ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΑΓΝΩΣΤΟ...ΑΠΛΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ, "ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ" ΠΟΥ ΤΟ 1940 ΔΡΟΥΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ (ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ) ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ...ΟΤΙ ΒΟΛΕΥΕΙ, ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΗ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟ...ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΤΕ (1986) ΣΤΑ ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '90 ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ...ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...
Έλληνες Αλβανοί
Ένας Λαός, μία Φυλή, μία Πατρίδα
Χρυσή Αυγή, περίοδος β', α.τ. 8, 15 Οκτωβρίου 1986
Στο χολερικό πείσμα των εκφυλισμένων παρατάξεων και θεσμών ανέκαθεν τρανώσαμε την τίμια και περήφανη γνώμη μας αδιαφορώντας για το αντίτιμο της θυσίας. Το ίδιο και τώρα καινοτομούμε θίγοντας ένα καυτό εθνικό ζήτημα, θέτοντας το στις αρχές του αίματος και της καταγωγής, απόρροια της δυναμικής μας φυλετικής κοσμοθεώρησης.
Τινάζοντας μακριά τα κομμάτια μιας φτηνής προπαγάνδας ή συνήθειας καλοβολεμένων κι αμόρφωτων ανθρωπίσκων ανατρέξαμε με πατριωτικό πάθος στην ιστορία, για να κηρύξουμε την ακλόνητη ομοαιμία Ελλήνων και Αλβανών ή Αρβανιτών.
Γνώμη που την τεκμηριώνει η αρχαία μας παράδοση και γνώση εκτεινόμενη εώς το σήμερα κι αγκαλιάζοντας κάθε τομέα του πολιτισμού μας. Πέρα από την γενικότερη συγγένεια Ιλλυριών και αρχαίων Ελλήνων μέσω της ινδοευρωπαϊκής προέλευσής τους, η προσεκτική παρατήρηση της ιστορίας ενισχύει την ταύτιση της εθνικής ύπαρξης.
Καταρχάς ξεκινώντας απ’ τη γλώσσα, δίνουμε το ερέθισμα στους εξειδικευμένους επιστήμονες για μια ξεκάθαρη σύγκριση της αρβανίτικης διαλέκτου με κείνη της Ομηρικής [Άρ-α (χωράφι) ομηρ. Άρ-ουρα, Κιάς (φθάνω) Κιώ, Πουν(δουλειά) Πόνος, Βήνν (έρχομαι) βαίνω, Βαρ (τάφος) βάραθρον, Σίκνν (φεύγω) είκω, Μπάλτ (λάσπη) βάλτος, Κυ (γονιμοποιώ) κύω (έγκυος), Ιάττα ή Γάτι (πατέρας) τάττα ή άττα ή ιέτας (Ησύχειος)]. Τόσο που αυτή η σχέση να μοιάζει εκπληκτική λαμβάνοντας υπ’ όψη τη διατήρση του διγάμματος (F), του άφωνου αρχικού (Χ) μέχρι την κατάληξή του στη δασεία των Αλεξανδρινών (C). Αποφεύγοντας τις πολυπληθείς γλωσσολογικές αναλύσεις ωθούμε στην αναζήτηση και έρευνα όσους βρίσκονται στην άγνοια ή στην προκατάληψη θυμίζοντάς του απλά τις ετυμολογικές ρίζες του ελληνικού πανθέου, DI και ZH (Ζην, γεν. της Ζηνός), Ήελλ (Ηέλιος), Δε και Δέα (Γέα-Γη) και της θεογονίας, Έρετ (έρεβος), Κοχ (Κρόνος), Νεμ (Νέμεσις), Deti (Θέτις), Μάρτ (Άρις). Χώρια φυσικά την πασιφανέστατη ομοιότητα λέξεων διασωζόμενων τόσο στην Αλβανική, όσο και στην Νεοελληνική (Μπορ-μπόρα, Βορηάς-Βορέ, Νοτί-νότος, Χ+ιππίν-ιππέυω, Στέρεμ-στερούμαι, Δρυ-δρυς, Μυάλ-άμυλον, Βουή-βοή κ.α.) καθώς και τη διατήρηση ίδιων λέξεων (μπέσα, μπαμπέσης, καχληγώνω, φούρκα, πουλί, μπάρμπας).
Γνωρίζοντας την αξία των αγώνων των ηρώων προγόνων αποδίδουμε ιστορική δικαιοσύνη τιμώντας τη δράση τους ανεξάρτητα από την ειδική τοπική τους καταγωγή. Και στην αναγνώριση της ευρείας ελληνικότητας θα προσθέσουμε τις εξάρσεις τούτης της ιστορίας, θυμίζοντας τους αγώνες του Πύρρου, της Τέυτας, του Φάριου, είτε και του Γένθιου, συνολικά κατά της Ρώμης. Μα και στη συνέχεια, μήπως θα ‘ταν ανακρίβεια ο ισχυρισμός πως τούτο το κομμάτι του λαού μας απετέλεσε κατά τα Βυζαντινά χρόνια τον ακρίτα των Β.Δ συνόρων; Ιλλυριοί στρατηγοί όπως ο Μούντος, ο Βελισσάριος και οι Βρανάδες μα και ίδιοι αυτοκράτορες όπως ο Μ. Κών/νος(Δαρδανός απ’ τη Ναϊσό), ο Αναστάσιος Α’, ο Ιουλιανός κι ο Λέων Σγουρός δίνουν μάλλον την πληρέστερη απάντηση. Η εκτίμηση του σφρίγους με το οποίο πότισαν τη μητέρα Ελλάδα αυτά τα Βορειοδινάρια φύλα της πατρίδας είναι όχι απλά απαραίτητη μα και αληθινή. Γιατί οι ένθερμοι πολεμιστές που πύκνωσαν με τον ηρωικό τους τρόπο ζωής τον αποκαμωμένο Μωριά, τη Ρούμελη, τα Επτάνησα, την Ήπειρο και την υπόλοιπη χώρα έδωσαν αναντίρρητα μια νέα πνοή και βοήθεια στον επαναστατημένο αδελφό του νότου, τόσο που δίκαια να χαρακτηριστούν σαν οι Δωριείς του Νεώτερου Ελληνισμού. Πίσω από τον πωρωμένο δολερό φανατισμό και τις ακατανόητες συστολές που εσκεμμένα καλύπτουν ένα απ’ τα πιο ωραία στοιχεία της ιστορίας μας, προβάλλει η αρβανίτικη θυσία και λεβεντιά κατά τους χρόνους της εθνεγερσίας του ’21. Η ηγεμονική προσφορά της οικογένειας Γκίκα στη Μολδοβλαχία, η αδούλωτη ντομπροσύνη τωνΜπουαίων, Γριβαίων, του υπερασπιστή των Σκούρτων Βουντζάρα, των Μπαρδουνιωτών, των Λαλαίων και Σουλιωτών, η κήρυξη της επανάστασης στη Μεσσηνία το Μάρτη του ’21 απ’ τους Ντρέδες, οι αμέτρητοι αγωνιστές της ‘Υδρας και των Σπετσών, μορφές ακατάλυτες στο πέρασμα του χρόνου όπως οι Κόκκλας, Ανδρούτσος, Κατσιώνης, Γκρίντζαλης, Πλαπούτας, Κατσαντώνης, Μιαούλης, Κολοκοτρώνης, Σπυρομήλιος, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης, Κουντουριώτης, Μπότσαρης. Εκφραστές του αντιτουρκικού μένους ο Αλέξανδρος της Βαλκανικής Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης μαζί με την τόσο παρεξηγημένη φυσιογνωμία του Λιάπη Αλή πασά, του πρώιμου πολιτειακού οργανωτή (ηθελημένα ή όχι) της ελληνικής άμυνας.
Ένα ρόλο που φυσικά παραγνωρίζουν οι ειρηνολάτρες νέοι ιστορικοί της γλαφυρής εξύψωσης Φαναριωτών απ’ τη μία, και κοινωνικοανατρεπτικών νοημάτων απ’ την άλλη αγνοώντας πάντα τις σύγχρονες για την επόχή απόψεις του Μπάιρον, του Μπάρτολντυ, του Φίνλεϋ, του Μίλλερ κι αυτού ακόμη του Β. Ουγκό.
Στο θεματοφύλακα όμως των αρχαίων αξιών, άνθρωπο απλό και ξάστερο, καθόλου δεν ξενίζει τούτη η θέση μιας και περικλείει ολόκληρη την αισθητική, την εθνική και κοινωνική αντίληψη και το ανδρείο ηρωικό συναίσθημα του τόπου. Αυτό το ποικιλοτονισμένο απ’ τη μυθολογία που θέλει τον Ιλλυριό του Κέλτη και του Γαλάτη, γιο της Αρμονίας, απ’ τα αρβανίτικα καγγέλια, τα τσάμικα, τα αρχαιοριζωμένα μοιρολόγια και την ακράτητη έπαρση μιας κλειστής ετοιμοπόλεμης φάρας που φέρνει μαζί της το «λακωνίζειν», τους λαϊκούς μύθους και τις αρχαίες γιορτές, τα φλουριά των Μακεδόνων βασιλιάδων , τους χορούς και την αδιάκοπη Σπαρτιατική εκπαίδευση.
Γραμμένο συχνά το παιχνίδι της ιστορίας από ανάξιους κερδοσκόπους «λόγιους», εύκολα παρασύρει και την κοινή γνώμη στην αποδοχή του, το ίδιο πιο εύκολα παίζεται και στις μέρες μας από ύπουλους πράκτορες ανατολικών ή δυτικών συνασπισμών. Το περήφανο πιστεύω μας θα το οδηγήσουμε μέχρι την δικαίωση του γιατί είναι καθάρια ελληνικό, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα φιλελεύθερων αστών και πολεμώντας με μίσος τους προδοτικούς μπολσεβίκους που σηκώνουν με ύποπτες διευθετήσεις των σταλινικών ηγετών της διεφθαρμένης κυβέρνησης εκείνης της χώρας. Θυμούμενοι τη λεβέντικη πρόταση της Αλβανικής επιτροπής το 1945 που αντέκρουσε μανιωδώς ο κ. Αβέρωφ(γιατί;) και που αντιστοιχούσε στην επιθυμία για ένωση με την μητέρα Ελλάδα, κηρύττουμε σαν εθνικιστές με νέα πίστη πως η Αλβανία είναι ελληνική γιατί απλούστατα οι Αλβανοί είναι Έλληνες. Αναλογιζόμαστε σαν εθνικοσοσιαλιστές την προσφορά των Skanderbeg SS στις μάχες του Όντερ και ξαναφέρνουμε σαν φυλετιστές ζωντανή όπως την αναφέρει ο Φωτιάδης τη φράση του όρκου της 15ης Ιανουαρίου του 1821 για τη μεταξύ Ελλήνων ανδρών και χριστιανών και μουσουλμάνων Αρβανιτών εναντίον του Τούρκου δυνάστη: «Όποιος γίνει άπιστος και αρνηθεί τον όρκο να είναι έξω από το Ντιν-Ισλάμ, να είναι αρνητής του Χριστού, μα πιότερο ας πεθάνει Οβριός.»
ΠΡΕΖΑ TV
24/5/2011
Έλληνες Αλβανοί
Ένας Λαός, μία Φυλή, μία Πατρίδα
Χρυσή Αυγή, περίοδος β', α.τ. 8, 15 Οκτωβρίου 1986
Στο χολερικό πείσμα των εκφυλισμένων παρατάξεων και θεσμών ανέκαθεν τρανώσαμε την τίμια και περήφανη γνώμη μας αδιαφορώντας για το αντίτιμο της θυσίας. Το ίδιο και τώρα καινοτομούμε θίγοντας ένα καυτό εθνικό ζήτημα, θέτοντας το στις αρχές του αίματος και της καταγωγής, απόρροια της δυναμικής μας φυλετικής κοσμοθεώρησης.
Τινάζοντας μακριά τα κομμάτια μιας φτηνής προπαγάνδας ή συνήθειας καλοβολεμένων κι αμόρφωτων ανθρωπίσκων ανατρέξαμε με πατριωτικό πάθος στην ιστορία, για να κηρύξουμε την ακλόνητη ομοαιμία Ελλήνων και Αλβανών ή Αρβανιτών.
Γνώμη που την τεκμηριώνει η αρχαία μας παράδοση και γνώση εκτεινόμενη εώς το σήμερα κι αγκαλιάζοντας κάθε τομέα του πολιτισμού μας. Πέρα από την γενικότερη συγγένεια Ιλλυριών και αρχαίων Ελλήνων μέσω της ινδοευρωπαϊκής προέλευσής τους, η προσεκτική παρατήρηση της ιστορίας ενισχύει την ταύτιση της εθνικής ύπαρξης.
Καταρχάς ξεκινώντας απ’ τη γλώσσα, δίνουμε το ερέθισμα στους εξειδικευμένους επιστήμονες για μια ξεκάθαρη σύγκριση της αρβανίτικης διαλέκτου με κείνη της Ομηρικής [Άρ-α (χωράφι) ομηρ. Άρ-ουρα, Κιάς (φθάνω) Κιώ, Πουν(δουλειά) Πόνος, Βήνν (έρχομαι) βαίνω, Βαρ (τάφος) βάραθρον, Σίκνν (φεύγω) είκω, Μπάλτ (λάσπη) βάλτος, Κυ (γονιμοποιώ) κύω (έγκυος), Ιάττα ή Γάτι (πατέρας) τάττα ή άττα ή ιέτας (Ησύχειος)]. Τόσο που αυτή η σχέση να μοιάζει εκπληκτική λαμβάνοντας υπ’ όψη τη διατήρση του διγάμματος (F), του άφωνου αρχικού (Χ) μέχρι την κατάληξή του στη δασεία των Αλεξανδρινών (C). Αποφεύγοντας τις πολυπληθείς γλωσσολογικές αναλύσεις ωθούμε στην αναζήτηση και έρευνα όσους βρίσκονται στην άγνοια ή στην προκατάληψη θυμίζοντάς του απλά τις ετυμολογικές ρίζες του ελληνικού πανθέου, DI και ZH (Ζην, γεν. της Ζηνός), Ήελλ (Ηέλιος), Δε και Δέα (Γέα-Γη) και της θεογονίας, Έρετ (έρεβος), Κοχ (Κρόνος), Νεμ (Νέμεσις), Deti (Θέτις), Μάρτ (Άρις). Χώρια φυσικά την πασιφανέστατη ομοιότητα λέξεων διασωζόμενων τόσο στην Αλβανική, όσο και στην Νεοελληνική (Μπορ-μπόρα, Βορηάς-Βορέ, Νοτί-νότος, Χ+ιππίν-ιππέυω, Στέρεμ-στερούμαι, Δρυ-δρυς, Μυάλ-άμυλον, Βουή-βοή κ.α.) καθώς και τη διατήρηση ίδιων λέξεων (μπέσα, μπαμπέσης, καχληγώνω, φούρκα, πουλί, μπάρμπας).
Γνωρίζοντας την αξία των αγώνων των ηρώων προγόνων αποδίδουμε ιστορική δικαιοσύνη τιμώντας τη δράση τους ανεξάρτητα από την ειδική τοπική τους καταγωγή. Και στην αναγνώριση της ευρείας ελληνικότητας θα προσθέσουμε τις εξάρσεις τούτης της ιστορίας, θυμίζοντας τους αγώνες του Πύρρου, της Τέυτας, του Φάριου, είτε και του Γένθιου, συνολικά κατά της Ρώμης. Μα και στη συνέχεια, μήπως θα ‘ταν ανακρίβεια ο ισχυρισμός πως τούτο το κομμάτι του λαού μας απετέλεσε κατά τα Βυζαντινά χρόνια τον ακρίτα των Β.Δ συνόρων; Ιλλυριοί στρατηγοί όπως ο Μούντος, ο Βελισσάριος και οι Βρανάδες μα και ίδιοι αυτοκράτορες όπως ο Μ. Κών/νος(Δαρδανός απ’ τη Ναϊσό), ο Αναστάσιος Α’, ο Ιουλιανός κι ο Λέων Σγουρός δίνουν μάλλον την πληρέστερη απάντηση. Η εκτίμηση του σφρίγους με το οποίο πότισαν τη μητέρα Ελλάδα αυτά τα Βορειοδινάρια φύλα της πατρίδας είναι όχι απλά απαραίτητη μα και αληθινή. Γιατί οι ένθερμοι πολεμιστές που πύκνωσαν με τον ηρωικό τους τρόπο ζωής τον αποκαμωμένο Μωριά, τη Ρούμελη, τα Επτάνησα, την Ήπειρο και την υπόλοιπη χώρα έδωσαν αναντίρρητα μια νέα πνοή και βοήθεια στον επαναστατημένο αδελφό του νότου, τόσο που δίκαια να χαρακτηριστούν σαν οι Δωριείς του Νεώτερου Ελληνισμού. Πίσω από τον πωρωμένο δολερό φανατισμό και τις ακατανόητες συστολές που εσκεμμένα καλύπτουν ένα απ’ τα πιο ωραία στοιχεία της ιστορίας μας, προβάλλει η αρβανίτικη θυσία και λεβεντιά κατά τους χρόνους της εθνεγερσίας του ’21. Η ηγεμονική προσφορά της οικογένειας Γκίκα στη Μολδοβλαχία, η αδούλωτη ντομπροσύνη τωνΜπουαίων, Γριβαίων, του υπερασπιστή των Σκούρτων Βουντζάρα, των Μπαρδουνιωτών, των Λαλαίων και Σουλιωτών, η κήρυξη της επανάστασης στη Μεσσηνία το Μάρτη του ’21 απ’ τους Ντρέδες, οι αμέτρητοι αγωνιστές της ‘Υδρας και των Σπετσών, μορφές ακατάλυτες στο πέρασμα του χρόνου όπως οι Κόκκλας, Ανδρούτσος, Κατσιώνης, Γκρίντζαλης, Πλαπούτας, Κατσαντώνης, Μιαούλης, Κολοκοτρώνης, Σπυρομήλιος, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης, Κουντουριώτης, Μπότσαρης. Εκφραστές του αντιτουρκικού μένους ο Αλέξανδρος της Βαλκανικής Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης μαζί με την τόσο παρεξηγημένη φυσιογνωμία του Λιάπη Αλή πασά, του πρώιμου πολιτειακού οργανωτή (ηθελημένα ή όχι) της ελληνικής άμυνας.
Ένα ρόλο που φυσικά παραγνωρίζουν οι ειρηνολάτρες νέοι ιστορικοί της γλαφυρής εξύψωσης Φαναριωτών απ’ τη μία, και κοινωνικοανατρεπτικών νοημάτων απ’ την άλλη αγνοώντας πάντα τις σύγχρονες για την επόχή απόψεις του Μπάιρον, του Μπάρτολντυ, του Φίνλεϋ, του Μίλλερ κι αυτού ακόμη του Β. Ουγκό.
Στο θεματοφύλακα όμως των αρχαίων αξιών, άνθρωπο απλό και ξάστερο, καθόλου δεν ξενίζει τούτη η θέση μιας και περικλείει ολόκληρη την αισθητική, την εθνική και κοινωνική αντίληψη και το ανδρείο ηρωικό συναίσθημα του τόπου. Αυτό το ποικιλοτονισμένο απ’ τη μυθολογία που θέλει τον Ιλλυριό του Κέλτη και του Γαλάτη, γιο της Αρμονίας, απ’ τα αρβανίτικα καγγέλια, τα τσάμικα, τα αρχαιοριζωμένα μοιρολόγια και την ακράτητη έπαρση μιας κλειστής ετοιμοπόλεμης φάρας που φέρνει μαζί της το «λακωνίζειν», τους λαϊκούς μύθους και τις αρχαίες γιορτές, τα φλουριά των Μακεδόνων βασιλιάδων , τους χορούς και την αδιάκοπη Σπαρτιατική εκπαίδευση.
Γραμμένο συχνά το παιχνίδι της ιστορίας από ανάξιους κερδοσκόπους «λόγιους», εύκολα παρασύρει και την κοινή γνώμη στην αποδοχή του, το ίδιο πιο εύκολα παίζεται και στις μέρες μας από ύπουλους πράκτορες ανατολικών ή δυτικών συνασπισμών. Το περήφανο πιστεύω μας θα το οδηγήσουμε μέχρι την δικαίωση του γιατί είναι καθάρια ελληνικό, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα φιλελεύθερων αστών και πολεμώντας με μίσος τους προδοτικούς μπολσεβίκους που σηκώνουν με ύποπτες διευθετήσεις των σταλινικών ηγετών της διεφθαρμένης κυβέρνησης εκείνης της χώρας. Θυμούμενοι τη λεβέντικη πρόταση της Αλβανικής επιτροπής το 1945 που αντέκρουσε μανιωδώς ο κ. Αβέρωφ(γιατί;) και που αντιστοιχούσε στην επιθυμία για ένωση με την μητέρα Ελλάδα, κηρύττουμε σαν εθνικιστές με νέα πίστη πως η Αλβανία είναι ελληνική γιατί απλούστατα οι Αλβανοί είναι Έλληνες. Αναλογιζόμαστε σαν εθνικοσοσιαλιστές την προσφορά των Skanderbeg SS στις μάχες του Όντερ και ξαναφέρνουμε σαν φυλετιστές ζωντανή όπως την αναφέρει ο Φωτιάδης τη φράση του όρκου της 15ης Ιανουαρίου του 1821 για τη μεταξύ Ελλήνων ανδρών και χριστιανών και μουσουλμάνων Αρβανιτών εναντίον του Τούρκου δυνάστη: «Όποιος γίνει άπιστος και αρνηθεί τον όρκο να είναι έξω από το Ντιν-Ισλάμ, να είναι αρνητής του Χριστού, μα πιότερο ας πεθάνει Οβριός.»
ΠΡΕΖΑ TV
24/5/2011
3 σχόλια:
Ας είναι καλά οι κυβερνησεις της μεταπολιτεύσεως που μισθοδοτούν αυτά τα ηλίθια αποβράσματα απο τα μυστικά κονδύλια ,εκτός απο τις κυπατζίδικες αργομισθίες τους...
trava gamhsou mounopano sxoliasti apo panw, pou tha milhsete gia parakratos, kseftilismena anarxorezonia pou sas taizei o george soros kai me th voula sto indymedia kai stis MKO sas!
kwlopoutanakia pou tha milhsete gia parakratos me katalhpseis kai viles kai asyla!
OTI SKATA KAI NA ELEGE TOTE H XRYSH AVGI,XESTIKAME.
ALLH ORGANWSI HTAN TOTE ALLI SHMERA.
ETSI OPWS KANETE TON KOSMO ME TO MISO SAS GIA THN ELLADA OLOI THA GINOUME XRYSAVGITES.
KAI KOPSTE THN KARAMELA AVNANIZOMENOI DIANOHTES THS KSEFTILISMENIS ARISTERAS PERI ADAWN KAI AMATHWN XRYSAVGITWN.
TO 5% POU PHRE STO DHMO ATHINAIWN DEN EINAI OUTE AMATHEIS, OUTE KOROIDA.
KOPSTE TIS ARLOUBES ME TOUS KWLOMETANASTES GIA THA SAS GAMHTHEI H MANA AN KSANAGINEI STRAVI!
APO POLYTEXNEIO MEXRI ASSOE , APO VILLA AMALIA MEXRI VOREIA PROASTEIA, POU MENETE THA SAS GAMHSOUME TO KANTHLI!
MH PROKALEITE ALLO ME OROUS TYPOU FASISTES, KLP KLP.
STA ORIA EIMASTE OI KATOIKOI TOU KENTROY..MHN PAIZETE ALLO PAIDAKIA THS EKALIS...OK?
4:20 Η σκεψη σου συμβαδιζει απολυτα, με το επιπεδο σου.
Το μενος σου για αυτη την "φρικιαστικη" ανακαλυψη που μολις εκανες μεσα απο το "νεοταξικο" ΠΡΕΖΑτν, καλα θα κανεις να το διοχετευσεις προς τον Μιχαλολιακο.
Απο θεσσαλονικη ειμαι κα δεν γνωριζω συνΕΛληνα, τα εξαρχεια ειναι στην Εκαλη?
Δημοσίευση σχολίου