ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΆΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;
Με παρέμβαση του Θ. Πάγκαλου ανάβει το πράσινο φως για επένδυση 40 εκατ. ευρώ και δημιουργία 100 θέσεων εργασίας.
Γιατί οι υπουργοί κρατούσαν έξι χρόνια στα συρτάρια τους το σχετικό φάκελο.
Βγαίνει από το ψυγείο στο οποίο είχε τοποθετηθεί για περισσότερα από έξι χρόνια επένδυση ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, η οποία αφορά την εξόρυξη ζεόλιθου στην περιοχή του Βορείου Έβρου. Πρόκειται για μία υπόθεση η οποία παρέμενε στα συρτάρια των υπουργείων, από τα οποία βγήκε μόλις προ ολίγων ημερών ύστερα από παρέμβαση της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης. Γραφειοκρατία αλλά και ισχυρές πιέσεις ιδιωτικών συμφερόντων εμπόδιζαν την υλοποίηση της επένδυσης, η οποία αφορά μάλιστα μία από τις πλέον χειμαζόμενες περιοχές της χώρας, τον ακριτικό Έβρο.
Το πρώτο βήμα έγινε την περασμένη Πέμπτη, όταν ο γενικός γραμματέας της αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης Θύμιος Σώκος ενέκρινε τη μίσθωση περίπου 160 στρεμμάτων στα Πετρωτά Έβρου στην εταιρεία “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”. Μέσα στο επόμενο δίμηνο αναμένεται να εκδοθεί η άδεια εξόρυξης του πολύτιμου βιομηχανικού ορυκτού, επονομαζόμενου και ως “χρυσού της Θράκης”. Το συνολικό ύψος της επένδυσης θα φτάσει στα 40 εκατομμύρια ευρώ, ενώ θα δημιουργηθούν περίπου 100 θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της “Θ” η υπόθεση απασχόλησε το τελευταίο τρίμηνο πολύ υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια, από τα οποία δόθηκε εντολή να ανάψει το πράσινο φως, ώστε να προχωρήσει η εν λόγω επένδυση.
Πρόκειται για την αξιοποίηση ενός πολύ μεγάλου κοιτάσματος ζεόλιθου, άνω των 100 εκατομμυρίων τόνων, από τα ποιοτικότερα στον κόσμο, καθώς η καθαρότητά του φτάνει έως και στο 89% κατά μέσο όρο. Σε πολύ κοντινή περιοχή υπάρχουν άλλα δύο ανάλογα κοιτάσματα, κάπως μικρότερης καθαρότητας. Και τα τρία κοιτάσματα εντοπίστηκαν έπειτα από επίμονες και πολυετείς έρευνες της ομάδας του καθηγητή του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Ανέστη Φιλιππίδη. Η περιοχή δεσμεύτηκε το 2004 από την εταιρεία “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”, η οποία εδώ και μία εξαετία πασχίζει ανεπιτυχώς να λάβει αδειοδότηση, για να προχωρήσει στην εξόρυξη του πολύτιμου ορυκτού.
Παρέμβαση Πάγκαλου. Σύμφωνα με πληροφορίες ο φάκελος της υπόθεσης έφτασε προ εβδομάδων στα χέρια της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης κατόπιν ενεργειών ξένου τραπεζικού οίκου. Η αντιπροεδρία, αφού τον μελέτησε, συγκάλεσε σύσκεψη υπό την προεδρία του Θεόδωρου Πάγκαλου και με τη συμμετοχή αρμόδιων κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων, καθώς και αυτοδιοικητικών στελεχών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ζήτησε εξηγήσεις “για ποιον λόγο, σε μία περίοδο που η χώρα καίγεται για επενδύσεις, υπουργοί κρατούν στα συρτάρια τους μία τέτοια επένδυση”. Στη σύσκεψη διαπιστώθηκε ότι σημαντικά εμπόδια έθετε το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), το οποίο διεκδικεί για λογαριασμό του την “πατρότητα” του κοιτάσματος, καίτοι, όπως προέκυψε από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, οι όποιες μελέτες του είναι κατά πολύ μεταγενέστερες αυτών του ΑΠΘ αλλά και του ιδιώτη επενδυτή. Σύμφωνα με έγκυρη πηγή στη σύσκεψη εξετάστηκαν και καταγγελίες που εμφανίζουν ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία παράγουν και εμπορεύονται ζεόλιθο ή άλλα παρόμοια “πράσινα” ορυκτά, να αντιτίθενται στη λειτουργία του ορυχείου στον Έβρο. Ο κ. Πάγκαλος εξήγησε ότι “είναι απαράδεκτο έξι χρόνια τώρα να μην απαντά το κράτος στο αίτημα ενός επιχειρηματία” και ζήτησε να τελειώσει η υπόθεση και, “εφόσον πληροί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις, να προχωρήσει η αδειοδότηση της επένδυσης”.
Εισαγωγές από Τουρκία, Βουλγαρία. Σύμφωνα με τον Γιάννη Βορδογιάννη, εκπρόσωπο της εταιρείας “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”, η επένδυση εκτός της εξόρυξης θα περιλαμβάνει και επιστημονικές-πειραματικές δραστηριότητες. Όπως εξηγεί ο κ. Βορδογιάννης, “η εταιρεία ιδρύθηκε το 2002 γι’ αυτό και μόνο το σκοπό και έως σήμερα δαπανήσαμε περί τα 100.000 ευρώ, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουμε ακόμη να πάρουμε την άδεια λειτουργίας”. Η σχετική αίτηση κατατέθηκε το Μάιο του 2005, αλλά η πολιτεία, “χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα”, όπως λέει ο κ. Βορδογιάννης, “αρνιόταν να την παραχωρήσει”.
“Κοιτάσματα ζεόλιθου υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας. Τα πλέον ενδιαφέροντα όμως, ακόμη και σε παγκόσμια κλίμακα, είναι αυτά τα οποία βρέθηκαν στα Πετρωτά Έβρου”, αναφέρει στη “Θ” ο καθηγητής του ΑΠΘ Ανέστης Φιλιππίδης. Εξηγεί ότι το καθένα από αυτά έχει τουλάχιστον 100 εκατ. τόνους προς εκμετάλλευση με καθαρότητα η οποία μάλιστα αγγίζει ως και το 94%!
Σημειώνεται ότι ετησίως η χώρα μας εισάγει περί τους 50.000 με 60.000 τόνους ζεόλιθου, κυρίως από Τουρκία και κατά δεύτερο λόγο από Βουλγαρία, ο οποίος μάλιστα είναι χαμηλότερης ποιότητας από τον ελληνικό.
Ειδικότερα στην Τουρκία τα τελευταία επτά χρόνια, όσο διάστημα δηλαδή έχει κολλήσει η υπόθεση του Έβρου στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας, η εκμετάλλευση ζεόλιθου έχει εκτιναχθεί. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι έως το 2004 στη γειτονική χώρα υπήρχε μόνον μία εταιρεία εξόρυξης ζεόλιθου, ενώ σήμερα ανέρχονται σε δεκατέσσερις. Σύμφωνα με πληροφορίες κάποιες από τις εταιρείες εκμετάλλευσης ζεόλιθου -κυρίως στη Βουλγαρία- ανήκουν σε έλληνες επιχειρηματίες, γεγονός που μπορεί να ερμηνεύσει και τους λόγους για τους οποίους ο πολύ καλύτερης ποιότητας ζεόλιθος του Έβρου παραμένει αναξιοποίητος.
Κατάλληλος διά πάσαν νόσον
Σύμφωνα με τον κ. Φιλιππίδη “ο ελληνικός φυσικός ζεόλιθος θεωρείται από τα πολυτιμότερα βιομηχανικά ορυκτά, καθώς οι φυσικοχημικές ιδιότητές του τον καθιστούν το καταλληλότερο υλικό για πολυάριθμες -συνολικά 22- περιβαλλοντικές, βιομηχανικές, κτηνοτροφικές και αγροτικές εφαρμογές”, ενώ χρησιμοποιείται πλέον ακόμη και στη διαιτολογία. Μάλιστα τελευταία κυκλοφόρησε στο εμπόριο και ένα συμπλήρωμα διατροφής με βάση το ζεόλιθο. Όπως εξηγεί ο καθηγητής, υπάρχουν 43 διαφορετικοί τύποι ζεόλιθου, εκ των οποίων μόνον τρεις θεωρούνται επικίνδυνοι και συνεπώς μη εκμεταλλεύσιμοι. Κοιτάσματα ζεόλιθου στην Ελλάδα έχουν εντοπιστεί και σε Ροδόπη, Κιλκίς, Λευκάδα, Κυκλάδες, Σάμο και Ζάκυνθο.
Η κατεργασία αστικών λυμάτων, καθώς και βιομηχανικών και γεωργικών υγρών αποβλήτων με ζεόλιθο έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα όσον αφορά τη βελτίωση της διαύγειας και γενικότερα της ποιότητας των νερών, πριν αυτά να καταλήξουν σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες.
Σύμφωνα με τον κ. Φιλιππίδη “ο ελληνικός ζεόλιθος θα μπορούσε να λύσει και το πρόβλημα της ρύπανσης σε λίμνες όπως η Κορώνεια. Η ρίψη του στα νερά της λίμνης θα είχε ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη βελτίωση της διαύγειας του νερού, τη ρύθμιση του ph του νερού προς το ουδέτερο, τον εμπλουτισμό του σε οξυγόνο, τη μείωση της ποσότητας των βακτηρίων, βελτιώνοντας έτσι τη διαβίωση των οργανισμών στο υδάτινο οικοσύστημα. Επιπλέον η ανάμιξη του ζεόλιθου στην παραλίμνια ζώνη θα έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη ρύθμιση του ph της παραλίμνιας λάσπης στο ουδέτερο”.
Οι χρήσεις. Ο ζεόλιθος χρησιμοποιείται στη γεωργία και στην κτηνοτροφία. Από έρευνες που έχουν γίνει έχει διαπιστωθεί ότι, όταν χρησιμοποιείται ως πρόσθετο ζωοτροφών και υλικό δαπέδου κτηνοτροφικών μονάδων, αυξάνει κατά 17% τη γαλακτοπαραγωγή των αγελάδων, ενώ στα κοτόπουλα αυξάνει κατά 7% το βάρος τους. Επιπλέον πειραματικές εφαρμογές έδειξαν ότι η χρήση του στη γεωργία μπορεί να υποκαταστήσει το λίπασμα, αυξάνοντας μάλιστα σημαντικά την παραγωγή (στο σιτάρι από 29% έως 57%, στο ρύζι έως 34%, στο καλαμπόκι έως 50%, στο βαμβάκι έως 17% κ.ο.κ.). Τέλος θεωρείται ιδανικός για τις βιολογικές καλλιέργειες.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΗΛΙΑΔΗ
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2011
Με παρέμβαση του Θ. Πάγκαλου ανάβει το πράσινο φως για επένδυση 40 εκατ. ευρώ και δημιουργία 100 θέσεων εργασίας.
Γιατί οι υπουργοί κρατούσαν έξι χρόνια στα συρτάρια τους το σχετικό φάκελο.
Βγαίνει από το ψυγείο στο οποίο είχε τοποθετηθεί για περισσότερα από έξι χρόνια επένδυση ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, η οποία αφορά την εξόρυξη ζεόλιθου στην περιοχή του Βορείου Έβρου. Πρόκειται για μία υπόθεση η οποία παρέμενε στα συρτάρια των υπουργείων, από τα οποία βγήκε μόλις προ ολίγων ημερών ύστερα από παρέμβαση της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης. Γραφειοκρατία αλλά και ισχυρές πιέσεις ιδιωτικών συμφερόντων εμπόδιζαν την υλοποίηση της επένδυσης, η οποία αφορά μάλιστα μία από τις πλέον χειμαζόμενες περιοχές της χώρας, τον ακριτικό Έβρο.
Το πρώτο βήμα έγινε την περασμένη Πέμπτη, όταν ο γενικός γραμματέας της αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης Θύμιος Σώκος ενέκρινε τη μίσθωση περίπου 160 στρεμμάτων στα Πετρωτά Έβρου στην εταιρεία “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”. Μέσα στο επόμενο δίμηνο αναμένεται να εκδοθεί η άδεια εξόρυξης του πολύτιμου βιομηχανικού ορυκτού, επονομαζόμενου και ως “χρυσού της Θράκης”. Το συνολικό ύψος της επένδυσης θα φτάσει στα 40 εκατομμύρια ευρώ, ενώ θα δημιουργηθούν περίπου 100 θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της “Θ” η υπόθεση απασχόλησε το τελευταίο τρίμηνο πολύ υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια, από τα οποία δόθηκε εντολή να ανάψει το πράσινο φως, ώστε να προχωρήσει η εν λόγω επένδυση.
Πρόκειται για την αξιοποίηση ενός πολύ μεγάλου κοιτάσματος ζεόλιθου, άνω των 100 εκατομμυρίων τόνων, από τα ποιοτικότερα στον κόσμο, καθώς η καθαρότητά του φτάνει έως και στο 89% κατά μέσο όρο. Σε πολύ κοντινή περιοχή υπάρχουν άλλα δύο ανάλογα κοιτάσματα, κάπως μικρότερης καθαρότητας. Και τα τρία κοιτάσματα εντοπίστηκαν έπειτα από επίμονες και πολυετείς έρευνες της ομάδας του καθηγητή του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Ανέστη Φιλιππίδη. Η περιοχή δεσμεύτηκε το 2004 από την εταιρεία “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”, η οποία εδώ και μία εξαετία πασχίζει ανεπιτυχώς να λάβει αδειοδότηση, για να προχωρήσει στην εξόρυξη του πολύτιμου ορυκτού.
Παρέμβαση Πάγκαλου. Σύμφωνα με πληροφορίες ο φάκελος της υπόθεσης έφτασε προ εβδομάδων στα χέρια της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης κατόπιν ενεργειών ξένου τραπεζικού οίκου. Η αντιπροεδρία, αφού τον μελέτησε, συγκάλεσε σύσκεψη υπό την προεδρία του Θεόδωρου Πάγκαλου και με τη συμμετοχή αρμόδιων κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων, καθώς και αυτοδιοικητικών στελεχών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ζήτησε εξηγήσεις “για ποιον λόγο, σε μία περίοδο που η χώρα καίγεται για επενδύσεις, υπουργοί κρατούν στα συρτάρια τους μία τέτοια επένδυση”. Στη σύσκεψη διαπιστώθηκε ότι σημαντικά εμπόδια έθετε το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), το οποίο διεκδικεί για λογαριασμό του την “πατρότητα” του κοιτάσματος, καίτοι, όπως προέκυψε από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, οι όποιες μελέτες του είναι κατά πολύ μεταγενέστερες αυτών του ΑΠΘ αλλά και του ιδιώτη επενδυτή. Σύμφωνα με έγκυρη πηγή στη σύσκεψη εξετάστηκαν και καταγγελίες που εμφανίζουν ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία παράγουν και εμπορεύονται ζεόλιθο ή άλλα παρόμοια “πράσινα” ορυκτά, να αντιτίθενται στη λειτουργία του ορυχείου στον Έβρο. Ο κ. Πάγκαλος εξήγησε ότι “είναι απαράδεκτο έξι χρόνια τώρα να μην απαντά το κράτος στο αίτημα ενός επιχειρηματία” και ζήτησε να τελειώσει η υπόθεση και, “εφόσον πληροί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις, να προχωρήσει η αδειοδότηση της επένδυσης”.
Εισαγωγές από Τουρκία, Βουλγαρία. Σύμφωνα με τον Γιάννη Βορδογιάννη, εκπρόσωπο της εταιρείας “Ν. Αλεξανδρίδης & Σία Ο.Ε. GEO-VET”, η επένδυση εκτός της εξόρυξης θα περιλαμβάνει και επιστημονικές-πειραματικές δραστηριότητες. Όπως εξηγεί ο κ. Βορδογιάννης, “η εταιρεία ιδρύθηκε το 2002 γι’ αυτό και μόνο το σκοπό και έως σήμερα δαπανήσαμε περί τα 100.000 ευρώ, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουμε ακόμη να πάρουμε την άδεια λειτουργίας”. Η σχετική αίτηση κατατέθηκε το Μάιο του 2005, αλλά η πολιτεία, “χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα”, όπως λέει ο κ. Βορδογιάννης, “αρνιόταν να την παραχωρήσει”.
“Κοιτάσματα ζεόλιθου υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας. Τα πλέον ενδιαφέροντα όμως, ακόμη και σε παγκόσμια κλίμακα, είναι αυτά τα οποία βρέθηκαν στα Πετρωτά Έβρου”, αναφέρει στη “Θ” ο καθηγητής του ΑΠΘ Ανέστης Φιλιππίδης. Εξηγεί ότι το καθένα από αυτά έχει τουλάχιστον 100 εκατ. τόνους προς εκμετάλλευση με καθαρότητα η οποία μάλιστα αγγίζει ως και το 94%!
Σημειώνεται ότι ετησίως η χώρα μας εισάγει περί τους 50.000 με 60.000 τόνους ζεόλιθου, κυρίως από Τουρκία και κατά δεύτερο λόγο από Βουλγαρία, ο οποίος μάλιστα είναι χαμηλότερης ποιότητας από τον ελληνικό.
Ειδικότερα στην Τουρκία τα τελευταία επτά χρόνια, όσο διάστημα δηλαδή έχει κολλήσει η υπόθεση του Έβρου στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας, η εκμετάλλευση ζεόλιθου έχει εκτιναχθεί. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι έως το 2004 στη γειτονική χώρα υπήρχε μόνον μία εταιρεία εξόρυξης ζεόλιθου, ενώ σήμερα ανέρχονται σε δεκατέσσερις. Σύμφωνα με πληροφορίες κάποιες από τις εταιρείες εκμετάλλευσης ζεόλιθου -κυρίως στη Βουλγαρία- ανήκουν σε έλληνες επιχειρηματίες, γεγονός που μπορεί να ερμηνεύσει και τους λόγους για τους οποίους ο πολύ καλύτερης ποιότητας ζεόλιθος του Έβρου παραμένει αναξιοποίητος.
Κατάλληλος διά πάσαν νόσον
Σύμφωνα με τον κ. Φιλιππίδη “ο ελληνικός φυσικός ζεόλιθος θεωρείται από τα πολυτιμότερα βιομηχανικά ορυκτά, καθώς οι φυσικοχημικές ιδιότητές του τον καθιστούν το καταλληλότερο υλικό για πολυάριθμες -συνολικά 22- περιβαλλοντικές, βιομηχανικές, κτηνοτροφικές και αγροτικές εφαρμογές”, ενώ χρησιμοποιείται πλέον ακόμη και στη διαιτολογία. Μάλιστα τελευταία κυκλοφόρησε στο εμπόριο και ένα συμπλήρωμα διατροφής με βάση το ζεόλιθο. Όπως εξηγεί ο καθηγητής, υπάρχουν 43 διαφορετικοί τύποι ζεόλιθου, εκ των οποίων μόνον τρεις θεωρούνται επικίνδυνοι και συνεπώς μη εκμεταλλεύσιμοι. Κοιτάσματα ζεόλιθου στην Ελλάδα έχουν εντοπιστεί και σε Ροδόπη, Κιλκίς, Λευκάδα, Κυκλάδες, Σάμο και Ζάκυνθο.
Η κατεργασία αστικών λυμάτων, καθώς και βιομηχανικών και γεωργικών υγρών αποβλήτων με ζεόλιθο έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα όσον αφορά τη βελτίωση της διαύγειας και γενικότερα της ποιότητας των νερών, πριν αυτά να καταλήξουν σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες.
Σύμφωνα με τον κ. Φιλιππίδη “ο ελληνικός ζεόλιθος θα μπορούσε να λύσει και το πρόβλημα της ρύπανσης σε λίμνες όπως η Κορώνεια. Η ρίψη του στα νερά της λίμνης θα είχε ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη βελτίωση της διαύγειας του νερού, τη ρύθμιση του ph του νερού προς το ουδέτερο, τον εμπλουτισμό του σε οξυγόνο, τη μείωση της ποσότητας των βακτηρίων, βελτιώνοντας έτσι τη διαβίωση των οργανισμών στο υδάτινο οικοσύστημα. Επιπλέον η ανάμιξη του ζεόλιθου στην παραλίμνια ζώνη θα έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη ρύθμιση του ph της παραλίμνιας λάσπης στο ουδέτερο”.
Οι χρήσεις. Ο ζεόλιθος χρησιμοποιείται στη γεωργία και στην κτηνοτροφία. Από έρευνες που έχουν γίνει έχει διαπιστωθεί ότι, όταν χρησιμοποιείται ως πρόσθετο ζωοτροφών και υλικό δαπέδου κτηνοτροφικών μονάδων, αυξάνει κατά 17% τη γαλακτοπαραγωγή των αγελάδων, ενώ στα κοτόπουλα αυξάνει κατά 7% το βάρος τους. Επιπλέον πειραματικές εφαρμογές έδειξαν ότι η χρήση του στη γεωργία μπορεί να υποκαταστήσει το λίπασμα, αυξάνοντας μάλιστα σημαντικά την παραγωγή (στο σιτάρι από 29% έως 57%, στο ρύζι έως 34%, στο καλαμπόκι έως 50%, στο βαμβάκι έως 17% κ.ο.κ.). Τέλος θεωρείται ιδανικός για τις βιολογικές καλλιέργειες.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΗΛΙΑΔΗ
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου