρέως γνωστή στη Γερμανία ως σύμβουλος του υπουργού Εξωτερικών σε θέματα ασφάλειας. Εως ότου αναλάβει καθήκοντα κυβερνητικού συμβούλου απολάμβανε μεγάλης δημοσιότητας στα τηλεοπτικά κανάλια, συχνά ως καλεσμένη για θέματα εξωτερικής πολιτικής και διατλαντικών σχέσεων.
Επιχειρηματίας και επίτιμη καθηγήτρια στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και στη διεθνή ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο του Potsdam, συγκαταλέγεται στα ισχυρά πρόσωπα της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας και της πολιτικής ελίτ.
Κόρη του βετεράνου δημοσιογράφου Βάσου Μαθιόπουλου, γεννήθηκε στη Γερμανία, σπούδασε πολιτικές επιστήμες σε Βόννη και Σορβόννη, ενώ έλαβε υποτροφία στο Χάρβαρντ ως φοιτήτρια του Σ. Χάντινγκτον, γνωστού για τη θεωρία περί σύγκρουσης των πολιτισμών. Αρχικά ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα της. Το 1975 έκανε ρεπορτάζ για το κρατικό WDR και ήταν ακόλουθος τύπου στην κυπριακή πρεσβεία. Για μία διετία ήταν ανταποκρίτρια της ΕΡΤ μέχρι να αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις της ΙΒΜ στη Στουτγάρδη.
Σήμερα είναι διευθύνουσα σύμβουλος δύο εταιρειών συμβούλων, με γραφεία σε Βερολίνο, Χονγκ Κονγκ και Ουάσιγκτον: Της EAG (European Advisory Group), στην οποία είναι συνιδρυτές από το 2001 με τον στρατηγό ε.α. Κλάους Νάουμαν (πρώην πρόεδρο της στρατ. επιτροπής του ΝΑΤΟ) και τον πρέσβη Ιστβάν Τζιαρμάτι (πρώην αναπλ. υπ. Αμυνας της Ουγγαρίας). Η άλλη είναι η ASPIDE.
Η EAG απευθύνεται σε κυβερνήσεις χωρών και πολυεθνικές, που δραστηριοποιούνται στην άμυνα, τις αεροπορικές μεταφορές και την ενέργεια. Η ASPIDE δραστηριοποιείται ως μεσολαβητής μεταξύ επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας -για νερό, φυσικό αέριο και πετρέλαιο- και βιομηχανιών, οικονομικών επενδυτών και funds. Η εταιρεία διαφημίζει ότι είναι «γνωστή για τις επιτυχημένες επιδόσεις της, στον πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, στην παγκόσμια επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και για τις διαχειριστικές της δεξιότητες στον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα».
Ηχηρά άλλωστε είναι και τα ονόματα που μετέχουν. Στην ASPIDE θέση επίτιμου πρόεδρου έχει ο Καρλ Οτο Πολ, πρώην πρόεδρος της Bundesbank. Μια θέση στη διεθνή επιτροπή συμβούλων έχει ο κύπριος πρώην πρόεδρος Γ. Βασιλείου, ο λόρδος Τσαρλς Πάουελ (επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου επί Θάτσερ), ο οικονομολόγος Μπιλ Σνάιντερ (πρώην αναπλ. υπ. Αμυνας των ΗΠΑ), ο Ισπανός Εντουάρντο Ρέχα (πρώην υπ. Αμυνας) και ο Καναδός Ντ. Ράιτ (πρώην πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ). Επικεφαλής της επιτροπής είναι ο Τζον Γουέστον, πρώην διευθύνων σύμβουλος της αμυντικής βιομηχανίας ΒΑΕ SYSTEMS.
Παρόμοια είναι η σύνθεση της διεθνούς επιτροπής και στην EAG, όπου μεταξύ άλλων μετέχει ο... Ντονιμίκ Στρος Καν. Αυτή την περίοδο, πάντως, εμφανίζονται να τελούν εν αδεία, «λόγω ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων», ο Καρλ Μπιλντ (πρώην πρόεδρος της Σουηδίας) και ο Τόμας Χέντρικ, σημερινός πρόεδρος της Εσθονίας.
Στην Ελλάδα, η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου αξιοποιήθηκε επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου. Εκπόνησε μελέτη για την αναδιοργάνωση των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων για την περίοδο 2000-2015. Την ίδια περίοδο ήταν σύμβουλος στο προεδρείο της αμυντικής ΒΑΕ. Με τον πρώην υπουργό Αμυνας είχε σχεδόν πάντα συναντήσεις κατά τις επισκέψεις του στη Γερμανία.
Επεισοδιακό ήταν το πέρασμά της στην πολιτική, όταν ο Βίλι Μπραντ, με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις, προσπάθησε να την επιβάλει ως εκπρόσωπο τύπου. Ο Μπραντ συγκρούστηκε με το κόμμα και τελικώς αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1987, έπειτα από 23 χρόνια στην προεδρία. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον Φρίντμπερτ Πφλίγκερ (υφυπουργό Αμυνας επί Κολ), με τον οποίο χώρισαν το 2003.
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
ΠΡΕΖΑ TV
13-2-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου