Και έχουν επιχειρήματα.
Τους πειράζει η ανωνυμία. Λογικό! Φαντάζομαι σου έχει τύχει να ψάχνεις ποιος έγραψε ένα άρθρο που διάβασες σε μια εφημερίδα και το όνομα να μην υπάρχει πουθενά. Ανώνυμες κριτικές, άρθρα και ρεπορτάζ αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα σε όλα τα ΜΜΕ. Είναι που μερικοί δημοσιογράφοι αναγκάζονται -για το καλό του ομίλου- να γράψουν κάτι που θα ντρεπόντουσαν να υπογράψουν; Κάτι που ούτε οι ίδιοι πιστεύουν; Μήπως δεν έχουν το θάρρος της γνώμης τους; Δεν ξέρω τι άλλο να φανταστώ.
Πριν κάποια χρόνια περνούσα από εκπαίδευση σε κάποιο site. Παρακολουθώντας τις αναρτήσεις των άρθρων ρωτούσα να μάθω ποιος είναι ο κάθε δημοσιογράφος. Φτάνοντας στο όνομα κάποιου αρθρογράφου ρωτάω για να πάρω την απάντηση ότι αυτόν τον κύριο θα τον συναντάω πολύ συχνά στο site, ως όνομα μόνο, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Χρησιμοποιούσαν ένα τυχαίο όνομα για να καταχωρούν άρθρα που δεν ήθελαν να υπογράψουν.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν για τις συκοφαντίες, την παραπληροφόρηση, τη χυδαιότητα, την προπαγάνδα. Μια χαρά γίνονται από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τα έντυπα μέσα. Ή μη μου πεις ότι η αναπαραγωγή ειδήσεων, το copy-paste, το χαλασμένο τηλέφωνο είναι κι αυτό εφεύρεση των blogs.
Φυσικά υπάρχουν και απαράδεκτα blogs. Διασπείρουν ψεύτικες ειδήσεις, χρησιμοποιούνται ως μέσο για να προωθήσουν συμφέροντα και να εξοντώσουν πολιτικούς αντιπάλους. Άλλα πάλι τα τρέχουν δημοσιογράφοι-παιδιά του αφεντικού και το βράδυ από το σπίτι κάνουν τον ηθικολόγο blogger. Απλά δεν είναι όλα τα blogs έτσι και μάλλον δεν είναι αυτά το ουσιαστικό πρόβλημα. Ωστόσο, είναι ό,τι πρέπει για να δίνουν το πάτημα.
Ίσως είναι η διαφορετική διάσταση που παίρνουν τα πράγματα. Η δύναμη και οι προοπτικές που έχει το διαδίκτυο, που προς το παρόν φαίνονται ατελείωτες. Δύσκολα κρατιούνται μυστικά, εύκολα σκληραίνει ο ανταγωνισμός. Δημοσιογράφοι απολύονται, εφημερίδες κλείνουν και από την άλλη blogs (και sites) πετάγονται το ένα μετά το άλλο.
Όμως, το αν πρέπει κάποιος να ενημερώνεται από τα blogs ή όχι, ποια εφημερίδα θα διαβάζει, σε ποιο κανάλι θα δει ειδήσεις… δεν θα το πει ο δημοσιογράφος. Αυτή είναι η δουλεία του κάθε ατόμου ξεχωριστά και όποιος το λέει μάλλον έχει μπερδέψει τη δουλειά του με κάτι άλλο. Αν κάποιοι ανησυχούν για τον κόσμο, για την πατρίδα, ακόμα κι αν βάλλονται οι ίδιοι ως προσωπικότητες υπάρχει και η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για να μας σώσει από το "κακό".
Τα πράγματα αλλάζουν και κάποιοι αντιδρούν ισοπεδώνοντας αυτόν που θεωρούν αντίπαλο, προτάσσοντας το γενικό καλό ως δικαιολογία χωρίς όμως να θυμούνται τα παλιά, να βλέπουν μακριά ή και λίγο παραδίπλα. Η Τουρκία λογοκρίνει το ένα blog μετά το άλλο για πλάκα. Τελικά τι είναι αυτό που προέχει;
Καραχάλιου Αγγελική - www.word.youropia.gr
ΠΡΕΖΑ TV
15-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου