ΝΟΜΙΜΟΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ…ΜΕ ΠΟΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ;

ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Η ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΊΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ...ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΩ...

Ελλάδα, Κύπρος και 18 ακόμα ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης (Σ.Ε.) τάχθηκαν, προχθές, υπέρ της παρουσίας των θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες.

Παρενέβησαν ως τρίτοι στη διαδικασία εκδίκασης προσφυγής (Λάουτσι και άλλων κατά Ιταλίας) στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου το ζητούμενο ήταν αν η παρουσία του «σταυρού» στα σχολεία αντίκειται ή όχι στις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Παραδόξως, ενώ το Δικαστήριο «πρωτόδικα» είχε καταδικάσει, το 2009, την Ιταλία, κρίνοντας πως η παρουσία του «σταυρού» μπορεί να θεωρηθεί σύμβολο το οποίο μπορεί να ενοχλήσει μαθητές άθεους ή οπαδούς άλλων θρησκειών, μετά τη συνεδρίαση της Ολομέλειάς του (που προκλήθηκε ύστερα από έφεση της ιταλικής κυβέρνησης), το Δικαστήριο, με ψήφους 15 υπέρ και 2 κατά, άλλαξε θέση. Αποφάνθηκε ότι ο «Εσταυρωμένος» και τ' άλλα θρησκευτικά σύμβολα που βρίσκονται αναρτημένα στις σχολικές αίθουσες, δεν επηρεάζουν την εκπαίδευση των παιδιών και δεν αποτελούν καμιάς μορφής κατήχηση.

Σύμφωνα με ανώτατες πηγές του Δικαστηρίου, δεν θεωρείται άσχετη με την τελική απόφαση η πίεση που ασκήθηκε -και εντός της αίθουσας- τόσο από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των 20 χωρών-μελών του Σ.Ε. όσο και από εκπροσώπους Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, το Ευρωπαϊκό Κέντρο του Νόμου και της Δικαιοσύνης, η Διεθνής Επιτροπή Νομικών, το Interights, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.ά.

Χαρακτηριστικό είναι ότι αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, η ΜΚΟ Ευρωπαϊκό Κέντρο Νόμου και Δικαιοσύνης (ECLJ) με ανακοίνωσή της χαρακτήρισε την υπαναχώρηση του Δικαστηρίου, από την αρχική του απόφαση, μεγάλη νίκη της χριστιανικής Ευρώπης.

Οι χώρες που, με την παρουσία τους, υπεραμύνθηκαν της ύπαρξης των θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες ήταν: Αρμενία, Βουλγαρία, Κύπρος, Ελλάδα, Λιθουανία, Μάλτα, Μονακό, Ρουμανία, Ρωσική Ομοσπονδία, Αγιος Μαρίνος, Αλβανία, Αυστρία, Κροατία, Ουγγαρία, Μολδαβία, Νορβηγία, Πολωνία, Σερβία, Σλοβακία και Ουκρανία.

Στο σκεπτικό της απόφασης διευκρινίζεται ότι ναι μεν τα κράτη-μέλη του Σ.Ε. έχουν την υποχρέωση να σέβονται, κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων αλλά η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμά τους να ανατρέφουν τα παιδιά τους ανάλογα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις.

Ο έλληνας δικαστής Χρήστος Ροζάκης, ωστόσο, χωρίς να καταψηφίσει τη γενική απόφαση του Δικαστηρίου, μειοψήφισε, υπογραμμίζοντας ότι:

«Είναι μη αμφισβητήσιμο ότι η παρουσία του σταυρού στα δημόσια ιταλικά σχολεία έχει ένα θρησκευτικό συμβολισμό, ο οποίος επιδρά στην υποχρέωση του Κράτους να παρέχει ουδέτερη και αντικειμενική Παιδεία, παρά το γεγονός ότι στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες τα σύμβολα, σταδιακά, χάνουν το ειδικό βάρος που είχαν στο παρελθόν και είναι αναγκαία μία πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση ως προς τις αληθινές κοινωνικές και ιδεολογικές αξίες».

Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ sisour@orange.fr

ΠΡΕΖΑ TV
20-3-2011