Η πόρτα ανοιχτή… Από το πρώτο βήμα μπορεί κανείς να μυρίσει τη μούχλα, τη βρωμιά, την εξαθλίωση… Σπίτια - ερείπια που κάποτε έμεναν οικογένειες ή λειτουργούσαν καταστήματα και σήμερα έχουν γίνει «ξενοδοχεία» δεκάδων μεταναστών, που έχουν μείνει εκεί να παλεύουν με την εξαθλίωση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια…
Το σπίτι είναι διώροφο. Στον πρώτο όροφο ένας μεγάλος διάδρομος οδηγεί σε δύο πόρτες. Χτυπάω, αλλά δεν ανοίγει κανείς. Η μία πόρτα όμως ανοίγει. Έπιπλα πουθενά, μερικά ρούχα και παπούτσια πεταμένα σε μια ανοιχτή ντουλάπα, λίγα ρούχα πιο δίπλα σε ένα βρώμικο έπιπλο, μια καρέκλα και μερικά σκουπίδια…
Όλα βρώμικα και μισοσπασμένα. Τα λίγα έπιπλα είχαν μείνει με δυσκολία έμεναν όρθια. Αργότερα οι «του πάνω ορόφου» θα μου έλεγαν ότι όποιος «φίλος» δεν είχε πού να πάει να κοιμηθεί περνούσε τα βράδια του εκεί… Μιλάνε για ένα διαμέρισμα - υπνωτήριο ουσιαστικά, που μπορούσε να χρησιμοποιήσει όποιος δεν ήθελε να περάσει το βράδυ του στο δρόμο.
Μπαίνοντας σε ένα τέτοιο σπίτι έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την πραγματικότητα της κοινωνίας μας. Άνθρωποι που ζουν σε άθλιες συνθήκες με κατσαρίδες και ποντίκια, μέσα σε υγρά και βρώμικα διαμερίσματα, άνθρωποι που στοιβάζονται κατά δεκάδες σε μερικά μόλις τετραγωνικά… Άνθρωποι που έβαλαν στην άκρη την αξιοπρέπειά τους και έμειναν να ζουν σε μια ξένη χώρα σαν τα ζώα…
Διέξοδος στο αδιέξοδο καμία. Χαρτιά δεν υπάρχουν και οι παράνομοι μετανάστες μένουν να υποφέρουν όσο μπορούν τη ζωή που τους επιφύλαξε η μοίρα. Άνθρωποι που βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα και αναζητούν τρόπο να φύγουν προς μια άλλη χώρα της Ευρώπης, ώστε να ζητήσουν εκεί άσυλο και άλλοι που περιμένουν τις ελληνικές διαδικασίες ασύλου.
Ζήτησα να μπω και να φωτογραφίσω το σπίτι, όχι αυτούς. Παντού μαυρίλα από τη βρωμιά, τη μούχλα, την υγρασία. Μυρωδιές ανάκατες από τσιγάρο και ιδρώτα. Το σπίτι μέσα και έξω ερειπωμένο «σα να φαίνεται ότι θα πέσει» θα μπορούσε να πει κανείς. Το ενοίκιο όμως 320 ευρώ… Αν και ρημαγμένο, ξέρουν ότι όλο και μερικοί μετανάστες θα βρεθούν να μείνουν εκεί…
Τοίχοι πέφτουν… πατώματα ανοίγουν
Ολοι οι τοίχοι έχουν ξεφτισμένους σοβάδες. Από παντού πέφτουν κομμάτια και η υγρασία φαίνεται να έχει ποτίσει το σπίτι από το πάτωμα μέχρι και το ταβάνι.
Κρεβάτια, σκεπάσματα και ρούχα σε όλα τα δωμάτια. Από δίπλα και κάτω από τα κρεβάτια παπούτσια και παντόφλες. Πόσοι κοιμούνται εδώ; Του λέω. «Ανάλογα τη μέρα. Δέκα, δεκαπέντε. Σίγουρα είμαστε κάθε μέρα καμιά 25αριά άνθρωποι» λέει και κλείνουμε την πόρτα από εκείνο το δωμάτιο.
Και στο δίπλα δωμάτιο κρεβάτια παντού. Ακριβώς η ίδια εικόνα με πριν. Βρωμιά και μια άσχημη μυρωδιά που αιωρούνταν στον αέρα… Ο ένας κοιμάται πάνω στον άλλο. Στον διάδρομο το πάτωμα έχει ανοίξει. «Περπατούσε ο φίλος μου και μπήκε πόδι μέσα πάτωμα», μου είπε και έδειξε με το πόδι του…
Πιάτα και ποτήρια στους πάγκους και το νεροχύτη, βαρέλια άγνωστο με τι γεμάτα, λίγδα και βρωμιά… Στον πάγκο παίρνει το μάτι μου μια κατσαρίδα να περπατάει, κάτι που ή δεν αντιλήφθηκαν ή δεν τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση…
Στο μπάνιο τα πάντα είναι μαύρα. Μια σκούπα στο νιπτήρα, μια άλλη σκούπα στο πάτωμα, σακούλες και κάτι υφάσματα...
Σπίτια - «ξενοδοχεία»
Το συγκεκριμένο σπίτι στο κέντρο του Βόλου δεν είναι το μοναδικό που έχει διαμερίσματα - ξενοδοχεία. Υπάρχουν και σε άλλες γειτονιές σπίτια στα οποία στοιβάζονται μετανάστες, ζώντας πραγματικά σε άθλιες συνθήκες.
Ακόμα ένα τέτοιο σπίτι είναι στην Ογλ αλλά και στη συνοικία της Νεάπολης χωρίς να υπολογίσει κανείς και τις περιπτώσεις που δεν είναι γνωστές αλλά και όλους αυτούς που μένουν σε παραπήγματα, στα βαγόνια του ΟΣΕ, σε πάρκα και σε χαλάσματα…
Τι κάνεις; «Φανάρια», απαντάει…
Είναι από το Πακιστάν όλοι τους. Εκεί μένουν σε καθημερινή βάση περισσότεροι από 20 Πακιστανοί. Τι κάνεις εδώ στην Ελλάδα; ρωτάω τον έναν που μιλούσε λίγα ελληνικά. «Φανάρια» απαντάει, «τώρα τίποτα». Το γιατί δεν μου το απάντησε. Έχει έρθει στο Βόλο εδώ και 1.5 χρόνο και από τότε μένει σε αυτό το σπίτι.
Οι άλλοι; Τον ξαναρωτάω. «Ό,τι βρει κανείς (ο καθένας ήθελε να πει)» μου λέει, «φανάρια όμως πολύ», συμπληρώνει. Μπαίνοντας στα δωμάτια από κάθε ένα πεταγόταν ένας - δύο και περισσότεροι Πακιστανοί. Εκείνη τη στιγμή είχαν φτάσει τους 12.
Ουσιαστικά όλο το σπίτι είναι γεμάτο από όλους αυτούς που βλέπουμε κάθε μέρα στο παράθυρο του αυτοκινήτου μας ή στα φανάρια να μας ρωτάνε αν θέλουμε να μας καθαρίσουν τα τζάμια… Το μεροκάματο λίγο, όπως λένε, και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
-----------------------------------------------------------------------------
Οι μετανάστες του Βόλου
Πρόσφατα δημιουργήθηκε στη Μαγνησία Σύλλογος Μεταναστών από το Πακιστάν. Πρόκειται για τον τέταρτο Σύλλογο Μεταναστών που ιδρύεται. Ήδη υπάρχουν ο Σύλλογος Αλβανών «Ιλλυρία», ο Σύλλογος Αλβανών Επιστημόνων και ο Σύλλογος Νιγηριανών.
Εν τω μεταξύ σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, αυτή τη στιγμή στο Βόλο μόνο μένουν περίπου 5.570 Αλβανοί (περιλαμβάνονται όλες οι δημοτικές ενότητες). Παράλληλα μένουν περίπου 300 Κινέζοι και 100 Νιγηριανοί, ενώ έχουν αναπτυχθεί πάρα πολλοί μετανάστες και άλλων εθνικοτήτων, όπως Ρουμάνοι, Ρώσοι, Βούλγαροι και άλλοι…
Από τις υπόλοιπες μειονότητες ξεχωρίζουν αυτοί που έχουν έλθει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας από τις πρώην Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, όπως Αρμένιοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Μολδαβοί, Γεωργιανοί κ.ο.κ. Επίσης τα τελευταία χρόνια έχουν εγκατασταθεί στο Βόλο περίπου 300 Κινέζοι, ενώ οι Νιγηριανοί που ζουν στο Βόλο είναι περίπου 100. Ακόμη ισχυρούς θύλακες στο Βόλο έχουν σχηματίσει οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι, ενώ ζουν και έξι άτομα τουρκικής καταγωγής.
Βέβαια πολλοί είναι και οι μετανάστες από το Πακιστάν, περίπου 100 άνθρωποι είναι στο Βόλο, ενώ στην περιοχή έχουν φτάσει και μετανάστες από διάφορες περιοχές της Αφρικής.
TAXYDROMOS.GR
ΠΡΕΖΑ TV
30-5-2011
Το σπίτι είναι διώροφο. Στον πρώτο όροφο ένας μεγάλος διάδρομος οδηγεί σε δύο πόρτες. Χτυπάω, αλλά δεν ανοίγει κανείς. Η μία πόρτα όμως ανοίγει. Έπιπλα πουθενά, μερικά ρούχα και παπούτσια πεταμένα σε μια ανοιχτή ντουλάπα, λίγα ρούχα πιο δίπλα σε ένα βρώμικο έπιπλο, μια καρέκλα και μερικά σκουπίδια…
Όλα βρώμικα και μισοσπασμένα. Τα λίγα έπιπλα είχαν μείνει με δυσκολία έμεναν όρθια. Αργότερα οι «του πάνω ορόφου» θα μου έλεγαν ότι όποιος «φίλος» δεν είχε πού να πάει να κοιμηθεί περνούσε τα βράδια του εκεί… Μιλάνε για ένα διαμέρισμα - υπνωτήριο ουσιαστικά, που μπορούσε να χρησιμοποιήσει όποιος δεν ήθελε να περάσει το βράδυ του στο δρόμο.
Μπαίνοντας σε ένα τέτοιο σπίτι έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την πραγματικότητα της κοινωνίας μας. Άνθρωποι που ζουν σε άθλιες συνθήκες με κατσαρίδες και ποντίκια, μέσα σε υγρά και βρώμικα διαμερίσματα, άνθρωποι που στοιβάζονται κατά δεκάδες σε μερικά μόλις τετραγωνικά… Άνθρωποι που έβαλαν στην άκρη την αξιοπρέπειά τους και έμειναν να ζουν σε μια ξένη χώρα σαν τα ζώα…
Διέξοδος στο αδιέξοδο καμία. Χαρτιά δεν υπάρχουν και οι παράνομοι μετανάστες μένουν να υποφέρουν όσο μπορούν τη ζωή που τους επιφύλαξε η μοίρα. Άνθρωποι που βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα και αναζητούν τρόπο να φύγουν προς μια άλλη χώρα της Ευρώπης, ώστε να ζητήσουν εκεί άσυλο και άλλοι που περιμένουν τις ελληνικές διαδικασίες ασύλου.
Ζήτησα να μπω και να φωτογραφίσω το σπίτι, όχι αυτούς. Παντού μαυρίλα από τη βρωμιά, τη μούχλα, την υγρασία. Μυρωδιές ανάκατες από τσιγάρο και ιδρώτα. Το σπίτι μέσα και έξω ερειπωμένο «σα να φαίνεται ότι θα πέσει» θα μπορούσε να πει κανείς. Το ενοίκιο όμως 320 ευρώ… Αν και ρημαγμένο, ξέρουν ότι όλο και μερικοί μετανάστες θα βρεθούν να μείνουν εκεί…
Τοίχοι πέφτουν… πατώματα ανοίγουν
Ολοι οι τοίχοι έχουν ξεφτισμένους σοβάδες. Από παντού πέφτουν κομμάτια και η υγρασία φαίνεται να έχει ποτίσει το σπίτι από το πάτωμα μέχρι και το ταβάνι.
Κρεβάτια, σκεπάσματα και ρούχα σε όλα τα δωμάτια. Από δίπλα και κάτω από τα κρεβάτια παπούτσια και παντόφλες. Πόσοι κοιμούνται εδώ; Του λέω. «Ανάλογα τη μέρα. Δέκα, δεκαπέντε. Σίγουρα είμαστε κάθε μέρα καμιά 25αριά άνθρωποι» λέει και κλείνουμε την πόρτα από εκείνο το δωμάτιο.
Και στο δίπλα δωμάτιο κρεβάτια παντού. Ακριβώς η ίδια εικόνα με πριν. Βρωμιά και μια άσχημη μυρωδιά που αιωρούνταν στον αέρα… Ο ένας κοιμάται πάνω στον άλλο. Στον διάδρομο το πάτωμα έχει ανοίξει. «Περπατούσε ο φίλος μου και μπήκε πόδι μέσα πάτωμα», μου είπε και έδειξε με το πόδι του…
Πιάτα και ποτήρια στους πάγκους και το νεροχύτη, βαρέλια άγνωστο με τι γεμάτα, λίγδα και βρωμιά… Στον πάγκο παίρνει το μάτι μου μια κατσαρίδα να περπατάει, κάτι που ή δεν αντιλήφθηκαν ή δεν τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση…
Στο μπάνιο τα πάντα είναι μαύρα. Μια σκούπα στο νιπτήρα, μια άλλη σκούπα στο πάτωμα, σακούλες και κάτι υφάσματα...
Σπίτια - «ξενοδοχεία»
Το συγκεκριμένο σπίτι στο κέντρο του Βόλου δεν είναι το μοναδικό που έχει διαμερίσματα - ξενοδοχεία. Υπάρχουν και σε άλλες γειτονιές σπίτια στα οποία στοιβάζονται μετανάστες, ζώντας πραγματικά σε άθλιες συνθήκες.
Ακόμα ένα τέτοιο σπίτι είναι στην Ογλ αλλά και στη συνοικία της Νεάπολης χωρίς να υπολογίσει κανείς και τις περιπτώσεις που δεν είναι γνωστές αλλά και όλους αυτούς που μένουν σε παραπήγματα, στα βαγόνια του ΟΣΕ, σε πάρκα και σε χαλάσματα…
Τι κάνεις; «Φανάρια», απαντάει…
Είναι από το Πακιστάν όλοι τους. Εκεί μένουν σε καθημερινή βάση περισσότεροι από 20 Πακιστανοί. Τι κάνεις εδώ στην Ελλάδα; ρωτάω τον έναν που μιλούσε λίγα ελληνικά. «Φανάρια» απαντάει, «τώρα τίποτα». Το γιατί δεν μου το απάντησε. Έχει έρθει στο Βόλο εδώ και 1.5 χρόνο και από τότε μένει σε αυτό το σπίτι.
Οι άλλοι; Τον ξαναρωτάω. «Ό,τι βρει κανείς (ο καθένας ήθελε να πει)» μου λέει, «φανάρια όμως πολύ», συμπληρώνει. Μπαίνοντας στα δωμάτια από κάθε ένα πεταγόταν ένας - δύο και περισσότεροι Πακιστανοί. Εκείνη τη στιγμή είχαν φτάσει τους 12.
Ουσιαστικά όλο το σπίτι είναι γεμάτο από όλους αυτούς που βλέπουμε κάθε μέρα στο παράθυρο του αυτοκινήτου μας ή στα φανάρια να μας ρωτάνε αν θέλουμε να μας καθαρίσουν τα τζάμια… Το μεροκάματο λίγο, όπως λένε, και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
-----------------------------------------------------------------------------
Οι μετανάστες του Βόλου
Πρόσφατα δημιουργήθηκε στη Μαγνησία Σύλλογος Μεταναστών από το Πακιστάν. Πρόκειται για τον τέταρτο Σύλλογο Μεταναστών που ιδρύεται. Ήδη υπάρχουν ο Σύλλογος Αλβανών «Ιλλυρία», ο Σύλλογος Αλβανών Επιστημόνων και ο Σύλλογος Νιγηριανών.
Εν τω μεταξύ σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, αυτή τη στιγμή στο Βόλο μόνο μένουν περίπου 5.570 Αλβανοί (περιλαμβάνονται όλες οι δημοτικές ενότητες). Παράλληλα μένουν περίπου 300 Κινέζοι και 100 Νιγηριανοί, ενώ έχουν αναπτυχθεί πάρα πολλοί μετανάστες και άλλων εθνικοτήτων, όπως Ρουμάνοι, Ρώσοι, Βούλγαροι και άλλοι…
Από τις υπόλοιπες μειονότητες ξεχωρίζουν αυτοί που έχουν έλθει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας από τις πρώην Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, όπως Αρμένιοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Μολδαβοί, Γεωργιανοί κ.ο.κ. Επίσης τα τελευταία χρόνια έχουν εγκατασταθεί στο Βόλο περίπου 300 Κινέζοι, ενώ οι Νιγηριανοί που ζουν στο Βόλο είναι περίπου 100. Ακόμη ισχυρούς θύλακες στο Βόλο έχουν σχηματίσει οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι, ενώ ζουν και έξι άτομα τουρκικής καταγωγής.
Βέβαια πολλοί είναι και οι μετανάστες από το Πακιστάν, περίπου 100 άνθρωποι είναι στο Βόλο, ενώ στην περιοχή έχουν φτάσει και μετανάστες από διάφορες περιοχές της Αφρικής.
TAXYDROMOS.GR
ΠΡΕΖΑ TV
30-5-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου