Η αντιρατσιστική πρόταση “Σαββατόβραδα με νόημα” του Θεάτρου Κωφών Ελλάδος (ΘΚΕ), αφού ξεδιπλώθηκε επί δυόμισι περίπου μήνες με παρουσιάσεις βραβευμένων ταινιών αντιρατσιστικού περιεχομένου και μεταμεσονύχτιες (μέχρι πρωίας) συζητήσεις, ολοκληρώθηκε το Σάββατο 2 Απριλίου αφήνοντας ανάμεικτα συναισθήματα ικανοποίησης και αναμονής στους ανθρώπους που κατέκλυσαν τον ατμοσφαιρικό χώρο του ΘΚΕ.
Το στίγμα της ικανοποίησης αποδίδει περιεκτικά ο ειδικός σύμβουλος του ΘΚΕ σκηνοθέτης Αντώνης Ρέλλας: “Κάθε Σαββατόβραδο εδώ και μερικές εβδομάδες παρακολουθήσαμε τις πλέον αψεγάδιαστες αντιρατσιστικές ταινίες. Το ξημέρωμα της κάθε Κυριακής μας έβρισκε να συζητάμε για όψεις του ρατσισμού που ακόμα και οι πλέον αντιρατσιστές από μας δεν είχαμε συνειδητοποιήσει. Οι κωφοί οικοδεσπότες αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι με αναπηρία που τίμησαν το ΘΚΕ με την παρουσία τους συναντήθηκαν με τον ρατσισμό που βιώνουν οι μετανάστες, οι μειονότητες, οι κάθε είδους διαφορετικοί και στοχοποιούμενοι . Συνέβη και το συμπληρωματικό αντίθετο, οι κάθε είδους διαφορετικοί και στοχοποιούμενοι, συναντήθηκαν με τον ρατσισμό που βιώνουν οι κωφοί και οι άλλοι άνθρωποι με αναπηρία. Ολοι συνειδητοποιήσαμε ότι τα συστατικά του ρατσισμού είναι κοινά και ότι πρέπει να υπάρχει ενιαίο μέτωπο αντιμετώπισης. Συνειδητοποιήσαμε αυτό που είχαμε βάλει κατά νου ως στόχο όταν ξεκινήσαμε. Ολη αυτή η διαδικασία της συνειδητοποίησης, ορίζει την αρχή και το τέλος της ικανοποίησης που με το πέρας των Σαββατόβραδων νιώθουμε...”
Σε ότι αφορά το συναίσθημα αναμονής, το μοιράστηκαν μαζί μας όλοι όσοι βρέθηκαν στις 2 Απριλίου στην αυλαία της σειράς (προβλήθηκαν οι ταινίες “Εγώ για μένα” του Τζώρτζη Γρηγοράκη, “Ισμαήλ” του Γιώργου Ζαφείρη και “Ενας λαμπερός ήλιος” του Βασίλη Λουλέ). Είχε να κάνει με την επικείμενη ικανοποίηση του αιτήματος θεσμοποίησης των σαββατόβραδων που είναι άμεσα συνδεδεμένη με καθεαυτή την οικονομική επιβίωση του ΘΚΕ που σήμερα απειλείται. Η πολιτεία έχει επ’ αυτού τον λόγο – είτε δια του υπουργείου πολιτισμού, είτε δια της δημοτικής αρχής της Αθήνας – το βέβαιον είναι ότι ο αντιρατσιστικός λόγος και μήνυμα που στάλθηκε επί δυόμισι μήνες από το θεατράκι της Σαχτούρη 8 – 10, αξίζει πολύ περισσότερο από λίγες χιλιάδες ευρώ.
Πιθανότατα για να εκτονωθεί έστω πρόσκαιρα το συναίσθημα αναμονής , το ερχόμενο Σάββατο 9 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί ένα πρόσθετο “Σαββατόβραδο με νόημα” όπου θα επαναπροβληθεί η βραβευμένη ταινία “SeewhatIamsaying” της HilaryScarl. Ο τυπικός λόγος για την επαναπροβολή είναι ότι το “αδιαχώρητο” του κάθε Σαββάτου στην περίπτωση της συγκεκριμένης ταινίας ήταν οριακό, περίπου διακόσιοι άνθρωποι υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν ελλείψει θέσεων. Ο ουσιαστικός λόγος έχει να κάνει με το ότι – υιοθετούμε φράση της κορυφαίας κύπριας χορογράφου Ελενας Χριστοδουλίδου που τίμησε τις προβολές στις 2 Απριλίου – “δεν είναι εύκολο να αποχωριστείς, έστω προσωρινά, αυτό που συνειδητά αγάπησες”...
ΠΡΕΖΑ TV
6-4-2011
Το στίγμα της ικανοποίησης αποδίδει περιεκτικά ο ειδικός σύμβουλος του ΘΚΕ σκηνοθέτης Αντώνης Ρέλλας: “Κάθε Σαββατόβραδο εδώ και μερικές εβδομάδες παρακολουθήσαμε τις πλέον αψεγάδιαστες αντιρατσιστικές ταινίες. Το ξημέρωμα της κάθε Κυριακής μας έβρισκε να συζητάμε για όψεις του ρατσισμού που ακόμα και οι πλέον αντιρατσιστές από μας δεν είχαμε συνειδητοποιήσει. Οι κωφοί οικοδεσπότες αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι με αναπηρία που τίμησαν το ΘΚΕ με την παρουσία τους συναντήθηκαν με τον ρατσισμό που βιώνουν οι μετανάστες, οι μειονότητες, οι κάθε είδους διαφορετικοί και στοχοποιούμενοι . Συνέβη και το συμπληρωματικό αντίθετο, οι κάθε είδους διαφορετικοί και στοχοποιούμενοι, συναντήθηκαν με τον ρατσισμό που βιώνουν οι κωφοί και οι άλλοι άνθρωποι με αναπηρία. Ολοι συνειδητοποιήσαμε ότι τα συστατικά του ρατσισμού είναι κοινά και ότι πρέπει να υπάρχει ενιαίο μέτωπο αντιμετώπισης. Συνειδητοποιήσαμε αυτό που είχαμε βάλει κατά νου ως στόχο όταν ξεκινήσαμε. Ολη αυτή η διαδικασία της συνειδητοποίησης, ορίζει την αρχή και το τέλος της ικανοποίησης που με το πέρας των Σαββατόβραδων νιώθουμε...”
Σε ότι αφορά το συναίσθημα αναμονής, το μοιράστηκαν μαζί μας όλοι όσοι βρέθηκαν στις 2 Απριλίου στην αυλαία της σειράς (προβλήθηκαν οι ταινίες “Εγώ για μένα” του Τζώρτζη Γρηγοράκη, “Ισμαήλ” του Γιώργου Ζαφείρη και “Ενας λαμπερός ήλιος” του Βασίλη Λουλέ). Είχε να κάνει με την επικείμενη ικανοποίηση του αιτήματος θεσμοποίησης των σαββατόβραδων που είναι άμεσα συνδεδεμένη με καθεαυτή την οικονομική επιβίωση του ΘΚΕ που σήμερα απειλείται. Η πολιτεία έχει επ’ αυτού τον λόγο – είτε δια του υπουργείου πολιτισμού, είτε δια της δημοτικής αρχής της Αθήνας – το βέβαιον είναι ότι ο αντιρατσιστικός λόγος και μήνυμα που στάλθηκε επί δυόμισι μήνες από το θεατράκι της Σαχτούρη 8 – 10, αξίζει πολύ περισσότερο από λίγες χιλιάδες ευρώ.
Πιθανότατα για να εκτονωθεί έστω πρόσκαιρα το συναίσθημα αναμονής , το ερχόμενο Σάββατο 9 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί ένα πρόσθετο “Σαββατόβραδο με νόημα” όπου θα επαναπροβληθεί η βραβευμένη ταινία “SeewhatIamsaying” της HilaryScarl. Ο τυπικός λόγος για την επαναπροβολή είναι ότι το “αδιαχώρητο” του κάθε Σαββάτου στην περίπτωση της συγκεκριμένης ταινίας ήταν οριακό, περίπου διακόσιοι άνθρωποι υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν ελλείψει θέσεων. Ο ουσιαστικός λόγος έχει να κάνει με το ότι – υιοθετούμε φράση της κορυφαίας κύπριας χορογράφου Ελενας Χριστοδουλίδου που τίμησε τις προβολές στις 2 Απριλίου – “δεν είναι εύκολο να αποχωριστείς, έστω προσωρινά, αυτό που συνειδητά αγάπησες”...
ΠΡΕΖΑ TV
6-4-2011
1 σχόλιο:
Πατριωτικά Σαββατόβραδα πότε θα έχουμε????
Δημοσίευση σχολίου