Τραγέλαφος η κατάσταση με τη διαχείριση των νερών στη χώρα μας: «Δεν εφαρμόζονται οι διαχειριστικές μελέτες που έχουν γίνει ανά υδατικό διαμέρισμα, ενώ ετοιμάζονται άλλες νέες (!) τη στιγμή που η λειψυδρία αποκτά διαστάσεις μόνιμου και μη αντιστρεπτού φαινομένου».
Μέσα στο γενικό πολιτικό και οικονομικό χάος, ένα αγαθό ύψιστης ζωτικής σημασίας αντιμετωπίζεται σχεδόν με περιφρόνηση, ενώ «οι βροχοπτώσεις είναι κάτω από τον μέσο όρο, γεγονός που σημαίνει πτώση της τάξης του 20%!». «Αφού υιοθετήσαμε με μεγάλη καθυστέρηση την οδηγία-πλαίσιο το 2003 και ιδρύσαμε την κεντρική υπηρεσία υδάτων και έγιναν οι πρώτες διαχειριστικές μελέτες των υδατικών διαμερισμάτων της Ελλάδας, δεν περάσαμε ποτέ στην πράξη στη φάση της επίσημης διαχείρισης ανά περιφέρεια», μας εξηγεί ο Γεώργιος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας.
Ελλειψη κονδυλίων
Από την άλλη, «οι αρμόδιες υπηρεσίες και η κεντρική υπηρεσία, λόγω έλλειψης κονδυλίων, δεν είναι στελεχωμένες ή επαρκώς στελεχωμένες με επιστημονικό προσωπικό, ενώ προωθείται η υλοποίηση νέων διαχειριστικών μελετών. Καταλαβαίνετε...». Το αποτέλεσμα όλου αυτού του αλαλούμ «είναι να μην έχουμε ελεγχόμενη διάθεση νερού σε τομείς όπως ο οικιστικός, ο βιομηχανικός, ο γεωργικός και συνάμα προστασία και ανανέωση του υδατικού δυναμικού με συνδυασμένες εναλλακτικές χρήσεις, επαναχρησιμοποίηση νερών και με τη λειψυδρία να αποκτά διαστάσεις μόνιμου και μη αντιστρεπτού φαινομένου», πρόσθεσε ο καθηγητής. «Οι μπόρες ή οι βροχές που έπεσαν δεν αρκούν για να καλύψουν τις αναμενόμενες βροχοπτώσεις ώστε να πούμε ότι πιάσαμε τις τιμές του υδρολογικού έτους, καθώς αυτό που κυριάρχησε ήταν οι λιακάδες». Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, πρόσθεσε, τι σημαίνει ανομβρία ή ξηρασία και λειψυδρία και να δούμε το νερό ως φυσικό πόρο στο πλαίσιο της υδατικής επάρκειας: Η ανομβρία ή ξηρασία έχει να κάνει με τη μειωμένη προσφορά στο περιβάλλον, είτε άμεση (βροχοπτώσεις) είτε έμμεση (επιφανειακή και υπόγεια παροχή). Η λειψυδρία έχει να κάνει με το μειωμένο διαθέσιμο υδατικό δυναμικό σε σχέση με τις υπάρχουσες ή προβλεπόμενες χρήσεις.
Η λειψυδρία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ανομβρίας (περίπτωση όπου ταυτίζονται οι δύο έννοιες, όχι εννοιολογικώς αλλά ποσοτικώς). Μπορεί όμως η λειψυδρία να προκύπτει σε εποχή κανονικής ή και μεγαλύτερης, από τον μέσο όρο, προσφοράς νερού στο περιβάλλον και να οφείλεται είτε σε κακή υδατική διαχείριση είτε σε κακούς προγραμματισμούς χρήσεων, που δεν μπορούν να καλυφθούν από το διαθέσιμο δυναμικό.
Στη χώρα μας διανύουμε μια περίοδο με σχετική ανομβρία που βαίνει να γίνει σημαντική, με αποτέλεσμα να έχουμε λειψυδρία και λόγω της κακής υδατικής διαχείρισης. Για να έρθουμε στη δική μας πραγματικότητα, φτάνει καλοκαίρι και θα βρεθούμε άλλη μια φορά να μετράμε (μόνο) τις στάθμες των πηγών τροφοδότησης με νερό του Λεκανοπεδίου, αντί να προχωρούμε στην αντικατάσταση των διάτρητων υδρευτικών δικτύων, απ' όπου χάνονται μεγάλες ποσότητες. Από την άλλη, η λειψυδρία που παρατηρείται σε άλλες περιοχές της χώρας όπως η νησιωτική, π.χ. Κυκλάδες, είναι στο μεγαλύτερο μέρος της μη πραγματική. Κι αυτό γιατί ο παραθεριστής μεταφέρει στο νησί τις υδατικές καταναλώσεις που έχει συνηθίσει στην πόλη, που είναι έξω από τις δυνατότητες του νησιού.
Αδιέξοδο
Αν προσθέσουμε και το γεγονός της μη εξοικονόμησης νερού, τότε το πρόβλημα διογκώνεται και φτάνουμε στα γνωστά αδιέξοδα. Αδιέξοδα τα οποία στον νέο «Καλλικράτη» η κεντρική διοίκηση από την πλευρά της «προσπαθεί» να επιλύσει με νέες μελέτες, αντιμετωπίζοντας την εξοικονόμηση νερού με εγκληματική ελαφρότητα.
Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
ΠΡΕΖΑ TV
19-3-2011
Μέσα στο γενικό πολιτικό και οικονομικό χάος, ένα αγαθό ύψιστης ζωτικής σημασίας αντιμετωπίζεται σχεδόν με περιφρόνηση, ενώ «οι βροχοπτώσεις είναι κάτω από τον μέσο όρο, γεγονός που σημαίνει πτώση της τάξης του 20%!». «Αφού υιοθετήσαμε με μεγάλη καθυστέρηση την οδηγία-πλαίσιο το 2003 και ιδρύσαμε την κεντρική υπηρεσία υδάτων και έγιναν οι πρώτες διαχειριστικές μελέτες των υδατικών διαμερισμάτων της Ελλάδας, δεν περάσαμε ποτέ στην πράξη στη φάση της επίσημης διαχείρισης ανά περιφέρεια», μας εξηγεί ο Γεώργιος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας.
Ελλειψη κονδυλίων
Από την άλλη, «οι αρμόδιες υπηρεσίες και η κεντρική υπηρεσία, λόγω έλλειψης κονδυλίων, δεν είναι στελεχωμένες ή επαρκώς στελεχωμένες με επιστημονικό προσωπικό, ενώ προωθείται η υλοποίηση νέων διαχειριστικών μελετών. Καταλαβαίνετε...». Το αποτέλεσμα όλου αυτού του αλαλούμ «είναι να μην έχουμε ελεγχόμενη διάθεση νερού σε τομείς όπως ο οικιστικός, ο βιομηχανικός, ο γεωργικός και συνάμα προστασία και ανανέωση του υδατικού δυναμικού με συνδυασμένες εναλλακτικές χρήσεις, επαναχρησιμοποίηση νερών και με τη λειψυδρία να αποκτά διαστάσεις μόνιμου και μη αντιστρεπτού φαινομένου», πρόσθεσε ο καθηγητής. «Οι μπόρες ή οι βροχές που έπεσαν δεν αρκούν για να καλύψουν τις αναμενόμενες βροχοπτώσεις ώστε να πούμε ότι πιάσαμε τις τιμές του υδρολογικού έτους, καθώς αυτό που κυριάρχησε ήταν οι λιακάδες». Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, πρόσθεσε, τι σημαίνει ανομβρία ή ξηρασία και λειψυδρία και να δούμε το νερό ως φυσικό πόρο στο πλαίσιο της υδατικής επάρκειας: Η ανομβρία ή ξηρασία έχει να κάνει με τη μειωμένη προσφορά στο περιβάλλον, είτε άμεση (βροχοπτώσεις) είτε έμμεση (επιφανειακή και υπόγεια παροχή). Η λειψυδρία έχει να κάνει με το μειωμένο διαθέσιμο υδατικό δυναμικό σε σχέση με τις υπάρχουσες ή προβλεπόμενες χρήσεις.
Η λειψυδρία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ανομβρίας (περίπτωση όπου ταυτίζονται οι δύο έννοιες, όχι εννοιολογικώς αλλά ποσοτικώς). Μπορεί όμως η λειψυδρία να προκύπτει σε εποχή κανονικής ή και μεγαλύτερης, από τον μέσο όρο, προσφοράς νερού στο περιβάλλον και να οφείλεται είτε σε κακή υδατική διαχείριση είτε σε κακούς προγραμματισμούς χρήσεων, που δεν μπορούν να καλυφθούν από το διαθέσιμο δυναμικό.
Στη χώρα μας διανύουμε μια περίοδο με σχετική ανομβρία που βαίνει να γίνει σημαντική, με αποτέλεσμα να έχουμε λειψυδρία και λόγω της κακής υδατικής διαχείρισης. Για να έρθουμε στη δική μας πραγματικότητα, φτάνει καλοκαίρι και θα βρεθούμε άλλη μια φορά να μετράμε (μόνο) τις στάθμες των πηγών τροφοδότησης με νερό του Λεκανοπεδίου, αντί να προχωρούμε στην αντικατάσταση των διάτρητων υδρευτικών δικτύων, απ' όπου χάνονται μεγάλες ποσότητες. Από την άλλη, η λειψυδρία που παρατηρείται σε άλλες περιοχές της χώρας όπως η νησιωτική, π.χ. Κυκλάδες, είναι στο μεγαλύτερο μέρος της μη πραγματική. Κι αυτό γιατί ο παραθεριστής μεταφέρει στο νησί τις υδατικές καταναλώσεις που έχει συνηθίσει στην πόλη, που είναι έξω από τις δυνατότητες του νησιού.
Αδιέξοδο
Αν προσθέσουμε και το γεγονός της μη εξοικονόμησης νερού, τότε το πρόβλημα διογκώνεται και φτάνουμε στα γνωστά αδιέξοδα. Αδιέξοδα τα οποία στον νέο «Καλλικράτη» η κεντρική διοίκηση από την πλευρά της «προσπαθεί» να επιλύσει με νέες μελέτες, αντιμετωπίζοντας την εξοικονόμηση νερού με εγκληματική ελαφρότητα.
Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
ΠΡΕΖΑ TV
19-3-2011
1 σχόλιο:
Για άλλη μια φορά, πΛήρης αδιαφορία σε ζωτικής σημασίας θέματα από αυτό που ονομάζουν κράτος...από την άλλη όμως ίσως να 'ναι και καλύτερα. Με ό,τι ασχολούνται καταφέρνουν και τα κάνουν χειρότερα. Συν ότι κατά την διαδικασία θησαυρίζουν και κάποιοι...Την είδαμε την τακτική τους τόσα χρόνια, την ξανάδαμε, την μάθαμε πια...βαρεθήκαμε... Αδιαφορία μέχρι να γίνει το μπαμ. Βγαίνουν όλοι οι αρμόδιοι και καταγγέλουν τους υπευθύνους, αναγγέλουν νέα μέτρα για την διασφάλιση όλων των ιδανικών που δήθεν πρεσβεύουν, περνάει ο καιρός, βγαίνει ένα καινούριο σκάνδαλο, πάει το παλιό, δεν έγινε τίποτα (κάποιοι γίναν λίγο πλουσιότεροι), ξεχάστηκε. Πάμε γι' άλλα
Δημοσίευση σχολίου