Η Goldman Sachs παραπλανούσε τους πελάτες της και αργότερα το Κογκρέσο, η Standard & Poor's και η Moody's κορόιδευαν τους επενδυτές και στόχος όλων ήταν το κέρδος, συμπεραίνει η επιτροπή του γερουσιαστή Καρλ Λεβάιν, που αναζήτησε επί δύο χρόνια το ρόλο της Wall Street στη χρηματοπιστωτική κρίση.
Η έκθεση της Μόνιμης Υποεπιτροπής Ερευνών της αμερικανικής Γερουσίας συμπεραίνει ότι «η κρίση ήταν προϊόν ενός βαθιά διεφθαρμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο τροφοδοτήθηκε από πεινασμένες για κέρδη τράπεζες που εξαπατούσαν τους πελάτες τους, και εποπτευόταν από χαλαρούς νομοθέτες, οι οποίοι ήταν συνένοχοι στη χρόνια κατάχρηση των πιο θεμελιωδών κανόνων του παιχνιδιού».
Περισσσότερο από οποιαδήποτε άλλη προηγούμενη έρευνα των αμερικανικών αρχών για την κρίση, η 639 σελίδων έκθεση της επιτροπής Λεβάιν δίνει ονόματα, κατηγορεί συγκεκριμένους ανθρώπους και εταιρείες. Μεταξύ αυτών και οι Goldman Sachs, Deutsche Bank, Washington Mutual, Moody's, Standard & Poor's, οι οποίες άμεσα εμπλέκονται με τις... υποβαθμίσεις που εκδίδουν και καταστρέφουν την πιστοληπτική ικανότητα χωρών της ευρωζώνης.
Η έρευνα στοχοποιεί 4 τύπους ινστιτούτων, οι οποίοι διαδραμάτισαν ρόλο-κλειδί στη δημιουργία της κρίσης:
1 Τις εταιρείες στεγαστικών δανείων, που προσέφεραν δάνεια-παγίδα σε επίδοξους ιδιοκτήτες σπιτιών.
2 Τις ομοσπονδιακές αρχές, οι οποίες αμείβονταν από τις εταιρείες που όφειλαν να ελέγχουν.
3 Τους οίκους αξιολόγησης που επικύρωναν με υψηλές βαθμολογίες επενδυτικά προϊόντα, τα οποία γνώριζαν ότι ήταν επικίνδυνα.
4 Τις τράπεζες της Wall Street, που εξαπατούσαν επενδυτές παίζοντας διπλό παιχνίδι προσφέροντάς τους χρεόγραφα, τα οποία ήταν προορισμένα να πατώσουν.
Η έκθεση εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στις πρακτικές της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs και στον τρόπο που αυτή «πούλησε» τους πελάτες της σε επενδύσεις που ήταν συνδεδεμένες με τα δάνεια υψηλού ρίσκου (subprime). Είναι χαρακτηριστικό ότι ώς τον Δεκέμβριο του 2006 η Goldman είχε επενδύσει 6 δισ. δολάρια στην άνοδο των αξιών subprime.
Δύο μήνες αργότερα όμως, τον Φεβρουάριο του 2007, οι traders της είχαν στοιχηματίσει 10 δισ. δολάρια ότι αυτά τα χρεόγραφα θα κατέρρεαν. Ως τον Ιούνιο το ποσόν αυτό είχε φτάσει τα 13,9 δισ. δολάρια.
Ηταν η εποχή που η μία μετά την άλλη οι εταιρείες στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ άρχισαν να βουλιάζουν, καθώς τα επισφαλή δάνειά τους έμεναν απλήρωτα. Η επιτροπή Λεβάιν διαπίστωσε ότι οι πωλητές της Goldman πουλούσαν σε πελάτες αυτά τα χρεόγραφα, ενώ την ίδια στιγμή οι traders της πόνταραν σε απώλεια της αξίας τους.
Και όχι μόνον, αφού οι τελευταίοι προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την αγορά παραγώγων που συνδέεται με αυτές τις επενδύσεις, με στόχο να μειώσουν τις τιμές των στοιχημάτων αθέτησης στεγαστικών δανείων. Η διοίκηση της Goldman παραπλάνησε, τέλος, και τη Γερουσία στην περσινή ακρόασή της, δηλώνοντας ότι ουδέποτε σόρταρε.
Η Deutsche ήξερε τα σαπάκια
Περισσότερα από 120 ντοκουμέντα της Επιτροπής δείχνουν ακόμη πως η Deutsche Bank συνεισέφερε και αυτή στην κρίση δηλητηριάζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα με τα τοξικά της χρεόγραφα. Η γερμανική τράπεζα συνέθεσε ένα επενδυτικό προϊόν (CDO) συνολικού ύψους 1,1 δισ. δολαρίων ονόματι Gemstone 7.
Αυτό ήταν γεμάτο από χαμηλής αξίας χρεόγραφα, τα οποία κορυφαίο στέλεχος της Deutsche αποκαλούσε σε e-mail «κουράδες» και «γουρούνια». Παρ' όλα αυτά η Deutsche έσπευσε να το πουλήσει σε ανύποπτους πελάτες πριν καταρρεύσει η αγορά.
Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ
ΠΡΕΖΑ TV
16-4-2011
Η έκθεση της Μόνιμης Υποεπιτροπής Ερευνών της αμερικανικής Γερουσίας συμπεραίνει ότι «η κρίση ήταν προϊόν ενός βαθιά διεφθαρμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο τροφοδοτήθηκε από πεινασμένες για κέρδη τράπεζες που εξαπατούσαν τους πελάτες τους, και εποπτευόταν από χαλαρούς νομοθέτες, οι οποίοι ήταν συνένοχοι στη χρόνια κατάχρηση των πιο θεμελιωδών κανόνων του παιχνιδιού».
Περισσσότερο από οποιαδήποτε άλλη προηγούμενη έρευνα των αμερικανικών αρχών για την κρίση, η 639 σελίδων έκθεση της επιτροπής Λεβάιν δίνει ονόματα, κατηγορεί συγκεκριμένους ανθρώπους και εταιρείες. Μεταξύ αυτών και οι Goldman Sachs, Deutsche Bank, Washington Mutual, Moody's, Standard & Poor's, οι οποίες άμεσα εμπλέκονται με τις... υποβαθμίσεις που εκδίδουν και καταστρέφουν την πιστοληπτική ικανότητα χωρών της ευρωζώνης.
Η έρευνα στοχοποιεί 4 τύπους ινστιτούτων, οι οποίοι διαδραμάτισαν ρόλο-κλειδί στη δημιουργία της κρίσης:
1 Τις εταιρείες στεγαστικών δανείων, που προσέφεραν δάνεια-παγίδα σε επίδοξους ιδιοκτήτες σπιτιών.
2 Τις ομοσπονδιακές αρχές, οι οποίες αμείβονταν από τις εταιρείες που όφειλαν να ελέγχουν.
3 Τους οίκους αξιολόγησης που επικύρωναν με υψηλές βαθμολογίες επενδυτικά προϊόντα, τα οποία γνώριζαν ότι ήταν επικίνδυνα.
4 Τις τράπεζες της Wall Street, που εξαπατούσαν επενδυτές παίζοντας διπλό παιχνίδι προσφέροντάς τους χρεόγραφα, τα οποία ήταν προορισμένα να πατώσουν.
Η έκθεση εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στις πρακτικές της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs και στον τρόπο που αυτή «πούλησε» τους πελάτες της σε επενδύσεις που ήταν συνδεδεμένες με τα δάνεια υψηλού ρίσκου (subprime). Είναι χαρακτηριστικό ότι ώς τον Δεκέμβριο του 2006 η Goldman είχε επενδύσει 6 δισ. δολάρια στην άνοδο των αξιών subprime.
Δύο μήνες αργότερα όμως, τον Φεβρουάριο του 2007, οι traders της είχαν στοιχηματίσει 10 δισ. δολάρια ότι αυτά τα χρεόγραφα θα κατέρρεαν. Ως τον Ιούνιο το ποσόν αυτό είχε φτάσει τα 13,9 δισ. δολάρια.
Ηταν η εποχή που η μία μετά την άλλη οι εταιρείες στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ άρχισαν να βουλιάζουν, καθώς τα επισφαλή δάνειά τους έμεναν απλήρωτα. Η επιτροπή Λεβάιν διαπίστωσε ότι οι πωλητές της Goldman πουλούσαν σε πελάτες αυτά τα χρεόγραφα, ενώ την ίδια στιγμή οι traders της πόνταραν σε απώλεια της αξίας τους.
Και όχι μόνον, αφού οι τελευταίοι προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την αγορά παραγώγων που συνδέεται με αυτές τις επενδύσεις, με στόχο να μειώσουν τις τιμές των στοιχημάτων αθέτησης στεγαστικών δανείων. Η διοίκηση της Goldman παραπλάνησε, τέλος, και τη Γερουσία στην περσινή ακρόασή της, δηλώνοντας ότι ουδέποτε σόρταρε.
Η Deutsche ήξερε τα σαπάκια
Περισσότερα από 120 ντοκουμέντα της Επιτροπής δείχνουν ακόμη πως η Deutsche Bank συνεισέφερε και αυτή στην κρίση δηλητηριάζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα με τα τοξικά της χρεόγραφα. Η γερμανική τράπεζα συνέθεσε ένα επενδυτικό προϊόν (CDO) συνολικού ύψους 1,1 δισ. δολαρίων ονόματι Gemstone 7.
Αυτό ήταν γεμάτο από χαμηλής αξίας χρεόγραφα, τα οποία κορυφαίο στέλεχος της Deutsche αποκαλούσε σε e-mail «κουράδες» και «γουρούνια». Παρ' όλα αυτά η Deutsche έσπευσε να το πουλήσει σε ανύποπτους πελάτες πριν καταρρεύσει η αγορά.
Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ
ΠΡΕΖΑ TV
16-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου