Το συνολικό ποσό των 455.000 ευρώ επιδίκασε ως ψυχική οδύνη το Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου στην οικογένεια του 40χρονου Γιώργου Χασουράκη, ο οποίος κάηκε ζωντανός κατά την έκρηξη στο πυρηνελαιουργείο Ανδρουλάκη, στα Καστελλιανά, τον Δεκέμβριο του 2009.
Το μεγαλύτερο ωστόσο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό της απόφασης, το περιεχόμενο της οποίας δικαιώνει απόλυτα την οικογένεια του άτυχου άνδρα καθώς από την πρώτη στιγμή φώναζε ότι ο άνθρωπος της θυσιάστηκε για να σώσει τις ζωές συναδέλφων του, αποτρέποντας παράλληλα να γίνει «ολοκαύτωμα» σ’ ολόκληρο το εργοστάσιο. Την οργή των στενών συγγενών είχαν προκαλέσει καταθέσεις των εναγόμενων στο πλαίσιο της προκαταρκτικής έρευνας στις οποίες επέρριπταν την ευθύνη για την τραγωδία στον αδικοχαμένο εκλιπόντα.
Το Δικαστήριο, σύμφωνα με τη δικηγόρο της οικογένειας, Ευτυχία Κατσαρού-Πετράκη, κρίνει ότι 100% την υπαιτιότητα έχουν ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, ο διευθυντής της μονάδας, ο τεχνικός ασφαλείας του εργοστασίου και ο ηλεκτρολόγος-συντηρητής, ενώ κρίνει ως παντελώς ανυπαίτιο τον Γιώργο Χασουράκη.
Αποκαλυπτικό είναι το απόσπασμα της απόφασης που αναφέρεται στο ρόλο που διαδραμάτισε το τραγικό πρόσωπο της υπόθεσης: «Έτσι η ψύχραιμη και αποφασιστική συμπεριφορά που επέδειξε ο Γεώργιος Χασουράκης και οι ενέργειες που εκτέλεσε ήταν απολύτως απαραίτητες και αποσόβησαν τον κίνδυνο πρόκλησης ακόμα ισχυρότερης έκρηξης, προστατεύοντας έτσι τις ζωές των λοιπών εργαζομένων στο πυρηνελαιουργείο. Συνεπεία της έκρηξης και της άμεσης μετάδοσης της φωτιάς, ο Χασουράκης ανεφλέγη και φλεγόμενος κινήθηκε έξω από το εκχυλιστήριο, βορειοδυτικά του κτίσματος, κατέπεσε ανάμεσα στο μηχανοστάσιο πυρόσβεσης και του τμήματος των εκχυλιστηρίων, όπου και τον εντόπισε απανθρακωμένο ο διευθυντής του εργοστασίου, ο οποίος κατέσβησε τη φωτιά». Ο Γιώργος Χασουράκης, πατέρας δύο παιδιών, υπέστη εγκαύματα στο 92% του σώματος του και επέζησε υπό συνθήκες φρικτών πόνων δύο ημέρες.
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου για την τραγωδία στο εργοστάσιο Ανδρουλάκη εκδόθηκε λίγες μόλις ημέρες μετά την καταδικαστική απόφαση σε βάρος των ιδιοκτητών-διαχειριστών του εργοστασίου Γιαννούλη για τις συνθήκες της έκρηξης που είχε σημειωθεί τον Μάρτιο του 2006 με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό τεσσάρων εργατών.
Προκαλούν πραγματικά ανατριχίλα τα κοινά σημεία των δύο υποθέσεων σε σχέση με το καθεστώς λειτουργίας των δύο εργοστασίων και τις παραλείψεις από πλευράς εργοδοσίας.
«Καλό θα είναι τα εργοστάσια αυτά που έχουν μέσα ανθρώπους και είναι «βόμβες» να προσέχουν πολύ τη λειτουργία τους και όταν λέμε «λάθη οφειλόμενα στον ανθρώπινο παράγοντα», ο κανόνας είναι ότι δεν οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα αλλά σε παραλείψεις που έχει κάνει το εργοστάσιο, ακριβώς για να μειώσει τα λειτουργικά του κόστη» υπογράμμισε η κ. Κατσαρού.
Τα σημεία-κλειδιά
Σε οχτώ βασικούς παράγοντες εστιάζει το Δικαστήριο ως τους λόγους που οδήγησαν στη νέα τραγωδία με θύμα τον 40χρονο. Στην πλειονότητα τους είναι ταυτόσημοι με τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν, όπως έκρινε το δικαστήριο, στην έκρηξη στο εργοστάσιο Γιαννούλη. Ειδικότερα, σύμφωνα με την κ. Κατσαρού, αναφέρεται στην επίμαχη απόφαση:
1ον δεν υπήρχε επαρκές προσωπικό
2ον δεν υπήρχε ειδικευμένο προσωπικό
3ον υπήρχαν πάγιες εντολές να εκτελούνται εργασίες που έρχονταν σε αντίθεση με τις εντολές των τεχνικών ασφαλείας
4ον δεν υπήρχε ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης του εκχυλιστηρίου ώστε να αποτρέπεται ή να περιορίζεται οποιαδήποτε βλαπτική ή οποιαδήποτε εσφαλμένη ανθρώπινη ενέργεια
5ον επιπρόσθετα είχαν αντικατασταθεί οι εργοστασιακές βάνες με άλλες χωρίς ατέρμονα με αποτέλεσμα να μην είναι ορατή η κατάσταση σε σχέση με το κλείσιμο και το άνοιγμα της κάθε βάνας.
6ον δεν υπήρχε σύστημα απαγωγής ατμών εξανίου που θα αφαιρούσε το περίσσευμα του εξανίου έτσι ώστε να μην δημιουργείται στην ατμόσφαιρα εκρηκτικό μείγμα.
7ον από τον κεντρικό ηλεκτρικό πίνακα, ο οποίος ήταν θεωρητικά αντιεκρηκτικού τύπου, είχε αφαιρεθεί ο μεταλλικός πυθμένας του, το καπάκι δηλαδή, με συνέπεια να καταργείται ο αντιεκρηκτικός χαρακτήρας του ενώ ήταν σε άμεση επαφή με το χώρο του εκχυλιστηρίου.
8ον το σύστημα ανίχνευσης των ατμών εξανίου, του οποίου η λειτουργία ήταν διπλή, σε περίπτωση διαρροής εξανίου να ηχεί και να προειδοποιεί τους πάντες και να διακόπτει αυτόματα τις ηλεκτρικές λειτουργίες του εργοστασίου, δεν ήταν καν συνδεδεμένο. Σε σχέση με τα προαναφερόμενα, αξίζει να σχολιαστούν δύο σημεία:
Το πρώτο αφορά στον αντιεκρηκτικού τύπου ηλεκτρικό πίνακα. Στην περίπτωση Γιαννούλη, ο πίνακας ήταν συμβατικός και αυτό καυτηριάστηκε έντονα από έδρας.
Στην περίπτωση Ανδρουλάκη ο πίνακας ήταν αντιεκρηκτικού τύπου ωστόσο για κάποιο λόγο είχε υποστεί παρέμβαση, είχε αφαιρεθεί το μεταλλικό καπάκι, καθιστώντας τον στην ουσία συμβατικό.
Το δεύτερο σημείο είναι ότι στην περίπτωση Γιαννούλη δεν είχε εγκατασταθεί σύστημα ανίχνευσης διαρροής του εξανίου ώστε με ηχητικό σήμα να προειδοποιεί τους εργαζόμενους. Στην περίπτωση Ανδρουλάκη, υπήρχε τέτοιο σύστημα ωστόσο δεν ήταν συνδεδεμένο και επομένως δεν είχε αντίκρισμα.
Στην απόφαση αναφέρεται ότι ο Γιώργος Χασουράκης παρά το φόρτο εργασίας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει για λίγο το πόστο του σε εκτέλεση πάγιων εργοδοτικών εντολών προκειμένου να βοηθήσει στην αποκατάσταση βλάβης σε άλλο τμήμα του εργοστασίου. Στο χρονικό διάστημα της απουσίας του, ο Αλβανός εργάτης που είχε μείνει πίσω-ο οποίος ήταν παντελώς ανειδίκευτος και άπειρος- ανέλαβε πρωτοβουλία με αποτέλεσμα να κάνει εσφαλμένους χειρισμούς και να αφήσει κλειστή τη βάνα.
Η διαρροή του εξανίου έγινε αντιληπτή από τον Χασουράκη με την επιστροφή του στο χώρο του εκχυλιστηρίου. Ο άνθρωπος προσπάθησε να πατήσει το μπουτόν ώστε να σταματήσει η λειτουργία των μηχανημάτων που τροφοδοτούσαν το εκχυλιστήριο από το ξηραντήριο. Με το πάτημα σταμάτησε η λειτουργία των μηχανημάτων όμως ο σπινθήρας σε συνδυασμό με το εκρηκτικό μείγμα στην ατμόσφαιρα ήταν αρκετός για να υπάρξει ανάφλεξη και έκρηξη.
Να σημειωθεί ότι ως προς το ποινικό μέρος της υπόθεσης έχει ολοκληρωθεί η προκαταρκτική έρευνα και πλέον διεξάγεται κύρια ανάκριση.
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
ΠΡΕΖΑ TV
3-5-2011
Το μεγαλύτερο ωστόσο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό της απόφασης, το περιεχόμενο της οποίας δικαιώνει απόλυτα την οικογένεια του άτυχου άνδρα καθώς από την πρώτη στιγμή φώναζε ότι ο άνθρωπος της θυσιάστηκε για να σώσει τις ζωές συναδέλφων του, αποτρέποντας παράλληλα να γίνει «ολοκαύτωμα» σ’ ολόκληρο το εργοστάσιο. Την οργή των στενών συγγενών είχαν προκαλέσει καταθέσεις των εναγόμενων στο πλαίσιο της προκαταρκτικής έρευνας στις οποίες επέρριπταν την ευθύνη για την τραγωδία στον αδικοχαμένο εκλιπόντα.
Το Δικαστήριο, σύμφωνα με τη δικηγόρο της οικογένειας, Ευτυχία Κατσαρού-Πετράκη, κρίνει ότι 100% την υπαιτιότητα έχουν ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, ο διευθυντής της μονάδας, ο τεχνικός ασφαλείας του εργοστασίου και ο ηλεκτρολόγος-συντηρητής, ενώ κρίνει ως παντελώς ανυπαίτιο τον Γιώργο Χασουράκη.
Αποκαλυπτικό είναι το απόσπασμα της απόφασης που αναφέρεται στο ρόλο που διαδραμάτισε το τραγικό πρόσωπο της υπόθεσης: «Έτσι η ψύχραιμη και αποφασιστική συμπεριφορά που επέδειξε ο Γεώργιος Χασουράκης και οι ενέργειες που εκτέλεσε ήταν απολύτως απαραίτητες και αποσόβησαν τον κίνδυνο πρόκλησης ακόμα ισχυρότερης έκρηξης, προστατεύοντας έτσι τις ζωές των λοιπών εργαζομένων στο πυρηνελαιουργείο. Συνεπεία της έκρηξης και της άμεσης μετάδοσης της φωτιάς, ο Χασουράκης ανεφλέγη και φλεγόμενος κινήθηκε έξω από το εκχυλιστήριο, βορειοδυτικά του κτίσματος, κατέπεσε ανάμεσα στο μηχανοστάσιο πυρόσβεσης και του τμήματος των εκχυλιστηρίων, όπου και τον εντόπισε απανθρακωμένο ο διευθυντής του εργοστασίου, ο οποίος κατέσβησε τη φωτιά». Ο Γιώργος Χασουράκης, πατέρας δύο παιδιών, υπέστη εγκαύματα στο 92% του σώματος του και επέζησε υπό συνθήκες φρικτών πόνων δύο ημέρες.
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου για την τραγωδία στο εργοστάσιο Ανδρουλάκη εκδόθηκε λίγες μόλις ημέρες μετά την καταδικαστική απόφαση σε βάρος των ιδιοκτητών-διαχειριστών του εργοστασίου Γιαννούλη για τις συνθήκες της έκρηξης που είχε σημειωθεί τον Μάρτιο του 2006 με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό τεσσάρων εργατών.
Προκαλούν πραγματικά ανατριχίλα τα κοινά σημεία των δύο υποθέσεων σε σχέση με το καθεστώς λειτουργίας των δύο εργοστασίων και τις παραλείψεις από πλευράς εργοδοσίας.
«Καλό θα είναι τα εργοστάσια αυτά που έχουν μέσα ανθρώπους και είναι «βόμβες» να προσέχουν πολύ τη λειτουργία τους και όταν λέμε «λάθη οφειλόμενα στον ανθρώπινο παράγοντα», ο κανόνας είναι ότι δεν οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα αλλά σε παραλείψεις που έχει κάνει το εργοστάσιο, ακριβώς για να μειώσει τα λειτουργικά του κόστη» υπογράμμισε η κ. Κατσαρού.
Τα σημεία-κλειδιά
Σε οχτώ βασικούς παράγοντες εστιάζει το Δικαστήριο ως τους λόγους που οδήγησαν στη νέα τραγωδία με θύμα τον 40χρονο. Στην πλειονότητα τους είναι ταυτόσημοι με τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν, όπως έκρινε το δικαστήριο, στην έκρηξη στο εργοστάσιο Γιαννούλη. Ειδικότερα, σύμφωνα με την κ. Κατσαρού, αναφέρεται στην επίμαχη απόφαση:
1ον δεν υπήρχε επαρκές προσωπικό
2ον δεν υπήρχε ειδικευμένο προσωπικό
3ον υπήρχαν πάγιες εντολές να εκτελούνται εργασίες που έρχονταν σε αντίθεση με τις εντολές των τεχνικών ασφαλείας
4ον δεν υπήρχε ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης του εκχυλιστηρίου ώστε να αποτρέπεται ή να περιορίζεται οποιαδήποτε βλαπτική ή οποιαδήποτε εσφαλμένη ανθρώπινη ενέργεια
5ον επιπρόσθετα είχαν αντικατασταθεί οι εργοστασιακές βάνες με άλλες χωρίς ατέρμονα με αποτέλεσμα να μην είναι ορατή η κατάσταση σε σχέση με το κλείσιμο και το άνοιγμα της κάθε βάνας.
6ον δεν υπήρχε σύστημα απαγωγής ατμών εξανίου που θα αφαιρούσε το περίσσευμα του εξανίου έτσι ώστε να μην δημιουργείται στην ατμόσφαιρα εκρηκτικό μείγμα.
7ον από τον κεντρικό ηλεκτρικό πίνακα, ο οποίος ήταν θεωρητικά αντιεκρηκτικού τύπου, είχε αφαιρεθεί ο μεταλλικός πυθμένας του, το καπάκι δηλαδή, με συνέπεια να καταργείται ο αντιεκρηκτικός χαρακτήρας του ενώ ήταν σε άμεση επαφή με το χώρο του εκχυλιστηρίου.
8ον το σύστημα ανίχνευσης των ατμών εξανίου, του οποίου η λειτουργία ήταν διπλή, σε περίπτωση διαρροής εξανίου να ηχεί και να προειδοποιεί τους πάντες και να διακόπτει αυτόματα τις ηλεκτρικές λειτουργίες του εργοστασίου, δεν ήταν καν συνδεδεμένο. Σε σχέση με τα προαναφερόμενα, αξίζει να σχολιαστούν δύο σημεία:
Το πρώτο αφορά στον αντιεκρηκτικού τύπου ηλεκτρικό πίνακα. Στην περίπτωση Γιαννούλη, ο πίνακας ήταν συμβατικός και αυτό καυτηριάστηκε έντονα από έδρας.
Στην περίπτωση Ανδρουλάκη ο πίνακας ήταν αντιεκρηκτικού τύπου ωστόσο για κάποιο λόγο είχε υποστεί παρέμβαση, είχε αφαιρεθεί το μεταλλικό καπάκι, καθιστώντας τον στην ουσία συμβατικό.
Το δεύτερο σημείο είναι ότι στην περίπτωση Γιαννούλη δεν είχε εγκατασταθεί σύστημα ανίχνευσης διαρροής του εξανίου ώστε με ηχητικό σήμα να προειδοποιεί τους εργαζόμενους. Στην περίπτωση Ανδρουλάκη, υπήρχε τέτοιο σύστημα ωστόσο δεν ήταν συνδεδεμένο και επομένως δεν είχε αντίκρισμα.
Στην απόφαση αναφέρεται ότι ο Γιώργος Χασουράκης παρά το φόρτο εργασίας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει για λίγο το πόστο του σε εκτέλεση πάγιων εργοδοτικών εντολών προκειμένου να βοηθήσει στην αποκατάσταση βλάβης σε άλλο τμήμα του εργοστασίου. Στο χρονικό διάστημα της απουσίας του, ο Αλβανός εργάτης που είχε μείνει πίσω-ο οποίος ήταν παντελώς ανειδίκευτος και άπειρος- ανέλαβε πρωτοβουλία με αποτέλεσμα να κάνει εσφαλμένους χειρισμούς και να αφήσει κλειστή τη βάνα.
Η διαρροή του εξανίου έγινε αντιληπτή από τον Χασουράκη με την επιστροφή του στο χώρο του εκχυλιστηρίου. Ο άνθρωπος προσπάθησε να πατήσει το μπουτόν ώστε να σταματήσει η λειτουργία των μηχανημάτων που τροφοδοτούσαν το εκχυλιστήριο από το ξηραντήριο. Με το πάτημα σταμάτησε η λειτουργία των μηχανημάτων όμως ο σπινθήρας σε συνδυασμό με το εκρηκτικό μείγμα στην ατμόσφαιρα ήταν αρκετός για να υπάρξει ανάφλεξη και έκρηξη.
Να σημειωθεί ότι ως προς το ποινικό μέρος της υπόθεσης έχει ολοκληρωθεί η προκαταρκτική έρευνα και πλέον διεξάγεται κύρια ανάκριση.
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
ΠΡΕΖΑ TV
3-5-2011
1 σχόλιο:
Δεν τον βλέπω να κανει μεγάλη καριερα ο δικαστής...μαλλον τον περιμενει μεταθεση ...
Δημοσίευση σχολίου