Η Χάρις Αλεξίου πήρε την ανασφάλεια, της έδωσε νόημα μέσα από λέξεις προσεχτικά διαλεγμένες, την έντυσε με μουσική και μας έκανε να τη σιγοτραγουδήσουμε. Φόβος. Ανασφάλεια. Σχέσεις. Συναίσθημα. Λέξεις απλές που σκιαγραφούν όλους μας. Την απεγνωσμένη αναζήτηση μας για ένα καταφύγιο. Μεταφορικό και κυριολεκτικό. Προσπαθούμε, με νύχια και με δόντια να χτίσουμε καριέρες, να γεμίσουμε πορτοφόλια και τραπεζικούς λογαριασμούς, να κάνουμε «το κουμάντο μας», να έχουμε στην «άκρη» για μια δύσκολη στιγμή, να νιώσουμε ασφαλείς. Χτίζουμε σπίτια, παίρνουμε αυτοκίνητα, χτίζουμε σχέσεις, παίρνουμε συναισθήματα. Η ασφάλεια το άλφα και το ωμέγα μας. Πως θα βολευτούμε. Πως δε θα έχουμε ανάγκη. Πως θα είμαστε άτρωτοι. Αέναη περιπλάνηση σε ένα φαύλο κύκλο.
Δε συνειδητοποιούμε την παροδικότητα αυτής της λέξης. Αυτού του συναισθήματος. Γινόμαστε control-freaks, παλεύουμε με τον εαυτό μας. Τον πιέζουμε, τον ζορίζουμε, τον καταπονούμε, τον ωθούμε στα άκρα με στόχο το ύψιστο αγαθό. Την ασφάλειά μας. Ατομικά και συλλογικά. «Να έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου» λέει ο «σοφός» λαός μας. Συμβολικά «κεραμίδια» κάνουν την εμφάνιση τους παντού. Σώματα ασφαλείας, τείχη, σεκιούριτι, αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες, υπουργεία άμυνας – και τα ΜΜΕ στην υπηρεσία αυτών. Πως θα πετύχουμε έναν κόσμο ασφαλή. Μακριά από τους «κακούς». Πως θα έχουμε το κεφαλάκι μας «ήσυχο». Πάντα προσπαθούμε. Πάντα αποτυγχάνουμε. Συλλογικά γινόμαστε επιθετικοί, υποψιασμένοι, κυνικοί. Ατομικά παθαίνουμε κρίσεις άγχους, πανικούς, κενά. Αναζητάμε την ασφάλεια και όταν για λίγο τη νιώθουμε να γλιστράει σαν άμμος μέσα από τα χέρια μας, χάνουμε τον κόσμο. Μα κι αν δεν την είχαμε ποτέ;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
http://word.youropia.gr/post.php?id=21330
ΠΡΕΖΑ TV
16-3-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου